Dagur - 21.02.1992, Blaðsíða 14

14 - DAGUR - Föstudagur 21. febrúar 1992
Nauðungaruppboð
þriðja og síðasta
á eftirtöldum fasteignum:
Grenivellir 22 e.h., Akureyri, þingl.
eigandi Sigurður T. Guðmundsson,
talinn eigandi Birgir Sigurðsson, fer
fram a eigninni sjálfri miðvikudaginn
26. febrúar 1992, kl. 1500.
Uppboðsbeiðendur eru:
Gunnar Sólnes hrl. Húsnæðisstofn-
un ríkisins og Bæjarsjóður Akureyr-
ar.
Hjallalundur 9 e, Akureyri, þingl.
eigandi Auður Stefánsdóttir, fer
fram á eigninni sjálfri miðvikudaginn
26. febrúar 1992, kl. 13.30.
Uppboðsbeiðendur eru:
Jón Ingólfsson hdl., Gunnar Sólnes
hrl., Húsnæðisstofnun ríkisins og
Bæjarsjóður Akureyrar.
Klapparstígur 5, Hauganesi
Árskógshreppi, þingl. eigandi Ragn-
ar Stefánsson og Sigurveig Halla
Ingólfsdóttir, fer fram á eigninni
sjálfri miðvikudaginn 26. febrúar
1992, kl. 11.00.
Uppboðsbeiðendur eru:
Jón Egilsson hdl. og Húsnæðis-
stofnun ríkisins.
Lækjargata 11 a, Akureyri, þingl.
eigandi Birgir Ottesen, fer fram á
eigninni sjálfri miðvikudaginn 26.
febrúar 1992, kl. 14.00.
Uppboðsbeiðandi er:
Tryggingastofnun ríkisins.
Múlasíða 3 d, Akureyri, þingl. eig-
andi Stjórn Verkamannabústaða,
talinn eigandi Hákon Henriksen, fer
fram á eigninni sjálfri miðvikudaginn
26. febrúar 1992, kl. 14.30.
Uppboðsbeiðendur eru:
Bæjarsjóður Akureyrar, Húsnæðis-
stofnun ríkisins og Sigríður Thorla-
cius hdl.
Norðurbyggð 20 (suður og
norðurhl.), Akureyri, þingl. eigandi
Maj- Britt Stefánsson, fer fram á
eigninni sjálfri miðvikudaginn 26.
febrúar 1992, kl. 16.00.
Uppboðsbeiðendur eru:
Landsbanki íslands, innheimtumað-
ur ríkissjóðs, Húsnæðisstofnun
ríkisins og Steingrímur Eiríksson
hdl.
Bæjarfógetinn á Akureyri
og Dalvík,
Sýslumaðurinn í Eyjafjarðarsýslu
Venjum unga
hestamenn
il
UMFERÐAR
RÁÐ
Minning
fói
Kveðja til afa
aftir Þorbergsson
bifreiðastjóri, Akureyri
Fæddur 30. júlí 1926 - Dáinn 28. janúar 1992
Hinn 28. janúar barst okkur sú
sorgarfregn að Óli afi væri látinn
aðeins 65 ára að aldri. Og var það
okkur öllum mikið áfall, því Óli
afi var ekki einungis afi okkar
heldur líka félagi og vinur. Öll
okkar uppvaxtarár bjuggu Óli afi
og amma Didda á efri hæðinni
hjá okkur í Lönguhlíð 8 og var
það okkar annað heimili. Við
munum ávallt minnast þess hvað
það var gott að geta farið upp til
þeirra hvenær sem við vildum til
þess að spjalla eða bara vera hjá
þeim, það var okkur mikils virði
og ákveðið öryggi að hafa þau
fyrir ofan okkur. En það var svo
í febrúar 1988 að afi og amma
fluttust í Seljahlíð 3h og var það
mikil eftirsjá fyrir okkur fjöl-
skylduna því nú var ekki lengur
hægt að hlaupa upp til þeirra.
Afi fékk ungur áhuga á bílum.
Hann stofnaði fyrirtæki ásamt
fjórum öðrum sem hét Hópferðir
sf. en árið 1976 átti hann það
einn. Hann keyrði marga hópa út
um allt land og oft voru það sömu
hóparnir sem leituðu til hans á
ný. Hann var einnig með áætlun-
arferðir upp í Hlíðarfjall. Við
minnumst þess nú hve stolt
við vorum af því að Óli Þor-
bergs sem keyrði rúturnar upp í
fjall væri afi okkar. Þegar afi
hætti með Hópferðir sf. þá missti
hann mikið því rúturnar voru
hans líf og yndi.
Áhugi afa á barnabörnum sín-
um og það sem hann var reiðu-
búinn að gera fyrir okkur var
meira en nokkurt mannsbarn
hefðj getað óskað sér. Hann
hafði áhuga fyrir öllu sem við
gerðum og þá sérstaklega íþrótt-
um. Allt frá því að við öðluðumst
kraft til þess að sparka bolta,
fylgdist hann með okkur í öllum
leikjum okkar, hann kom líka
stundum og horfði á okkur á
æfingum. Afi ferðaðist jafnvel
langar leiðir til þess að horfa á
okkur keppa. Því er kannski best
lýst hvað afi var ungur í anda þar
sem hann og Pétur Heiðar, yngsti
bróðir okkar, voru bestu vinir.
Þeir eyddu mest öllum frítíma
sínum saman. Það er Pétri Heið-
ari að þakka að samskiptin okkar
á milli minnkuðu lítið eftir að
þau fluttu í Seljahlíð. Þar sem
Pétur Heiðar varði öllum sínum
tíma hjá Óla afa og ömmu
Diddu, þufti eitthvert okkar að
sækja hann á hverju kvöldi og
hittum við þau því daglega.
Afi var mikill bókaunnandi og
átti stórt og mikið bókasafn sem
við krakkarnir grömsuðum oft í
með honum meðan hann fræddi
okkur um land og þjóð. Alla
okkar þekkingu á Islandi eigum
við afa að þakka. Áhugi hans og
þekking á landinu var mjög mikil
og kom hún til af keyrslu hans
um landið þvert og endilangt í
fjölda mörg ár. Við minnumst afa
sem góðs og lífsglaðs manns sem
ávallt var reiðubúinn til þess að
taka þátt í leik okkar og starfi.
Við biðjum guð um að gefa
ömmu okkar styrk í sorginni á
komandi árum svo og okkur öll-
um sem eigum um sárt að binda.
Við viljum trúa því að ástkær afi
okkar fylgist með okkur hinu-
megin frá eins og hann gerði
meðan hann var á meðal okkar.
Hann var okkur öllum mikils
virði. Hafi hann þökk fyrir allt og
allt. Við kveðjum hann með
miklum söknuði og þessu ljóði
sem er úr hans eigin bókasafni.
En í kvöld líkur vetrí,
sérhvers vinnandi manns,
og á morgun skín maísól,
það er maísólin hans,
það er maísólin okkar,
okkar einingarbands,
fyrír þér ber ég fána,
þessa framtíðar lands.
Hinsta kveðja:
Siguróli Kristjánsson,
Gréta Kristjánsdóttir,
Kristján Kristjánsson,
Pétur Heiðar Kristjánsson.
Mig langar að kveðja afa minn,
Ólaf Þorbergsson, þó ég sleppi
treglega af honum hendinni.
Hann skilur eftir sig djúpt skarð í
lífi okkar allra. En eftir eru
yndislegar minningar um sérstak-
an mann. Minningar sem færa
mann á augabragði til fortíðar,
þar sem allt Var svo gott með afa.
Ég gerði mér aldrei fyllilega grein
fyrir hvað hann spilaði stórt hlut-
verk í lífi mínu fyrr en hann var
tekinn svo snöggt frá okkur. Eftir
er tómleikinn og vanmáttar-
kenndin sem virðast ætla að
gleypa mann og neita að hverfa.
Mín fyrstu viðbrögð voru að
afneita staðreyndinni og bíða eft-
ir að vakna upp frá þessari
martröð. Þótt ég trúi þessu varla
enn langar mig að rifja upp sam-
skipti mín við afa. Þar sem ég bjó
hjá föðurforeldrum mínum í
fjöldamörg sumur og eyddi öðr-
um skólafríum með þeim komst á
mjög náið samband milli okkar.
Ef tíunda ætti allt sem okkur fór
í milli væri það efni í stóra
ritgerð. En sú minning sem rís
yfir aðrar er minningin um afa
sem ávallt hafði ótakmarkaðan
áhuga á að taka þátt í fjörugum
samræðum með barnabörnum
sínum og skipti aldur þá engu
máli. Allt var hægt að ræða um
við afa, barnalegar vangaveltur
um lífið, erfiðleika þess að vera
unglingur, skólamál, íþróttir og
síðast en ekki síst stjórnmál.
Mín reynsla er sú að ástkæri afi
minn var eins og stöðugur klettur
sem ætíð var hægt að styðja sig
við. Það voru líka engin takmörk
fyrir því hvað hann lagði á sig fyr-
ir okkur. Og áhuginn á tóm-
stundum okkar var alltaf einlæg-
ur og uppörfandi. Unglegur afi
með fallega sál er besta lýsingin á
indælum manni. En afinn Ólafur
Þorbergsson var aðeins ein hlið
af mörgum. Afi var víðlesinn og
hans helstu ástríður voru bóka-
lestur og vísnagerð. Hann gerði
ótal vísur af öllum toga og því
persónulegri sem þær voru því
skemmtilegri. Var þá ort um vini
og vandamenn, fræga menn og
óþekkta.
Önnur hlið var bifreiðastjórinn
Ólafur, sem ófáir muna eftir þeg-
ar hann var með hópferðir í Hlíð-
arfjall í mörg ár. Og að lokum
starfsmaðurinn í sápugerð
Sjafnar. Þar sem hann bókstaf-
lega vann fram á síðasta dag.
Hann gleymist seint hinn myrki
þriðjudagur 28. janúar þegar við
vorum öll skilin eftir agndofa af
sorg. Það var eins og öll lífsvið-
horf mín breyttust. Ég hafði í
sakleysi mínu gleymt því hvað
lífið er stutt og hverfult. Að dvöl-
in hér er takmörkuð og svo stutt
hjá sumum að ég þakka ósjálfrátt
fyrir öll þau ár sem ég fékk að
hafa afa minn hjá mér. Þau eru
ómetanleg og standa næst hjarta
mér um ókomin ár.
Eftirlifandi eiginkonu, ömmu
mína Dýrleifu Jónsdóttur
Melstað, bið ég góðan guð að
styrkja og einnig börn þeirra
Ólafs þau Ragnheiði, Pétur, Þor-
berg og Ágústu.
Eg kveð elsku afa minn með
vögguvísu úr Silfurtungli Hall-
dórs Laxness. Því aðeins það
besta dugar fyrir heimsins besta
afa. Guð blessi þig og varðveiti.
Minningin um þig lifir.
Hvert örstutt spor var auðnuspor með þér,
- hvert andartak er tafðir þú hjá mér
var sólskinsstund og sæludraumur hár,
minn sáttmáli við guð um þúsund ár.
Rakel Þorbergsdóttir.
Fundur stjórnenda í grunnskólum
Norðurlandsumdæmis eystra:
Mðurskurður á kennslumagni
til grunnskóla átalinn
Fundur stjórnenda í grunnskól-
um Norðurlandsumdæmis eystra,
haldinn á Akureyri 11. febrúar
1992, átelur harðlega þann niður-
skurð sem ákveðinn hefur verið á
kennslumagni til grunnskóla.
Fundurinn bendir á að fækkun
kennslustunda og fjölgun í bekkj-
ardeildum getur ekki leitt til ann-
ars en slakari árangurs nemenda
og aukinnar sérkennsluþarfar
innan skólanna.
Fundurinn heitir á foreldra og
alla landsmenn að snúast til varn-
ar fyrir börnin. íslenskt þjóðfélag
er nógu rfkt til að halda uppi
óskertu skólastarfi frá því sem
grunnskólalögin sem samþykkt
voru síðastliðið vor gera ráð
fyrir, skólatíma sem þó er
skemmri en tíðkast meðal menn-
ingarþjóða í hinum vestræna
heimi.
Fundurinn telur að börn og
unglingar nútímans þarfnist festu
og öryggis í uppeldi og megi alls
ekki við neinni óvissu og hringli
með lög og reglur um svo mikil-
vægan þátt sem er starf uppvax-
andi kynslóða í 10 ár af lífi ein-
staklingsins.
Bílasala • Bílaskipti
Mikið úrval
af vélsleðum
á góðum kjörum
bíiasalinn
Hökhirsf.
BÍLASALA
við Hvannavelli
Símar 24II9 og 24170
MMC Lancer hlaðbakur GLXI árg. 90.
Ek. 8.000. Verð 1.250.000
Isuzu WFR sendill árg. 88.
Ek. 35.000. Verð 950.000
Daihatsu Applause 1,6 I árg. 91.
Ek. 1.000. Verð 980.000
Subaru E-IO sendill 4x4 árg. 86.
Virðisaukabíll. Verð 430.000
Toyota Tercel station 4x4 árg. 88.
Ek. 35.000. Verð 870.000
MMC Galant I6v GTi Dynamic árg. 89.
Ek. 28.000. Verð 1.750.000
Daihatsu Feroza II árg. 89. Ek. 33.000.
Verð 950.000
Daihatsu Charade árg. 86.
Ek. 75.000. Verð 400.000