Dagur - 18.08.1986, Blaðsíða 9

18. ágúst 1986 - DAGUR - 9
Jónasarvöllur í Aðaldal:
Ungmennafélagið Geisli
opnar tjaldstæði
Árið 1912 gaf Vilhjálmur Jón-
asson, þá bóndi á Hafralæk í
Aðaldal, Ungmennafélaginu
Geisla einn hektara lands til
minningar um son sinn Jónas.
Jónas var efnilegur ungur
maður og góður ungmennafé-
lagi en lést úr lífhimnubólgu 1.
desember 1910 aðeins nítján
ára að aldri. Ungmennafé-
lagarnir sléttuðu landið með
handafli eins og þá var siður,
ræktuðu það, hlóðu garða og
gróðursettu tré, síðan stund-
uðu þeir heyskap á Jónasar-
velli og seldu heyið til fjár-
öflunar.
Þann 28. júlí sl. var Jónasar-
völlur formlega opnaður sem
tjaldstæði, þar hafa ungmenna-
félagar nú reist lítið hús með
hreinlætisaðstöðu, plantað fleiri
trjám og ætla að setja upp úti-
grill. Auk tjaldstæða verður hjól-
hýsaeigendum boðin aðstaða
þar.
Gunnlaugur Árnason kennari
afhenti varaformanni Geisla
Halldóri Skarphéðinssyni lykil að
húsinu að viðstöddum flestum
stjórnarmönnum félagsins og
félögum í nefnd er sá um fram-
kvæmdir á vellinum.
Lýsti Gunnlaugur framkvæmd-
unum í skemmtilegri ræðu og
sagði m.a. að opnun tjaldstæðis-
ins væri eflaust ekki stórfrétt fyrir
fólk í þéttbýli en eigi að síður
merkur áfangi fyrir Aðaldælinga.
Þeir fögnuðu opnun tjaldstæðis-
ins því hin síðari ár hefði völlur-
inn verið í mikilli vanhirðu og
félaginu til skammar.
Oft hefði verið rætt um hvað
gera ætti við völlinn þar til að
Haraldur í’órarinsson hefði kom-
ið með hugmyndina um tjald-
stæðin á stjórnarfundi 1982. Har-
aldur hefði talið þetta þarflegt og
ekkert mál að koma því í kring,
Baldur á Hólmavaði hefði stutt
hugmyndina og sagt að örlitla
stund tæki að byggja skúr, vatn-
ið mætti síðan leiða heiman frá
sér.
Ungmennafélagar urðu því
hrifnari af hugmyndinni þvf
meira sem hún var rædd og var
hún samþykkt á aðalfundi 1983.
Sama ár var plantað fleiri
trjám og eldri gróðurinn grisjað-
ur, komu þá í ljós stallar í
norðurkantinum sem alveg voru
týndir í víði. Árið 1984 stóð til að
byggja húsið fyrir snyrtiaðstöð-
una en það dróst á langinn þar til
um haustið að kennarar voru svo
heppnir að lenda í verkfalli. Þrír
menn reistu húsið á 3-4 dögum í
október.
í fyrra átti síðan að ljúka fram-
kvæmdum en talið var betra að
vanda vel verkin, gróðursetja
meira og opna tjaldstæðin síðar.
framtíðin bar í skauti sínu annars
hefði líklega aldrei verið farið af
stað. Fjárvana félag hefði aldrei
getað kostað þetta ef ekki hefði
fengist hjálp, sótt var um styrk til
Ferðamálaráðs og veitti það styrk
að upphæð 50 þús. kr., Aðal-
dælahreppur styrkti framkvæmd-
irnar um 30 þús. kr. en ung-
mennafélagið ber um 50 þús.
króna kostnað.
Flestöll tjaldstæði eru kostuð
og rekin af bæjar- eða sveitarfé-
lögum og mun tjaldstæðið á Jón-
asarvelli vera í nokkurri sérstöðu
þar sem félag hefur staðið fyrir
framkvæmdum.
Gunnlaugur afhendir Halldóri lykilinn að húsinu.
Á aðalfundi í vetur var síðan
skipuð nefnd fjögurra ágætis-
manna sem eru hver öðrum lagn-
ari, áttu þeir að sjá um að ljúka
verkinu og hafa unnið við það
síðan í maí í vor.
Framkvæmdirnar hafa kostað
mikla vinnu, fyrir utan gróður-
setninguna hafa verið unnir
þrjú hundruð tímar í sjálfboða-
vinnu og fjölmargir hafa lagt
hönd á plóginn.
Kostnaður var dálítið meiri en
nokkurn óraði fyrir og að því
leyti var gott að vita ekki hvað
Að lokum sagði Gunnlaugur
að ýmislegt væri hægt að gera ef
vilji væri fyrir hendi. Vonandi
yrðu einhverjir til að nýta tjald-
stæðið sem væri skjólgott og vel í
sveit sett. Hann þakkaði öllum
sem unnið hafa við framkvæmd-
irnar, styrkt þær fjárhagslega og
þeim sem leyfðu aðgang að
vatnslögn. Öllum viðstöddum
voru síðan boðnar veitingar í
tilefni dagsins.
Skilti sem vísaði á tjaldstæðið
var komið upp við aðalveginn
Fyrstu gestirnir.
sunnan við tjaldstæðið, þar sem
vegur liggur að því. Svo
skemmtilega vildi til að fyrstu
formlegu gestirnir á tjaldstæðið
komu meðan á afhendingu þess
til stjórnarinnar stóð. Þetta voru
Kristján Sverrisson og Erna
Ragnarsdóttir frá Reykjavík.
Kristján sagði að sér litist feiki-
lega vel á staðinn, ótrúlega vel
væri að öllu búið, skjól fyrir
norðanáttinni og fallegt um að
litast í allar áttir. Þarna væri auð-
velt að tjalda og afskaplega
heimilislegt.
Ég óska Ungmennafélaginu
Geisla til hamingju með fram-
kvæmdirnar á Jónasarvelli og
óska að það beri gæfu til að sýna
vellinum þann sóma sem slíkum
reit ber í framtíðinni. Vonandi
eiga margir eftir að njóta þarna
næðis og útiveru í hvíld frá dags-
ins önn. IM
Þeir eru seinheppnir
blessaðir karlamir
Þegar blaðamaður Dags ók heim
að bænum Marbæli í Oslandshlíð
í Skagafirðinum var Þórður
Stefánsson bóndi þar að koma frá
því að slá blettina kringum
heimaheyin. Þórður sagðist vera
búinn að búa á Marbæli í fjórtán
ár hafi áður búið á Hofi í Hjalta-
dal. Á Marbæli býr hann ásamt
konu og fjórum börnum.
Heyskapurinn hafði gengið ágæt-
lega, væri svona hálfnaður, heyið
vel þurrt og hefði ekki hrakist
neitt. Aðspurður sagðist Þórður
vera með kúabú og hafa orðið
fyrir mikilli skerðingu í vetur,
18,2%. Hann var ekki ánægður
með skiptingu 5 prósentanna sem
haldið var eftir og skipt milli
bænda í héraðinu, sagði almenna
óánægju hafa ríkt með hana. Það
virðist ekkert tillit vera tekið til
þess þó að menn væru kornnir
með aðra framleiðslu t.d. ref eða
mink. „Þetta kalla ég happa og
glappa aðferð," sagði hann. Ég
vonast til að geta haldið áfram í
nokkur ár í viðbót. Annars er
maður að verða sextugur og það
er nú varla hægt að búast við að
maður geti haldið mikið lengur
áfram úr þessu. Ég hafði nú búist
við að geta selt jörðina, en þegar
er alltaf verið að draga úr fram-
leiðslunni hjá okkur þá verða
þessar jarðir illseljanlegar.
Ég held því fram að það sé
Búnaðarfélagi íslands að miklu
leyti að kenna hvernig komið er í
landbúnaðinum. Við stóluðum á
búmarkið og það var svikið með
þessu fullvirðismarki sem sett var
á. Og þeir eru seinheppnir bless-
aðir karlarnir. Nú í vor voru þeir
á ferðinni nokkrir ráðunautar í
þeim tilgangi að meta fram-
íeiðsluhæfni jarðanna hér í Hofs-
hreppi og Staðarhreppi. Þeir ætla
víst að fara að meta þetta og
byrjuðu á þessum tveim
hreppum. En það hefði átt að
byrja á þessu fyrr og gera þetta
fyrir löngu. Jón Viðar Jónmunds-
son ráðunautur sagði að Óslands-
hlíðin væri kjörið mjólkur-
framleiðslusvæði og það held ég
að verði í framtíðinni. En þeir
verða þá að útvega nægjanlegt
magn þannig að hægt verði að
búa á þessum jörðum," sagði
Þórður að lokum.
Á tveim stykkjum fyrir ofan
bæinn var verið að rifja og von-
aðist Þórður til að ná upp af öðru
þeirra í dag. En Dagur kvaddi
Þórð og þakkaði fyrir spjallið.
-þá.