Dagur - 21.10.1986, Blaðsíða 2

2 - DAGUR - 21. október 1986
MflUR
ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS
SKRIFSTOFUR:
STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI
SlMI: 24222
ÁSKRIFT KR. 480 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ 50 KR.
RITSTJÓRI OG ÁBYRGÐARMAÐUR:
HERMANN SVEINBJÓRNSSON
FRÉTTASTJÓRI:
GYLFI KRISTJÁNSSON
RITSTJÓRNARFULLTRÚI:
BRAGI V. BERGMANN
BLAÐAMENN:
ÁSLAUG MAGNÚSDÓTTIR, EGILL BRAGASON, EGGERTTRYGGVASON,
GESTUR E. JÓNASSON, GESTUR KRISTINSSON
(Blönduósi vs. 95-4070 hs. 95-4368),
HELGA JÓNA SVEINSDÓTTIR, INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR
(Húsavík vs. 41585 hs. 41529), KRISTJÁN KRISTJÁNSSON,
RÚNAR ÞÓR BJÖRNSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON,
ÞÓRHALLUR ÁSMUNDSSON (Sauöárkróki vs. 95-5960 hs. 95-5729)
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRlMANN FRlMANNSSON
ÚTBREIÐSLUSTJÓRI:
HAFDlS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASlMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: JÓHANN KARL SIGURÐSSON
PRENTUN: DAGSPRENT HF.
leiðari.____________________________
Ráðstöfunartekjur
og aukinn sparnaður
Ríkisstjórnin hefur lagt fram þjóðhagsáætlun
fyrir næsta ár, en þar er að finna nokkur þau
meginmarkmið sem hún hyggst stefna að
hvað varðar efnahagsmálin.
Þau fjögur meginmarkmið sem ríkisstjórnin
hyggst stefna að eru eftirfarandi: í fyrsta lagi
að verðhækkanir frá upphafi til loka árs 1987
verði ekki meiri en 4-5 af hundraði. í öðru lagi
að atvinna verði næg, en betra jafnvægi og
minni spenna verði á vinnumarkaði. í þriðja
lagi að vöxtur þjóðarframleiðslu og þjóðarút-
gjalda haldist í hendur og verði nálægt tveim-
ur af hundraði á árinu 1987 og í fjórða lagi að
viðskipti við útlönd verði sem næst hallalaus
og hlutfall erlendra skulda af landsfram-
leiðslu og gjaldeyristekjum lækki.
„Takist að ná þessum markmiðum, má
verja þann kaupmátt ráðstöfunartekna og
þau góðu lífskjör, sem náðst hafa á árinu
1986. Ríkisstjórnin telur jafnframt að innan
þessa ramma rúmist lagfæring á kjörum
þeirra, sem búa við lakari kaupmátt kaup-
taxta og lökust kjör, og á það beri að leggja
áherslu," sagði Steingrímur Hermannsson,
forsætisráðherra, í stefnuræðu sinni á
Alþingi.
Hann sagði ennfremur að ef ráðstöfunar-
tekjur heimilanna aukist í heild umfram 2,5%
sé hætt við að markmiðin náist ekki nema
sparnaður aukist þeim mun meira. Einkum
væri þó hætta á því að halli á viðskiptum við
útlönd yrði óviðunandi, verðbólga magnaðist
og erlendar skuldir hækkuðu á ný.
Það er því miður komin á það mikil reynsla
að mikil aukning ráðstöfunartekna á stuttum
tíma veldur þenslu. Kaupæði grípur þjóðina,
eða a.m.k. þann hluta hennar sem betur má
sín, með tilheyrandi óhagstæðum viðskipta-
halla við útlönd og fleiri neikvæðum afleiðing-
um. Því þarf að hvetja mjög til sparnaðar og
jafnvel að lögbinda hann, svo allt fari ekki úr
böndunum. Þetta er því nauðsynlegra þar
sem reiknað er með að stór hluti lántöku ríkis-
ins verði 1 formi innlends lánsfjár.
Nú um sinn eru horfurnar í efnahagsmálum
þjóðarinnar góðar. íslendingar vita hins veg-
ar að lítið má út af bera, svo allt fari ekki á
verri veg á ný. Má þar til nefna aflabrest og
verri viðskiptakjör, sem sífellt má reikna með
og ekki verður stjórnað heima fyrir. Því er afar
mikilvægt að þjóðin noti nú vel þann bata
sem orðinn er, til þess að styrkja grundvöll-
inn og lækka erlendar skuldir. HS
„viðtal dagsins.
Stefán Ámi Tryggvason, skrifstofustjóri.
A
Mynd: EHB
„Eg sakna
gamla tímans“
- Stefán Árni Tryggvason, skrifstofustjóri
Eimskipafélags íslands á Akureyri
Stefán Árni Tryggvason er
skrifstofustjóri Eimskipafélags
Islands á Akureyri. Hann er
innfæddur Akureyringur og
hefur starfað við margt um
dagana. Stefán var t.d. lengi í
lögreglunni á Akureyri, hann
er lærður járniðnaðarmaður
og hefur nýlega lokið námi við
öldungadeild Menntaskólans á
Akureyri.
- Hvar ert þú fæddur og upp-
alinn Stefán?
„Ég er fæddur á Akureyri 21.
janúar 1942. Fyrsta heimili mitt
var í frægu húsi sem hét Rósen-
borg, það er búið að rífa það
núna. Þetta hús stóð austan við
Eyrarlandsveg. Foreldrar mínir
voru Tryggvi Bogason og Stefanía
Brynjólfsdóttir. Faðir minn er nú
látinn en hann starfaði sem
verkamaður hér í bænum, hann
var t.d. í 15 eða 20 ár hjá Eim-
skipafélaginu. Ég átti heima á
Syðri-Brekkunni, fyrst í Rósen-
borg til 1955 en þá fluttum við í
Hrafnagilsstræti 26 en þar býr
móðir mín enn.“
- Finnst þér vera mikill munur
á þeirri Akureyri sem þú þekktir
sem barn og unglingur og þeirri
Akureyri sem er í dag?
„Já, þar er stórmunur á. Mér
finnst vera kominn meiri borgar-
bragur á hlutina núna. Ég sakna
gamla tímans að vissu leyti. í
gamla daga voru tengsl milli fólks-
ins miklu nánari; maður þekkti
alla og allir þekktu mann. Þetta
er allt miklu ópersónulegra
núna.“
- Hvernig var skólagöngu
þinni háttað?
„Ég gekk í Barnaskóla Akur-
eyrar. Þar var þá skólastjóri
Hannes J. Magnússon. Kennarar
mínir voru Orn Snorrason og
Árni Björnsson. Þessir menn eru
nú allir látnir. Síðan hélt ég
áfram þessa venjulegu leið í
Gagnfræðaskóla Akureyrar. Síð-
an vann ég í tvö eða þrjú ár, fyrst
við akstur hjá Strætisvögnum
Akureyrar og síðan hjá heild-
verslun Tómasar Steingrímsson-
ar. Síðan fór ég í Iðnskólann og
lærði ketil- og plötusmíði."
- Varstu búinn að ákveða
á þessum árum hvað þú ætlaðir
að leggja fyrir þig?
„Nei, þetta gerðist ekki
þannig. Það vildi svo til að ein-
mitt á þessum árum náði ung og
fögur kona í mig. Faðir hennar
rak verkstæði sem hét Valur og
ég fór að vinna með honum. Ég
lauk svo sveinsprófi í ketil- og
plötusmíði 1966. Ég vann ekki
lengi við þetta því 1967 byrjaði
ég í lögreglunni á Akureyri."
- Hvað olli því að þú fórst til
starfa í lögreglunni?
„Það var nú dálítið sérstakt.
Ég var búinn að ganga með þessa
hugmynd í maganum nokkum
tíma svo ég talaði við Gísla
Ólafsson, sem þá var yfir-
lögregluþjónn. Það varð svo úr
að ég réðst í starfið vorið 1967. í
fyrstu var ég í sumarafleysingum
en 1968 var ég skipaður lögreglu-
þjónn. Á þessum tíma voru lög-
reglumenn starfsmenn Akureyr-
arbæjar, og lögreglustöð-
in var við Smáragötu. Árið sem
ég var fastráðinn var lögreglu-
stöðin flutt í nýtt húsnæði
við Þórunnarstræti þar sem hún
er nú. Það var geysileg breyting
að koma í nýtt húsnæði. Vinnu-
aðstaðan batnaði stórkostlega,
við skildum raunar ekki hvernig
við höfðum getað unnið á gamla
staðnum eftir að við komum á
þann nýja. Nú eru aðeins elstu
lögreglumennirnir sem muna
tímann á gömlu stöðinni. f gömlu
stöðinni voru t.d. þrír fangaklef-
ar og um helgar var allt fullt, oft
þurfti að tvísetja í klefana. Þetta
voru eilífar reddingar. Oft var
málum bjargað fyrir horn, t.d.
voru drukknir menn oft látnir
sofa úr sér í sama klefanum."
- Manst þú eftir einhverju
spaugilegu atviki úr lögreglunni?
„Já, það var t.d. einu sinni til-
kynnt um slys á gatnamótum
Glerárgötu og Strandgötu.
Sjúkrabíllinn varð á undan mér á
slysstað og nokkrir bílar voru
milli mín og hans. Við stöðvuð-
um bílinn en þá kemur maður
gangandi sem segir okkur að
þarna sé drukkinn maður að
þvælast fyrir á slysstað. Ég tek
manninn sem var skítugur og leit
út fyrir að vera drukkinn og rugl-
aður og fer með hann upp á stöð
þar sem hann er settur í klefa.
Stuttu síðar berst sú saga upp á
stöð að sá sem átti að hafa orðið
fyrir slysinu væri horfinn. Var ég
spurður hvort ég vissi eitthvað
um afdrif mannsins. Rann þá upp
fyrir mér ljós og sagði ég auðvit-
að eins og var að maðurinn væri í
fangaklefa. Hann var þá orðinn
dálítið ruglaður eftir höggið."
- Hefur þú stundað lögreglu-
störf annars staðar en á Akur-
eyri?
„Já. Á árinu 1975 fór ég til
Raufarhafnar og var þar í þrjú
ár. Ég var eini lögregluþjónninn
þar en hafði reyndar tvo menn
mér til aðstoðar ef mikils þurfti
með. Kunningi minn, Björn
Halldórsson, var yfirlögreglu-
þjónn á Húsavík um þetta leyti
og hann lagði talsvert að mér að
fara í þetta. Eins langaði mig að
breyta til og prófa nýtt umhverfi.
Ég flyt svo aftur til Ákureyrar og
fór að vinna hjá tengdaföður
mínum sem þá var hættur renni-
smíði og búinn að stofna heild-
sölufyrirtækið Þ. Björgúlfsson &
Co. Haustið 1978 byrjaði ég svo
aftur í lögreglunni á Ákureyri.“
- Kynntist þú ekki mörgum í
starfi þínu í lögreglunni?
„Á þeim árum sem ég var í lög-
reglunni kynntist ég mjög
mörgum. Margt af því fólki voru
litríkir persónuleikar. Ég eignað-
ist marga góða kunningja í gegn-
um þetta, einnig meðal þeirra
sem ég þurfti að hafa afskipti af
sem lögregluþjónn. Starf lög-
regluþjónsins verður að vera
jákvætt. Það er mikið undir
manni sjálfum komið hvernig
tekst til. Maður verður að vera
sanngjarn við fólk sem þarf að
hafa afskipti af. Ef maður nær
þessu þá er það virt við mann. Ég
held tengslum við margt af þessu
fólki enn í dag.“
- Áhugamál?
„Ég stundaði talsvert íþróttir
hér áður, mest handbolta en líka
fótbolta. Ég hef alltaf verið dálít-
ið viðloðandi við þetta. Ég er
KA-maður í húð og hár og hef
alltaf stutt það félag. Nú orðið
fylgist ég nokkuð með íþrótta-
fréttum og fer stundum á kapp-
leiki.“
- Hvernig vildi það til að þú
fórst til starfa hjá Eimskipafélag-
inu?
„Ég fór að hugsa um hvort
ekki væri rétt að breyta til og fara
í eitthvað alveg nýtt. Það var árið
1982 sem ég fór að hugleiða þetta
fyrir alvöru, og ýmis atvik urðu
til að ýta við mér. Ég fór að
undirbúa mig í þessa veru og sett-
ist á skólabekk í öldungadeild
Menntaskólans hér á Akureyri.
Ég setti mér mjög stíft prógramm
með það markmið að ljúka nám-
inu á þremur árum. Ég var í fullu
starfi með þessu í lögreglunni.
Þetta tókst en það var bamingur.
Ég gerði meira en þetta því
sumarið 1983 var ég á tungu-
málanámskeiði í Englandi og
1984 í Þýskalandi. Ég hætti í lög-
reglunni um síðustu áramót en ég
ætlaði alltaf að halda áfram í lög-
fræði í Háskólanum. í dag er það
von mín að háskóli komi hingað
til Akureyrar og ég held að það
sé mjög almennur áhugi fyrir því
máli. Það eru eflaust mun fleiri
en menn almennt grunar sem
vilja fá háskólanám hingað
norður.“
- Hvernig finnst þér bæjar-
bragurinn hér á Akureyri?
„Hann mætti batna. Við verð-
um að gera okkur grein fyrir
þeirri útþenslu sem hér hefur
orðið og reka bæjarfélagið á öðr-
um grundvelli en oft hefur verið.
Ég held að mismunandi sjónar-
mið hafi of oft leitt til málamiðl-
ana sem eru hvorki fugl né fiskur.
Við verðum að framfylgja
ákveðnari stefnu en oft hefur
verið.“ EHB