Dagur - 27.03.1992, Blaðsíða 4

4 - DAGUR - Föstudagur 27. mars 1992
ÚTGEFANDI: DAGSPRENT HF.
SKRIFSTOFUR: STRANDGATA 31,
PÓSTHÓLF 58, AKUREYRI, SÍMI: 96-24222
ÁSKRIFT KR. 1200 Á MÁNUÐI
LAUSASÖLUVERÐ KR. 110
GRUNNVERÐ DÁLKSENTIMNETRA 765 KR.
RITSTJÓRI: BRAGI V. BERGMANN (ÁBM.)
FRÉTTASTJÓRI: KRISTJÁN KRISTJÁNSSON
BLAÐAMENN:
INGIBJÖRG MAGNÚSDÓTTIR (Húsavik vs. 96-41585),
JÓHANN ÓLAFUR HALLDÓR3SON, JÓN HAUKUR BRYNJÓLFSSON (iþróttir),
ÓLIG. JÓHANNSSON, ÓSKAR ÞÓR HALLDÓRSSON,
SKÚLI BJÖRN GUNNARSSON (Sauöárkróki vs. 95-35960, fax 95-36130),
STEFÁN SÆMUNDSSON, ÞÓRÐUR INGIMARSSON
LJÓSMYNDARI: KJARTAN ÞORBJÖRNSSON
PRÓFARKALESTUR: SVAVAR OTTESEN
ÚTLITSHÖNNUN: RÍKARÐUR B. JÓNASSON, ÞRÖSTUR HARALDSSON
AUGLÝSINGASTJÓRI: FRÍMANN FRÍMANNSSON
DREIFINGARSTJÓRI:
HAFDÍS FREYJA RÖGNVALDSDÓTTIR, HEIMASÍMI 25165
FRAMKVÆMDASTJÓRI: HÖRÐUR BLÖNDAL
PRENTVINNSLA: DAGSPRENT HF.
SÍMFAX: 96-27639
Óvissa um framtíðar-
skipan sjávarútvegsmála
Núgildandi stefna í sjávarútvegi hefur verið
lengi í mótun en segja má að henni hafi ver-
ið fylgt í um 10 ár, með minniháttar breyt-
ingum af og til á því tímabili. Um sjávar-
útvegsstefnu stjórnvalda hefur ávallt staðið
talsverður styr, enda um gífurlegt hags-
munamál að ræða sem aldrei verður hægt
að ná fullkominni samstöðu um. Stjórnvöld
hafa þó fram til þessa ávallt lagt þunga
áherslu á að ná sem breiðastri samstöðu um
sjávarútvegsstefnuna. Af þeim sökum hefur
jafnan farið mikill tími í að sætta andstæð
sjónarmið, þegar lög um stjórn fiskveiða
hafa komið til kasta Alþingis.
í núgildandi lögum um stjórn fiskveiða og
Hagræðingarsjóð sjávarútvegsins er gert
ráð fyrir að löggjöfin verði endurskoðuð fyrir
árslok 1992. Með þessu ákvæði var á engan
hátt gefið í skyn að miklar breytingar þyrftu
að eiga sér stað á lögunum; tilgangur þess
var einungis að tryggja að lögin yrðu endur-
skoðuð í ljósi fenginnar reynslu og nauðsyn-
legar lagfæringar gerðar. Núverandi ríkis-
stjórn hefur skipað nefnd til að endurskoða
lögin í samræmi við fyrrnefnt ákvæði. Það
hefur vakið verðskuldaða athygli - og jafn-
framt áhyggjur — að nefnd þessi er eingöngu
skipuð fulltrúum stjórnarflokkanna tveggja,
Sjálfstæðisflokks og Alþýðuflokks. Sú
ákvörðun ríkisstjórnarinnar að veita fulltrú-
um stjórnarandstöðuflokkanna á Alþingi
enga aðild að nefndarstarfinu, ber vott um
skammsýni í ljósi þess sem að framan er
sagt. Það ber einnig vott um skammsýni af
hálfu ríkisstjórnarinnar að setja nefndinni
tvo formenn. Slíkt fyrirkomulag er ekki væn-
legt til árangurs.
Enginn veit með vissu á hvaða stigi
endurskoðunarstarf nefndarinnar er, því
hún hefur ekkert látið frá sér fara þess efnis.
Hins vegar bera ummæli nefndarformann-
anna tveggja í blöðum að undanförnu það
með sér að þeir tala ekki sama tungumálið.
Misvísandi ummæli þeirra gefa mjög
ákveðna vísbendingu um að innan nefndar-
innar ríki alvarlegur ágreiningur um grund-
vallaratriði núgildandi fiskveiðistefnu. Sú
staðreynd eykur enn á þá óvissu sem þegar
ríkir um framtíðarskipan sjávarútvegsmála
hér á landi. BB.
Hraðfrystihús ÓlafsQarðar endurnýjað:
Flæðilínan er fjrsta skrefið
- í átt til frekari fullvinnslu aflans,
segir Jóhann Guðmundsson framkvæmdastjóri
í Hraðfrystihúsi Ólafsfjarðar
er nýlega búið að setja upp
flæðilínu og þrátt fyrir smá-
vandamál í upphafi Iofar þetta
nýja fyrirkomulag góðu, að
sögn Jóhanns Guðmundssonar
framkvæmdastjóra. Enn er
reksturinn þó þungur og fjár-
magnskostnaður mikill. „En
við ætlum að berjast,“ segir
hann.
Flæðilínan var sett upp í húsi
sem áður tilheyrði fyrirtæki
Magnúsar Gamalíelssonar en
varð hluti af Hraðfrystihúsi
Ólafsfjarðar þegar Sæberg hf.
keypti meirihlutann í síðar-
nefnda fyrirtækinu. Fram á haustið
1990 var unnin rækja í húsi MG
en hætt í nóvember af því sú
vinnsla bar sig ekki lengur. Síðan
hefur húsið ekki verið notað en
fiskvinnsla fyrirtækisins fór fram
í gamla frystihúsinu fram undir
síðustu jól.
„í nóvember sl. var ráðist í
framkvæmdir hér,“ segir Jóhann.
„Rækjuverksmiðjan var tekin
niður og við ákváðum að einbeita
okkur að frystingunni. Fyrirtækið
átti engan rækjukvóta svo það
var sjálfhætt, það er ekki hægt að
reka rækjuvinnslu eins og hobbí.
Það var ráðist í endurbætur hér,
teknir niður milliveggir og allar
lagnir endurbættar. Þetta var
frystihús hér áður fyrr og gamli
vinnslusalurinn var stækkaður og
tækjaplássið aukið.
Astæðan fyrir því að ráðist var
í þessar framkvæmdir var sú að
það var annað hvort að færa
vinnsluna til nútímans eða hætta
þessu. Þessar sömu breytingar
hafa verið gerðar annars staðar á
síðustu árum svo við erum frekar
seint á ferð. Gamla húsið var
óhentugt fyrir þessa tegund
vinnslu svo nú stendur það ónot-
að að mestu.“
Allt annað líf
- Þessi flæðilína sem sumir vilja
kalla frystitogaralínu, í hverju
liggur hagræðið af henni?
„Það liggur í jöfnu flæði hrá-
efnisins í gegnum vinnsluna.
Áður var flakað í bakka sem síð-
an söfnuðust upp og biðu eftir að
komast áfram. I þessum bökkum
beið fiskurinn í allt að tvo tíma,
hann var undir fargi og safinn
pressaðist úr honum. Nú líða
ekki nema 5-10 mínútur frá því
fiskurinn er hausaður þangað til
hann kemur inn í frysti svo hann
heldur safanum í sér. Með því
móti fæst betra hráefni og betri
nýting.
Fyrir fólkið er breytingin
mikil, vinnuaðstaðan er miklu
betri. Er það ekki, Ingibjörg?“
spyr hann konu sem kemur inn í
Jóhann Guðmundsson fram-
kvæmdastjóri fyrir framan gamla
frystihúsið sem nú stendur að mestu
autt.
kaffistofuna þar sem við sitjum
að spjalli.
„Þetta er allt annað líf,“ segir
hún, „þó við höfum kannski ver-
ið heldur bráðlát.“
„Þarna á hún við dálitla byrj-
unarörðugleika sem við höfum
átt við að glírna," segir Jóhann.
„Þetta er stór aðgerð og miklar
breytingar svo það er engin furða
að þeim fylgi einhver smávanda-
mál i upphafi. Þau þarf að leysa
og við erum að því.“
Stefnum að aukinni
fullvinnslu
Jóhann segir að nú séu um 60
manns á launaskrá hjá fyrirtæk-
inu í frystihúsi og bræðslu. „Það
hefur ekki breyst mikið. Við
fækkuðum um tvo starfsmenn
fyrr í vetur og svo höfum við flutt
fólk til úr þjónustustörfum inn í
vinnslurásina. Að öðru leyti hef-
ur ekki orðið nein breyting á
mannahaldi.“
- í frystihúsunum hér í ná-
grenninu, á Dalvík og í Hrísey,
hefur verið tekin upp ný vinnslu-
aðferð. Eruð þið ekkert að velta
slíku fyrir ykkur?
„Við höfum gert það, en það
er mjög kostnaðarsamt að koma
upp vinnslu í smápakkningar.
Við stefnum að því að auka full-
vinnslu hráefnisins og flæðilínan
er fyrsta skrefið í þá átt.
Flutningarnir auðvelda okkur að
auka fjölbreytnina í vinnslunni.
Hér er meira pláss og betra fyrir-
komulag.“
- Hvað verður um gamla frysti-
húsið?
„Það er óleyst vandamál sem
við eigum raunar sameiginlegt
með öðrum fyrirtækjum þar sem
sameining hefur átt sér stað. Eins
og er nýtum við húsið ekki að
öðru leyti en því að þar er frysti-
klefi sem við notum og svo eru
skrifstofurnar þar. Við berum
bara kostnað af húsinu. Það væri
óskandi að húsið nýttist öðrum
atvinnurekstri og við erum að
leita leiða til þess. Ein hugmynd-
in er að stækka frystiklefann og
breyta húsinu í frystigeymslu sem
vantar hér á staðnum. Húsið gæti
líka hentað vel fyrir fiskmarkað,
en það er ekki í okkar verkahring
að stofna slíkt fyrirtæki."
Samstarf frystihúsa
Hraðfrystihús Ólafsfjarðar tekur
nú við fiski úr tveimur togurum
Sæbergs hf., Múlabergi og Sól-
bergi, en auk þess rekur Sæberg
frystitogarann Mánaberg. Stund-
um tekur húsið við fiski úr bátum
en þeir eru ekki í föstum við-
skiptum.
„Það hefur gengið þokkalega
að halda uppi fullri vinnslu. Við
eigum ágætt samstarf við önnur
frystihús hér við Eyjafjörð, þau
hafa bjargað degi og degi hjá
okkur og við hjá þeim á móti. Þar
njótum við góðs af Múlagöngun-
um sem gera alla aðdrætti trygg-
ari. Hins vegar höfum við miklar
áhyggjur af minnkandi fiskiríi því
við þurfum ekki minna en 2.400
tonn í húsið á ári og helst meira,
allt að 3.000 tonnum.
Rekstur bræðslunnar er fremur
þungur. Hún getur annað öllum
beinum sem til falla við Eyjafjörð
svo það var eiginlega áfall fyrir
okkur þegar ráðist var í að
endurbyggja Krossanesverk-
smiðjuna. Nú erum við að bræða
loðnu en við höfum fengið 1.800
tonn á þessari vertíð. Þau komu
öll úr Guðmundi Ólafi sem gerð-
ur er út héðan.“
Þörf á ítrasta aðhaldi
Kostnaðurinn við endurbæturnar
nemur um 25 milljónum króna,
en þar af kostaði flæðilínan sjö
milljónir. Jóhann segir að þó
reksturinn sé þungur og fjármagns-
kostnaður mikill ætli þeir að
berjast. „Með þessum breyting-
um höfum við skapað forsendur
fyrir því að við getum spjarað
okkur, en til þess þarf að beita
ítrasta aðhaldi í rekstrinum.
Annars gengur dæmið ekki upp,“
segir hann.
Jóhann er aðfluttur í Ólafs-
fjörð, kom þangað í ágúst 1990
þegar framtíð fyrirtækisins var í
mikilli óvissu. Hann er ættaður
frá Flateyri („Hann er alinn upp
hjá Einari Óddi,“ skýtur áður-
nefnd Ingibjörg inn í) og var þar
til sjós. Síðan fór hann í Tækni-
skóla íslands og í framhaldsnám í
Danmörku í tæknifræði og
rekstrarfræði sjávarútvegsins.
-ÞH
Alls geta 18 konur unnið í einu að snyrtingu en til stendur að bæta við fleiri línum fyrir sérpakkningar. Þær segja
að það sé allt annað líf að vinna við flæðilínuna en gamla fyrirkomulagið.