Dagblaðið Vísir - DV - 17.01.1995, Blaðsíða 2

2
ÞRIÐJUDAGUR 17; JÁNÚAR Í995
Fréttir
Stuttarfréttir dv
Kona bjargaðist ásamt þremur bömum:
Ofsalegur hávaði og
síðan dauðaþögn
„Ég vaknaði upp við ofsalegan
hávaða og svo var dauðaþögn. Ég
leit í kringum mig og sá að kominn
var mikill snjór í svefnherberginu.
Ég svaf í öllum fötunum af því að ég
hafði einhverja tilfmningu fyrir því
að það væri eitthvað í aðsigi," sagði
Anna Sigurðardóttir sem var ásamt
tveimur börnum sínum, Guðrúnu,
16 ára, og Ragnari, 13 ára, sofandi í
húsi sínu að Túngötu 3. Þegar snjó-
flóðið skall á húsi þeirra. Auk barn-
anna var 13 ára félagi Ragnars í gist-
ingu hjá þeim. Maður hennar, Elvar
Ragnarsson, var hins vegar fjarver-
andi, þar sem hann var að keyra
- segir Anna Sigurðardóttir
varaaflsstöð þorpsins.
„Ég byrjaði á því að hlusta eftir
börnum mínum en heyrði ekki neitt.
Ég reyndi að komast út úr herberg-
inu og fram á gang en gat ekki opnað
hurðina. Hún var löskuð og ég náði
að brjóta hana upp. Þegar ég komst
fram á ganginn sá ég börnin koma
skríðandi ofan á snjónum sem náði
langt upp á veggi. Ég tók þau inn í
herbergið til mín,“ segir Anna.
Hún segist hafa haldið ró sinni all-
an tímann og hún fylltist aldrei ör-
væntingu.
„Þegar við vorum komin inn í her-
bergið kveikti ég á kerti. Þá fór ég
Anna Sigurðardóttir sem bjargaðist
ásamt börnum sínum.
að huga að útgönguleið fyrir okkur.
Það var ekki ekki um aðra leið að
ræða en gluggann. Þar sem ég var
að basla við að opna hann komu tveir
menn, börðu á gluggann og hjálpuðu
okkur út. Við leituöum skjóls í næsta
húsi, þar var neðri hæðin full af snjó
og fólkið hafðist við á efri hæðinni,"
segir Anna.
Anna og börn hennar sluppu
ósködduð og fóru með Fagranesinu
til Ísaíjarðar þar sem hlúð var að
þeim. Þau dveljast-nú hjá ættingjum
þar.
-rt
Samkeppnibanka
Guðni Ágústsson, þingmaður
og bankaráðsmaður Búnaðar-
bankans, vill að bankinn opni
útibú í Vestmannaeyjum til að
keppa við íslandsbanka, eina
bankann á staönum. Ríkissjón-
varpið greindi frá þessu.
Innkaup borgarstofnana
Samkvæmt skýrslu Borgarend-
urskoðunar um innkaup borgar-
stofnana fór tæpur milljarður til
imikaupa og verka án útboða árið
1993. Þetta kom fram í Mbl.
Bætumarút
Tryggingastofnun hefur sanúð
við Landsbankann um að senda
bótagreiðslur inn á reikninga ís-
iendinga sem búsettir eru erlend-
is. Tíminn greindi frá þessu.
EiðistorgtilHagkaups
Dótturfyrirtæki Hofs, eiganda
Hagkaups, hefur keypt Vöruliús-
ið viö Eiðistorg á Seltjarnarnesi.
Samkvæmt Mbl. keyptu Hag-
kaupsmenn þrjár hæðir í húsinu.
Fiskverðsdeilan harðnar
Sjómannasambandið íhugar að
höföa mái gegn útgerðarfélaginu
Hólma vegna fiskverðsdeilunnar
á Eskifirði.
Vaknaði við að hús
skall á mínu húsi
- segir Auöunn Karlsson, yfirverkstjóri hjá Frosta
„Næsta hús fyrir ofan skall á hús-
inu mínu og við það vaknaði ég
klukkan hálfsjö. Það varð mikill
sprenging og ég áttaði mig ekki alveg
á hvað hafði gerst fyrr en ég kíkti
út um gluggann," sagði Auöunn
Karlsson, yfirverkstjóri í Frosta og
íbúi í húsinu Nesvegur 5.
Snjóflóðið skall á hluta heimilis
Auðuns og eiginkonu hans, Fríðar
Jónsdóttur, og eru skemmdir á því
taldar furðu litlar en einhver snjór
komst inn í það. Auðunn segir fólki
heilsast ágætlega í frystihúsinu þótt
alhr árar gangi á því. Menn þurfi
ekki að kvarta yfir líkamlegri vanlíð-
an, „það er annað með blessað sálar-
tetrið." -pp
Eva Gunnarsdóttir:
Fólk missti vonina
þegar veðrið versnaði
- foreldrar og sy stir kærastans fundust eftir leit í flóðinu
„Sá sem komst fyrstur í síma eftir
aö flóðið féll hringdi heim í pabba.
Ég vaknaði ekki við flóðið heldur
vaknaði ég við að pabbi öskraði á
okkur og sagði okkur að koma okkur
niður í frystihús. Ég var niðri í frysti-
húsi í mestallan gærdag, þar sem
flestallir íbúar þorpsins voru saman
komnir og þar var allt á hvolfi og
fólk í mikilli geðshræringu. Menn
voru vongóðir fyrst því þegar það
byrjaði að birta var skyggni ágætt
en svo byrjaði að hvessa og snjóa og
maður sá hvernig fólk missti von-
ina,“ sagði Eva Gunnarsdóttir, íbúi í
húsinu Túngötu 18 í Súðavík.
Eva, sem fór með togaranum Stefni
til ísafjarðar síðdegis í gær, er nú á
heimavist Framhaldsskóla Vest-
fjarða en þar er samankominn fjöldl
Hnífsdælinga sem hafa þurft að yfir-
gefa hús sín. Hún segir að fólk hafi
reynt að hjálpast að í frystihúsinu
en mjög erfitt hafi verið að vera þar.
„Ég reyndi að gera mitt besta og fór
að hjálpa til í sjoppunni en þar voru
fyrir sonur og tengdadóttir eigend-
anna, bæði slösuð eftir að þau lentu
í flóðinu. Þegar ég var niðri í sjopp-
unni skánaði rétt aðeins skyggnið og
ég sá að eitt húsanna var komið al-
veg niður á veg. Bílarnir voru úti um
allt eins og hráviði og svo frétti mað-
ur bara það sem leitarmennirnir
sögðu um ástandið," sagði Eva. Kæ-
rasti Evu, Gunnar Frostason, gisti
heima hjá henni en heimili hans varð
fyrir flóðinu og var foreldra hans og
systur saknað á eftir. Foreldrar hans
fundust seinna um morguninn og eru
nú á sjúkrahúsinu á ísafirði. Systir
hans, Elma, fannst hins vegar ekki
fyrr en seint í gærkvöld eftir að hafa
legið í rústum heimilis síns i á sext-
ánda tíma. Hún var samkvæmt upp-
lýsingum DV mjög slösuð og var flutt
tilísafjarðari nótt. -pp
Fagranesið við komuna til ísafjarðar um hálffjögurleytið I gær. Skipið flutti 94 Súðvikinga, þar af sjö slasaða, en
enginn þeirra var í lífshættu. Skuttogarinn Stefnir kom síðan kl. 18 með 33 til viðbótar, konur og börn.
DV-símamynd Sigurjón J. Sigurðsson
Hjón björguðust fáklædd úr ónýtu húsi sínu:
Heyrði drunur og svo
skall f lóðið á húsinu
„Ég var með andvara á mér um
nóttina og var að vakna öðru hvoru
og fara fram úr. Vindáttin var orðin
norðlæg þannig að mér leist ekki
beint á þetta. Ég var milli svefns og
vöku þegar ég heyrði drunur og síð-
an skall snjóflóðið á húsinu,“ segir
Guðmundur Matthíasson, íbúi að
Túngötu 1 í Súðavík sem bjargaðist
ásamt konu sinni naumlega þegar
snjóflóð skall á húsi þeirra. Dóttir
Guðmundar, Jónína, bjargaðist einn-
ig ásamt syni Sínum, Þorsteini Jón-
ínusyni, úr Túngötu númer 10 sem
einnig eyðilagðist í flóðinu.
Guðmundur segir að þau hjónin
hafi ekki náð að klæöa sig að fullu
áður en þau forðuöu sér út úr húsinu.
„Viö forðuöum okkur út og í næsta
hús sem hafði sloppið við flóðið. Ég
var berfættur enda enginn tími til
neins. Húsið er nánast ónýtt og það
er eiginlega fullt af snjó,“ segir Guð-
mundur. -rt
Ragnheiður Gísladóttir, 71 árs, flúði hættusvæði í Súðavík í gær
Við blasti snjóhröngl og alls konar brak
- móðir heyrði smell, dreif bömin í föt og sá rústir húsa
„Ég er fædd og uppalin í Súðavík
og hef aldreið orðið fyrir neinu í lík-
ingu við það sem þarna gerðist. Mað-
ur spyr sjálfan sig hver verður fram-
tíðin og hvað gerir maður. Ég held
að þetta sé allt svo mikið í óvissu aö
fólk veit ekki hvað það gerir,“ sagöi
Ragnheiður Gísladóttir, 71 árs Súð-
víkingur, eftir að hún kom ásamt
eiginmanni sínum, Garðari Sigur-
geirssyni, 72 ára, á heimili dóttur
sinnar og tengdasonar á ísafirði í
gærkvöldi.
Hjónin voru beðin um að yfirgefa
hús sitt í Súðavík, sem er við hhðina
á kaupfélaginu, „framan tU“, um
klukkan þrjú í fyrrinótt.
„Maður varð að fara þama úr sínu
húsi því það var talið vera á hættu-
svæði. Við fórum í hús á Nesvegi og
það þurfti að fá jarðýtu til að við
kæmumst. Menn voru hræddir um
að snjóflóð kæmi aftur úr Traðargil-
inu. Maður ætlaöi að forðast hættuna
og fara út á Nesveg. En það var nú
aldrei. Þegar við komum þangað um
klukkan hálfijögur vomm við ekkert
farin að sofa. Klukkan rúmlega sex
fannst okkur skrýtið að tvö htil böm
og foreldrar þeirra, sem eru tengd
tengdasyni okkar á Nesveginum,
vora komin. Þá kom í ljós að konan
hafði vaknað viö einhvern smell og
var hrædd við flóð og dreif börnin í
fot og kom með þau niður fyrir þar
sem við vorum. Síðan blasti við þeim
hús rétt hjá sem haíði færst á annað
hús þar fyrir neðan. Við vorum kom-
in á hættusvæði aftur. Síðan var öll-
um skipað að fara í frystihúsið. Á
leiðinni blasti við manni að eitthvað
mikið hafði gerst, maöur sá snjó-
hröngl og alls konar brak í því. Þetta
benti til að fleiri hús hefðu farið und-
ir flóð.
Ragnhildur sagði að þegar hún
kom í frystihúsið heföi fólk veriö
felmtri slegiö. „Ég held að mjög
margir hafi fengiö áfall. Ef veörið
batnar fer maöur og skoðar þessa
hluti. Síðan er annáð hvað við ger-
um. Þetta kemur ónotalega við
mann,“ sagöi Ragnheiður.
-Ótt