Dagur - 24.03.1986, Blaðsíða 9

24. mars 1986 - DAGUR - 9
Magnús Kristjánsson:
„Allt mælir með
þessum skóla“
Formaður Laugamannafélagsins
er Magnús Kristjánsson.
- Það er heilmikið um að vera
hér í dag Magnús, hvað er helst á
dagskrá?
„Við byrjuðum með skemmt-
un í íþróttahúsinu klukkan hálf
þrjú. Það voru veittar viðurkenn-
ingar fyrir íþróttaafrek í vetur,
svo eru skemmtiatriði, keppni
milli kennara og nemenda í
boðhlaupi, bandy sem er innan-
hússhokký og fleira. Klukkan sex
hefst síðan árshátíðin með borð-
haldi, þar verður kalt veisluborð.
Að loknu borðhaldi verður farið
í Þróttó, bíóhúsið okkar og þar
verða skemmtiatriði, fegurðar-
samkeppni, krýning íþrótta-
manns skólans og fleira. Síðan
verður dansleikur þar sem hljóm-
sveitin Rímix frá Akureyri
spilar."
- Hefur ekki verið heilmikið
verk að undirbúa þetta allt
saman?
„Þetta er búin að vera mikil
vinna og hefur mætt dálítið mikið
á Laugamannastjórn og árshátíð-
arnefnd, en allir hafa verið mjög
fúsir til að hjálpa okkur þegar við
höfum beðið um það og samvinna
gengið ágætlega.“
- Er mikill og góður félags-
andi hér á Laugum?
„Hann er ágætur en hluti
nemenda mætti vera virkari, en
þeir sem eru á annað borð í þessu
eru mjög virkir.
í kvöld fá nemendur að bjóða
tveim gestum hver og einnig
verður skólinn með boðsgesti."
- Hvernig líkar þér skólinn?
„Mér finnst þetta góður skóli,
kennslan er góð og andinn nokk-
uð góður, íþróttaaðstaðan mjög
góð. Mér finnst allt mæla með
þessum skóla.
í vetur höfum við farið í heim-
sókn í skólann á Eiðum og eftir
páskana koma nemendur Reyk-
holtsskóla í heimsókn til okkar.
Þetta er ákveðin samvinna milli
skólanna, það er gaman að þessu
og svo keppum við í íþróttum og
kynnumst krökkunum." IM
Magnús Kristjánsson
Jeiklist.
Leikfélag Akureyrar sýnir Blóð-
bræður.
Höfundur: Willy Russell.
Leikstjóri: Páll Baldvin Baldvins-
son.
' Leikmynd: Gylfi Gislason.
Þýðing: Magnús Þór Jónsson.
Búningar: Freygerður Magnúsdótt-
ir.
Lýsing: Ingvar Björnsson.
Hljómsveitarstjórn: Roar Kvam.
Hver er vondur og hver er góður?
Er það uppeldið eða upplagið, sem
mótar manninn? Hvor þeirra talar
„flottara“ mál? Hvor þeirra er fal-
legri? Er mannkærleikurinn sterk-
ari meðal fátækra en ríkra? Svari
hver fyrir sig.
Um þetta fjallar Willy Russell
meðal annars í Blóðbræðrum, sem
Leikfélag Akureyrar frumsýndi á
laugardagskvöldið. Hann dregur
Þráinn Karlsson leikur sögu-
mann, sem er eins og véfrétt í
leiknum, auk þess sem hann túlkar
nokkur smáhlutverk. Þannig hljóp
Þráinn úr einni rullunni í aðra og
fipaðist aldrei. Þó var hann stund-
um á mörkum ofleiks sem sögu-
maðurinn, en karlarnir hans voru
frábærir, t.d. læknirinn.
Sunna Borg leikur ríku óbyrjuna
og Theodór Júlfusson eiginmann
hennar. Þau skila þessum hlutverk-
um vel. Sunna bætir enn einni rós-
inni í barminn með eftirminnilegri
túlkun á hlutverki sínu.
Vilborg Halldórsdóttir leikur
Lindu, stúlkuna sem tvíburarnir
elska, og hún skilar bæði trúverð-
ugri stelpugálu og fullþroskaðri
konu. Pétur Eggertz gerir Samma
bróður tvíburanna, ágæt skil.
Kómiskur
soraarieikur
þar upp einfalda dæmisögu, sem
snýst um lífshlaup tvíbura. Móðir
þeirra gefur annan tvíburann til
ríkrar óbyrju, sem hún er vinnu-
kona hjá. En það hangir leyniþráð-
ur á milli tvíburanna. Þeir kynnast í
uppvextinum og sverjast í fóst-
bræðralag. En þeir vaxa hvor frá
öðrum, því sá sem lenti hjá ríka
fólkinu fer í langskólanám, en hinn
þarf að sjá fyrir sér og sínum. Það
gengur ekki sem skyldi, því hann
lendir á villigötum til að ná sér í
skjótfenginn gróða. Fyrir vikið
hafnar hann í fangelsi, þar sem
hann lærir „dísu“-át. Þegar hann
kemur út er eins og „slökkr hafi
verið á honum. Hinn tvíburinn er
þá orðinn borgarfulltrúi og notar
aðstöðu sína til að hjálpa bróður
sínum og konu hans um íbúð. Að
launum fær hann hlýju frá mág-
konu sinni, konunni sem þeir bræð-
ur höfðu báðir fellt hug til í æsku.
Og þar með eru örlögin ráðin.
Þessi saga er einföld, en í henni
eru mörg atriði, stór sem smá, sem
allir hljóta að kannast við úr eigin
umhverfi. En þetta er dæmisaga og
niðurstaðan því enginn stóri sann-
leikur. Hins vegar hrærir þessi
kómíski harmleikur upp í tilfinn-
ingalífi áhorfandans svo um munar.
Jafnframt hlýtur leikurinn að vekja
til umhugsunar um þau málefni sem
fjallað er um.
Eflaust komast áhorfendur að
mismunandi niðurstöðu; annað
væri tæpast eðlilegt. Russell boðar í
leiknum, að það sé uppeldið og
umhverfið í uppvexti, sem móti
manninn. Vissulega hafa þessi at-
riði mikið að segja, en upplagið er
þó aðalatriðið. Möguleikar til
menntunar vega líka þungt. Upp-
eldi ríkra þarf heldur ekki að vera
haldbetra en þeirra fátæku. Ríkir
geta farið í hundana allt eins og
fátækir. Sterkir einstaklingar geta
líka brotist úr fátækt til æðstu met-
orða. Þannig getur þetta allt verið
afstætt.
Leikurinn er breskur og í Bret-
landi er stéttaskipting mun skarpari
heldur en hér hjá okkur. Það á sér
liins vegar ekki stoð í raunveru-
leikanum, að stéttaskipting þekkist
ekki á íslandi. Hún er til staðar,
sem sannast best á nýjurn upplýs-
Gísli
Sigurgeirsson
skrifar
ingum um fátækt. En samt sem
áður þekkjum við ekki í sama mæli
og Bretar þá örvæntingu, sem gríp-
ur um sig eftir langvarandi atvinnu-
leysi og fátækt. Sú „örvænting" er
vendipunktur í leiknum.
En hver er hamingjusamur?
Ríka óbyrjan átti allt sem hún vildi,
nema börn. Hún nýtti sér peninga-
valdið til að bæta úr því. En þar
með hafði hún ekki höndlað ham-
ingjuna. Eigingirnin kom í veg fyrir
það. Hvers virði er auður, ef mann-
kærleikur fyrirfinnst enginn?
Blóðbræður er mjög gott leikhús-
verk frá hendi höfundarins. Páll
Baldvin Baldvinsson leikstýrir upp-
færslunni hjá Leikfélagi Akureyrar
og honum tekst að vinna úr efni-
viðnum eins og aðstæður leyfa. í
leik er uppsetningin mjög góð og
mörg atriðin stórsmellin. Leikmynd
Gylfa Gíslasonar er nákvæmlega
eins og hún á að vera, einföld og
hugvitssamlega gerð, til að koma
umfangsmiklu verki fyrir á litlu
leiksviði. í samræmi við það er
nostursamleg lýsing Ingvars
Björnssonar. Þeir þrenrenningar
hafa sameinast um gott verk.
Undantekningalítið stóðu leikar-
arnir sig vel í leik. Erla B. Skúla-
dóttir leikur móður tvíburanna og
gerir það eftirminnilega. Hennar
hlutverk er stórt og kröfuhart, en
Erla stendur undir því. Mér fannst
hún þó eldast óþarflega vel, ríu
barna móðirin!
Ellert A. Inginrundarson og
Barði Guðmundsson leika tvíbur-
ana. Það gera þeir innilega og af
kostgæfni. Ekki síst var eftirtektar-
vert hversu trúverðugri nrynd þeir
og aðrir leikarar skila úr heimi
barnanna. Barða hætti þó til að
gera Ebba full kjánalegan, en það
eru smámunir.
í heild er sýningin áhrifamikil og
skemmtileg! Hún gengur hratt fyrir
sig og það eru fáir dauðir punktar.
Hins vegar er leikurinn óþarflega
langur, ekki síst þegar hitinn og
svækjan í gamla Samkomuhúsinu
eru á hættumarki. Ég tel að stytta
mætti leikinn, án þess að rýra gildi
hans.
Veikasti hlekkur sýningarinnar
er söngurinn og raunar mætti skrifa
unr þá hlið söngleikja hjá Leikfé-
lagi Akureyrar langt mál. Það er
víst, að þessi sýning hefði orðið
mun sterkari með kröftugum
söngvurum. Verst kom þetta niður
á hópatriðum, þar sem söngurinn
þurfti að vera sterkur. En hann var
það ekki, þannig að söngurinn
kafnaði í hljómsveitinni. I ein-
söngshlutverkum sluppu leikararnir
misvel frá sínu. Erla og Þráinn
höfðu nokkuð gott vald á sínum
söng, Ellert var þokkalegur. en
aðrir voru síðri. Jafnvel ntagnar-
arnir náðu ekki að bjarga því sem
bjarga þurfti. Notkun þeirra er svo
kapítuli út af fyrir sig. Ég er ekki
fyllilega sáttur við notkun þeirra í
ekki stærra húsi en Samkomuhús-
inu, þó að ég viðurkenni nauðsyn
þeirra í ákveðnum tilvikunr.
Roar Kvam stjórnaði hljómsveit-
inni, sem ég tel jafnbestu hljóm-
sveit senr leikið hefur í söngleikjum
hjá LA á síðustu árunr. Þar er eng-
inn veikur hlekkur. Þó bar það við
á frumsýningunni. að styrkurinn
var of mikill, í það minnsta í
samanburði við sönginn. Snráatriði.
sem Roar getur lagað.
í lokin ein aðfinnsla. Mér fannst
pirrandi hvernig uppklappið að
leikslokum klúðraðist. Það var
greinilega lítið æft og því fór sem
fór. Þetta er í annað skiptið sem
slíkt gerist á frunrsýningu í vetur.
Þetta má ekki vanrækja. því
það er mikið atriði að skapa
stemmningu að leikslokum. Slíkt
hefur áhrif á það. með hvaða
hugarfari leikhúsgestirnir halda
heim.
Slíkt bjargar þó ekki fallstykkj-
unr, enda eru Blóðbræður ekki
fallstykki. Þvert á móti er hér unt
að ræða leikhúsverk. senr eftirsókn-
arvert er að sjá. Góða skemmtun.