Dagur - 27.02.1986, Page 7

27. febrúar 1986 - DAGUR - 7
að hádegi, flesta daga eru kennd-
ir tveir bóknámstímar eftir
hádegi. Seinni part daga erum
við svo að vinna í okkar aðal-
greinum og valgreinum. Við í
fiskeldinu erum í laxeldisstöðinni
hérna, Hólalaxi. Þeir sem eru á
almennri braut eru t.d. í hesthús-
inu, þeir sem eru með hrossa-
ræktina sem valgrein. Það er
kennt alla virka daga vikunnar,
fram að hádegi á laugardögum."
- Hvernig er félagslífið hér í
skólanum?
„Það er svo sem ekkert skipu-
lagt félagslíf í skólanum núna,
við erum svo fá, ekki nema tutt-
ugu síðan yngri deildin fór í verk-
námið. Það eru nokkrir klúbbar í
skólanum, en þeir eru ekkert
starfandi. Þetta kemur eiginlega
allt af sjálfu sér. Við gerum bara
það sem okkur langar til. Það er
ekkert mál að spila, tefla eða
skreppa á hestbak og hér leiðist
engum.“
- Þú ert ánægður hérna?
„Þetta er búið að vera alveg
frábært. Góður skóli, góður andi
og mórallinn alveg frábær."
Þessi orð samþykkti félagi
Magnúsar, Eiríkur Björnsson,
sem bæst hafði í hópinn.
- Að síðustu, hefur þú hugsað
þér að fara í framhaldsnám?
„Jú, það hefur hvarflað að
mér. Það er bara ansi dýrt, en
maður verður að fara að ákveða
sig fljótlega hvað maður gerir,“
sagði Magnús í lok spjalls okkar.
# Riða, kvóti og
bölvaðir refir
Ég leit inn í sjónvarpsherbergið
og fann þar eina af þrem stúlkum
sem stunda nám í eldri deildinni.
- Hvar varstu í sveit?
„í Vestur-Skaftafellssýslu, í
Landbrotinu, rétt hjá Seglbúð-
um, þar sem landbúnaðarráð-
herra á heima.“ Við þessi síðustu
orð var hún svolítið kímin.
- Hvað eru uppáhaldsskepn-
urnar þínar?
„Hrossin."
- Ertu með hross fyrir sunn-
an?
„Nei, en maður kaupir sér
kannski eitthvað með vorinu,“
sagði hún í gamansömum tón.
- Hvernig finnst þér að vera
hérna í skólanum?
„Mér finnst það bara ágætt, þó
mætti vera meira verklegra nám í
skólanum, það var lítið verklegt
á fyrri önninni í ár, en er miklu
meira núna. Það fara allir í verk-
nám fyrri veturinn, sem er mjög
gott, en tíminn eftir á'ramót og
fram á vor er kannski ekki nógu
hentugur, það er svo lítið um að
vera í sveitunum þá.“
- Dreymir þig kannski um að
verða bústýra uppi í sveit?
„Ja, ég veit það ekki. Ástandið
er nú ekki svo glæsilegt í land-
búnaðinum í dag, það er ógur-
lega mikil riða í búfénu, sérstak-
lega hérna fyrir norðan og kvóti á
mjólkurframleiðslunni. Það er
ekkert nema bölvaðir refirnir
sem má vera með og ég hef ekk-
ert gaman að þeim. Líklega er
helst að búa nálægt kaupstað og
vera með einhvern hrossabisn-
ess.“
- Hvernig líkar þér félagslífið
í skólanum?
„Það er bara maður er manns
gaman núna, ósköp ljúft. Há-
punkturinn í félagslífinu er árs-
hátíðin, sem haldin er 1. des.
árlega. Fyrir þá samkomu er æfð-
ur kór, nemendur semja skemmti-
efni og skemmtinefndin reynir að
Magnús Þór Hafstcinsson og Eiríkur Björnsson, tilvonandi búfræðingar í
fiskeldi.
„Við mig?“ sagði hún þegar ég
bað hana um viðtal. „Þarf að
taka mynd af mér?“ spurði hún.
Ég hélt það nú í lagi, sagði hana
stórfína svona. Hún sagðist heita
Jóhanna Pálsdóttir, vera 22ja ára
Reykvíkingur og nemandi á
almennri braut. Það var því eðli-
legt að spyrja, hvað kæmi til að
ung Reykjavíkurmær færi hingað
í skóla.
„Ég hef alltaf verið veik fyrir
þessu, hef gaman af að vera í
sveit. Foreldrar mínir eru báðir
úr sveit og ég hef verið í sveit hjá
ættingjum mínum á sumrin.
Þetta var það eina sem mig lang-
aði að læra.“
nýta sér hæfileika þeirra á því
sviði.“
- Að lokum Jóhanna, hvað
hófu margar stelpur nám í
skólanum í haust?
„Átta, þær eru fimm í yngri
deildinni."
Við létum þetta spjall gott
heita. Um leið og ég þakkaði
henni fyrir, bað ég hana að benda
mér á strák af sinni braut, heppi-
legan til viðtals. Hún hugsaði sig
vel um, úr vöndu var að ráða.
Eftir dálitla stund sagði hún: „Jú,
Ingólfur tilvonandi kartöflu-
bóndi.“
Gísli Einarsson á einu af Hólahrossunum, Birtu sex vetra. Gamli bærinn í baksýn.
„Ég var 6 ára heima í Bolung-
arvík. Það er geysilegur áhugi á
hestum þar.“
- Áttu góða hesta sjálfur?
„Þokkalega. Ágæta, eins og
maður segir. Annars leggur mað-
ingunni og veitt verðlaun, svo-
nefnd Morgunblaðsskeifa.“
- Hvernig hefur þér líkað
dvölin hérna í skólanum?
„Mjög vel, hér kynnist maður
krökkum alls staðar af landinu og
félagsandinn er mjög góður.“
- Hvernig er skipting
nemenda milli landshluta?
„Flestir eru af Norðurlandi, en
einnig margir af Suðurlandi. Það
eru engir austan af fjörðum í
eldri deild, en nokkrir þaðan í
yngri deildinni, sem er í verk-
námi núna.“
- Ég hef spurt félaga þína um
félagslífið, en hvernig er um sam-
skipti við aðra skóla?
„Við höfum árleg samskipti við
Bændaskólann á Hvanneyri. Við
förum til þeirra fyrir áramót og
þeir koma til okkar að vori. Þá er
keppt í boltaíþróttum, bridds og
skák, haldnar kvöldvökur og
dansað á eftir."
- Að síðustu, einhverjir fram-
tíðardraumar?
„Já, að sjálfsögðu langar mig
að verða bóndi, helst kúabóndi,
ur ógjarnan dóm á sín eigin
hross."
- Hefurðu verið víða við
tamningar?
„Nei, ekki svo mjög. En ég hef
verið með reiðnámskeið víða og
geri ekkert annað en fást við
hesta."
- Er hægt að lifa á þessu?
„Já, meðan maður er einn er
það vel hægt."
- Hefur þú gert hross að verð-
launahrossi?
„Það hafa aðrir gert, seni hafa
tekið við hrossum sem ég hef
tamið. Ég fylgi hrossunum ekki
það lengi eftir, að þau geti orðið
verðlaunahross í mínum
höndum."
- Að endingu, hvernig kanntu
við þig hér á Hólum?
„Álveg prýðilega, ekki hægt að
hugsa sér betri stað til dvalar
fjarri heimili sínu," sagði þessi
geðugi Bolvíkingur að lokum.
Ég þakkaði honum fyrir rabbið
og kvaddi nteð von uiji að Hóla-
hrossin muni gera það gott á
landsmótinu í sumar. - þá
# Kýr en ekki kartöflur
Ég bjóst auðvitað við að Ingólfur
væri úr Þykkvabænum, en í ljós
kom að hann er 18 ára Eyfirðing-
ur. Nánar til tekið frá Uppsölum
í Öngulsstaðahreppi og er Jó-
hannsson. Hann sagðist alltaf
hafa haft áhuga á búskap og því
legið beinast við að fara í bænda-
skóla. En hvað eru hans uppá-
haldsdýr til búskapar?
„Það eru aðallega blessaðar
kýrnar og hestarnir eru líka
skemmtilegir.“
- Nú eru kenndar tamningar í
skólanum, hvernig er þeirri
kennslu háttað og ert þú að
temja?
„Já, ég geri það. Tamningar
eru hluti af námi í hrossarækt,
sem kennd er við skólann.
Kennsla í tamningu hefst í byrjun
febrúar og geta nemendur komið
með hesta heiman að frá sér, eða
fengið á skólabúinu. Síðan er
tamið fram á síðasta vetrardag,
en þá er haldin sýning og metið
hver hefur skarað fram úr í tamn-
þó ástandið í þeirri grein sé ekki
glæsilegt, þá vonar maður að úr
rætist í framtíðinni.“
Ég þakkaði Ingólfi fyrir
spjallið, þar er greinilega mikið
bóndaefni á ferðinni.
# Þjálfar hross fyrir
landsmót
Ég taldi mig nú hafa rakið garn-
irnar nægilega úr nemendum
skólans og ákvað að róa á önnur
mið. Ég hafði veitt athygli hress-
um náunga við starfsmannaborð-
ið í matsalnum og vissi að hann
var að temja Hólahrossin ásamt
Ingimar Ingimarssyni. Mér var
litið inn í íþróttasal skólans og sá
þá tamningamanninn hressa, ber-
an að ofan og bullsveittan í
skyttukóng við einn nemanda
skólans. Þegar mesti móðurinn
var runninn af þeim, hóf ég rabb
við tamningamanninn. Hann
sagðist heita Gísli Einarsson og
vera 18 ára Bolvíkingur.
„Ég kom hingað fyrir tveim
vikum og verð hér fram yfir
landsmótið, sem haldið verður á
Hellu í sumar. En ég er að þjálfa
hrossin sem eiga að fara á mótið.
Ég hef verið hérna þrisvar áður,
þá mánuð í senn."
- Eru góð hross hér á Hólum?
„Já, alveg tvímælalaust. Það er
mjög góð rækt í hrossunum
hérna.“
- Ertu með þessa svokölluðu
„hrossasótt" eins og stundum er
sagt að hestaáhugamenn séu
haldnir?
„Já, ætli það ekki.“
- Hvað varstu gamall þegar þú
fórst að fást við hesta?
í hádegishléinu var ekki setift auðum höndum.