Dagur - 28.04.1993, Blaðsíða 6

6 DAGUR - Miðvikudagur 28. apríl 1993
Skógræktarfélag Eyfirðinga.
Aðalfundur
Aðalfundur Skógræktarfélags Eyfirðinga verður
haldinn fimmtudaginn 29. þ.m. í Galtalæk, húsi
F.B.S.A., og hefst kl. 20.00.
Dagskrá:
Venjuleg aðalfundarstörf.
Fræðsluerindi um lerkikynbætur,
Pröstur Eysteinsson.
Önnur mál. Stjórnin.
AKUREYRARB/ER
Lokafrestur
Eigendum og umráðamönnum þeirra númers-
lausu bifreiða sem fjarlægðar voru á vegum Heil-
brigðiseftirlits Eyjafjarðar á árinu 1992, í sam-
ræmi við ákvæði 3. kafla heilbirgðisreglugerðar
nr. 149/1990, og enn eru í vörslu Akureyrarbæj-
ar, er hér með gefinn lokafrestur til 6. maí 1993 til
að leysa þær út gegn áföllnum kostnaði. Eftir
þann dag verður bifreiðunum hent.
Heilbrigðiseftirlit Eyjafjarðar,
Akureyrarbær.
Hrossaræktar-
samband
Eyjafjarðar og Þingeyjarsýslu.
Eftirtaldir stóðhestar verða notaðir á vegum sam-
bandsins og deilda þess vor og sumar 1993:
Nafn Húsnotkun Fyrra gangmál Seinna gangmál
Baldur frá Bakka Búlandi Eyjaf.
Hjörtur frá Tjörn Bitru Eyjaf.
Angi frá Laugarv. Höskuldsst. Eyjaf. Aðalbóli S.-Þing.
Asi frá Brimnesi Svarfaðardalur
Hektor frá Akureyri Hranast. Eyjaf.
Reykur frá Hoftúni Möðruv. Eyjaf.
Sólon frá Hóli Skógum S.-Þing.
> Pantanir berist formönnum deilda fyrir 10. maí 1993.
Stjórnin.
Umboðsmaður
Dagblaðið Dagur á Akureyri óskar eftir að ráða
umboðsmann til dreifingar á blaðinu í Reykja-
hlíð (aðeins þorpið).
Upplýsingar gefa Hafdís eða Edda í síma 24222 á
skrifstofutíma.
Bifvélavirki óskast
til starfa á bifreiðaverkstæði á Akureyri.
Umsóknir er greini frá nafni, kennitölu, heimili og fyrri
störfum, sendist á afgreiðslu Dags fyrir 5. maí,
merkt: „Bifvélavirki".
Öllum umsóknum verður svarað.
Um íþróttaþjálfun barna og unglinga
Aundanförnum árum hefur mikið verið deilt um réttmæti og skipu-
Iag keppnisíþrótta fyrir börn og unglinga. Á meðan þorri ríkja hins
vestræna heims eyðir bæði fjármagni og kröftum í að fræða þegna
sína um slæm áhrif hreyfingarleysis, hlýtur það að vera ánægjulegt
að sjá aukinn áhuga á keppnisíþróttum meðal barna og unglinga.
Eða er ekki svo? Er hugsanlega eitthvað athugavert við það hvernig
við höfum skipulagt þetta jákvæða og heilsusamlega tómstundargaman barna okk-
ar? Menn hafa m.a. bent á að oftar en ekki sé lögð ofuráhersla á keppni en ekki sé
tekið tillit til þroska barnanna og sérþarfa þeirra. í dag hallast æ fleiri að því að
börn undir ákveðnum aldri ættu ekki að taka þátt í harðri keppni, þar sem sigur er
settur ofar öllu.
ÁHRIF ÞROSKA Á
AFREKSGETU
Á síðustu misserum hafa sífelt
fleiri orðið til að lýsa áhyggjum
sínum af því að böm hreyfi sig of
lítið, að þau fylgi ekki eðlilegum
hreyfiþroska og að foreldramir
séu að fita bömin fyrir framan
sjónvarpið eða tölvuskjáina. Þetta
er vandamál sem við gætum þurft
að hafa áhyggjur af í framtíðinni.
Það er löngu þekkt staðreynd
að hreyfingarleysi og offita auka
hættuna á hjarta- og æðasjúkdóm-
um. Þótt þessir sjúkdómar komi
helst fram hjá fullorðnum, er
grunnurinn að þeim hugsanlega
lagður í bemsku og iengi býr að
fyrstu gerð. Á bamsaldri og á
unglingsárum mótast margar lífs-
venjur og hugsanlega einnig við-
horf til líkamsþjálfunar. Fleiri en
ein rannsókn hafa sýnt fram á að
þeir sem eru líkamlega virkir í
æsku og standa sig vel á líkams-
hreystiprófum, eru mun líklegri en
þeir sem ekki eru virkir, til að
vera í góðu líkamsformi fram eftir
aldri. I bemsku ætti því að virkja
sem flesta og stuðla að því að
reynsla þeirra af líkamsrækt og
íþróttaþjálfun sé jákvæð og hvetj-
andi.
Böm eru mismunandi að upp-
lagi og þroskast mishratt. Eins og
málum er háttað í skipulögðum
keppnisíþróttum fyrir böm eru
það þeir sem skara fram úr, sem
hljóta mesta umbun. Þeir fá alla
athygli þjálfarans, þeir eru í liðinu
og fá að keppa en aðrir verða að
gera sér það að góðu að vera vara-
skeifur og verma bekkina. Hinir
góðu verða sífellt betri en hinum
lakari fer sáralítið fram. Bam eða
unglingur sem lendir í þessum að-
stæðum er ekki líklegt til að hafa
mjög gaman af æfingum eða
halda þeim áfram til lengdar.
Eitt er það sem ekki hefur
komið fram í umræðunni hér að
framan og ekki má gleyma. Sum
böm em ekki þannig af guði gerð
að þau eigi jafn auðvelt með að
stunda íþróttir og jafnaldrar
þeirra. Hér er átt við „feitu böm-
in“ eða „klaufsku bömin“, einmitt
þau sem þyrftu mest á því að
halda að geta upplifað gleói í
gegnum íþróttir. Þau standa að
baki hinum og verða utanveltu
jafnvel í íþróttatímum í skólanum
þar sem síst skyldi. Þessum böm-
um yrði mikill greiði geróur ef
einhvers staðar innan íþróttahreyf-
ingarinnar væri til rúm fyrir þátt-
töku þeirra.
Hér yröi of langt mál að fara
nákvæmlega út í sérstöðu bama til
þjálfunar en þá á ég aðallega við
þol og styrktarþjálfun og meiðsla-
tíðni sem fer vaxandi og meiðsli
verða sífelt alvarlegri. Þess má þó.
geta að fjöldi rannsókna hefur leitt
í ljós að loftfirrt þol bama er
marktækt minna en þol fullorð-
inna og þar til áreiðanlegar heim-
ildir sýna fram á að það sé óhætt,
ættu böm og unglingar að forðast
lyftingar, kraftlyftingar, vaxtar-
rækt og notkun hámarksþyngda í
styrktarþjálfun (á við upp að c.a.
14 ára aldri). Til þess að koma í
veg fyrir meiðsli ætti í öllum
íþróttagreinum að leggja áherslu á
fjölbreytta þjálfun fyrir allan lík-
amann og að forðast einhæft og
óhóflegt áiag. Það getur enginn
ætlast til þess að bam eóa ung-
lingur geti orðið þroskaður
íþróttamaður meö æfingum í að-
eins einni íþróttagrein. Það er
bæði óheilsusamlegt og óeðlilegt.
Böm eiga að fá tækifæri til að æfa
og kynnast hinum ýmsu íþrótta-
greinum. Teygjur em einnig mik-
ilvægar, sérstaldega hjá bömum í
örum vexti.
ERT ÞU ÞJALFARI...
I íþróttum bama og unglinga er
þjálfarinn oftast miðpunktur starf-
seminnar. Hvemig hann skipu-
leggur starf sitt, raðar markmiðum
upp í forgangsröð og hvemig
hann kemur fram við bömin, em
grundvallarforsendur þess að
þjálfunin skili tilætluðum árangri
og aó iókendumir séu ánægðir.
Nauósynlegt er að þjálfarar geri
sér grein fyrir því hversu mikil
áhrif þeir geta haft á mótun sjálfs-
ímyndar þeirra ungu íþróttamanna
sem undir stjóm þeirra eru. Þjálf-
arar þurfa að vita hvemig best er
að ná til bama og virkja þau á
mismunandi aldri, hvemig þau
bregðast við gagnrýni og hvemig
þeim er eðlilegt að haga sér gagn-
vart hinum í hópnum og þjálfaran-
um.
Ein helsta forsenda þess að
þjálfarar séu vel upplýstir er góð
menntun þeirra, en því miður er
víða pottur brotinn í því efni. Svo
virðist, að flestir sem vilja geti
gerst þjálfarar í íþróttum bama og
Það getur enginn
œtlast til þess að
barn eða unglingur
geti orðið þroskað-
ur íþróttamaður
með œfingum í að-
eins einni
íþróttagrein.
unglinga, óháð menntun eða
kunnáttu á því sviði. Undirritaður
gerði könnun á menntun hand-
knattleiksþjálfara 5., 6. og 7.
flokks drengja og stúlkna á öllu
landinu á tímabilinu 1990 - 91.
Um var að ræða krakka frá 5 - 6
ára aldri upp að fjórtán ára aldri.
Alls náðist í 31 þjálfara eða rúm
70% þeirra og undir þeirra hand-
leiðslu voru um 830 böm. I ljós
kom að aðeins átta, eða 26%,
höfðu nægilega þekkingu til að
leiðbeina börnum og unglingum,
skv. skilgreiningu ISI. Meðalaldur
leiðbeinenda var 23,5 ár og 16
voru á aldrinum 20 - 25 ára. Það
er því varla hægt að segja að leið-
beinendur þessir geti falió þekk-
ingarleysi sitt bakvið mikla
reynslu. Þessar staðreyndir tala
sínu máli og styðja þann grun
manna að það séu þeir ungu og
óreyndu sem fái það erfiða hlut-
verk að þjálfa bömin. Við getum
spurt okkur hvort við séum að
kasta höndunum til þjálfunar
bamanna og hvort við eigum eftir
aó uppskera eftir því. Verður
reyndin sú að mörg þeirra heltast
úr lestinni eða verða fyrir tjóni
sem oft er erfitt að bæta ? Við I
slendingar erum enn aó slíta
bamsskónum hvað þetta varðar og
því ættu íþróttafélög og aðstand-
endur að sjá sóma sinn í því að
skipuleggja þessi mál út frá
reynslu annara þjóóa og með vel-
ferð og framtíð bamanna í huga.
HEGÐUNARVANDAMÁL,
AFLEIÐING STREITU í
ÍÞRÓTTUNUM
Margir hafa bent á þau slæmu
/ dag hallast œ fleiri að því að b 'órn undir
ákveðnum aldri œttu ekki að taka þátt í harðri
keppni, þar sem sigur er settur ofar 'öllu.