Dagur - 29.10.1985, Blaðsíða 7

29. október 1985 - DAGUR - 7
Aorr o^D/txi£&r ateg/ i///e&Asr, fo* ezo Aessax
SXVSSUK UPP/Oir/f> 4P MPcJM '£ss/>fi//t-£G/}" >
AfO/SÞ/i /1/)/sUl>£&l
//VE&S/G MU/VD' "
MUNP/ úr/túr
7 FK/)KK£ 7
EK M/tKK EKK/
E//SUM OF Á tKOR
IE'///U oGREGW-
M/fM/ -DÁ,EM
"&ETR! SOR64R*:
J V, T£/KAl/)Rfí/JUH
F/tA/A/ST T'/fW/f
BETR/ MEÞDEK-
f/ÚFU.
DER//Úr/?/J GEEÞt
PEKSÍWU/J/i /tU>Ý£>-
/EGK/. F/1K///P VAR
KPM//J TÝfH SEM TE/K/S-
AZ////J /E/T//P! /)£>■
06 P4 J/fZ KOM/Þ /?£> /'///)/> KE/S/4 ///// VMSU SV/PBE/GÐ/
'PUGU/JEPÚSPEGUi skMKHMfitt" SE6/P M/9lTÆK/i>. **£> Ö EKK/ S/Sr rt£> 0/9 GEPÐ
TZ/K///E/G ÚRUS/S//)P.
///Of/POS SV/PUP
Æff/fEP
^SEPI / £*S( SV/PUP
DfK/T/t> /J/SSA -
'SV/PUP - £/># ~
f/V4£> ME/A/FP M/)£>-
(/P////J -SV/POP.
Z/JrtVPD brr/ *30/&J/t> /?i>f/E/T/i ?
EET/P M/KJrtP ÚP/J6/9VE/TÚP JSC?M
/V/9F/V/D P7ÚOD/ M/9/JÚD46CJP úPP
/ JJU6/9 TE/K/JEP/J/JS. AtÚ/VU EP
#£> ssrtiFsÖGDú srvrr/f/G úp
SK/P/V/fP/VPFJV/ PEPSP/Vú/J/VFR , E/V
EKK/ V/EFÚJZ. E/VýJ WER/Ð *KÚE€>/£>
//VEPT pJE> SKJP/VFK/V?)FA/ EP
Þf?t> G/ET/ 7D VEP/D GúDPJÚ/JDúP
Þ//£> G/Er/ JJAÚ? VEP/Þ FJSP7Ú/JDUP,
Jrt - ££>/? OÓ/VFJÚ/VDOR., S/GúP -
MÚ/VDUP, V'rt/.MÚ/JDUP EDrt VEJZ-
AfU/VPÚP. WVEP/V/6 J/Sr YKKÚR V?
/V/PF/J/D ÁmúJ/Dt? JVE/ ÞFDEJE.
OrtÖ&ÚJEGT />/?£> EP SVO S/JVÞVPVD/.
M/V/VSJC/ KEFJÚP T/JL/JGf? ÚM/VV?F//.
persónur eða teiknimyndapers-
ónur, þó margir hafi það á til-
finningunni að Andrés önd eða
Mikki mús séu ódauðlegir. Þar
kom að Boggi hætti að birtast
blaðalesendum. Við gefum
Ragnari orðið: „Ég hætti að
teikna Bogga um það leyti sem
Vísir og Dagblaðið sameinuð-
ust. Hann varð bitbein þessara
blaða. Á þessum tíma var ég
fluttur norður í Mývatnssveit
sem kennari. Það var orðið erf-
itt að láta Bogga fylgjast með,
þannig að hann væri alltaf með
eitthvað ferskt úr þjóðlífinu,
þannig að ég hætti með hann.
En það stóð rimma milli þessara
blaða varðandi Bogga því bæði
blöðin vildu hafa hann. Að
sjálfsögðu fylgdi Boggi sínum
samstarfsmönnum á Vísi. Hann
sagði undir lokin þegar samein-
ingin fór fram, „ég kaus
frelsið“. Það var nóg til að tala
um lengi á eftir.“
- Nú er Boggi horfinn af síð-
um dagblaðanna og Mundi far-
inn að láta ljós sitt skína hér í
Degi. Eru þeir félagar eitthvað
skyldir?
„Það getur vel verið að þeir
séu það, á einhvern hátt. Þeir
eru ekki ólíkir hvað varðar
spurningar, svör og athuga-
semdir. Báðir eru þeir einfaldir
í sjálfu sér. En oft eru góðar at-
hugasemdir sem frá þeim fara.
Þeir eru báðir einlægir, og ég
held að það sé mikið atriði þeg-
ar svona persónur birtast í
blöðum. Fólk verður að fá
áhuga á þeim. Þeir breytast
með tímanum, eins og kemur
fram í útliti þeirra þegar til
lengri tíma er litið. Það má vel
vera að innrætið breytist líka.
Þess vegna verður að passa vel
að særa ekki neinn. Fólk er
mjög misjafnt gagnvart svona
gríni. Svona teiknimyndapers-
ónur eiga að vera gott fólk, en
þær segja ekki alltaf hluti sem
eiga við.“
- Til eru sögur af skemmti-
kröftum sem voru búktalarar,
að þeir urðu háðir brúðunni.
Ert þú háður Bogga eða ein-
hverri annarri persónu sem þú
hefur teiknað mikið?
„Nei, ég er laus við allt slíkt.
Hins vegar er Boggi oft nálægur
þegar þarf að grípa til þess að
senda vinum og kunningjum
kveðju. Einnig er ég oft beðinn
að teikna hann. Ég á ekki erfitt
með það, því ég hef teiknað
hann á hverjum degi í 7 ár.
Hann birtist á blaðinu hjá mér
þó ég hafi lokuð augun.“
- Nú er Mundi mánudagur
farinn að gera athugasemdir við
það sem er að gerast í lífi
landsmanna, og þá aðallega
bæjarbúa á Akureyri. Áttu von
á að hann verði jafn vinsæll og
Boggi?
„Það er erfitt að dæma um
það. Hins vegar hef ég orðið
mjög lítið var við viðbrögð hjá
fólki. Það tala fáir um hann.
Ætli menn séu ekki hræddir um
að lenda í rammanum með
honum? Hver veit.“
- Þá er eins gott að ég fari að
draga mig í hlé. En eitthvað að
lokum Ragnar Lár?
„Eins og allir vita þá þurfa
menn að greiða meðlög með
börnum sínum. Boggi er eina
„barnið" sem ég á sem borgaði
meðlag. Það er því gott að eiga
syni sem eru eldri en maður
sjálfur, og borga heim.“ - gej
Svipmynd úr sýningu Nemendaleikhússins.
Hvenær kemurðu aftur
Rauði riddari?
Sunnudaginn 27. október var
leikritið Hvenær kemurðu aftur,
rauði ríddari? frumsýnt í Lindar-
bæ. Það er Nemendaleikhús
Leiklistarskóla íslands sem
stendur fyrir þessari sýningu og
er þetta fyrsta verkið af fjórum
sem það mun setja upp á þessu
starfsári, sem er hið níunda í röð-
inni. Uppistaðan í Nemenda-
leikhúsinu er sem fyrr nemar á
fjórða ári sem munu útskrifast í
vor. Að þessu sinni eru fjórða árs
nemar sex talsins og allir fara þeir
með stór hlutverk í leikritinu, en
auk þeirra leika gestaleikararnir
Gunnar Eyjólfsson og Sigmund-
ur Örn Arngrímsson. Fyrsta árs
nemar taka einnig virkan þátt í
sýningunni, en þeir aðstoða við
flest verk baksviðs svo sem lýs-
ingu, miðasölu, leikskrá o.s.frv.
og fá þar með reynslu í þeim
störfum leikhúss sem falla ekki
undir sviðsleik, en eru samt
nauðsynleg til að sýning komist á
fjalirnar.
Leikritið Hvenær kemurðu
aftur, rauði riddarí? er banda-
rískt og hefur hlotið fjölda verð-
launa í Bandaríkjunum frá því
það var frumsýnt þar 1973. Höf-
undur þess er Mark Medoff, en
eitt verka hans hefur áður verið
sýnt hérlendis. Það var Guð gaf
mér eyra sem Leikfélag Reykja-
víkur setti upp fyrir tveimur
árum.
Hvenær kemurðu aftur, rauði
riddari? gerist í lok sjöunda ára-
tugarins í veitingavagni í suður-
hluta New Mexico. Allt leikritið
gerist á einum sunnudagsmorgni
og er því mjög „realistískt“ hvað
innri og ytri tíma snertir. í þess-
um vagni hittist mjög ólíkt fólk
sem hvert fyrir sig er fastskorðað
í visst lífsmynstur, en einkennileg
spenna myndast á milli einstakl-
inganna þennan sunnudagsmorg-
un og átök sem fylgja í kjölfarið
verða til þess að hrista upp í pers-
ónunum og breyta væði sjálfs-
ímynd þeirra og afstöðu þeirra
hvers til annars.
Leikritið er átakamikið og fullt
af dramatískum tilþrifum, en
undir niðri leynist heilmikil mein-
fyndni. Þess bera að geta að
leikritið getur ekki talist við hæfi
barna.
Þýðandi og leikstjóri er Stefán
Baldursson. David Walters hann-
aði lýsingu, en nemar á fyrsta ári
sjá um að „keyra“ þau á sýning-
um. Guðný Björk Richards sá
um stórskemmtilega leikmynd
jafnframt því að hún annaðist
búninga í samvinnu við Höllu
Helgadóttur.
Leikmyndin eins og
kaffivagn í Bandaríkjunum
- Rætt við Guðnýju Björk Richards, ieikmyndahönnuð
- Hvað hefurðu fengist við
um dagana?
„Ég kláraði nám við Grafík-
deild Myndlista- og handfða-
skóla íslands sl. vor og starfa nú
á auglýsingastofu.“
- Hvar kemur leiklistin inn í
þetta?
„Leikmyndagerð hefur aðal-
lega verið áhugamál, en á
undanförnum tveimur árum hef
ég gert leikmyndir við fimm
sýningar, fyrir Svart og sykur-
laust, Stúdentaleikhúsið, LA og
svo Nemendaleikhúsið. Þessi
leikmynd er í mörgu býsna frá-
brugðin þeim sem ég hef áður
gert vegna þess að hún er í einu
og öilu „realistísk“. Hún lítur út
eins og kaffivagnar í Bandaríkj-
unum litu út á þessum tíma.
Þetta er geysilega frábrugðið
t.d. leikmyndunum í Edith Piaf
eða Jakob og meistarínn þar
sem notast var við fremur tákn-
ræn form.“
- Er þetta erfiðara eða auð-
veldara?
„Allt öðruvísi. Það liggur
geysileg vinna í þessari leik-
mynd, en kannski ekki jafn
rnikil pæling og í leikmyndum
sem þarf að vera hægt að breyta
á milli atriða, í þessu verki er
sviðið óbreytt allan tímann."
A.E./Reykjavík.
Guðný Björk Richards, leikmyndahönnuöur.
Myndir: AE