Dagur - 11.11.1987, Blaðsíða 7

11. nóvémbér 1987
bAGUR - 7
„Ja, nú held ég að þeir í
Slippnum verði fegnir.“ Þessi
orð hrutu af vörum eins skip-
verja á Sléttbak EA 304 síðast-
liðið fimmtudagskvöld en þá
lagði Sléttbakur upp í veiði-
ferð, þá fyrstu eftir að skipinu
var breytt í frystiskip. Já, víst
er um það að þeir hjá Slippn-
um mega vera fegnir því þessi
aðgerð hefur staðið yfir í rúmt
eitt ár og verið stærsta verkefni
Slippstöðvarinnar á þessu ári.
Sléttbakur skreið frá bryggj-
unni við Slippstöðina kl. 20
síðastliðið fimmtudagskvöld.
lnnanborðs var 25 manna
áhöfn og auk þess Vilhelm
Þorsteinsson framkvæmda-
stjóri Útgerðarfélags Akureyr-
inga, hópur starfsmanna frá
Slippstöðinni, eftirlitsmaður
frá Sölumiðstöð hraðfrysti-
húsanna, eftirlitsmaður frá
Siglingamálastofnun, fulltrúi
Bergen Diesel sem smíðaði
aðalvél skipsins og loks blaða-
maður Dags. Samtals voru 42
menn um borð, eða tveimur
fleiri en kojur skipsins.
Sléttbakur er nú orðinn einn
stærsti togari landsins, tæp 1000
tonn að stærð. Sléttbakur fór í
slipp síðla síðasta árs og var strax
hafist handa við að sandblása
skipið að utan og lengja það.
Sléttbakur var lengdur um 8
metra og er nú tæpir 70 metrar að
lengd. Trolldekkið var endurbætt
og komið þar fyrir skeifum þannig
að nú eru tvö troll tiltæk á dekk-
inu og með því móti er eitt troll
til vara á ef annað trollið bilar.
Togbúnaður skipsins hefur verið
mikið endurbættur og í tengslum
við hann hefur verið komið fyrir
auto-troll búnaði.
Millidekkið er nú hlaðið nýjum
tækjum. Þarna eru flökunarvél-
ar, roðflettivél, hausarar, vogir,
lausfrystir, plötufrystar og færi-
bönd út um allt dekk. Þetta er
mikill búnaður og flókinn og til-
gangurinn með þessari veiðiferð
var einmitt reyna allan þennan
búnað og sjá hvort allt virkaði
eins og efni stóðu til.
Siglt var út Eyjafjörð í fallegu
haustveðri síðastliðið fimmtu-
dagskvöld og stefnan tekin á mið
hér rétt norðvestur af Eyjafirði
sem Kristján Halldórsson skip-
stjóri og skipverjar hans nefna
Tengur. Þangað var komið upp
úr miðnætti og þá var farið að
huga að kasti en hásetar höfðu á
siglingunni notað tímann til að
gera trollin klár. Trollinu var
kastað skömmu fyrir kl.l og virt-
ist allt ganga eins og í sögu..
Eftir að búið var að toga í
nokkrar klukkustundir var trollið
híft upp. Aflinn reyndist ekki
vera neitt til að óskapast yfir, um
hálft tonn var í pokanum. En
þetta var gott start til að reyna
tækin á millidekkinu og sjá
hvernig skipsverjum gengi að
komast til lags við vélarnar.
Ekki tókst þó að vinna úr
þessu fyrsta hali strax því að
lensidælur og slógdælur á milli-
dekkinu virtust ekki ganga sem
skyldi og því kom nú til kasta
starfsmanna Slippstöðvarinnar
að koma lagi á þær svo að sjór og
slóg losaðist út úr skipinu.
Á meðan þetta fór fram á
millidekkinu var skipinu „kippt“
Blaðamaðurinn velti því fyrir sér
í byrjun hvað þetta sjómanna-
slangur þýddi en áttaði sig loks á
að hér var verið að ræða um að
færa skipið. Því var sett á ferð og
nú átti að reyna á bletti sem sjó-
mennirnir kölluðu Groves. Það-
an átti að fara og reyna á Hóln-
um, en svo ku víst heita ákveðinn
staður á miðunum í nágrenni við
Grímsey. Þarna var kastað undir
hádegi á föstudag og nú átti að ná
í karfa.
Upp í brú gaf að líta margvís-
lega skjái og rita. Kristján skip-
stjóri sat mitt í dýrðinni og fylgd-
ist með. Á litaskjá fyrir framan
hann var hægt að sjá botninn og
einnig greindi þetta tæki fisk við
botninn og mikið svif kom einnig
fram á honum. Hóllinn sem svo
heitir sást líka á skerminum og
við hann var einhver torfa sem
skipstjórinn greindi sem karfa-
torfu. „Karfinn liggur oft svona
utan í Hólnum,“ segir Kristján.
Og þau orð voru að sönnu.
Þegar trollið var híft eftir togið
við Hólinn kom í ljós að eitt og
hálft tonn af karfa hafði komið í
pokann. Greinilega mark takandi
á nútímatækninni.
Eftir þetta hal var stefnan tek-
in á Kolbeinseyjargrunn og kast-
að þar um miðjan dag á föstudag.
Á meðan þessu fór fram hafði
lagi verið komið á lensi- og slóg-
dælur á millidekkinu og vinnslan
á fiskinum komin í fullan gang.
Frekar var þessi vinnsla stirð til
að byrja með en þó virtust sjó-
mennirnir fljótir að tileinka sér
þessi vinnubrögð.
Þó svo að flestir vinnsluþættir á
millidekkinu hafi gengið eins og
vonast var til þá sást í þessari ferð
ýmislegt sem betur mætti fara.
Allt eru þetta þó minniháttar lag-
færingar sem ekki er hægt að
telja óeðlilegar miðað við að allt
er þetta nýr búnaður.
Eftir að hafa kastað á Kolbeins-
eyjargrunninu var fært austur á
Sléttugrunn aðfaranótt laugar-
dags. Þar fékkst þokkalegt hal,
um eitt og hálft tonn af þorski.
Af Sléttugrunninu var farið á
Axarfjarðardjúp þar sem ætlunin
var að reyna flottroll en þar sem
blakkir voru fastar var ákveðið
að halda til hafnar á hægri ferð
meðan síðasti hluti aflans var
unninn.
Sléttbakur lagðist við bryggju á
Akureyri laust eftir miðnætti á
laugardagskvöld eftir að hafa
verið rúma tvo sólarhringa í þess-
um fyrsta túr eftir breytingar.
Lagt hefur verið í mikinn
kostnað við endurbætur á
Sléttbak. Hér er á ferðinni fljót-
andi frystihús sem búið er bestu
tækjum, bæði hvað varðar
vinnslu á fiskinum og veiðarfæri.
Þetta skip á án efa eftir að koma
að landi með verðmætan afla og
standa þannig fyllilega undir því
merki að vera eitt af flaggskipum
flotans. JÓH