Dagur - 24.06.1986, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 24. júní 1986
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SÍMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 420 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 40 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÖRNSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, BRAGI V. BERGMANN,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON (Blönduósi sími 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík),
KRISTJÁN G. ARNGRÍMSSON, KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
MARGRÉT Þ. ÞÓRSDÓTTIR,
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
Ueiðari______________________________________
Hugarfarsbreytingar
er þörf
Að undanförnu hafa farið fram talsverðar umræður
manna á meðal um viðskiptasiðgæðið í landinu. Svo virð-
ist sem siðgæðisvitund manna sé talsvert brengluð þegar
viðskipti eru annars vegar. Erlendis er það nánast alsiða
að stjórnmálamenn segi af sér ef þeir tengjast hneykslis-
málum eða vafasömu fjármálavafstri. Það er krafa
almennings að þeir bregðist þannig við, hvort sem þeir
eru sekir eða saklausir, uns málið er til lykta leitt. Hér á
landi hafa stjórnmálamenn og stjórnendur opinberra
fyrirtækja oft staðið í gruggu vatni án þess að láta sér
afsögn til hugar koma. Enda hefur almenningur ekki kraf-
ist þess.
Haraldur Ólafsson alþingismaður fjallar um viðskipta-
siðgæðið hér á landi í merkri grein sem birtist í Tímanum
um helgina. Hann gerir fjölmiðlafárið í kring um mál Guð-
mundar J. Guðmundssonar alþingismanns og verkalýðs-
foringja að umtalsefni og segir það með ódæmum. Guð-
mundur hafi verið leiksoppur afla sem hann réði ekki við
og allir ættu nú að vera sannfærðir um að hann hefði ekk-
ert að fela í þessu máli. Hins vegar veki þessi ósköp
spurningar um hvernig háttað er greiðvikni og fyrir-
greiðslu ýmissa stórra fyrirtækja, opinberra og í einka-
eign. Um langan aldur hefur viðgengist að fyrirtæki hafi á
margvíslegan máta leitað stuðnings með því að veita
margs konar þjónustu, sem tæplega verður talin til eðli-
legra viðskiptahátta. Þar er um að ræða margs kyns boð,
í veislur, ferðalög, til veiða o.s.frv. Stórgjafir koma hér
einnig við sögu.
Haraldur bendir á að þessar vikurnar sé margt að koma
upp á yfirborðið sem farið hafi leynt til þessa. Sú sið-
blinda sem þjáð hafi íslenska þjóð í verðbólguæði undan-
farinna ára sé smám saman að renna af augum manna.
Nú sé spurt: Er þjóðfélagið gjörspillt, höfum við glatað
hæfileikanum til að líta á samfélag okkar og samskipti við
annað fólk sem sem siðferðilegt viðfangsefni?
í lok greinar sinnar segir Haraldur:
„Fólk er óttaslegið vegna geigvænlegra tíðinda úr hin-
um svo kallaða fjármálaheimi. Ofsagróði, eða ef til vill öllu
heldur ofsaeyðsla einkennir talsverðan hóp manna í sam-
félaginu, óhemju fé rennur utan bankakerfisins, skattsvik
eru samkvæmt skýrslu, sem nefnd á vegum fjármálaráðu
neytisins tók saman, svo mikil að nemur milljarða tapi
fyrir ríkissjóð á ári hverju.
Eigum við ekki að íhuga þetta allt saman - í samhengi,
leitast við að finna lausn á þessum siðferðislega vanda,
sem er langtum meiri og alvarlegri en sá efnahagsvandi
sem sífellt er verið að klifa á? Alþingi og ríkisstjórn verða
að taka á þessum málum, vegna þess að þau snerta alla
þjóðina. Það verður að taka allt fríðinda og gjafakerfið til
endurskoðunar og setja reglur um samskipti opinberra
starfsmanna og fyrirtækja.
Ég hef þá trú að ísland geti verið eitt besta land í heimi,
þar sem jöfnuður og lýðræði jafnhliða lýðfrelsi gæti verið
meira en í öðrum ríkjum. En það verður ekki nema sér-
hyggja og peningahyggja víki fyrir félagshyggju og sam-
vinnu og siðrænu mati á þjóðfélaginu."
Það er full ástæða fyrir okkur öll að taka þessi orð Har-
aldar til vandlegrar umhugsunar og umræðu. Hugarfars-
breytingar er vissulega þörf. BB.
_y/öfa/ dagsins.
„„Túrisminn" er í rauninni
heljarstór mannfræðirannsókn,"
- segir Maríanna Traustadótlir hótelstýra
Það er Maríanna Traustadótt-
ir, nýbökuð hótelstýra sumar-
hótelsins að Laugalandi á Þel-
ármörk, sem er í viðtali dags-
ins að þessu sinni. Maríanna
hefur starfað mikið í kringum
ferðamenn, hér og þar á hnett-
inum, og á vetrum Iærir hún
mannfræði við Háskóla
íslands. Við báðum hana að
segja okkur aðeins frá sumar-
hótelinu og sjálfri sér.
„Þetta er í fyrsta sinn sem
Ferðaskrifstofa Akureyrar rekur
þetta sumarhótel en það er nú
rekið með svipuðu sniði og önnur
sumarhótel. Aður var önnur
ferðaskrifstofa með þetta á leigu
og þá var þetta aðallega notað
fyrir fasta hópa. Nú bjóðum við
upp á 22 tveggja manna herbergi
og 2 eins manns herbergi og svo
svefnpokapláss, bæði fyrir hópa í
skólastofum og fyrir einstaklinga
í herbergjum. Við erum að sjálf-
sögðu með morgunverð og svo
ætlum við að bjóða upp á létta
smárétti á kvöldin fyrir hótel-
gesti. Þetta mun þó ekki verða
almennur veitingastaður þar sem
Akureyringar geta komið á
kvöldin og borðað. Hins vegar
erum við með kaffihlaðborð um
helgar, sem er nýjung á Lauga-
landi, og þangað geta allir komið
og fengið sér kaffi og meðlæti.
Við vorum með svona kaffihlað-
borð í fyrsta sinn um síðustu
helgi og það tókst alveg ljómandi
vel, það voru um 150 manns sem
komu. Þá opnaði Gunnar Dúi
málverkasýningu í matsalnum og
setustofunni og meiningin er að
skipta og fá alltaf nýja akur-
eyrska listamenn til að sýna
þannig að það verða sjálfsagt
nokkrar málverkasýningar þarna
í sumar. Við ætlum að brydda
upp á fleiri nýjungum, t.d. vorum
við með diskótek fyrir börnin í
gær en þó er ekki víst að verði
fleiri slík á næstunni. Það
verður samt alltaf eitthvað við að
vera fyrir börnin því þarna er góð
íþrótta- og leikaðstaða sem nýtist
börnunum, t.d. á meðan for-
eldrarnir drekka kaffið. í sam-
bandi við kaffihlaðborðið má
nefna að ég bjó í Frakklandi í 5
ár og þar kynntist ég mörgu sem
ég hefði áhuga á að reyna hér,
aðallega ýmsar nýjar tegundir af
bökum, en hinar hefðbundnu
rjómatertur verða nú samt á sín-
um stað. Mig langar líka til að
benda á sundlaugina sem allir
þekkja, en hún er alveg einstak-
lega þægileg, 35-40 gráðu heit og
heppileg fyrir barnafólk. Hún er
opin þriðjudaga til laugardaga frá
eitt til sjö og frá tíu til sjö á
sunnudögum en er lokuð á mánu-
dögum.“
- Hvað með verðið?
„Kaffihlaðborðið kostar 250
krónur fyrir manninn sem er
mjög ódýrt miðað við það sem í
boði er. Nótt í tveggja manna
herbergi kostar 1500 krónur, auk
þess sem hótelgestir fá frítt í
sundlaugina.“
- Hefur þú einhverja reynslu í
svona störfum?
„Já, ég hef góða reynslu í hót-
elstörfum, og reyndar öllum
störfum í kringum ferðamenn,
hef unnið við þetta í ýmsum
löndum í fjöldamörg ár og tel
mig þekkja velflestar hliðar þessa
starfs. Byrjaði á Ítalíu, fór þaðan
til Belgíu, og þá til Kanada, auk
þess sem ég hef starfað hér
heima, bæði á hótelum og sem
fararstjóri, í mörg ár.“
- Nú ert þú verðandi mann-
fræðingur, falla mannfræðingur-
inn og hótelstýran vel saman?
„Já, afar vel. „Túrisminn“ er í
rauninni heljarstór mannfræði-
rannsókn. Ferðamenn eru ákaf-
lega mislitur hópur, þú hittir
margar manneskjur og allar eru
þær með mismunandi þarfir og
langanir og galdurinn er að reyna
að uppfylla þær sem best. Það
þarf því að þekkja fólk vel og þar
kemur mannfræðin inn í. Eftir
því sem ég hef séð þá finnst mér
eins og íslendingar séu ekki með
nógu mikla þjónustulund,
þ.e.a.s. það er svo mikið um að
þeir gleymi að brosa og vera
almennilegir við fólk. Það er
nauðsynlegt að kunna að þjóna
fólki þegar þú vinnur í kringum
ferðamenn og ég vil benda á að
það er engin niðurlæging að
þjóna fólki vel, auk þess sem það
kostar ekki neitt að vera
almennilegur.“
- Þú hefur unnið í kringum
erlenda ferðamenn sem og
íslenska. Er það ólíkt?
„Hver þjóð hefur sínar venjur
og þær eru nokkuð ólíkar á marg-
an hátt og þannig er það líka með
ferðamennina. Maður verður því
að reyna að aðlaga sig að hverju
þjóðerni fyrir sig. T.d. þegar
maður er með Þjóðverja verður
maður að vera ákveðinn og hafa
reglu á hlutunum. Eins er það
með Frakkana, maður verður
bara að gera meira úr hlutunum
en þeir, með alls kyns handapati
og látum, og þá verða þeir svo
hissa að þeir eru ákaflega þægi-
legir viðskiptis á eftir. En
íslendingarnir eru mjög almenni-
legir. Ég er búin að vera með
íslenskan hóp nú í nokkra daga
og þau voru ákaflega indæl og
þakklát. Ég átti eiginlega von á
að það yrði erfiðara að gera þeim
til hæfis en það varð ekki raun-
in.“
-Einhver lokaorð?
„Ég vona bara að Akureyring-
ar og nágrannar kunni að meta
þessa nýjung, það er örstutt fram
á Laugaland og malbik alla leið.“
JHB