Dagur - 10.01.1990, Blaðsíða 4

Dagur - 10.01.1990, Blaðsíða 4
4 - DAGUR - Miðvikudagur 10. janúar 1990 lesendahornið ÚTGEFANDI: ÚTGÁFUFÉLAG DAGS SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31, PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 24222 ÁSKRIFT KR. 1000 Á MÁNUÐI LAUSASÖLUVERÐ 90 KR. GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMETRA 660 KR. RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.) FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON RITSTJÓRNARFULLTRÚI: EGILL H. BRAGASON BLAÐAMENN: ANDRÉS PÉTURSSON (íþróttir), KARL JÓNSSON (Sauðárkróki vs. 95-35960), INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavík vs. 41585), JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓRSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON, STEFÁN SÆMUNDSSON, VILBORG GUNNARSDÓTTIR, LJÓSMYNDARI: KRISTJÁN LOGASON PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN ÚTLITSHÖNNUN: RlKARÐUR B. JÓNASSON AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRlMANNSSON DREIFINGARSTJÓRI: HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165 FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL PRENTUN: DAGSPRENT HF. SÍMFAX: 96-27639 Seta í bankaráðum Eins og kunnugt er skipaði Kvennalistinn Kristínu Sigurðardóttur, innheimtustjóra verðbréfafyrir- tækisins Kaupþings, fulltrúa sinn í bankaráði Landsbanka íslands skömmu fyrir áramótin. Val Kvennalistans á fulltrúa sínum í bankaráðinu hefur valdið nokkrum deilum og hafa margir gagnrýnt þessa ráðstöfun harðlega. Helstu rök andmælenda eru þau að með öllu sé óverjandi að skipa starfs- mann fyrirtækis, sem á í óbeinni samkeppni við Landsbankann, í bankaráð hans, eins og Kvenna- listinn gerði. Það bjóði heim hættu á margs konar hagsmunaárekstrum. Þessu hafa Kvennalistakon- ur mótmælt og síðan hafa hlutaðeigandi aðilar þráttað um málið fram og til baka án þess að kom- ast að niðurstöðu. Nú er því alls ekki að heilsa að þetta sé í fyrsta skipti í íslandssögunni sem deila hefur mátt um kosningu einstakra manna í bankaráð. Nokkrum sinnum áður hafa menn, sem átt hafa sæti í stjórn eða varastjórn annarrar peningastofnunar, valist til setu í bankaráði ríkisbanka. En þá var hættan á hagsmunaárekstrum eflaust mun minni en nú. Miklar breytingar hafa átt sér stað í bankamálum þjóðarinnar á síðustu árum. Bönkum hefur fækkað, m.a. með sameiningu fjögurra banka í einn um síð- ustu áramót. Þessar breytingar hafa meðal annars haft það í för með sér að samkeppni milli fjármála- stofnana hefur aukist mjög mikið. Þær keppa í dag um sparifé landsmanna, ekki síst með því að bjóða mismunandi vexti og ávöxtunarleiðir. Vaxta- ákvarðanir eru teknar í bankaráðunum og þess vegna hlýtur að teljast afar óheppilegt ef starfs- maður einnar fjármaálastofnunar á sæti í stjórn annarrar. Það gefur auga leið. Um það verður naumast deilt að val Kvennalist- ans á fulltrúa í bankaráð Landsbanka íslands var vanhugsað. Það er leiðinlegt að svona skyldi til takast í fyrsta sinn sem kvenþjóðin eignast fulltrúa í bankaráði ríkisbanka hér á landi. Hins vegar hlýt- ur fyrrnefnd deila að kalla á það að settar verði almennar og skýrar reglur um það hverjir megi og hverjir megi ekki sitja í bankaráðum. í lögum er ekkert sem kveður sérstaklega á um hæfi þeirra sem veljast til setu í bankaráðum ríkisbankanna. Sú staðreynd býður beinlínis upp á að hagsmuna- árekstrar eigi sér stað. Þá er vert að hafa í huga að það er Alþingi sem ber hina siðferðilegu ábyrgð á þeim fulltrúum sem valdir eru til starfans hverju sinni. Þessi mál þarf að athuga í heild sinni, því vel má vera að skipan fleiri fulltrúa en fulltrúa Kvennalist- ans í bankaráð ríkisbankanna gæti orkað tvímælis ef grannt yrði skoðað. Þegar um álitamál af þessu tagi er að ræða þarf vitanlega að beita sömu mæli- stiku á önnur hugsanleg tilvik. Það þarf að láta alla sitja við sama borð. Að öðrum kosti er siðbótin til lítils. BB. Þrettándagleði Þórs: Hermann Jónsson lék álfakónginn Tónlistarunnandi skrifaði blaðinu eftirfarandi bréf: Ég fór til að horfa á þrett- ándagleði Þórs á laugardag og þar söng álfakóngurinn nokkur Íög. Mér fannst hann hafa svo góða rödd og er því forvitinn að vita hver þetta var. Þið hjá Degi getið ef til vill upplýst þetta. Eftir því sem Dagur kemst næst, var álfakóngurinn að þessu sinni, leikinn af Hermanni Jóns- syni bakara og fasteignasala á Akureyri. Til Akureyringa: Endumar svelta á andapollinum „Við erum tveir dýravinir og okkur langar að benda yfirvöld- um og öllum Akureyringum á meðferðina sem endurnar á andapollinum hljóta. Þessum litlu skinnum sem hafa tilfinningar eins og við mennirnir er aldrei gefinn neinn matur. Við förum framhjá andapollinum á hverjum einasta degi og aldrei hefur það komið fyrir að maður sjái starfsmann frá bænum vera að gefa þeim. Það virðist vera að bæjaryfirvöld ætlist til þess að endurnar lifi á loftinu. Það mætti líka einstaka sinnum dýralæknir líta við á andapollinum því að við sáum vængbrotna önd seinast þegar við vorum þar og höfum séð þessa önd oft áður og það hefur enginn gert neitt í þessum málurn. Við vonum að yfirvöld og aðrir Akureyringar hugsi sig tvisvar um áður en þeir fletta yfir á næstu síðu. Við biðjum ykkur Akureyringar góðir að fara með brauðafgangana og gefa öndun- um þá í staðinn fyrir að henda þeim. Og gleymið heldur ekki smáfuglunum sem hafa ekki úr miklu að moða yfir veturinn." Tveir dýravinir. Óánægður bíógestur: Öll steimrming eyðilögð með brjálæðislegum hávaða „í einu dagblaðinu las ég eftirfar- andi málsgreinar í ritdómi um myndina Gestaboð Babettu fyrir skömmu: „ . . . allir ættu reynd- ar að hafa lent í þeim leiðindum að kasta perlum fyrir svín, við matarborðið eða á öðrum vett- vangi. Hver þekkir t.d. ekki borðhaldssvín sem heimta tóm- atsósu út á allt, sama hversu lysti- legur maturinn er?!“ Nú loksins höfum við fengið Gestaboð Babettu hingað til Akureyrar. Og tómatsósan . . . Ekki kunna forráðamenn Borg- arbíó að bera þessa mynd á borð, né aðrar slíkar myndir, sem þeir hafa sýnt á árinu. Öll stemmning, sem myndast hefur meðan á sýn- ingu myndarinnar stendur, er eyðilögð með brjálæðislegri tónlist, íþróttaleikjalýsingu eða fréttum, en þessum ósköpum er skellt á um leið og hlé er gert á sýningu myndarinnar og aftur þegar hún endar. Það er mjög óþægilegt að fá yfir sig dynjandi tónlist þegar hléið skellur á, ekki síst í beinu framhaldi af kyrrlátu atriði í myndinni. Og sökum háv- aða er algerlega ómögulegt að njóta hlésins með því að ræða atburði myndarinnar við sessu- naut sinn. Það læðist að manni sá grunur að þarna sé viðhöfð sama aðferð og notuð er á sumum vín- veitingastaðanna: Þeim mun meiri hávaði í salnum, þeim mun fleiri fara fram í veitingasöluna (sælgætissöluna). Þessi ástæða getur þó ekki átt við þegar myndin endar. Myndin skilur mann eftir í vissu hugar- ástandi, en á sama andartaki er maður sleginn utanundir með ógnarhávaða frá útvarpi. í stað þess að fara heim glöð yfir stór- kostlegri kvöldstund í bíói bæjar- ins, var ég öskuvond yfir þessari misþyrmingu. í guðanna bænum, þögn! Við förum í bíó til að horfa á þær kvikmyndir sem þar er boðið upp á, ekki til að hlusta á dagskrár- brot úr útvarpinu. Þá væri betur heima setið, því þá næðist öll íþróttalýsingin, ekki bara brot af henni.“ Guðrún. sorplosun á Eyrimii sér svona mikið er þetta full langt I þeir vel slengt poka á hjá mér gengið. En þrátt fyrir það gætu | eins og hinum íbúunum!" Of saltur svína- hamborgarhryggur Meira um Kona á Eyrinni hringdi: „Ég er sammála Oddeyringn- um sem hafði samband við Les- endahornið vegna ástandsins í sorpmálum á Eyrinni. Heima hjá mér er nefnilega alvega sama sagan, þ.e. tunnurnar eru ekki losaðar nema þegar þær eru stút- fullar, á tveggja til þriggja vikna fresti. Þá hefur Oddeyringurinn það framyfir mig að fá ruslapoka skilinn eftir, en það fæ ég ekki. Ég var að velta því fyrir mér hvort ég geti ekki fengið ein- hverja lækkun á opinberum gjöldum vegna þessa, því ég greiði fyrir þessa þjónustu eins og aðrir en nýt hennar ekki. Maður kemst ekki hjá því að hugsa um það, að sorplosunarmenn vinna í „akkorði" og ef þeir eru að flýta Ingibjörg hringdi. „Eg varð fyrir miklum vonbrigð- um með svínahamborgarhrygg frá KEA sem ég keypti fyrir jólin. Hann var óætur vegna þess hve hann var saltur. Ég heyrði af fleirum sem urðu fyrir þessu. Ég hef ekki fengið mér svínaham- borgarhrygg í tvö ár og var farin að hlakka til. Það sama var upp á teningnum með hangikjötsframpart sem ég keypti á dögunum hjá KEA. Ég skil þetta ekki því að ég hélt að væri margoft búið að kvarta undan of söltu kjöti frá KEA. Ég minnist þess meðal annars að þetta hefur borið á góma á búðarfundi hjá-KEA.“

x

Dagur

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagur
https://timarit.is/publication/256

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.