Dagur - 04.01.1989, Blaðsíða 7

^PMjPr ,1989,- DAGUR - 13.
Völsungur ársins, Róbert R. Skarphéðinsson:
Jónas Óskarsson, íþróttamaður Húsavíkur.
Mynd: JÓH
Jónas Óskarsson -
íþróttamaður Húsavíkur - í annað sinn:
„Langbesti árangur
sem ég hef náð“
Jónas Óskarsson varð fyrir val-
inu sem Iþróttamaður Húsa-
víkur 1988. Jónas er 27 ára og
búsettur í Reykjavík. Hann er
kvæntur Lovísu Skarphéðins-
dóttur og eiga þau tvo syni, er
annar fjögra ára en sá yngri
fæddist 27. des., kvöldið fyrir
afhendingu viðurkenningar-
innar. Jónas hefur áður hlotið
nafnbótina íþróttamaður
Húsavíkur, það var 1980 en þá
náði hann þriðja sæti í lyfting-
um á heimsleikum fatlaðra. A
leikunum 1984 náði Jónas
öðru sæti í sundi, eins og núna.
Dagur sló á þráðinn til Jónasar
og óskaði honum til hamingju
með soninn og nafnbótina, og
spurði hvernig honum hefði
orðið við að fá þetta tvennt svo
til í einu.
„Strákurinn kom nú deginum
áður. Svo var ég búinn að heyra
þetta útundan mér með bikarinn.
Fyrsta vísbendingin var sú að
spurt var hvort ég kæmi ekki
norður um jólin.“
Jónas lýsir yfir ánægju sinni,
bæði með drenginn sinn og nafn-
bótina. En aðspurður um sund-
æfingarnar segir hann: „Ég ákvað
að hætta að æfa sund sem keppn-
isgrein eftir leikana í haust. Það
er dýrt að vera í þessu, í heilt ár
hef ég t.d. hætt í vinnu klukkan
fjögur á daginn til að mæta á
æfingar. Og í haust tók ég sumar-
fríið mitt í ferðina á leikana. Þeg-
ar maður er kominn með fjöl-
skyldu getur maður ekki staðið í
svona, og svo er ég líka hálfpart-
inn fallinn á aldri. Sundgarpar
eru yfirleitt upp á sitt besta á
aldrinum 18-20 ára og 28 ára
sundmaður sem sigraði á hinum
Olympíuleikunum vakti mikla
athygli. Það er komið nóg af fólki
til að keppa í sundinu núna svo
ég gat hætt, unga fólkið hefur
staðið sig mjög vel og ég hef mætt
á nokkrar æfingar með þeim í
vetur að gamni mínu.“
- Þú hættir á hápunkti ferils
þíns, ekki satt?
„Jú, þetta er langbesti árangur
sem ég hef náð, þessi tími sem ég
synti á í Kóreu. Þó ég lenti í öðru
sæti núna, eins og síðast, þá bætti
ég Olympíumetið í undanrásun-
um og var á besta tíma þegar ég
fór í úrslit. Svo bæti ég aftur þann
tíma í úrslitunum.
Það er mikill misskilningur hjá
fólki, að fatlaðir séu alltaf að
keppa við 1 eða 2 eða 3 á þessum
leikum. í mínum flokki hafa t.d.
verið frá 17 uppí 30 keppendur.
Og það er orðið þannig í mörgum
flokkum að ekki er keppt ef færri
en þrír keppendur mæta.“
Að lokum bað Jónas fyrir góð-
ar kveðjur heim til Húsavíkur og
þakkir fyrir veitta vegsemd við
val á íþróttamanni bæjarins. IM
f
'P
„Hef alltaf veriö í fótbolta“
Völsungur ársins 1988, Róbert Ragnar Skarphéöinsson tekur viö viðurkenn-
ingu af Sigurgeiri AAalgeirssyni formanni Völsungs.
- Hvernig finnst þér búið að
ungu íþróttafólki á Húsavík?
„Bara frekar vel, held ég. Hér
er gott íþróttahús en það hefði
mátt koma fyrr, það á eftir að
skila sér í framtíðinni með betri
árangri hjá yngri krökkunum.
Mér finnst að árangur hjá
krökkunum hafi skánað mikið
síðan að íþróttahúsið kom. Það
mættu samt vera fleiri æfingar í
fótboltanum."
- Hvað fannst þér um valið á
íþróttamanni Húsavíkur?
„Mér fannst Jónas eiga skilið
að fá titilinn. Ég fylgdist með
fréttum af heimsleikunum í Seoul
og bjóst við miklu af honum.
Hann átti líka heimsmet í bak-
sundinu." IM
Róbert Ragnar Skarphéðins-
son var kjörinn Völsungur árs-
ins 1988. Róbert æfir hand-
bolta og fótbolta, auk þess tek-
ur hann þátt í fleiri íþrótta-
greinum. Hann er sonur hjón-
anna Kristjönu Ketilsdóttur og
Skarphéðins Olgeirsssonar,
verður 15 ára á þessu ári og á
þrjár systur. Róbert er ekki sá
eini í sinni ætt sem hlotið hefur
viðurkenningu á árinu, hann
og Linda Pétursdóttir eru
bræðraböm. Katla, næstyngsta
systir hans varð íslandsmeist-
ari í 60 metra hlaupi á árinu og
Sokka-
tilboð
Sængurverasett
í gjafaöskjum
1.880.-
stk
100% straufrir
Kringlóttirog
ferhymdir
dúkar
350.-
Mjúk teppi
150x220
1»550.-n»j590
var 13 ára, þá hætti ég. Svo er allt
í lagi að synda. Ég hef alltaf
meira gaman af fótboltanum en
handboltanum. Ég byrjaði í fót-
bolta og hef alltaf verið í fót-
boita.“
- Nú er þessi viðurkenning,
Völsungur ársins, veitt ungu fólki
sem talið er til fyrirmyndar í
félagsstarfi. Hvernig finnst þér að
hljóta þessa viðurkenningu?
„Ég skil ekki alveg af hverju ég
fékk bikarinn, það eru ntargir
fleiri sem hefðu getað fengið
hann, en þeir sem ákveða þetta
völdu mig. Ég hef ekki gert meira
en aðrir og frekar minna ef
eitthvað er. Það breytir voða litlu
fyrir mig að fá þetta en það er
svolítið gaman. Ég átti ekki von á
þessu og finnst ég ekki hafa gert
það mikið fyrir Völsung.að ég
eigi þetta skilið. Það var svolítið
stressandi að labba upp til að
taka við bikarnum."
- Hvernig líst þér á að vera að
fá rússneskan þjálfara?
„Hann á sjálfsagt eftir að
kenna okkur eitthvað. Spartag
Moskva varð sovétmeistari þegar
hann þjálfaði liðið, og hann er
víst vel menntaður til þessara
starfa.“
iðeins 990.-
nú lÍéSS 690.-
Baðmottusett
690.-
varö einnig stigahæst í sundliöi
HSÞ. Föðurbræður Róberts,
Björn og Kristján hafa um
árabil verið í fremmstu röð fót-
boltamanna á Húsavík og hlot-
ið ýmsar viðurkenningar fyrir
árangur í íþróttum. Dagur
ræddi við Róbert eftir verð-
launaafiiendinguna og spurði
fyrst um íþróttagreinarnar sem
hann stundaði.
„Ég æfi handbolta og fótbolta
og svo hef ég gaman af fleiri
íþróttum, t.d. borðtennis. Ég hef
líka gaman af að vera á skíðum
og æfði skíðin reglulega þar til ég
Straufrí
lök
H