Dagur - 20.12.1994, Blaðsíða 22

—i II imiii !■ > miw n ■iiwi
22 B - DAGUR - Þriðiudaqur 20. desember 1994
fxvsxXt komAnði xv
Pökkum viðskiptin
á árinu sem er að líða
Tollvörugeymslan
Hjalteyrargötu 10 - Sími 21727
Endurskoðun Akureyri
Glerárgötu 24 - Sími 26600
Olíufélagið Skeljungur
Sími 22850
Fiskiðja Raufarhafnar
Raufarhafnarhreppur
Bólstrun Björns Sveinssonar
Sími25322
Geislagötu 1
Möl og sandur hf.
Sími 21255
Skíðaþjónustan
Fjöinisgötu 4b - Sími 21713
Alprent
Glerárgötu 24 - Sími 22844
Bifreiðaverkstæði Bjarnhéðins hf.
Fjölnisgötu 2a - Sími 22499
Bifreiðaverkstæðið Bláfell
Draupnisgötu 7a - Sími 21090
Biómabúðin Laufás
Hafnarstræti 96 & Sunnuhlíð 12
Símar 24250 & 26250
Auðveltað
kynnast
Akureyringum
Hún heitir Ceniza íris Baldursson og kemur frá Filippseyjum. Ár-
ið 1985 var maður hennar, sem var lögreglumaður, skotinn til
bana við skyldustörf. Á þessum tíma ríkti mikil óöld á Filippseyj-
um og mikið um glæpi. Ceniza var skilin eftir með ijögur ung
börn á sínu framfæri.
Fyrir rúmum fimm árum
kom hún til íslands og var
tilgangurinn fyrst og
fremst að heimsækja fii-
ippíska vinkonu sína sem
bjó á Akureyri. Cenizu leist það
vel á land og þjóð að hún ákvað
að setjast hér aó. Nú býr hún á
Akureyri meö íslenskum manni
sínum, Þorsteini Baldurssyni, og
tveimur yngstu börnum sínum frá
fyrra hjónabandi, þeim Izaar Arn-
ari Þorsteinssyni, 9 ára og Ævan
Ivari Þorsteinssyni 12 ára.
Höfundur þessarar greinar er
Guðbjartur Finttbjörnsson, nem-
andi í hagnýtri fjölmiðlun við Há-
skóla Islands.
Guðbjartur er
33ja ára. Hann
útskrifaðist úr
Kennarahá-
skóla íslands
vorið 1988.
„Akureyringar tóku mér virki-
lega vel og hef ég aldrei orðið vör
við nokkra fordóma hjá þeim í
minn garó, eóa annarra Filippsey-
inga sem búa hér,“ segir Ceniza.
Sagóist hún hafa átt í miklum erf-
iðleikum meö íslenskuna í byrjun
og fyrstu samskiptin við Islend-
inga voru ýmist á fingramáli eða
ensku. Hún gafst þó ekki upp,
skellti sér á íslenskunámskeið og
var óhrædd við að spyrja. Núna
talar hún og skilur vel íslenskuna.
Auk þess talar hún ensku,
spænsku og þrjú af 114 tungumál-
um sem töluð eru á Filippseyjum.
Ceniza segir ísland vera allt
öðruvísi en Filippseyjar.
„Lífið er allt miklu betra hér.
Það var mikil fátækt á Filippseyj-
um og mikið um glæpi. Fyrri
maður minn vann hjá lögreglunni
og var hann í einu glæpahverfinu
að rannsaka mál þegar hann var
drepinn. Morðingjamir hafa aldrei
fundist," segir Ceniza. Þetta var á
valdatíma Marcosar, fyrrum ein-
ræðisherra. Það var mikill órói í
landinu á þessum tíma og ntorð
algeng, ekki síst á laganna vörð-
um. Ceniza heldur áfram: „Mér
fínnst ég vera örugg hér á Akur-
eyri. Hér óttast maður ekki aó ein-
hver gangi að manni með byssu
og ræni, jafnvel drepi. Á Filipps-
eyjum eru stór skil á milli ríkra og
fátækra. Það eru margir ótrúlega
ríkir en einnig margir ótrúlega fá-
tækir. Ég fór heim í fyrsta skiptið
nú í sumar og þá fannst mér
ástandið vera miklu betra en þegar
ég flutti þaðan. Meiri atvinna og
meiri bjartsýni á framtíðina. Ég
var þar í sex vikur en var þá kom-
in með heimþrá til Islands. Það
vár samt gaman að sjá fjölskyldu
mína aftur. Sérstaklega móóur
mína, sem er oröin 80 ára, og tvö
eldri börn mín sem búa cnn á Fil-
ippseyjum.“
Ceniza segist hafa átt frekar
erfitt með að venjast veðrinu á Is-
landi og að ekki sé hægt að líkja
veðurfarinu hér og á Filippseyjum
saman.
„Ég kom hingað snemma vors
og var þá snjór enn yfir öllu. Það
var mjög skrýtin tilfmning því
þetta var í fyrsta skiptið sem ég sá
snjó.“ Henni fínnst íslensk náttúra
vera alveg stórkostleg og hefur
ferðast mikið um íandið. Hér sá
hún einnig hraun í fyrsta skipti.
Cenizu fannst ekki erfitt að
kynnast Islendingum, enda ekki
feimin að eðlisfari. „Ég hef eign-
ast marga vini hér. Þó fínnst mér
íslenskir karlmenn vera frekar
feimnir. Fólkið sem ég vinn með í
þvottahúsinu á sjúkrahúsinu tók
mér sérstaklega vel. Ég fékk
vinnu þar fljótlega eftir að ég kom
hingað,“ segir hún.
„Islendingar borða mikið kjöt,
en aðaluppistaðan í matnum hjá
okkur á Éilippseyjum er grænmeti
og hrísgrjón. Mér fmnst hangikjöt
mjög gott og harðfiskur hreint
sælgæti."
Ceniza segist aldrei hafa séð
eftir að flytja til Islands. Það komi
þó fyrir að hún sakni Filippseyja
og þá sérstaklega fjölskyldunnar.
En það sé ekki á döfinni að fara
aftur til Filippseyja, nema þá ef til
vill í heimsókn. Hér finnst henni
virkilega gott aó vera. Strákarnir
hennar hafa aðlagast mjög vel og
líkar vel á Akureyri. Hér á hún
heima.
Fjölskylda Ccnizu hcima í stofu í Stapasíðu 10 á Akureyri. Frá vinstri: Ivan ívar Þorsteinsson, Þorsteinn Baldurs-
son, Ccniza íris Baldursson, Izaar Þorsteinsson og María Ivy Munoz. Mynd: Robyn.