Dagur - 24.03.1986, Blaðsíða 5

'A_
24. mars 1986 - DAGUR - 5
Þegar skipulagðri tískusýningu var lokið, undu gestir félagsmiðstöðvarinnar
við spil og spjall.
„Vá, hvað hann er flottur! Hann er meiriháttar.“ Við leggjum aðdáendum á
fremsta bekk þessi orð í munn.
Bjóðum fullkomna viögerðarþjónustu á sjón-
varpstækjum, útvarpstækjum, steríomögnur-
um, plötuspilurum, segulbandstækjum, bíl-
tækjum, talstöðvum, fiskileitartækjum og sigl-
ingartækjum.
Isetnlng á bíltækjum.
Slmi (96) 23626 Glefárgotu 32 • Akureyn
Árlega deyja
hundruð
íslendinga
af völdum
reykinga.
LANDLÆKNIR
FRAMSÓKN
TIL FRAMFARA
Framsóknarfélögin á Akureyri
Þórarinn Sveinsson mjólkursamlagsstjóri er 5. á lista
framsóknarmanna til bæjarstjórnarkosninga í vor.
Hann veröurtil viðtals á skrifstofunni, Eiösvallagötu 6 á
morgun 25. mars frá kl. 17-18.
Heitt á könnunni. Hittumst hress.

Frá Kjörbúðum KEA
Hlboð
Til páskana:
Klappað fyrir frábærri tískusýningu. Hópurinn sem þátt tók í sýningunni í
lokaatriðinu.
Hjúkrunarfræðingar
® Ijósmæður
Eftirtaldar stöður við heilsugæslustöðvar eru
lausar tii umsóknar nú þegar:
Reykjavík, Miðbær, staöa hjúkrunarfræðings,
Keflavík, staöa hjúkrunarfræðings,
Selfoss, staöa hjúkrunarfræðings
og staöa Ijósmóöur,
Dalvík, hálf staða hjúkrunarfræðings,
Ólafsvík, staöa Ijósmóður eöa hjúkrunarfræöings.
Umsóknir, ásamt upplýsingum um menntun og fyrri
störf við hjúkrun sendist heilbrigöis- og trygginga-
málaráðuneytinu.
Heilbrigðis- og tryggingamálaráðuneytið
18. mars 1986.
Alparós
(ís frá Emmess).
★ Mikill afsláttur ★

'OXjörbúðir
ÍH
r-högnL
A
Hér á árum áður þótti það í frá-
sögur færandi að „sigla". Það
var jafnvel litið upp til þeirra
manna, sem voru svo „forfram-
aðir“. En allt er i heiminum
hverfult. Undirritaður skiDti sem
sé um Ráðhústorg hér á dögun-.
um og brá sér yfir álinn til gömlu
höfuðborgarinnar, Kjöben. Að
sjálfsögðu var þarna bókstah
lega allt fullt af „baunum“. f
svoleiðis umhverfi teiur maður
öllu óhætt að tala sína íslensku
upphátt og láta flest fjúka, en
það er vissara að fara varlega.
íslendingar eru alls staöar að
þvælast og líklega hvergi fjöl-
mennari en einmitt í Höfn.
Ferðaféiagi minn sagði mér
frá því að hann hefði verið að
innrita sig á hótel þarna úti fyrir
nokkru. Það kom ekki annað til
mála en að nota sparidönskuna
sína við svo hátíðlegt tækifæri.
Kartaflan var á sínum stað i
kokinu og allt lögum
samkvæmt. Afgreiðslumaður-
inn hlustaði þolinmóðlega á
manninn og sagði svo: Jú, þetta
stemmir nú bærilega. Þú átt hér
frátekið herbergi, það er númer
fjögur hundruð og tíu, gjörðu
svo vel. Þetta reyndist vera
rammíslenskur maður, sem tal-
aði meira aö segja norðlensku.
Þegar landar voru svo teknir
tali þarna úti, kom í Ijós að þeir
vissu jafnvel eða betur en við,
hvað var efst á baugi heima á
gamla Fróni. Gátu í sumum til-
fellum frætt okkur fávísa. Einn
fræddi okkur um það, að búið
væri að stofna „dónabúð“ á ís-
landi. Fannst honum þetta
undarlegt uppátæki þar sem
Danir væri sem óðast aö loka
sínum.
Já, útlandið er alltaf aö verða
minna og minna útlenskt. En
loksins hittum við þó mann,
sem kunni að meta fréttir að
heiman. Þetta var roskinn kari,
alskeggjaður, sem auðsjáan-
lega haföi fengið sér nokkra
„Páskebryg". Hann var ekki
alveg klár á því, hvort það var
Hermann Jónasson eða Ólafur
Thors, sem var forsætisráð-
herra. En við gátum leiðrétt
þessa tímaskekkju, sem þó var
ekki nema svona einn manns-
aldur. Hvað er það milli vina og
landa. Og það var reglulega
gaman að fræða þennan mann
um ástandið heima, hann drakk
í sig fréttirnar af nærri því sömu
áfergju og páskabruggið. Hann
hafði auðsjáanlega ekki lesið
Moggann dagiega eða yfirleitt
fengið fróttir að heiman. Þaö
var ekki fyrr en viö komum að
Hafskips-málinu, að eins og rof-
aði örlítiö í kollinum: Hafskips-
málið, jú, eitthvað rámar mig nú
i það. Bíddu nú við, - jú, - voru
þeir ekki allir fuliir um borð og
sigidu í strand? Við töldum ekki
ástæöu til annars en að sam-
sinna gamla manninum.
Högnl.