Dagur - 26.07.1989, Qupperneq 5

Heimsmót blásarasveita í Hollandi:
Akureyrska sveitin
kom sá og sigraði
- vakti mikla athygli vegna lágs meðalaldurs
Miðvikudagur 26. juli 1989 - DAGUR - 5
Arnbjörg Valsdóttir, Þórey Árnadóttir og Gunnar Bcnediktsson ánægö meö
árangurinn.
Skólahljómsveit skipuð börn-
um og unglingum, að meðaltali
15 ára að aldri. Frá litla ís-
landi, ekki einu sinni höfuð-
borginni, heldur litlum bæ
nyrst í landinu. Þetta virðist
ekki beinlínis vera uppskriftin
að blásarasveit sem vænleg er
til afreka á alþjóðlegan mæli-
kvarða en engu að síður á þessi
lýsing við D-blásarasveit Tón-
listarskólans á Akureyri sem í
fyrradag kom heim af heims-
móti blásarasveita í Hollandi
og vann þar til gullverðlauna.
Utanförin föstudaginn 14 júlí,
gekk ekki þrautalaust fyrir sig.
Vegna þoku í Keflavík gat Flug-
leiðaþota frá Luxemburg ekki
lent, en hafa skal það sem hendi
er næst og því varð hópurinn að
„Jú, jú þið heyrðuð rétt.“ Roar
Kvam tilkynnir hópnum um úrslit.
sætta sig við það að fljúga með
amerískri vél. Um leið mátti
hann gera sér að góðu að stíga á
Meginland Evrópu á Orly flug-
velli í París en ekki í Luxemburg
eins og upphaflega var ráðgert.
Frá París var ætlunin að aka
beint til Daun Eifel í Þýskalandi
þar sem hópurinn átti að vera
fyrstu dagana en hvort sem það
var vegna hins skamma fyrirvara
eða vegna frægra óliðlegheita
Frakka við þá sem ekki eru
frönskumælandi, þá neituðu bíl-
stjórarnir að aka inn í Þýskaland.
Farið var á fyrrnefndan flugvöll í
Luxemburg og þaðan ekið til
Daun Eifel í tveggja hæða rútu
sem átti síðan eftir að aka hópn-
um það sem eftir var ferðarinnar.
Þegar þessu fyrsta vandamáli
ferðarinnar var bjargað hafði
hins vegar gleymst að gera ráð
fyrir þeim mikla farangri sem
sextíu manna hljómsveit hefur
með ser. Fyrir vikið mátti Roar
Kvam verða eftir í París til að sjá
um flutning hljóðfæranna. Þar
varð hann hins vegar fyrir mikl-
um töfum vegna sprengjuhótunar
sem síðan reyndist vera gabb.
í Daun Eifel var hópurinn frá
laugardegi til föstudags og þar
var búið í sumarhúsum. Þessum
dögum var varið til ferðalaga og
meðal annars var farið í sigl-
ingu um Rínarfljótið. Spilað var í
borgum og bæjum, m.a. á aðal-
torginu í Köln.
Föstudaginn 21. júlí var ekið
til Hollands og til bæjarins Kerk-
rade þar sem heimsmót blásara-
sveita hefur farið fram frá árin
1951. Kerkrade er 50 þúsund
manna borg en þá daga sem mót-
ið stóð er talið aö fólksfjöldinn
hafi farið í allt að áttatíu þúsund.
I mótinu tóku þátt á þriðja
hundrað hljómsveitir frá 28 lönd-
um með um ellefu þúsund með-
limi. Bærinn var algjörlega lagð-
ur undir þetta mikla mót. Akur-
eyrska sveitin bjó í gömlu
klaustri og var þar í góðri umsjá
skáta úr bænum.
Sjálf kcppnin í öðrum flokki,
þar sem blásarasveitin keppti, fór
fram á laugardeginum. Sveitin
lék skömmu eftir hádegið og eins
og áður hefur komið fram gekk
allt að óskum. Þegar svo tilkynnt
var um úrslit síðar unt daginr.
ætluðu þau sem úti í sal sátu ekki
að trúa sínum eigin eyrum þegar
þeim heyrðist eitthvað vera talað
um fyrstu verðlaun. Þetta reynd-
ist þó rétt vera, sveitin fékk
nauðsynlegan stigafjölda til að fá
gull og vel það. Sveitin vakti sér-
staka athygli fyrir margra hluta
sakir en þó einkum vegna hins
lága aldurs sveitarmeðlima. Þetta
var jafnframt eina skólasveitin
sem þátt tók í mótinu. Þá var
engu líkara en sviðsmyndin í
tónleikahöllinni hefði verið gerð
með tilliti til hinna hvítu og bláu
búninga sveitarinnar.
Heimferðin á mánudeginum
gekk að óskum. Til Keflavíkur
var komið síðdegis og síðan ekið
beinustu leið til Akureyrar. Þór-
ey Aðalsteinsdóttir einn farar-
stjóranna vildi koma sérstöku
þakklæti til þeirra fyrirtækja og
einstaklinga scm styrkt höfðu
ferðina, að ógleymdum Akureyr-
arbæ. ET
Sveitin bíður þess að geta hitað upp. Síðan tók alvaran við.
Myndir: Þórcy og Þórdís.
Stressuð fram á
síðustu stundu
Hægri hönd hvers hljómsveit-
arstjórnanda er svokallaður
konsertmeistari sveitarinnar.
Um leið er sá sem þessu emb-
ætti sinnir fulltrúi sveitar-
meðlima gagnvart stjórnanda.
í D-sveitinni gegnir Þórdís
Skúladóttir þessu hlutverki.
„Okkur fannst við ef til vill vera
að færast of mikið í fang þegar
við lögðum í þessa keppni.
Stressið var mikið alveg fram að
keppninni og hvað mig varðar þá
hvarf það ekki fyrr en ég sat á
sviðinu í keppninni. Þar var hins
vegar ekkert annað hægt að gera
en að spila eins vel og maður gat
og það tókst," segir Þórdís
aðspurð hvernig tilfinning það sé
að taka þátt í móti af þessu tagi.
Eftir svona árangur liggur
beinast við að ætla að sveitin láti
sjá sig á næsta heimsmóti. „Það
var rætt um það við okkur hvort
við myndum ekki koma aftur og
eflaust kemur það til greina. Ég
tel hins vegar að það væri sniðug-
ara að fara eitthvað annað næst
til að öðlast meiri reynslu við aðr-
ar kringumstæður," sagði hin
tvítnga Þórdís Skúladóttir. ET
Þórdís Skúladóttir með verðlaunapeninginn og viðurkenningarskjalið sein
svcitin hlaut fyrir árangur sinn. Mynd: kl
ST\
VHxti&moMg
sa?,í-H
Blanda

Blanda
Hreinn Appel:
pMrQ I sinusfífi
Pure Orange Juice