Dagur - 10.09.1988, Qupperneq 2

2 - DAGUR - 10. september 1988
Hrokkinhærði hátekjumaður-
inn gapti af undrun og neri rök
augun. Hvað í ósköpunum var
þessi gamla kona að muldra um
vexti og bækur? Hann hafði
reynt að gera henni skiljanlegt
að bréfin gæfu miklu betri
ávöxtun en bækurnar, þótt
vextirnir væru ekki færðir inn á
þau. Trygging? Jú, auðvitað
væri þetta allt gulltryggt, áhætt-
unni dreift á marga aðila og
fyrirtæki. „Þú stórgræðir á
þessu kona góð. Þú bókstaflega
tútnar út af peningum,“ sagði sá
hrokkinhærði byrstur og belgdi
sig út.
„Æ, þú þarft ekki að vera
svona höstugur ungi maður,“
sagði konan mæðulega. „Ég
kann best við að sjá peningana
mína vaxa á bók þar sem vext-fc
irnir eru færðir inn jafnóðum.
Það er ekkert vit í svona salern-
ispappír og þetta er soddan
frumskógur," andvarpaði kon-
an og bjóst til brottfarar.
Sá hrokkinhærði var nú orð-
inn ískyggilega þrútinn og emj-
aði: „Hverslags kommúnista-
kjaftæði er þetta. Farðu þá með
þína skitnu peninga í bankann
og láttu þá brenna þar. Þér er
greinlega alveg sama um raun-
ávöxtun, raunvexti, raunveru-
legan gróða, raunveruleikann."
Ekki þarf að orðlengja það
frekar að þessi ágæta kona gekk
út með gusti og rakleiðis inn í
gamla bankann sinn þar sem
hún lagði inn þær krónur sem
hún var að vandræðast með.
Loks gat hún verið rólegri og
eitt var víst, að hún ætlaði ekki
að hlusta á blaðrið í tengdasyn-
inum framar.
Tengdasonurinn átti alls kyns
ávöxtunarbréf og hann hafði
keypt sér rándýran bíl, leður-
sófasett og golfsett í gegnum
kaupleigufyrirtæki. Hann var á
stöðugri uppleið og gríðarlega
vel að sér í fjármálaheiminum.
„Efnahagsvandinn,“ hafði
hann sagt við tengdamóður
sína, „hann er nú auðleystur.
Auðvitað verður að stöðva er-
lendar lántökur, lækka launin
og láta markaðinn vinna úr
vandanum. Það má alls ekki
setja lög eða leggja hömlur á
verðbréfafyrirtækin eða kaup-
leigurnar. Vextir og verðlag
ráðast af markaðsaðstæðum.
Hagkerfið verður að fá svigrúm
til að fúnkera í raun.“
„En þrífast þessar kaupleigur
ekki einmitt á erlendum lántök-
um,“ hafði þá gamla konan
skotið inn í. Tengdasonurinn
drekkti þessum athugasemdum
hennar með orðaflaumi um
eðlismun á erlendum lánum og
nauðsyn kaupleigufyrirtækja.
„Hvernig ætti maður að komast
af í þessu þjóðfélagi ef ekki væri
hægt að leita til kaupleigufyrir-
tækja?“ spurði hann og renndi
hendinni eftir leðursófanum.
Þessi fjármálaspekúlant er
aðeins einn af mörgum sem
vaða uppi í þjóðfélagi voru og
gera það að verkum að ríkis-
stjórnin þorir ekki að stjórna
peningamarkaðinum. Frelsið
verður að hafa sinn gang og haf-
ir þú ekki hæfileika til að not-
færa þér það þá verður bara að
hafa það.
Þitt er valið ágæti íslending-
ur. Þér gefst enn færi á að
breyta rétt, flytja suður í must-
eri Mammons, fjárfesta í versl-
unarhúsnæði í gegnum kaup-
leigufyrirtæki og ávaxta þitt
pund í verðbréfasjóðum. Vei
þeim sem eftir sitja úti á lands-
byggðinni með allt niðrum sig,
stritandi við einhverjar undir-
stöðuatvinnugreinar sem eng-
inn hefur áhuga á lengur. Bréfin
hafa leyst þorskinn af hólmi og
sauðkindin villtist í fjármagns-
frumskóginum.
Á meðan þetta ástand grass-
erar í þjóðfélaginu halda klerk-
urinn og ýtustjórinn áfram að
munnhöggvast í ábyrgðarlaus-
um greinum. Ég get ekki leyft
mér siíkt þegar skútan er að
sökkva. Mér er líka nokk sama
hvort vegurinn til himna verði
lagður bundnu slitlagi. Ég býst
hvort eð er ekki við að vera
ökufær þegar kallið kemur. Hitt
er víst að beini og breiði vegur-
inn liggur til glötunar, þ.e.
Reykjavíkur og væri óskandi
fyrir landsbyggðina að vegurinn
þangað væri eilítið torfærari
þannig að menn hugsuðu sinn
gang. Ég legg til að sett verði
lög á þessa höfuðborg og hana
nú.
Gamla konan hefur ekki mikla trú á verðbréfasjóðum. Hér sést hún ásamt hundi sínum eftir að hún ákvað að leggja
peningana inn í banka.
Jú, það var sjálfsagt að líta aðeins upp fyrir Ijósmyndar-
ann. Annars var þessi kona niðursokkin í vefnaðinn.
Það eru lítil takmörk fyrir því hvað hægt er að búa til úr
þvottaklemmum.
Dalvík:
Föndumámskeið á Daíbæ
Á Dalbæ, heimili aldraðra á
Dalvík, hefur staðið yfir fönd-
urnámskeið að undanförnu.
Þátttaka í námskeiðinu hefur
verið mjög góð og mikil
ánægja með þetta framtak.
Námskeiðinu lauk sl. fimmtu-
dag með sýningu á afrakstrin-
um.
Námskeið af þessu tagi er
nýbreytni í starfi heimilisins, en
þar hefur verið boðið upp á fönd-
ur- og handavinnutíma. Einnig
hefur verið boðið upp á létta leik-
fimi fyrir heimilisfólkið, sem tek-
ið hefur þessu framtaki með
þökkum.
Sjálfsagt hefur fólk misjafnar
hugmyndir um lífið á dvalar-
heimilum aldraðra og fáir liafa
ímyndað sér hversu mikið starf
þar er unnið. Dalvíkingar hafa
eflaust orðið margs vísari eftir
föndur- og handavinnusýningu
heimilisfólksins á Dalbæ. SS
Boðið var upp á ulls kyns föndur og handuvinnu á námskeiðinu og var það
vel sótt af eldra fólki á Dalvík og úr nágrannasveitunum. Myndir: gb