Dagur - 07.03.1992, Qupperneq 11

Laugardagur 7. mars 1992 - DAGUR - 11
Texti: Óskar Þór Halldórsson
Mynd: Golli
fleiri en þeir ríflega 1700, sem búa hér á
Siglufirði. Ég gæti trúað að allt í allt séu
þeir á bilinu 5-6000. Við höfum sent þá út
um allt land til þess að taka að sér ýmis
ábyrgðarstörf,“ sagði Kristján og glotti.
Gamli íþróttafulltrúinn selur
íþróttavörur
Við beindum næst umræðunni að Kristjáni
sjálfum. Hver er maðurinn?
„Ég er borinn og barnfæddur Siglfirð-
ingur, fæddur 1953, og hef verið hér á
Siglufirði alla mína hundstíð, nema þau
fjögur ár sem ég var í íþróttakennara-
skólanum á Laugarvatni og í framhaldi af
því íþróttakennari í Bolungarvík. Hingað
var ég ráðinn 1978 sem íþróttafulltrúi
Siglufjarðarbæjar. Þá var starf íþróttafull-
trúa gert að fullu starfi, sem bærinn fjár-
magnaði hundrað prósent, en var sam-
starfsverkefni íþróttabandalags Siglufjarð-
ar og bæjarins. Ég var í þessu til áramót-
anna 1986-1987, þegar þáverandi meiri-
hluti bæjarstjórnar ákvað að leggja niður
þetta starf. Sá tími sem ég gegndi því var
geysilega skemmtilegur og hér var mikil
uppbygging í íþróttamálunum. Ég get
nefnt uppbyggingu íþróttamiðstöðvarinn-
ar að Hóli, endurbyggingu malarvallarins,
kaup á snjótroðara, nýjan grasvöll og nýtt
íþróttahús, að ógleymdri uppbyggingu
skíðasvæðisins, fyrst í Hólshyrnu og síðar í
: Siglufjarðarskarði.“
Úr íþróttunum færði Kristján sig yfir í
verslunina og hóf að vinna hjá versluninni
Rafbæ, sem síðan var sameinuð annarri
bæjarfulltrúi um árabil og sömuleiðis
framarlega í verkalýðsbaráttunni. Ég byrj-
aði snemma að fylgjast með pólitík, held
að ég hafi vart verið farinn að hjóla þegar
ég var notaður sem sendill á kosningadög-
um. Pólitíkin hér á Siglufirði var oft hat-
römm í þá daga og oft stóðu bæjarstjórn-
arfundir framundir morgun. Því var það
að pabba fannst ekki mikið til koma þegar
mér tókst einu sinni sem forseta bæjar-
stjórnar að halda 40 mínútna bæjarstjórn-
arfund,“ sagði Kristján og brosti.
í framboöi með Jóni Baldvin
og Sighvati á Vestfjörðum
Eins og áður sagði fór nýútskrifaður
íþróttakennarinn vestuf í Bolungarvík
árið 1976 og kenndi heimamönnum að
teygja úr skönkum á allan mögulegan hátt.
En auk þess gaf hann sig þar að landsmála-
pólitíkinni. „í Alþingiskosningunum 1978
var nefnt við mig að taka annað sæti á lista
Alþýðuflokksins í Norðurlandskjördæmi
vestra á eftir Finni Torfa Stefánssyni. Mál-
in æxluðust hins vegar þannig að ég tók
fjórða sætið á lista krata í Vestfjarðarkjör-
dæmi, en á honum var mikið stórskotalið.
Sighvatur Björgvinsson var númer eitt og
Jón Baldvin, sem þá var skólameistari á
ísafirði, var í öðru sætinu. í þriðja sætinu
var síðan Jóhann Símonarson skipstjóri á
Bessanum. Maður heimsótti Jón Baldvin
oft á skólameistaraskrifstofuna og þar var
lagt á ráðin um kosningabaráttuna og
framboðsfundina. Ég lærði mjög mikið af
framboðsfundunum og ekki síst af Jóni
Baldvin. Við erum góðir kunningjar og ég
framtíðina. En því er ekki að neita að á
komandi misserum verðum við óneitan-
lega að verja hag bæjarins hvað þetta mál
varðar, því miður. Bústjóri þrotabús bygg-
ingaverktakans, sem vann þetta verk, hef-
ur stefnt bænum til greiðslu á kröfum
samtals að upphæð 18 milljónir króna á
þágildandi verðlagi.“
Kristján leiddi lista krata fyrir síðustu
bæjarstjórnarkosningar og í kjölfar þeirra
mynduðu þeir meirihluti með óháðum,
með Kristján sem forseta bæjarstjórnar.
Björn Valdimarsson, einn af frambjóð-
endum á lista óháðra, var ráðinn bæjar-
stjóri. „Þar vorum við heppnir með mann,
sem stendur sig mjög vel í sínu starfi,“
sagði Kristján og lagði áherslu á orð sín.
Kristján sagðist ánægður með meiri-
hlutasamstarfið og yfirleitt væri samstarf
bæjarstjórnarmanna allra sérstaklega gott.
Fulltrúar meirihluta og minnihluta væru
sammála um öll meginatriði í bæjarpólitík-
inni, þótt oft greindi menn lítilsháttar á um
leiðir.
Ahugi fyrir landsmálapólitík?
Kristján neitar því ekki að hann hafi haft
áhuga fyrir að fara lengra í landsmála-
pólitíkinni. „Ég útiloka ekki að maður eigi
það eftir. Maður er nú ekki nema þrjátíu
og átta ára og því nógur tími. Það er auð-
vitað keppnisskap í manni. Pólitík er ekk-
ert annað en keppni um að ná árangri. Ég
lít á góða sigra í pólitík eins og góða sigra
hjá KS eða siglfirskum skíðamönnum. Ég
verð í pólitík á einn eða annan hátt á með-
an ég finn að ég geri eitthvað gagn og
það í stjórnarsamstarfi," sagði Kristján.
Þrátt fyrir að vera nokkuð ánægður með
Alþýðuflokkinn eins og hann er í dag
sagðist Kristján vera einn af þeim sem vildi
sjá stóran Jafnaðarmannaflokk íslands.
„Það er fullt af jafnaðarmönnum í Alþýðu-
bandalaginu, Framsóknarflokknum og
meira að segja í Sjálfstæðisflokknum. Ég
er því viss um að jafnaðarmenn eru stærsti
hópurinn á íslandi,“ sagði Kristján og
bætti við með bros á vör að siglfirskir og
ísfirskir kratar væru ekkert ósvipaðir.
„Þetta eru miklir jafnaðarmenn og verka-
lýðssinnar frá fornu fari. Á báðum stöðum
hefur jafnaðarstefnan verið mjög rík í
fólki.“
„Loðnu-Kristján“ hefur orðið
Það fór víst framhjá fáum að Kristján var
heldur óhress á síðasta ári með framgöngu
fiskifræðinga varðandi loðnuveiðar. Hann
gagnrýndi harðlega að ekki skyldi hafa
verið gefinn út byrjunarkvóti strax á liðnu
hausti. „Ég fullyrði að það hefði mátt
hefja veiðar strax í september eða októ-
ber. En því miður var ekki leyfð loðnu-
veiði á þessum tíma. En fátt er svo með
öllu illt að ekki boði eitthvað gott. Ég tel
að það hafi verið hlustað á okkar rök og
maður heyrir núna að fiskifræðingar leggi
það til að það verði gefinn út byrjunar-
loðnukvóti ekki seinna en 1. september og
ég spái því að þá verði gefin út 500 þúsund
tonna veiði. Gangi þetta eftir geta fiski-
fræðingarnir farið í sína rannsóknarleið-
angra og mælt í ró og næði án þess að vera
Góbur sigur í pólitík er eins
og góbur sigur hjó KS
Kristjdn L. Möller, forseti bæjarstjórnar Siglufjaröar og stórkrati, í helgarvi&tali
verslun. Um mánaðamótin október-
nóvember sl. keypti Kristján og Oddný
Jóhannsdóttir, kona hans, ásamt Ólöfu
Kristjánsdóttur, formanni bæjarráðs Siglu-
fjarðar, og manni hennar síðan sport-
vöruhlutann úr versluninni Torginu.
Kristján er því orðinn alvöru verslunar-
maður, sem selur Siglfirðingum meðal
annars flest sem þarf til íþrótta og útiveru.
Byrjaði snemma að fylgjast
með pólitík
Á fundi Sighvats Björgvinssonar, heil-
brigðisráðherra, á Siglufirði fyrir skömmu
kynnti Jón Sæmundur Sigurjónsson, fyrr-
verandi alþingismaður, Jóhann Möller,
föður Kristjáns, sem „samvisku
Flokksins". Kannski ekki af ástæðulausu,
því Jóhann hefur í marga áratugi staðið í
framvarðarsveit Alþýðuflokksins á Siglu-
firði auk þess að hafa haft afskipti af lands-
málum. Kristján sonur hans fékk „krat-
isrnann" því í vöggugjöf. „Blessaður
vertu. Ég fékk pólitíkina bæði með blóð-
inu og móðurmjólkinni," sagði Kristján og
hló. „Jafnaðarmennskan er og hefur verið
mjög rík í fjölskyldu minni, bæði í föður-
og móðurætt. Á mínum yngri árum var
mikið rætt um pólitík heima. Það mótaðist
töluvert af því að karl faðir minn var
verð dyggur stuðningsmaður þessa læri-
meistara um ókomin ár.
Það voru alltaf tveir framboðsfundir á
hverjum degi og ég var oftast með Jóni
Baldvin á fundum. Þetta voru bráð-
skemmtilegir og líflegir fundir, en sumir
Vestfjarðakratarnir voru óhressir með að
ég skyldi vera þar í framboði án þess að
flytja lögheimili mitt vestur," sagði
Kristján.
Ánægður með
meirihlutasamstarfið
Aftur heim til Siglufjarðar. Pólitísk eld-
skírn var fengin vestur á fjörðum og þá var
að hella sér í pólitíkiná á Siglufirði. Árið
1985 kom Kristján inn í bæjarráð sem
varamaður Jóns Dýrfjörð og fékk þá nasa-
þefinn af bæjarmálunum. Fyrir kosningamar
1986 lenti hann síðan í efsta sæti hjá
Alþýðuflokknum og leiddi hann til góðs
sigurs. Fiokkurinn fékk þrjá menn kjörna
og myndaði meirihluta með Alþýðubanda-
lagi. Sá meirihluti leystist strax upp á
haustdögum 1987, fyrst og fremst vegna
ágreinings um að breyta Gamla bakaríinu
í félagslegar leiguíbúðir. „Þetta var mikið
hávaða- og rifrildismál og Siglufjörður var
mikið í fréttum út af því á neikvæðan hátt.
Ég vil því sem minnst úr þessu gera núna
og kæri mig ekki um að ýfa upp gömul sár.
Pólitík snýst ekki um fortíð, hún snýst um
félagar mínir í flokknum telja sig hafa not
af mér. En hins vegar ætla ég mér ekki að
gatslíta mér út í pólitíkinni eins og karl
faðir minn gerði með áratuga löngu póli-
tísku starfi
Kristján hallaði undir flatt um leið og
hann svaraði þeirri spurningu hvernig póli-
tíkus hann sjálfur væri. „Ég held að ég
leggi mig fram um að fylgja málum eftir og
reyni eftir því sem kostur er að ráðfæra
mig við fólk og hlusta á skoðanir þess og
móta skoðanir mínir eftir því. Ég tel mig
geta tekið gagnrýni og reyndar hef ég
dálítið gaman af því að viðurkenna
mistök. Ég tek gagnrýni ekki illa, sé hún
sett fram á heiðarlegan hátt,“ sagði
Kristján.
ViII sjá stóran sameinaðan
jafnadarmannaflokk
Og pólitíkin og Alþýðuflokkurinn var
áfram miðdepill umræðunnar. Kristján
sagðist ekki vera sáttur við allt starf flokks-
ins um þessar mundir. Hins vegar væri því
ekki að neita að hann tækist nú á við mjög
erfið verkefni, sem væri nauðsynlegt að
takast á við. „Ég yrði ekki sáttur við
Alþýðuflokkinn ef ekkert yrði gert. Það er
vonlaust að fylgja einhverjum flokki í
ríkisstjórn, sem lætur allt reka á reiðanum.
Alþýðuflokkurinn verður ekki sakaður um
undir stöðugri pressu frá bæjaryfirvöldum,
útgerðarmönnum, forsvarsmönnum
loðnuverksmiðja og fleirum. Síðan verður
árangurinn að koma í ljós. Verði loðna á
miðunum, þá veiðist hún. Verði vart smá-
loðnu, þá ber að stöðva veiðarnar og ef
engin loðna veiðist, þá fara skipin í land.
Svo einfalt er þetta dæmi frá mínum
bæjardyrum séð,“ sagði Kristján.
Líður hvergi betur en í
skíðabrekkunum
Þau eru fá skíðamótin á Siglufirði sem
Kristján Möller kemur ekki við sögu.
Hann fór ekki leynt með að hann kynni
hvergi betur við sig en með konunni og
sonunum þrem á skíðum. „Þetta er alltaf
jafn dýrðlega gaman,“ sagði Kristján
dreyminn á svip. „Það hefur hins vegar lít-
ið farið fyrir skíðamennskunni í vetur,
snjórinn hefur enda verið af skornum
skammti. Siglufjörður hefur aldrei verið
þekktur fyrir að vera snjólétt byggðarlag
og því er þessi vetur heldur óvenjulegur í
huga innfædds Siglfirðings,“ sagði Kristján
L'. Möller, um leið og hann horfði vonar-
augum upp í snævi þaktar hlíðarnar. Guð
gefi oss meiri snjó í skíðabrekkurnar, en
ekki á götur Siglufjarðarbæjar. Það ku
vera dýrt að moka þær.