Dagur - 24.06.1986, Blaðsíða 6

6 - DAGUR - 24. júní 1986
Oagur í heimsókn í frystihúsinu á Grei
„Framtíöin stórt
spumingarmerki“
- segir Ögmundur Knútsson, verkstjóri hjá Kaldbak á Grenivík
Á Grenivík er frystihús, eins
og í flestum sjávarplássum hér
á landi. Frystihúsið heitir
Kaldbakur og er að mestu í
eigu einstaklinga á Grenivík.
Er blaðamenn Dags voru á
ferð á Grenivík á dögunum var
frystihúsið heimsótt og það er
Ögmundur Knútsson sem veit-
ir helstu upplýsingar um rekst-
urinn. Ögmundur er reyndar
Akureyringur, en hefur verið
verkstjóri í frystihúsinu í 5 ár.
Hann keyrir á milli Akureyrar
og Grenivíkur á hverjum
vinnudegi, ásamt föður sínum
og bróður, Knúti Karlssyni og
Birgi Karli.
„Það eru hér á milli 70 og 80
manns í vinnu, þar af eru um
30-35 konur í snyrtingu og
pökkun. Þetta er allt fólk héðan
frá Grenivík og nágrenni, við
höfum engar verbúðir eða slíkt.“
Sagði Ögmundur að yfir
sumarið væri fleira fólk í vinnu
en yfir veturinn, aðallega skóla-
fólk. „Við höfum nóg hráefni.
Núpur er eina skipið hér núna,
hann gerir út á línu, svo eru
trillur. Það fara 10-12 tonn í
gegnum húsið á dag í eðlilegri
vinnslu." Þeir Kaldbaksmenn
verka svolítið í saltfisk, en það er
aðeins gert ef húsið hefur ekki
undan að frysta. Fyrir um 2 árum
var byggt við húsið og flutt í nýj-
an vinnslusal.
- Eitthvað um kvótann að
segja, Ögmundur?
„Aðeins dauði og djöfull, nei,
nei, svoleiðis má ekki segja í
blöð. Núpurinn er með kvóta, en
það er heildarkvóti á trillunum.
Þegar Núpurinn er búinn með
kvótann fer hann á grálúðuveið-
ar. Framtíðin er stórt spurningar-
merki, það er óvissa framundan
hjá okkur.“
- Flvað gerir svo verkstjóri í
frystihúsi?
„Allt mögulegt. Ég brýni t.d.
hnífana. Ég geng um og sé um að
allt gangi sinn vanagang, reyni að
ráðskast í fólkinu eða það í mér.“
Það er nefnilega það, fullt af
óbrýndum hnífum og þar með
var Ögmundur rokinn burt og
farinn að brýna. -HJS
Góður
mórall
aö sögn Elínar sem hefur veriö
í sumarvinnu hjá Kaldbak
síðan hún var 13 ára
„Ne, hei, það er sko ekki gam-
an að vinna í físki og vonandi
verður þetta síðasta sumarið
mitt á frystihúsi,“ sagði Elín
Yilhjálmsdóttir er hún var
spurð hvort það væri ekki
bráðgaman að snyrta blessað-
an þorskinn. „Það er bara ekki
hægt að fá aðra vinnu á Greni-
vík, ég sótti um hjá hreppnum
en þeir réðu bara stráka.“ Það
var ekki laust við að Elín væri
hálfsvekkt yfír þessu.
Elín, sem er 16 ára, hefur unn-
ið hjá Kaldbak á sumrin síðan
hún var 13 ára. „Ég var í Verk-
menntaskólanum á Akureyri í
vetur á matvælatæknibraut. Já,
ég ætla að halda áfram í skólan-
um, en sótti um uppeldisbraut
næsta vetur, hef meiri áhuga á
því núna.“
- Gott kaup?
„Það er ágætt held ég, annars
er ég ekki búin að fá neitt útborg-
að ennþá, er nýbyrjuð. Jú, jú,
það er bónus, en við erum ekkert
að stressa okkur yfir því, tökum
þessu bara létt. Annars er ágætt
að vinna hérna, það er góður
mórall og það skiptir öllu máli.
Sætir strákar? Þeir eru ágætir.“
Við látum það vera lokaorð Elín-
„Ekki
en |
- segir Steinge
„Ég er búin að vinna hérna í 18
og Vi ár, byrjaði hér skömmu
eftir að húsið tók til starfa.“
Það er Steingerður Kristjáns-
dóttir sem svo lengi hefur unn-
ið í físki hjá Kaldbak. Stein-
gerður er að verða 68 ára og
segist ætla að reyna að vinna
fram að sjötugu, því þá fái hún