Þjóðviljinn - 17.03.1953, Blaðsíða 11

Þriðjudagur 17. marz 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Aldrað fólk
Framhald af 5. síðu
gerðalaust. Allt þetta bar að
sama brunni: eitthvað yrði að
gera til að þetta fólk geti hald-
ið áfram störfum í 'þágu þjóð-
félagsins.
Það má vera að þessir menn,
sem tóku þátt í ráðstefnunni, og
þær stofnanir sem að henni
stóðu, hafi borið hag hinna öldr-
uðu þegna fyrir brjósti, og ekki
veitir af, því að hann er alls-
staðar bágborinn í þeim löndum
sem þeir komu frá. En hætt er
við, að ekki fáist ráðin bót á
honum með því að hæfeka lög-
bundið ellilaunatakmark. I
flestum þessum löndum er geig-
vænlegt atvinnuleysi; atvinnu-
rekendur eru flestir á því að
bezt sé að losa sig við starfs-
fólk strax og það tekur að
reskjast, og harla ólíklegt að
þeir láti sannfærast með rök-
um.
En það hefði verið ástæða til
að ráðstefnan hefði íhugað
hyernig þessum málum er hátt-
að í ríkjum alþýðuntnar. Þar
er öllum starfsmönnum séð fyrir
ríflegum lífeyri við 55 ára eða
60 ára aldur, en sá lífeyrir er
aðeins skoðaður sem þóknun
fyrir langan vinnudag í þjón-
ustu þjóðfélagsins. Engin á-
kvæði eru um, að sá sem hans
nýtur sé skyldugur að hætta
störfum. Þvert á móti getur
hann, ef hanm hefur heilsu og
löngun 'til unnið eins lengi og
hann vill sjálfur, og fær greidd
full laun fyrir vinnu sína, auk
þess sem hann nýtur ellilauna.
Þannig búa alþýðuríkin að
gömlum þegnum sínum. En þar
þekkist heldur ekkert átvinnii-
leysi. ás.
Framhald af 4, síðu.
gengur allt annað. Það er
fyrirbæri, sem heitir Daði
Hjörvar. Hann vinnur hjá S.Þ.
se.m fréttamaður Ríkisútvarps-
' ins. En raunverulega er hann
fréttamaður bandarískrar utan-
ríkisþjónustu. Hann virðist
ekki hafa hugmynd um ein-
földustu reglur kurteisrar
fréttaþjónustu, eða þser hug-
myndir eru algerlega borriSif:
o'furliði af fcandarísku ofstæki.
Hann þykist vera að fræða ís-
lenzka útvarpshlustendur um
orðaskipti milli höfuðandstæðn-,
anna í stjórnmálanefndinni,
fulltrúa Bandaríkjanna og
Rússa. Sæmilega viti borinn
blaðasnápur ætti að geta af-
fært kappræður í umsögn
sinni iskjólstæðingi sínum í vil
án þess að breyta öilum frá-
sagnartón, þegar farið er frá
öðrum til hins. Inn í ræðu
bandaríkjafulltrúans skýtur
hann athugasemdum eins og:
„Þótti það athyglisvert“. En
inn í ræðu Rússans: „Varð ekki
orðfátt í tvær stundir“, „söng
sarna lagið“. — Útv-arpið verð-
ur að athuga það, að það er
ekki nóg að hafa einlæ-g-an
Bandaríkjadíndil við frétta-
þjón-ustu véstur þar, það má
ekki vera nautheimskur per-
sónuleysingi. Skrúftittur eins
og Daði Hjörv-ar hlýtur hv.ar-
vetna að verða þióðinni til
skammar. Það verður -að
rninnst^a. kosti að leiðbeina hon-
um með mannsæmandi frétta-
rr ■i.j’.í. : -......
þ.jon.ustu.
Guxmar Benediktsson.
Stúdentafélag Reykjavíkur
Félagsfundur
verður íialdinn í Tjarnarbíó föstudaginn 20. þ.m.
klukkan 9 síödegis.
* Fundarefnli:
Frummælandi:
GÍSLI SVEINSSOft,
fyrrv. sendiherra.
Fjölmennið stundvíslega.
Stjórnin.
© • <
orsscr
viö fulltrúakjör á' aöalfund Kaupfélags Reykja-
víkur og nágrennis 1953 liggur frammi í skrif-
stofu félagsins á venjulegum skrifstofutíma. Kær-
um sé 'skilaö fyrir kl. 5 þriöjudaginn 24. marz.
Reykjayík, 14. marz 1953
Kjörstjóm K.R.O.N.
Hvað var í
kassanum?
Framhald af 7. siðu.
guðsmaðurinn hefur til þessa
verið fláorður um framferði
þeirrar stjómar sem hann þó
hafði gott tækifæri til að
dæma um þar sem hann
dvaldi í landinu á valdadög-
um liennar. Nú fer að sneyð-
ast um sannanirnar í kassan-
nm. Finnst presti þó eins og
citthvað vanti í sannanakeðj-
una. Þá á hann eftir eigið álit
á aftökunum. Það hafði hann
. líka þegar hana, ,.átti fyrs.t
. tal við blaðameno hér. Hans
skoðun er sú að l‘% af þjóð-
inni háfi fallið fyrir þeim
blóðuga rakhníf þar eystra.
Ekki getur hann þó um lieim-
ildir fyrir þessari. staðhæf-
ingu sinni. Þá fór presturinn
nokkrum orðum um rauða
herinn, sem hana var mjög
hrifinn af fyrir nokkrum ár-
um. Nú kveður við annan tón,
nú era þetta allt tómir morð-
hundar, þeir hafa versnað
þetta síðan hann yfirgaf land-
ið.
En ég get glatt séra Jó-
hanmes á því að honmn er ó-
hætt að halda fast við sína
fyrri skoðun á vinsældum
hersins. Engir eiga slíkum
vinsældum að fagna i Kína í
dag eins og herinn. Fyrir
því fengum við ótal sannanir
meðan við dvöldum í Kína.
Að endingu vildi ég segja
þetta við sr. Jóhann: Þér verð-
ið að koma með betri sannanir
úr kassanum en þetta ef yð-
ur á að takast að fá fólk til
að, leggja trúnað á orð yðar.
Þér eruð flæktur í yðar eigin
ósannindavaðli. Þér hafið val-
ið yður það ömurlega hlut-
skipti að gerast málsvari
þeirra myrkravalda, sem
réðu lögum og lofum í Kína
áður, -þér gangið í lið með
þeim sem vildu halda kín-
versku þjóðinni í myrkri fá-
fræði, vaaþekkingar, sjúk-
dóma, hungurs, kúgunar og
innanlandsófriðar. Sannarlega
ömurlegt hlutskipti manns
sem gerir þá kröfu að vera
kallaður kristinn maður.
Zophónías Jónsson
I samfélagi
heilagra
Nvkomsaar
golftpeyjisr
Verð frá kr. 165,00
Ennfremur telpukjóíar
og inniföt drengja,
frá kr. 110,00
og barnaútiföt frá
kr. 135,00.
Vönduð vinna,
1, ílokks alullargarn
Vetzlun Önnu Þósðas-
Skólavörðustíg 3, sími 3472
Baejarpósturinn
Framhald af 4. síðu.
og með yður ritstjórar Morg-
unbláðsins, Tímans, Vísis og
Alþýðublaðsins — Þessir
skemmtilegu bandamenn með
sinn alkunna starfsferil. Hin-
um megin eru íslenzkir prest-
ar með sína boðun, sínar hug-
sjónir og köllun. Hvorum
hópnum haldið þér nú að
meistarinn frá Nazaret tryði
betur fyrir boðskap sínum t.
d. um náunganskærleika, um
áð gefa fátækum og þ^rf-,
ándi. aleigu. síua, um að d.æmu
ekki, svo að maður verði ekki
sjálfur dæmdur, um hógværð
í orðum pg æði, í einu orði,
að feta í fótspor sín?
Um leið og ég skrifa þess-
ar línur heyri ég prédikun
ísl. kennimanns í útvarpinu
Hann er að lýsa því m. a.
hve „víða ríki blekking og
heimska. I»ið þurfið ekki ann-
að en lesa blöðin“, bætir hann
við.
Þeir, sem er ofurlítið annt
um yður, séra Jóhann, geta
tæplega hugsáð yður í öllu
lakara samfélagi en sem yður
virðist nú þykja skemmtileg-
ast hér á íslandi.
Þér viljið láta kalla yður
kristniboða. Það er göfugt
hlutverk, sé það unnið af
sönnu kristilegu hugarfari.
En með yfirlýsingu ýðar um
að skemmtilegra sé að starfa
með flokkspólitískum blaða-
riturum en starfsmönnum
ísl. kirkjunnar, sýnið þér —
sennilega í ógáti — inn í
innstu hr.garfylgsni yðar og
hjarta.
Voru það ekki menn með of-
urlítið svipuðu hugarfari, sem
meistarinn frá Nazaret Já-
varpaði þessum orðúm:
, „Vei yður, þér liræsnarar. ?“
Prestavinur.
Framhald af 4. síðu.
ist eftir lífi mínu, konu . minn-
ar og bama, og þess vegna
skuli ég vera var um mig og
kaupa byssu, sprengju, flugvél,
skriðdreka eða eitthvað annað
tól eða tæki til að drepa mann-
inn til þess að-hann drepi mig
ekki. Hugsar Ameríkumaður-
inn þannig? Trúir hann blaða-
og vopnakónginum?
Ef ég benti Ameríkumanni á
hið sanna, hverju mundi hann
svara?
Ég vil ekki vera ósanngjarn.
Ameríkumaðurinn yrði að
svara áfdi^ttárli'ust, eins og
' i í 'y.j.11-! ;• 1 *v v.._ ..
Ferðashrifstofan
Framhald af 3. síðu.
landinu' eru innifalin í þéssari
áætluðu- -iupphæð.
Ferðaski'ifstofa ríkisins fagnar
því, að þrátt fyrir margs konar
erfiðleika, fjölgar ferðamönnum
með ári hverju. 0,g enda þótt
tekjur af hingað komu erlendra
ferðamanna séu ekki enn þýð-
ingarmikill þáttur þjóðartékn-
anna, þá eru þær þegar þýðing-.
armikill liður í afkomu einstakl-
inga og fyrirtækja. Því ber einn-
ig að fagna, að ferðafólk, sem
hingað hefur komið, virðist vera
ánægt með dvöl 'sína hér, og er
það ■áreiðanlega heilladrýgsta
landkynningin, að gestir okkar
kveðji land og þjóð með hlýhug
og beri okkur góða sögu, þegar
heim kemur.
ieígi Helgasoo
til Vestmannaeyja í kvöld.
Vörumóttaka daglega.
býði. Að "þjóía upp og
.þfíf'a býsáíina og dauðskjóta
rriig- væri útúrsnúningur. Vafa-
láust muridi hann kæra mig.
Ég mundi ganga'fyrir íslenzku
yfirmennina.
Uppsögn?
„Ástæðan". mundi ég spyrja.
„Sósíalisti".
„Hvað um það?“
Hverju mundi hann svara?
Kannski mundi hann ekki
svara mér, en skrifa mig út af
veHinurri.
íslendingar þeir, sem komizt
hafa „inn undir“ á hemáms-
svæðinu eru ekkert betri, segja
verkamennirnir. Éfi veit svei'
mér ekki, hversu margar
prósentur í þeim eru .íslenzkar.
Ég mirndi kannski vart mega
mæla, lítandi hálfútlending
beygja mig og pissa á rétt
minn.
„Er ég kannski ekki íslending-
ur, skoðanafriáls, á íslenzkri
grund — eða er flugvöllurinn
aðskilinn fslandi? Er hann
kannski seldur?“
Mundi yfirmaðurinn reyna að
svara öðru en því: „Jú, viíst ert
þú íslendingur, skoðanafrjáls,
á íslenzkri grund — og ekki er
fiugvöllurinn aðskilinn íslandi,
og ekki er hann seldur?"
Beygður.
Fyzizspuni tll sésíalisla
Framh. af 6. síðu.
til slíkrar baráttu, þegar þjóð-
menning vor er í þeirri hættu,
sem hún nú er.
Sósíalistaflokkurinn hefur
við undanfarnar kosningar átt
fimmtung þjóðarinnar að baki
sér. Segjum að við svona sam-
starf ykist allmjög fjöldi þeirra
kjósenda, er mótmæltu hernám-
inu með því að kjósa lista Sós-
íalistaflokksins og samstarfs-
manna hans í sjálfstæðismál-
inu. Se.gjum að auk þingmanna
þeirra, er flokksbundnú' væru
í Sósíalistaflokknum, væru
nokkrir þingm. óflokksbundn-
ir, en í samstarfi við flokkinn
vegna sjálfstæðismálsins. Slíkt
myndi að sjálfsögðu verða til
þess að skapast gætu stóraukn-
ir miöguleikari til myndunar
skipulagðrar þjóðfylkingar er
gengi sameinuð til næstu kosn-
inga.
Hvað jjinnst íbréfritaranum
um svona tillögur?
Með þessu móti yrði -trygt
að ekki yrðu bara sósíalistar í
kjöri og á þingi í þjóðfýlking-
■unni gegn hemáminu. Þjóð-
viljanum væri mikil ánægja að
■því að fá aftur bréf um þessar
uppástungur og frekari hug-
mvndir bréfritarans.- Sömuleiðis
væri fulltrúum Sósíalistaflokkfe-
1 iris ánægja að ræða við hann
■ persónulega þetta vandamál,
• sem rfg hvem annan, sem
hefur áhuga á sama málinu.