Dagur - 13.06.1992, Qupperneq 4

4 - DAGUR - Laugardagur 13. júní 1992
Þær þora, vilja og geta!
Um þessar mundir er ný lokið reiðnámskeiði fyrir konur sem
Kvennadeild hestamannafélagsins Léttis á Akureyri stóð fyr-
ir og haldið var í hesthúsahverfinu ofan Akureyrar, Breið-
holti. Það er skemmst frá því að segja að mikil þátttaka var á
námskeiðinu og færri komust að en vildu. Kennari á nám-
skeiðinu var hin kunna hestakona og reiðkennari Kolbrún
Kristjánsdóttir, sem búsett er í Rauðuvík við Eyjafjörð.
Þetta er ekki fyrsta námskeiðið sem Kolbrún heldur fyrir
hestakonur, á Akureyri og í nágrenni, heldur það þriðja og
ljóst er að áhuginn fer stig vaxandi. Þátttakendum á nám-
skeiðinu í vor var skipt niður í þrjá flokka eftir kunnáttu og
reynslu knapanna og voru um það bil tíu knapar í hverjum
flokki. Hestakonurnar riðu inn í tamningagerðið hver af ann-
arri lífsglaðar, einbeittar og áhugasamar, enda ekki á hverj-
um degi sem þrjátíu konur yfirgefa börn og bú til þess að
nema reiðlist. Kvöldið var þeirra, heyrum hvað þær höfðu að
segja.
Æfum okkur stelpur!!!
Hestar kvennanna á námskeiðinu
lestuðu sig á hringnum í tamn-
ingagerðinu og lutu bendingum
knapanna. Leiðbeiningar og
skipanir reiðkennarans dundu á
þátttakendum. Þeir svitnuðu
með reiðskjótum sínum og
leituðust við að fylgja fyrirmæl-
um kennarans út í ystu æsar.
✓
A ytri sporaslóð
Fyrirmælin eru ill skiljanleg fyrir
aðra en harðasta hestafólk, setn-
ingar eins og:
„Sigga, skipta á hringnum upp
á vinstri hönd og ríða vinstri
volta, á tölti. Láttu hestinn taka
vinstra stökk Magga. Hann
stekkur rétt hjá þér núna Ella
Bogga, fínt! Skipta yfir völlinn,
ríða brokk á innri sporaslóð.
Draga hestinn saman.“
Hljóma hver af annarri í
kvöldkyrrðinni og hestakonurnar
sýna og sanna að þær hafa náð
fullkomnu valdi á verkefninu nú
þegar reiðnámskeiðinu er að
ljúka. Eftir nokkrar fimi æfingar
og upphitun inni í tamningagerði
færa þátttakendur sig á hringvöll.
Glíma við að sýna fet, brokk,
hægt tölt, hratt tölt, hraðabreyt-
íngar á tölti, stökk og þær sem
eru svo ljónheppnar að vera á
vökrum gæðingum, taka þá til
kostanna af leikni. Hver segir svo
að mamma og amma geti ekki
lagt hesta á skeið?
Konuhestar???
Knaparnir safnast saman á ann-
arri skammhliðinni að reiðtíman-
um loknum og við spjöllum um
hvað séu konuhestar og hvort
konuhestar séu yfirleitt til. í stór-
um hópi eru aldrei allir á einu
máli en sú skoðun að orðið konu-
hestar eigi ekki rétt á sér virðist
eiga meirihluta fylgi að fagna.
Hve og ein kona velji sér hest eft-
ir sínum smekk og áhugasviði
innan hestamennskunnar, ekki
síður en karlmenn. Hins vegar
geri meirihluti kvenna meiri kröf-
ur en karlmenn um að hestarnir
sem þær ríða á séu vel tamdir,
góðir og traustir reiðhestar og að
framboðið á þeim sé allt of lítið.
Karlmenn hrífist fremur af hest-
um sem búi yfir hörku og séu
„flottar keppnistýpur“. Á meðan
konur kjósi heldur lipurð, mýkt,
tryggð og vináttusamband við
hestinn. Samt sem áður var sú
skoðun ríkjandi í hópnum að mat
og val á hestum færi margfalt
frekar eftir hverjum einstaklingi
fyrir sig en því hvort sá einstakl-
ingur væri karl eða kona.
Aðspurðar sögðu hestakon-
urnar að námskeiðið hefði verið
mjög gagnlegt og skemmtilegt.
Meðal þátttakenda voru konur
sem aðeins höfðu sest örfáum
sinnum í hnakkinn áður en nám-
skeiðið hófst og konur sem alist
höfðu upp við hestamennsku og
stundað hana svo árum skipti.
Formaður kvennadeildar Léttis
er Elísabet Skarphéðinsdóttir,
Hóli Eyjafjarðarsveit.
- Elísabet, er vaxandi áhugi
meðal kvenna hér í nágrenninu á
hestamennsku?
Já, alveg tvímælalaust. Það
sést meðal annars á því að færri
Eins og áður hefur verið sagt var
Kolbrún Kristjánsdóttir kennari
á námskeiðinu. Kolbrún hefur
haldið fjölmörg reiðnámskeið
víðs vegar um landið fyrir
almenna hestamenn, konur, börn
og unglinga.
- Kolbrún, eru konur öðruvísi
knapar en karlmenn?
Auðvitað erum við konurnar
öðruvísi en karlmennirnir. Þegar
konur eignast börn finna þær
mjög mikið fyrir þeirri ábyrgð
sem fylgir því að lítið barn þarfn-
ast þeirra. Þær hafa í flestum til-
fellum mun meiri ábyrgðartil-
finningu en karlmenn. Þar af
leiðir að þær eru varkárari og
kjósa öryggi framar áhættu. Þær
komust að en vildu á kvennareið-
námskeiðið og á geysilega góðri
þátttöku í Kvennareiðinni sem
farin var núna í maí.
- En hvernig stendur á því að
haldið er sérstakt reiðnámskeið
eingöngu fyrir konur?
í raun eru kvennareiðnám-
skeiðin, sem Kvennadeild Léttis
hefur staðið fyrir, beint framhald
af stofnun og starfsemi kvenna-
deildarinnar. Eitt af markmiðum
deildarinnar er að efla áhuga
kvenna á reiðmennsku og nám-
skeið eins og þetta er eins og
vítamínsprauta fyrir konurnar
sem það sækja.
Auk þess sýnir reynslan okkur
að mun fleiri konur koma á
reiðnámskeið sem eingöngu er
ætlað konum en almenn reið-
námskeið. Við teljum að það sé
meðal annars vegna þess að á
kvennareiðnámskeiði sem þessu
fáum við hvatningu og stuðning
hver frá annarri. Á kvennanám-
skeiðunum er sérstaklega góður
andi, félagsskapurinn einstakur
og mikið fjör. Þar gefst líka tæki-
færi til að kynnast öðrum konum
\sem stunda hestamennsku, sagði
Elísabet.
konur hins vegar sem hafa kosið
að taka þátt í keppnum og sýn-
ingum eru yfirleitt nákvæmari,
vandvirkari og taka sig mun
alvarlegar en karlmenn almennt
gera á sama vettvangi.
- Hvaða ráð áttu í pokahorn-
inu handa hestakonum?
Hún ekur að tamningagerðinu á
stórum pallbíl með hestakerru,
stekkur út úr bílnum og teymir
glæsilega brúna hryssu út úr kerr-
unni. Örskömmu síðar er hún
sest í hnakkinn, hún og Júlía,
Sörladóttir frá Sauðárkróki bæt-
ast í hóp annarra þátttakenda á
Það er ákaflega mikils virði að
fá góða tilsögn til dæmis á reið-
námskeiði. Þær konur sem ekki
hafa tök á að sækja reiðnámskeið
ættu að afla sér þekkingar sjálfar
á annan hátt, til dæmis með því
að horfa á kennslumyndbönd um
hestamennsku og lesa sér til í
bókum um sama efni. Biblían
mín í kennslubókum hestamanna
er bókin hans Eyjólfs ísólfssonar,
Á hestbaki, ég get hiklaust mælt
með henni.
- Áttu einhver sérstök ráð til
handa konum sem hafa áhuga á
að ríða út en skortir kjark?
Það eru margar konur sem
hafa áhuga á að ríða út en skortir
sjálfstraust og kjark. Þær hafa
hugsanlega lent í einhvers konar
hremmingum í sinni hesta-
mennsku. Ég ráðlegg þessum
konum að æfa sig að hleypa hesti
á stökk og læra að sitja hest á
stökki. Það þarf að æfa ásetu og
stjórnun á stökki ekki síður en
öðrum gangtegundum.
Það er mjög nauðsynlegt að
kunna að fylgja hesti eftir á
stökki. Til dæmis ef hestur rýkur
er mikið öryggi í því að vita
hvernig best er að bregðast við í
stað þess að stífna upp. Það er
líka nauðsynlegt að æfa sig í að
halda aftur af viljugum hesti og
slaka á spenntum hesti. Þess
vegna eigum við að gæta þess að
ríða ekki út reiðtúr eftir reiðtúr á
milliferð á brokki eða tölti og
missa svo algjörlega tökin á hest-
inum ef eitthvað óvænt gerist.
Æfingin getur komið í veg fyrir
slys, sagði Kolbrún.
námskeiðinu. Þetta er hún
Magga á Brávöllum, Margrét
Þórsdóttir. Aðspurð segist hún
vera í hestamennsku til þess að
ríða út sér til ánægju, til að njóta
útiveru o^samvistanna við hest-
ana.
Að sitja hest á stökki
Létt áseta er alltaf notuð á stökki þegar ná á mikl-
um hraða eða hleypa yfir torfærur. Knapinn hallar
sér fram með því að beygja sig í mjöðmum, en
hann heldur hryggsulunni beinni. Sitjandinn lyftist
upp úr hnakknum og þungi knapans kemur á síður
hestsins í gegnum læri og hné. Beina lóðrétta línu
má draga í gegnum öxl, hné og tá þegar rétt er
setið. Þetta, ásamt föstum hnélás og fjöðrun í
hnjám og mjöðmum, gerir knapann stöðugan.
Áríðandi er að skella ekki niður í hnakkinn. Hönd-
um er gjarnan stutt við hálsinn sitt hvoru megin,
rétt fyrir framan herðarnar, til þess að gera taum-
haldið stöðugt. Það er góð jafnvægisæfing fyrir
knapa að ríða á ósléttu þýfðu landi, hafa tauminn
slakan og æfa sig í að fylgja hestinum eftir.
Heimild: Eyjólfur ísólfsson, Á hesfbaki.
Eftirsóknarverður félagsskapur
Ekkí á leið í saumaklúbb með
prjónana heldur á reiðnámskeið
með hryssu í hestakerru