Þjóðviljinn - 17.03.1953, Qupperneq 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 17. marz 1953
Mjólkurverð og
börnin
Það vakti enga undrun hús-
mæðra, þegar það fréttist fyrir
nokkrum dögum, að verðlækk-
unin á mjólkinni, sem ákveðin
var eftir desemberverkfallið
hefði haft þær afleiðingar að
mjólkursala hefði aukizt
í Reykjavík, og auknitigin hefði
orðið svo veruleg, að fram-
leiðslukostnaður á lítra mjólkur
hefði lækkað svo að okki
þurfti að lækka verð það sem
framleiðendur fá fyrir mjólk-
ina. Ekkert sýnir eins ljóslega
og þetta að bæjarbúar hafa
sparað stórlega við sig mjólk-
urkaup undanfarið, og það læt-
ur að líkum að það hefur ekki
sízt bitnað á börnunum. —
Samt felldi bæjarstjórnarmeiri-
hlutinn að taka upp mjólkur-
gjafir í skólum.
Hvítt tízkulitur
Hvítt virðist ætla að verða
tízkulitur. Alls konar glæsileg-
ur vamingur er á boðstólum í
hvítum lit, allt frá undirfatn-
aði og upp í ullarkápur. Hvíti
liturinn er heppilegur í undir
föt og í kápur er hann hentugri
en virðist í fljótu brag'ði. Næl-
on og vikaraefnin, sem þessar
kápur eru búnar til úr, gera
það að verkum að hægt er að
þvo þær í venjulegum þvotta-
bala. í kjó'a era notuð þunn,
hvít efni og kjólarnir eru þann
ig í sniðinu, að hægt er að
nota þá sem samkvæmiskjóla
á vetuma og betri sumar-
kjóla, þa'ð sem eftir er ársins.
Hvíta tízkan er ekki svo frá-
leit.
Nælonnet
Nú eru komin innkaupanet
úr nælon, og þau eru ekki ein-
Rafmagnstakmörkun
l*riöjudagur 17. mara
Kl. 10.45-12.30:
Nágrenni Reykjavíkur, umhverfi
Elliðaánna vestur að markalínu
frá Flugskálavegi við Viðeyjar-
sund, vestur að Hlíðarfæti og það-
an til sjávar við Nauthólsvík í
Fossvogi. Laugarnes, meðfram
Kleppsvegi, Mosfellssveit og Kjal-
arnes, Árnes- og Rangárvallasýslur.
MATURINN
Á
MORGUN
Steiktur fiskur og kartöflur
— Köld áfasúpa.
n
• SÚPAN: IV2 1 súr mjólk, ?>(
I msk. púðursykur, V2 tesk. van-J
1 llludrppar og 1 dl. rjómi. —
1 Þeytið rjómann, þeytið mjó'k-
* ina, blandið öllu saman. Ber-
ið rifið rúgbrauð eða maís-
flögur (cornflakes) með.
ungis sterk, heldur eru þau
falleg líka. Þau eru ákaflega
hentug, því að þau eru svo
fyrirferðarlítil, að hægt er að
koma þeim fyrir í allraminnstu
töskum. Höldumar eru mjög
litlar og sjálft netið er svo
þunnt og fíngert, ali þau minn-
ir meira lá smágert hárnet en
sterkt innkaupanet. Net þessi
hafa verið á markaðnum er-
lendis í nokkur ár og allir
hafa hrósað þessum afbrag'ðs-
góðu nælonnetum. Vonandi
koma þí*5. bráðum í búðimar
hjá okkur.
Þegar börn týna
vettlingunum
Um þetta leyti árs þurfa
börn að nota vettlinga og því
miður kemur það alltof oft
fyrir, að vettlingar týnast fyr-
ir fullt og allt. Auðvita'ð er
hægt að hafa band í vettling-
unum; það bætir mikið úr
skák, en nýlega sá ég ágæta
lausn á þessu sama vandamáli.
Prjónavettlingar voru með
hnappagöt á laskanum, eitt að
ofan og eitt að neðan. Á sam-
festing bamsins voru saumaðir
hnappar fyrir ofan úlnliðinn og
vettlingarnir voru hnepptir á
þá.
Pazkotgólf
Parketgólf eru falleg en þau
eru viðkvæm fyrir vatni. Undan
■hverjum vatnsdropa kemur hvít-
ur blettur, sem ekki næst af,
þótt hann sé nuddaður og bón-
laður. En ef tekinn, er trékubbur,
jiafnvel, trésleif úr .eldhúsinu
og bletturinn núinn með því, þá
hverfur hann furðu fljótt.
Ef parketgólf verðuir mjög ó-
hreint og ekki dugar að bóna
það á venjulegan hátt er gott
að taka stálull vætta í bóni og
nudda gólfið með henni. Þurrk-
ið síðan gólfið með hreinum
klút og bónið það síðan á venju-
legán hátt.
Spírur á kartöflum
Nú eru kartöflurnar farnar að
spíra og eru oft linar og leið-
inlegar þegar búið er að sjóða
þær. Ágætt er að láta þær liggja
um stund í köldu vatni áður en
þær eru soðnar og brjótið ekki
spírurnar af, heldur sjóðið kart-
öflurnar með þeim. Þær eru
ekki fallegar í pottinum, en þær
verða þéttari og betri eftir suð-
una.
Gestir á gúmmíkælum
Stunduín koma til okkar gest-
ir ,með svartar gúmmíplötur
neðan á hælunum, en þær fara
illa með gólf-in, því að gólfdúk-
arnir verða svartir eftir þær.
Það er býsna erfitt að ná þess-
úm svörtu rákum af gólfinu, bó
þær með hreinni tusku. Þá fara
þær íljótlega.
Nevil Shute:
64.
Ameríku. Þar eru þau óhult. Þar em engir „Það er undir yður komið, monsieur. Hann
Þjóðverjar. Langar þig til að fara með þeim?“ kemst aldrei undan Þjóðverjum nema þér
Drengurinn þagði. Þau útskýrðu það aftur hjálpið honum“.
fyrir honum. Loks sagði hann á nær óskiljan- Það varð lötig þögn í kvöldrökkrinu.
legri frönsku. „Hvað gæti ég gert í Ameríku ?“ Loks sagði Arvers. „Ég ætla að athuga mál-
Howard sagði: „Fyrst yrðirðu að fara í skóla ið. Á morgun ætla ég að aka með ungfrúnni
og læra ensku. Þar gætirðu líka fengið að læra til Le Conquet og tala við Jón Hinrik. Þér
einhverje. iðn. Hvað langar þig mest til að verðið nér á meðan með börnin og látið litið
gera, þegar þú ert orðinn stór?“ á yickur bera“.
Án þess að hika sagði drengurinn: „Ég vil
drepa Þjóðverja". NlUNDI KAFLI
Það varð andartaks þögn. Arvers sagði: Mestai hluta næsta dags sat Howard úti í
„Við skulum ekki tala meira um Þjóðverja. húsagaríinum í sólskininu og börnin léku
Segðu þessum manni, hvað þig langar til að sér í kru.'gum hann. Skeggbroddarnir voru hon-
gera í Ameríku, ef hann ætlar að vera svo um til oþæginda, en það var skynsamlegast að
vænn að koma þér þangað". láta þá í friði. Að öðru leyti leið honum vel;
Ekkert svar. hvíldin var honum kærkomin.
Nicolo kom nær. „Segðu okkur það“, sagði Frúio sótti handa honum fomfálegan körfu-
húw blíðlega. „Langar þið til að annast hesta. stól niður í kjallarann, þurrkaði af honum
Eða lanear þig til að gera eitthvað annað?" mesta rykið; hann þakkaði henni fyrir og sett-
Drengurinn leit á hana. „Ég vil læra að ist. Bömin vom með kettlinginn Jó-jó úti í
skjóta með riffli", sagði hann, „því með þeim garði, gáfu honum kynstur af mjólk og allt
er hægt að draga langar leiðir Og ég vil það matarkyns, sem þau gátu ciáð í. Loks
læra að kasta hhíf. Hnífur gerir engan há- slapp hann frá þeim, klifraði upp í stólinn til
vaða“. gamla mannsins og sofnaði á hnjám hans.
Arvers brosti- dálítið angurvær: „Mér þykir Eftir nokkra stund þurfti hann að liefja
það leitr, monsieur, en hann kemur víst ekki fjöldaframleiðslu á hljóðpípum, og bömin stóðu.
sérkga vel fyrir sjónir" í hnapp hjá honum og horfðu á hann.
Gamii maðurinn sagði ekkert. Öðru hverju sáu þau pólska drenginn, Marj-
Marjan sagði: „Hvenær eigum við að fara?“ an, álengdar. Hann virti þau fyrir sér með
Howard var á báðum áttum. Þessi drengur forvitnklegum alvörusvip. Howard ávarpaði
gæti komið þeim í vandræði; hann yrði sjálf- hann og sagði honum að koma til þeirra, en
sagt eríiður viðfangs. En á hirm bóginn fann hann tautaði eitthvað um að hann þyrfti að
hann til 'nnilegrar samúðar með þessu barni. vinna og gekk feimnislega burt frá þeim.
„Langar þig til að koma með okkur?" spurði Eftir dálitla stund sást aftur til hans, þar
hann. sem hann horfði á börnin að leik. Gamli mað- í
Drengurinn kinkaði svörtum kolli. urina lét hann afskiptalausan, kunningsskap-
„Ef þ 1 kemur með okkur, þá verður þú að urinn kæmi af sjálfu sér.
gleyma öllu um Þjóðverjaiaa", sagði gamli Að áliðnum degi heyrðust þungar sprenging-
maðurinn. „Þú verður að fara í skóla, læra ar í vestri. Hvell skothríð blandaðist þessum
lexíurnar þínar, leika knattleik og veiða eins drunum; börnin hættu leiknum og horfðu í
aðrir drengir". áttina sem hljóðið ikom úr. Þrjár flugvélar
Drengurinn sagði alvarlegur á svip: „Ég hófu sig á loft, ékki langt frá þeim, flugu
gæti ekki drepið Þjóðverja næstu árin, af því hract framhjá þeim og stefndu til vesturs.
að ég er ekki orðinn nógu sterkur til þess. Ronni sagði spekingslega: „Þetta eru
Ekki nema ég lcæmi að þeim sofandi. En í sprengjur ég veit það. Þær hvissa áður en
Ameríkn gæti ég lært ýmislegt og komið hing- þær detla og svo heyrist bomm. En þær eru
að aftur þegar ég er fimmtán ára gamall, stór svo langt í burtu að við heyrum ekki í þeim
og sterk.ir". . hvissið"
„Nú er nóg komið", sagði Arvers höstugur.
„Farðu fram í eldhús og vertu þar þangað til
ég kalla á þig“.
Drengurinn fór út úr herberginu. Bóndinn
sneri sée að Nieole. „Mér þykir leitt að hann
skuli taia svona", sagði hann.
Stúlkan sagði: „Hann hefur þjáðzt mikið. Og
han.11 er ósköp ungur".
Arvers kinkaði kolli. „Ég veit ekki hvað um
hann verður", sagði hann
Howard settist og dreypti á glasinu.
af tvetmi á fyrir honum að liggja", sagði
hann. „Annaðhvort ná Þjóðverjamir í hann
mjög biáðlega. Hana reyndi ef til vill að
drepa einhvern þeirra, og þá yrði hann skot-
inn umsvifalaust. Þeir tækju hann í nauðungar-
vinnu í námur sínar; hann gæti illa sætt sig
við það og yrði sennilega barinn í hel. Það er
annar kosturinn".
Bóndrin settist hinum megin við borðið.
Eitthvað í rödd gamla mannsins kom honum
kunnuglega fyrir. „Hver er hinn kosturinn",
spurði hann.
„Hann kemst með okkur til Englands",
sagði Hiward. „Hann kemst til Ameríku, í
góðar hendur og eftir örfá ár eru þessar ógn-
ir horfnar úr huga hans“
Arvers virti hann fyrir sér. „Og hvort teljið
þér líkiegra?"
„IIviss .... Bomm“, sagði Sheila. Pétuh
herrndi eftir henni og innan skamms voru
öll börnin komin á harðahlaup, hvissandi og
bommandi.
Hávaðinn minnkaði og dó brátt út.
„Voru þetta ekki Þjóðverjarnir að kasta
sprengjum?" spurði Ronni.
„Ætli það ekki“, svaraði hann. „Komdu
hénia og haltu berkinum ciiðri, meðan ég bind
hann fastan". Flautusmíðin rak brátt allar
UIAf OC CAMP+á
Ert þú þeirrar skoðunar að hjónabandið sé
happdrætti?
Nei, alls ekki — það er þó alltaf einhver
vinningsmöguleiki í happdrætti.
■
Vittu hvort þú getur hlegið hann af, sagði
kona feita mannsins. Hún var að festa tölu á
vestið hans.
Hvað er það sem kemur þér til að halda að
það sé kvenmaður í tunglinu?
Eg get ekki hugsað mér neinn karlmann
darka svona úti hverja einustu nótt.
*
■
Eg veit þér ha'dið að ég sé fullkomið fífl.
Enginn okkar er fullkominn.
Mig langar til að gera eitthvað stórt, eitt-
hvað sem hréinsar til.
Þvoðu fil.