Dagblaðið Vísir - DV - 03.07.1995, Blaðsíða 12

12
MÁNUDAGUR 3. JÚLÍ 1995
SpumLngin
Á að aðskilja ríki og
kirkju?
Jóhann Benediktsson nemi: Ég hef
ekki skoðun á því.
Kristján Sigvaldason nemi: Já, að
sjálfsögðu.
Ólafur Ólafsson verkamaður: Já.
Ríkið er allt önnur stofnun en kirkj-
an. Það á að veita fólki valfrelsi.
Ágúst Karlsson skrifstofumaður:
Nei, fyrirkomulagið er gott eins og
það er.
Leifur Brynjólfsson kennari: Nei,
nei. Ég held að þetta sé ágætt eins
og það er.
Lesendur
Veiðileyfagjaldid
Ekki eru allir á eitt sáttir um þá stefnu sem heppilegast sé að fara i sjávar-
útvegsmálum.
Konráð Friðfinnsson skrifar:
íslenskir stjórnmálaflokkar hafa
lagt mismikla áherslu á það í stefnu-
skrám sínum að hér verði komið á
veiöileyfagjaldi. Segja má að Alþýðu-
flokkurinn fari þar fremstur.
Veiðileyfagjaldið er hugsað þannig
að útgerðin borgi ákveðna upphæð
sem síðan renni í ríkissjóð fyrir af-
notarétt af miðunum umhverfis
landið. Réttlætismál segja sumir.
Aðrir telja þetta klúður sem komi til
með að bitna illilega á mönnum. Og
hví skyldi einhver ein stétt í landinu
greiða gjald fyrir það sem búið er að
festa í lög aö sé sameiginleg eign allra
landsmanna og þegar það er vitað
og viðurkennt að sérhver þegn í
þessu landi nýtur góðs af? Munum
að fiskveiðar og snúningar kringum
þær í landi færa þjóðinni 60-70%
teknanna.
Ef meiningin er svo að setja þetta
gjald á, sem síðan leiðir til þess að
enginn ærlegur maður getur lengur
dýft veiðarfæri í sjó án þess að borga
fyrst, hlýtur sú spurning að vakna
hvers vegna þessum „hring“ sé þá
ekki alveg lokað, með þeirri aðferð
t.d. að láta vinnsluna í landi borga
„vinnslugjald", markaðina leggja
fram „uppboðsgjald", úflutnings-
greinarnar sérstakt „útflutnings-
gjald“ og svo framvegis.
Þjóðin veit að hún lifir á fiskveið-
um. Veiöileyfagjaldið átti m.a. að
standa undir auknum rannsóknum
sem myndu síðar t.d. leiða til nýsköp-
unar í iðnaði og að störfum myndi
fjölga. En ég minni á að stærsti hluti
þess fjármagns sem lagður hefur ver-
Friðrik Sophusson fjármálaráðherra
skrifar:
Föstudaginn 23. júní birtist í DV
lesendabréf frá viðskiptavini Toll-
póststofunnar. Það er ávallt gott fyr-
ir starfsmenn opinberra stofnana að
fá ábendingar um það sem betur má
fara í starfseminni. Þá geta slíkar
ábendingar komið sér vel fyrir þá
sem leita leiöa til að einfalda og bæta
ríkisreksturinn en ég legg á það
áherslu að m.a. í tollþjónustunni
verði reynt að halda áfram á þeirri
braut að einfalda tollþjónustuna og
gera hana skilvirkari.
Ofarir
Ökumaður skrifar:
Þann 9. nóvember sl. varð ég fyrir
því óhappi að lenda í árekstri. Ég var
stopp á grænu ljósi á miðjum gatna-
mótum Miklubrautar og Hringbraut-
ar og beið eftir því að geta tekið
vinstri beygju inn á Bústaðaveg.
Klukkan var rétt tæplega 18, það var
dimmt og mikil umferð. Ég varð því
aö bíða eftir gula ljósinu til að kom-
ast yfir.
Þegar það kom lagði ég af stað á
sama tíma og bílarnir úr gagnstæðri
átt beygðu inn á Snorrabrautina. Ég
er nánast komin yfir báðar akrein-
arnar þegar ég fæ högg aftan á bílinn
MSBMþjónusta
allan sólarhringinn
Aðeins 39,90 mínútan
- eða hringið í síma
563 2700
milli kl. 14 og 16
ið fram til rannsóknarstarfa hefur
komið frá „sjávarútvegshringnum".
Og hvað hef ég fyrir mér í því? Jú,
þjóðin lifir á fiskveiðum. Það er fyrir
þær sakir fullkomlega eðlilegt að
bera málið fram með þessum hætti.
En málið er hins vegar að talsmenn
þessarar varhugaverðu skattlagn-
ingar á íslenskan sjávarútveg eru í
raun að segja: Við krefjumst þess að
stærri sneið sé tekin af þessari tertu
og færð í önnur verkefni - blóð-
mjólka „kerfið" sem sagt til síðasta
dropa.
Hvenær ætlar mönnum að skiljast
það að ekki er unnt að leggja of mikl-
I lesendabréfinu, sem hér er vitnað
til, kvartar viðskiptavinur Tollpóst-,
stofunnar yfir því að þurfa að greiða
500 krónur fyrir tvær geislaplötur
sem sendar voru honum til kynning-
ar. Að sögn bréfritara var önnur
platan „götuð“ þannig að ekki var
hægt að skipta henni í verslunum.
Það getur reynst vandkvæðum
bundið fyrir tollstarfsmenn að
ákveða hvaða vara sé verðlaus og
eigi ekki að bera gjöld. Slíkt er auð-
vitað ekki auövelt, ekki síst í ljósi
þess að allir verða að sitja við sama
borð í þessum efnum. Starfsfólk Toll-
og missi hann inn á umferðareyju til
hægri. Ungur maður á dökkleitri, lít-
illi Renault-bifreið hafði ekið (m.a.s.
á ólöglegum hraða) úr vestri eftir
Hringbraut og keyrði á afturenda
bifreiðar minnar (hvítur Toyota Co-
rolla). Þegar ég spurði ökumanninn
hvort hann hefði ekki farið yfir á
rauðu ljósi viðurkenndi hann að það
hefði kviknað þegar hann fór yfir
gangbrautina (sem er auðvitað fyrir
framan gatnamótin sjálf) en þegar
lögreglan tók síðar skýrslu var ljósið
skyndilega orðið gult. í kjölfarið var
ég dæmd í 100% órétt og þeirri niður-
stöðu get ég ekki unað vegna þess
ar byrðar á þessa undirstöðuat-
vinnugrein landsmanna? Að ekki er
endalaust hægt að ganga á hana og
heimta eitthvað sem engin glóra er
í? Kvótinn og skrípaleikurinn kring-
um hann, einkum þá sölurnar á kvót-
anum, á að vera mönnum víti til
varnaðar. Þar standa að vísu útgerð-
armenn í „braski". En hver undirbjó
þann jarðveg fyrir þá? Stjórnvöld og
hæstvirt Alþingi. Ef einhver heldur
að veiðileyfagjaldiö sé betri kostur
tel ég að sá hinn sami fari villur veg-
ar. Þaö er enda ávísun á ófrið og
auðsöfnun á fárra hendur.
póststofunnar er einungis að fram-
fylgja þeim reglum sem settar eru á
ábyrgð stjórnvalda. Þær reglur mið-
ast við að koma í veg fyrir mismunun
og misnotkun.
Þess má svo geta að í undirbúningi
er að bæta þjónustugæði ýmissa
stofnana ríkisins eins og tollþjón-
ustunnar. Um leið verður aö skoöa
sérstaklega þær reglur sem gilda og
reyna að einfalda þær án þess þó að
missa sjónar af því markmiði að al-
menningi sé ekki mismunað.
að ég veit aö hinn aðilinn er einn af
þessum ökumönnum sem gefur í til
að ná yfir á gulu og skapar þannig
mikla hættu í umferðinni. Mig vant-
ar vitni til að leiðrétta minn hlut og
þar sem umferðin var mikil er ég
viss um aö einhver ökumaöur veit
hið rétta í málinu. Ég bið vinsam-
legst alla þá sem þetta lesa og sáu
atburðinn að hafa samband við lög-
regluna í Reykjavík og gefa skýrslu.
Að lokum harma ég það að niður-
staðan í þessu máli er til' þess fallin
að hvetja ökumenn til að gefa í til
að ná gulu ljósi í stað þess að hægja
á sér og sýna varúð.
Tímabært að
fáþyriu
Kefivíkingur skrifar:
Ég óska öllum landsmönnum
hjartanlega til hamingju með
nýju, glæsilegu björgunarþyrl-
una okkur. Það var orðíð löngu
tímabært að fá fullkomna þyrlu
hingað til lands og þrátt fyrir að
hér sé dýrt „tæki“ á ferðinni á
hún eftir aö borga sig margfalt.
Landhelgisgæslan hefur staðið
sig vel í björgunarmálum en hún,
eins og landsmenn aliir, hefur
verið heppin að hægt hefur verið
að leita tii Varaarliðsins á Kefla-
víkurflugvelli með aöstoö. Komu
nýju þyrlunnar ber að þakka fjöl-
mörgum aðilum sem hafa barist
lengi fyrir betri björgunarbúnaði.
Ingi Björn Albertsson, fyrrver-
andi þingmaður, er einn þessara
einstakhnga og ég tek undir með
Vilhjálmi sem hrósaði honum
fyrir frammistöðuna í DV í síð-
ustu viku.
Og þar sem ég er Keflvíkingur
vil ég bæta því við að ég tel for-
ystumenn knattspymumála hér
í bænum hafa gert mistök viö
brottvikningu Inga Björns úr
þjálfarastarfi. ÍBK var í þríðja
sæti þegar uppsögnin kom og þvi
er hún óskiljanieg.
Öfgafullverkföll
Jóh. B. hringdi:
Ég vil lýsa yfir vanþókun minni
með þá hrynu verkfalla sem hef-
ur skollið yfir landið á undanf-
örnum mánuðum. Ég er samt
ekki á móti verkföllum og skil að
hinir lægstlaunuðu vilji berjast
hart fyrir sinum kjörum. Staö-
reyndin er hins vegar sú að ekki
eru þetta allt saman launþegar á
„lúsarlaunum" sem hafa verið að
leggja niður vinnu að undanf-
örnu. Með slíkum hópum er ekki
hægt að hafa samúð. Verkfóll
þeirra hljóta að teljast öfgafull.
Harðarrefsingar
B.S. skrifar:
Upp á síðkastið hefur nokkuð
borið á þeirri umræðu að taka
beri upp refsingarform þar sem
afbrotamenn eru látnir þjóna
samfélaginu meö éinum eða öðr-
um hætti í stað þess að sitja á bak
við lás og slá. Hugroyndinni um
þjónustu við samfélagið vil ég
mótmæla enda gæti hún aðeins
átt við í örfáum tiMkum. Nei,
alla glæpamenn á skilyrðislaust
að loka inni. Refsingar eiga að
vera svo strangar að menn hugsi
sig alvarlega um áður en þeir
brjóta af sér.
Fjöldi afbrota sýnir m.a. að
glæpamenn svífast einskis og
þeir óttast ekki refsingar enda
eru þtér alltof vægar í þessu þjóð-
félagi.
Rekið veður-
fræðingana
Sóldýrkandi hringdi:
Til hvers í ósköpunum er þessi
Veðurstofa eiginlega? Það get ég
ómögulega skilið. Veðrið í
Reykjavík í júní er búið að vera
ömurlegt. Það er til lítils að hafa
alla þessa veöurfræðinga ef þeir
geta aldrei spáð góöu veðri. Væri
ekki bara líka upplagt að spara
svolítið í leiðinni og láta þá fara?
Kannski batnaði þá veðrið.
Dýrtaðferðast
K. Gunnarsdóttir skrifar:
Ég furða mig á þeim ummælum
feröamannaforkólfa að íslend-
ingar séu ekki nógu duglegir að
ferðast um eigiö land. Þeir hafa
trúlega aldrei sjálfir farið hring-
inn. Það er einfaldlega miklu
ódýrara að fara í sólarlandaferð
heldur en að feröast um ísland i
jafnlangan tíma. Á meöan svo er
mun innlend feröamannaþjón-
usta gjaldaþess. Fólkið fer frekar
til útlanda.
Svar fjármálaráöherra til viðskiptavinar Tollpóststofunnar:
Tollþjónustan gerð skilvirkari
í umferðinni
Það er eins gott að fara varlega í umferðinni. Myndin tengist ekki máli
bréfritara.