Dagur - 12.04.1990, Blaðsíða 5

Fimmtudagur 12. apríl 1990 - DAGUR - 5
HESTAR
Umsjón: Kristín Linda Jónsdóttir
Evrópumeistarinn - Andreas Trappe
Hver er hann þessi herðabreiði, dökkhærði, skeggjaði Pjóð-
verji sem sækir okkur heim til að bregða sér á bak á íslensk-
um gæðingum? Hann kemur hingað til að etja kappi við
íslenska knapa í frosti og snjó á Vetraríþróttahátíð á Akur-
eyri. Hvaða forlög hafa valdið því að þessi þýski maður lætur
hrifningu sína á íslenska hestinum ráða ævistarfi sínu?
Andreas Trappe evrópumeistari í fimmgangi sýndi okkur á
Vetraríþróttahátíðinni að hann er hestaíþróttamaður í
fremstu röð. Hann sigraði í gæðingaskeiði á Krumma, Svan-
bergs Þórðarsonar á Akureyri og varð í öðru sæti í tölti á
fyrstu verðlauna stóðhestinum Gassa frá Vorsabæ. í fyrsta
sæti í tölti var ungur Akureyringur Eiður Matthíasson á hesti
sínum Hrímni. Pað verður unga knapanum örugglega minn-
isstætt, og er frábær árangur, að sigra evrópumeistara á
fyrstu verðlauna stóðhesti.
Andreas varð við þeirri ósk að svara nokkrum spurningum
og eftir kaldan en skemmtilegan keppnisdag settumst.við
niður yfir heitum drykk.
Andreas Trappe og Gassi frá Vorsabæ á Skeiðum. Eigandi Gassa er Hrossa-
ræktarsamband Eyfirðinga og Þingeyinga.
Byrjaði í hestamennsku
fímm ára
- Hvenær byrjaðir þú í 'nesta-
mennsku og af hverju varð
íslenski hesturinn fyrir valinu?
„Það er langt síðan ég byrjaði í
hestamennsku. Ég var bara fimm
ára þegar ég fékk að fara í reið-
skóla. Ári seinna óskuðum ég og
systir mín eftir því að eignast
hesta. Foreldrar mínir létu það
eftir okkur þrátt fyrir að þau
hefðu engan áhuga sjálf. íslenski
hesturinn varð fyrir valinu vegna
þess að okkur krökkunum var
ætlað að sjá um hestana. Þá var
almennt talið í Þýskalandi að
íslenskir hestar þyrftu litla
umönnun og væru auðveldir í
umgengni. Eins og margir hesta-
menn kannast við vill hestaeignin
breytast frá því að vera nokkrir
hestar í það að vera heill hópur, á
skömmum tíma, á nær óskiljan-
legan hátt. Því fór það svo að við
systkinin keyptum búgarð 1974
þegar við lukum skólagöngu.
Síðan hef ég unnið við tamningu
og ræktun íslenskra hesta."
Andreas segir að hann hafi ein-
göngu áhuga á íslenska hestinum.'
Hann hefur þó prófað hesta af
öðrunt „ganghestakynum“ svo
sem hesta frá Perú og Skotlandi.
„Þeir vekja ekki sama áhuga og
íslensku hestarnir hjá mér,“ segir
Andreas.
Hestamiðstöðin Lindenhof
Árið 1982 hófu Andreas og kona
hans Sabine rekstur hestamið-
stöðvarinnar Lindenhof. Þar
rækta þau íslenska hesta temja
og þjálfa. Nú eru á búinu um eitt
hundrað íslenskir hestar. Auk
þess að temja og rækta eigin
hross temur Andreas fyrir aðra
hestaeigendur. Núna er hann til
dæmis með 18 stóðhesta í tamn-
ingu. Andreas segist leggja mikla
áherslu á að nota eingöngu úrvals
stóðhesta í ræktun sína á Linden-
hof. Meðal þeirra sem eru í notk-
un þar í dag eru hestarnir Gló-
blesi frá Sauðárkróki, sem er
undan Þætti frá Kirkjubæ og
Hervu frá Sauðárkróki. Fylkir frá
Akureyri, sem er undan Feyki frá
Hafsteinsstöðum og Slaufu frá
Stokkseyri. Gnýr frá Björnli,
hann er undan Sörla frá Sauðár-
króki og Gná frá Ytri-Hofdölum.
Að vera í fyrsta sæti
- Hvenær byrjaðir þú að taka
þátt í keppni og hver er þinn
stærsti sigur í hestaíþróttum?
„Ég tók fyrst þátt í keppni
1969 en árið 1977 keypti ég stóð-
hestinn Fróða frá Ásgeirsbrekku
og þá fór ég að keppa af meiri
alvöru. Það var stór sigur 1983
þegar ég komst í fyrsta sinn í’
þýska liðið. Þá keppti ég á stóð-
hestinum Þór frá Sporz og okkur
tókst að standa okkur vel á
evrópumótinu. En stærsti sigur-
inn var samt á evrópumótinu í
Danmörku síðast liðið surnar.
Þegar ég varð í fyrsta sæti í fimm-
gangi á stóðhestinum Gný frá
Björnli. Það er ógleymanlegt að
vera í fyrsta sæti. Þó að hestarnir
sem eru í fyrsta og öðru sæti séu
ef til vill jafn góðir þá finnst mér
persónulega ég hafa höndlað allt
í fyrsta sæti en ekkert í öðru."
íslenski hesturinn er í
stöðugri sókn í Þýskalandi
Þegar Andreas byrjaði í hesta-
mennsku voru tvö til þrjú hundr-
uð íslenskir hestar í Þýskalandi. í
dag eru þeir að minnsta kosti
tuttugu og fimm þúsund. Um tíu
þúsund manns eiga íslenska hesta
í Þýskalandi. Skráðir félgar í
íslandshestafélaginu eru um sex
þúsund og þeim fjölgar um 10%
á ári.
„Það hefur orðið geysileg
framför í reiðmennsku á íslensk-
um hestum í Þýskalandi frá því
að ég byrjaði. í dag má segja að
eigendur íslenskra hesta þar
skiptist í tvo hópa. Annars vegar
þá sem kalla mætti keppnis- og
atvinnumenn í hestaíþróttum og
hins vegar þá sem eingöngu ríða
út sér til gamans. I keppnis-
mannahópnum eru þeir sem hafa
áhuga á að ná langt sem knapar.
Þeir hafa ánægju af því að vinna
með hestinum og þjálfa hann til
að ná betri árangri. Hesta-
mennirnir í hinum hópnum
stunda útreiðar eingöngu sér til
gamans. Oft er þetta fólk sent er
í krefjandi starfi og nýtur þess að
fara í útreiðartúr út í náttúrunni
til að slaka á og losna við stress."
- Finnst þér vera einhver
munur á reiðmennsku þýskra og
íslenskra knapa?
„Það eru margir frábærir reið-
menn til bæði á íslandi og í
Þýskalandi. Ég held að menntun
í reiðmennsku sé hins vegar mjög
ólík í þessum löndum. í Þýska-
landi er kennt markvisst hvernig
ríða skuli hverja gangtegund fyrir
sig. Jafnt stökk og brokk eins og
til dæmis skeið. Þar er mikið
framboð af hestasumarbúöum
fyrir börn og reiðskólum. Að
verða knapi í fremstu röð er samt
sem áður fyrst og fremst mikil
vinna og undirstaðan fyrir árangri
er viljastyrkur og ákveðni."
- Hafa margir atvinnu af
íslenskum hestum í Þýskalandi í
dag?
„Þeim fjölgar meö hvcrjum
degi sem líður. Flestir hafa
atvinnu af reiðskólum eða barna-
sumarbúðum þar scnt krakkar
dvelja í skólaleyfum og stunda
hestamennsku. Auk þess eru
margir sem sjá um hross fyrir
aðra og eru með hestaleigu. Það
eru hins vegar mjög fáir sem reka
hrossabú eins og við og byggja á
ræktun, tamningu og þjáifun ein-
göngu.“
Að rækta íslenska gæö-
inga í útlöndum?
- Telur þú að hestar fæddir og
uppaldir á íslandi séu á einhvern
hátt öðruvísi en þeir sem eru
fæddir og uppaldir erlendis?
„Nei, ég tel að þeir séu það
ekki. Einu sinni töldum við að
svo væri vegna þess að hross sem
væru fædd á íslandi mótuðust af
rneira frelsi og fjölbreyttari
náttúru. Þau hefðu því annan
persónuleika, geðslag og vilja. En
ástæðan var að að mínum dómi
ekki sú að hrossin væru fædd á
Islandi. Ástæðan var sú að í
Þýskalandi voru notuð léleg
hross til undaneldis. Þetta breytt-
ist þegar við fórum að nota betri
hross í ræktuninni. Nú má finna í
báðum löndunum bæði góð og
léleg hross. Góður íslenskur
hestur er frábær gæðingur hvar í
heiminum sem hann er fæddur og
uppalinn.
- Eruð þið Þjóðverjar orðnir
sjálfum ykkur nógir í ræktun
íslenskra hesta?
„Ég tel að við gætum ræktað
góða íslenska hesta með þeirn
stofni sent við höfum í dag. Hins
vegar er mun æskilegra og auð-
veldara að vinna saman. Það er
nauðsynlegt fyrir okkur að fylgj-
ast vel með þróuninni hér á Is-
landi í ræktun og reiðmennsku.
Ég sakna þess aftur á móti að
íslendingar skuli ekki telja
áhugavert að fylgjast með því
sent er að gerast í Þýskalandi. Því
að Þýskaland er vaxandi uppeld-
isstöð fyrir íslensk hross.
- Hvers konar hestgerð er
mest eftirspurn eftir í Þýskalandi
í dag?
„Oskahesturinn sem mesta
eftirspurnin er eftir núna þarf að
vera auðveldur bæði í reið og
umgengni. Hann þarf að vera
þannig byggður að hann hafi góð-
an höfuöburö og hann þarf að
vera úrvals töltari. Þeir sem
stunda hestamennsku sem tóm-
stundaiðju þurfa á þessari hest-
gerð að halda. „Tómstundaknap-
arnir“ sem ríða út eingöngu sér
til ánægju eru ekki þjálfaðir reið-
menn. Því þurfa þeirra hross að
búa yfir miklum meðfæddum
hæfileikum. Viö reynum líka að
rækta mismunandi hestgeröir. í
Þýskalandi hafa til dæmis verið
sctt á stofn hrossabú sem stefna
að ræktun ákveðins hestakyns.
Má þar nefna ræktun á Kirkju-
bæjarhcstum, Kolkóshestum og
hestum frá Sveini Guðmunds-
syni. Hornarfjarðarhestum og
jafnvel ræktun á vindóttum lit.“
Framtíöardraumar
„Mig langar alltaf að gera eitt-
hvað nýtt og meira. Mér er mjög
illa við stöðuna. Ég reyni að
endurmeta líf mitt á fimm eða tíu
ára fresti, íhuga hvert ég stefni og
hvert ég vil stefna. Það er engin
spurning að íslenskir hestar
verða áfram það sem líf mitt
snýst urn. Spurningin er hvort ég
held áfram nteö Lindenhofbúið á
sama hátt og nú eða ekki. Það
hefur komið til tals að setja á
stofn annað bú samhliða því. Það
hefur líka komið til tals að stofna
nokkurs konar háskóla fyrir
hestamenn. Verkcfnin eru ótelj-
andi þegar íslenski hesturinn er
annars vegar."
- Hvað viltu segja að lokum?
„Mér finnst of mikillar tog-
streitu og samkeppni gæta á milli
íslenskra og þýskra hestamanna.
íslenskur hestur er gimsteinn sem
gleður og sem flestir ættu að fá
tækifæri til að njóta hans. Vinn-
um saman.“
Andreas Trappe í fyrsta sæti í gæðingaskeiði á Krumma. Myndir: Kristtn Linda.