Dagblaðið Vísir - DV - 17.01.1995, Síða 12

12
'ÞRIÐJUDÁGUR 17. ‘Ján'ÚA^ lí)95
Spumingin
Duga launin þín fyrir reikn-
ingunum?
. Sæunn Erlingsdóttir: Nei, þau duga
| ekki.
Örn Guðjónsson: Já, ég læt þau duga.
Ingimundur Guðmundsson: Já, þau
duga alveg bærilega.
Þuríður Hjartardóttir: Ég vinn meö
skólanum og þau laun duga mér
ágætlega.
Kristín Hólmsdóttir: Ég hef engin
laun, ég er námsmaður.
Halldóra Björk Ragnarsdóttir: Nei,
þau gera það ekki.
Lesendur dv
Ný tegund milliríkj aviðskipta:
Löðrungar á
báða bóga
Frá komu sjávarútvegsráðherra Kanada til landsins.
Hörður Jónsson skrifar:
Þau tíðkast nú hin breiðu spjótin í
milliríkjaviðskiptum okkar íslend-
inga. Og þótt nýjasta uppákoman
varðandi heimsókn sjávarútvegsráð-
herra Kanada hingað til lands og við-
urkenning stjórnar hans á yfirráða-
rétti Norðmanna við Svalbarða væri
einasta dæmið er hér um svo niikla
handvömm að ræða af okkar hálfu
að ekki er stætt á frekara klúðri í
bili. - Það -er nefnilega okkar sök
hvemig komiö er í samskiptum okk-
ar við Norömenn, Rússa - og þá líka
Kanadamenn - varðandi veiðar og
sjávarafla í norðurhöfum. Nú verð-
um við að fara aö mæta til samninga-
viðræðna við allar þessar þjóðir og
það er ekki vænlegt til árangurs að
hafa fengið þær allar á móti okkur.
Og líkast til að óþörfu.
Sjávarútvegsráðherra okkar var á
sínum tíma andvígur veiðum okkar
skipa í Smugunni. Og þótt við höfum
aflað þar sjávarfangs fyrir um þrjá
eða fjóra milljarða þá sér þess enga
staði lengur í allri eyðsluhítinni hér.
Við hefðum þess vegna getað látið
það ógert að veiða þar nokkuð yflr-
leitt. Beðið samningaviðræðna og þá
meö fullri reisn. Nú eram við að
mörgu leyti brotlegir hvað þessar
veiðar varðar og stimplaðir sjóræn-
ingjar af Norðmönnum og Rússum.
Löðrungar á báða bóga eru ekki til
fagnaðar þegar gengið er til samn-
ingaviðræðna.
Ef vel heföi átt að vera hefðum við
aflað okkur stuðnings hjá Rússum
Guðrún Þorláksdóttir skrifar:
Nú að lokinni jólahátíðinni langaði
mig að senda nokkrar línur. - Marg-
ir áttu mjög erfitt flárhagslega fyrir
hátiðarnar og sáu fyrir sér að geta
varla eða ekki haldiö jól. Sérstaklega
var þetta erfltt fyrir heimili þar sem
börn voru fyrir, þar sem þau skilja
ástandið illa. - Ég tala af eigin
reynslu.
I byijun desember fékk ég 65 þús-
und krónur greiddar. Af þeim fóru
40 þúsund í leigu og hita þannig að
Gísli Guðmundssln skrifar:
Lota kjarasamninga er að heflast.
Síðustu áratugi hafa allir samnings-
aðilar sagt og svo merkilegt sem það
er - beggja vegna samningaborðsins
- að leiðrétta þurfi verulega hlut
hinna lægst launuöu. Og hverjir eru
það? Jú, þeir sem hafa launin á bilinu
50-60 eða 70 þúsund krónur. Og hver
getur ekki fallist á þau rök? Raunin
hefur ávallt orðið sú að þessir lægst
launuðu halda áfram að vera hinir
lægst launuðu. Og ekki nóg með það;
þeir fara alltaf neðar og neðar í kaup-
mættinum, enda ávallt réttur
minnsti bitinn. Þeir fá mulninginn
af samningaborðinu.
Og enn halda forystumenn sínum
takti. Þeir hafa nú kynnt kjarakröfur
sínar. Og það er reisn yfir þeim kröf-
Hringið í síma
563 2700
milli kl. 14 og 16
-eða skrifió
Nafn ob símanr. verður ad fylgia bréfum
og leitað eftir bakstuðningi hjá
Kanadamönnum. Hefðu þeir örugg-
lega brugðist vel við þeirri umleitan.
Ef ekki þá gætum við sýnt þeim tenn-
urnar á líkan hátt og við gerum nú
með flarveru og mótmælum utanrík-
isráðherra, forsætisráðherra og e;t.v.
íleiri.
Málið lítur einfaldlega þannig út í
augum útlendinga (og þá um leið
ráðherra Kanada sem hér er í heim-
sókn) aö þetta sé allt tilbúin innan-
landsdeila þar sem verið sé að bítast
um atkvæði í næstu kosningum hér.
ekki var mikið eftir til að lifa af allan
desember og jólin nálguðust. Börnin
vantaði föt og skó. Mat urðu þau líka
að fá og auðvitað langaði þau í pakka
frá mömmu.
Ég vissi ekki mitt rjúkandi ráð og
var orðin alveg niðurbrotin, þvi varð
að taka eitthvaö til bragðs. - Mér var
bent á félög sem hjálpa fólki sem
svona er komið fyrir og tók ég til við
að kanna málið. Það sem mér er efst
í huga nú er öll hin mikla hlýja sem
ég fann hjá þessu fólki sem að hjálp-
um, eða hitt þó heldur! Verslunar-
mannaforystan fer fram á heil 8,3%
- á tveimur árum fyrir þá lægst laun-
uðu! Verkamannaforingjar þora ekki
hærra en í 10 þúsund króna pakk-
ann. Þetta eru hugumstórir laun-
þegaforingjar, eða hvað? - Svona
kröfugerð stoíriar ekki stöðugleikan-
um í hættu, segja þeir. Hún getur
meira að segja orðiö fyrirmynd
launabreytinga í landinu! Já, þeir
eru sanngjarnir. Þeir vita líklega
ekki af kröfum kennara.
En hvernig er það, fara ekki laun-
Það er dýrt kosningaspaug. Við eig-
um nú ekki annars úrkosti en að leita
eftir formlegum viðræðum við
Kanadastjórn áður en gengið er til
viðræðna við Rússa og Norðmenn
vegna Svalbarðasvæðisins. - Verst
að það er líka búið aö stugga eina
hæfa alþjóðasamningamanninum
sem við eigum (Guðmundi Eiríks-
syni sem auk þess er þaulkunnugur
Kanada þar sem hann ólst upp) frá
viöræðum. Vonandi verður a.m.k. sú
skyssa leiðrétt. Nóg er samt.
inni stóð. Eg tek það fram að það
voru líka einstaklingar sem veittu
bágstöddum aðstoð fyrir jólin.
Eg fékk sem sé aðstoð sem bjargaði
jólunum á mínu heimili. - Með þess-
um línum vil é’g og þakka öllum þeim
sem veittu bágstöddum aðstoð fyrir
þessa hátíð ljóss og friðar. Maöur
geymir slíka aðstoð í hjarta sér og
minnist fólksins í bænum sínum. Ég
óska öllum gleöi og friðar á nýbyrj-
uðu ári.
þegaforingjar einfaldlega öfugan
hring gagnvart sínum umbjóðend-
um? - í stað þess að fara og semja
við vinnuveitendur eftir sínu höfði
og koma svo með pakkann til að láta
lýðinn samþykkja (þeir komust jú
ekki lengra en þetta!!) þá ættu þeir
að halda félagsfund með stéttarfélög-
unum fyrir samningalotuna og láta
samþykkja þar tillögur þær sem þeir
ætla að leggja fyrir vinnuveitendur.
Með þessum hætti væri lýðræði
stéttarfélaganna virt. Með núverandi
hætti er það svívirt.
Hrokibæiir
ekkium
Sjómaður hringdi:
Mér flnnst ekki rétt að sýna
hroka í samskiptum okkar við
kanadíska sjávarútvegsráðherr-
ann þótt hann hafi gert samning
við Norðmenn ári samráðs viö
okkur. Hroki bætir ekki fyrir og
við getum þurft að leita til
Kanadamanna einmitt í þessum
málum síðar. Að tala við menn
er siðaðra manna háttur, ekki að
skella á þá hurðinni.
Hannererlendis
Sigfús Jónsson hringdi:
Það er orðiö eins og vörumerki
á mörgum embættismönum, ráð-
herrum og ýmsum öðrum for-
stjórum í opinbera kerfmu að
vera erlendis í tima og ótima.
Maður les það æ oftar og heyrir
í fréttum að þegar ná þarf í þenn-
an eða hinn manninn til viðtals
er sagt að hann hafl veriö erlend-
is. Er það ekki orðið nokkuð
ruglað að ekki skuli nást í hvern
sótraftinn á fætur öðrum vegna
þess að hann er erlendis? - Jafn-
vel skrifstofublækur og kvenna-
klúbbsritarar eru á þönum fram
og til baka til landsins með piast-
poka í annarri hendi og stresst-
ösku í hinni. Og gjaldeyrir upp
úr öllum vösum!
Ogskattfrjáls
aðsjálfsögðu!
Ólafur Magnússon skrifar:
AUir vifla vinna „svart“. Hvað
anna$, þegar skatturinn er orð-
inn yfirþyrmandi og enginn akk-
ur í því að vinna fyrir ríkið
myrkranna á miili? En ríkiö
heimtar sitt og gengur fast eftir
skattinnheimtunni. Hjá happ-
drættunum gengur þetta þó létt-
ara fyrir sig. Þar er skattfrelsið í
hávegum haft og þar er auglýst:
Og vinningur skattfrjáls, að sjálf-
sögðu! - Þarna gengur hiö opin-
bera á undan og beinir mönnum
sjálfkrafa inn á spiiabrautina
með því að undanskilja happ-
drættisvinninga skattheimtu. -
En því þá ekki á fleiri sviðum,
t.d. vinnulaunum? Lofaöi ekki
t.d, Sjálfstæöisílokkurinnþví fyr-
ir nokkrum árum? Hefur karinsi
meint happdrættin?
Heimilisföng þing-
manna úti á landi
Hjálmar skrifar:
Lögskráning heimiiis þing-
manna af landsbyggðinni, þótt
þeir búi í Reykjavík, koma ávailt
upp í umræðunni með vissu
millibili. Ejölmiðlar eru hrifhir
af þessu „skúbbi" sínu. Máliö er
bara það aö enginn gerir neitt
með þetta. Hvorki leíkir né lærö-
ir. Það eru nefnilega flestir - lika
flölmiðlamenn - sekir um „dús-
ur“ mútuþægni og sporslur í ein-
hverju formi hvar og hvenær sem
tækifæri gefst. - Þingmenn geta
því brotið af sér siðgæðishöml-
umar hvenær sem þeim þóknast
og gera þaö óspart.
Víniðog
verðlagningin
ívar Jónsson hringdi:
Ég vil taka undir hvert orö í
grein Vilhjálms Egilssonar í DV
sl. miðvikudag þar sem hann fær-
ir rök fyrir ýmsum annmörkum
í sölu á áfengi hér á landi. Verð-
lagningin er kannski eitt helsta
óréttlætið að því er varðar einok-
un ÁTVR. Ég er næstum daglangt
að vinna fyrir tveimur flöskum
af sæmilegu rauðvíni. í flestum
löndum er áfengi selt undir sömu
verðlagsreglum og aðrar neyslu-
vörur. Samkeppnina vantar hér.
Samkeppnin verður áreiðanlega
til að koma áfengisverslun hér á
landi í annað og skynsamlegra
horf.
Aðstoðin bjargaði heimilinu
Hugumstórir launþegaforingjar!
Er lýðræðið I verkalýðsfélögunum svívirt?