Þjóðviljinn - 21.04.1953, Blaðsíða 11

Þjóðviljinn - 21.04.1953, Blaðsíða 11
Þiiðjudagur 21. apríl 1953 — ÞJÓÐVILJINN — (11 SÝNIMts MAIILS K¥AM.ANS Erlesad tílíndi Framhald af 4. síðu. irmynd (motív) sé. fjötur um fót skiapandi myndbyggingu. Þeir byggja myndir sínar af stærðfræðilegri rökvísi, ein.n litur leiðir af sér lannan, ein iin.a rennur yfir í aðra eða leið- ir af sér aðra, form hefiur á- kveðið afstæði við annað form. Þeir lafneiiba og allri „effekt“- málun t. d. áferð í iitum (dæmi: igrænt málað yfir blátt þannig :að undirlitur skín í igeign). Hiiinn 'hreini ómengaði kjiarni Framhald af 4. síðu. þeirra í höndum kommúni'sta. Að því loknu og í beinu fram- haldi iaf því eys hann úr skál- lum reiði sinnar yfir menn sem svo mjög 'hafia skelfzt þessi skelfilegu piningartæki og það skelfileiga isíferáéfand sem á þak við notkun þeirra stendur, ,að þeir einbeita öllum sínum iífs og sálar kröftum ti.l að hialda þessum ósköpum frá sín- ■um bæjiardyrum. Og því næst, enn í beinu firamhaldi, svífur hann á ómerkileigt blað á ís- 'landi fyrir það að vera með ómerkileigan 'kjiaftihátf í blaði sínu ’Og þá nœr landríki h'ans hásitigi og bann segir manni'n- um iað skammiast sín. Nú mæitti virðast sem rök- leyisa þessa manns væni litt ilærdómsrík og af henhi yrðu ekki fengin nei.n ,almen,n sann- indi, 'sem gerðu oss fróðari um .lífið og tilveruina. En svo er ekki. Við vísindialega nannsókn fyrirbærisins kemur í ljó§, iað hér er um fiurðu almenn sjúk- dómseinkennii að ræða. Þetta er f'urðuilega Eia,nn,ur fuUtrúi nú- tim,a smábongara, sem ekki á orðið snefi'l af persónule'gu siðamati framyfir það ,að halda sem bezitu sambandi við ráðandi öfl siamfélagsiins og vekja iat- hyigli þeirra á sér með hinum og öðrum hljóðum, sem eru eitthvað frábrugðin hljóðum, sem aðrir menn gefia frá sér. Bæði íslenzk og bandarísk yf- 'irvöld taka því mjög þakksam- lega, er Rússar eru svívirf ir og sérstakleiga ef það er igert í dá- Œítiö léttari tón en þeinra Mongunblöð bafá yfir að ráða. Hins vegar má ekki áfella ís- ilenzkt réttarfar í „'larídviamar“- málum. Það má líka hiund- ,ska'n|im'a biandarískia þeign.a, sem eru á iannarni línu en Æsenhá- er, og blað sjálfs forsætisráð- liernans á ís-landi má tak-a í karphúsið, þ-egar ekki getur -lengur oirk-að itvímælis, að það hefur o-rðið sér til 'sitóirskamm- 'ar. í þessa átt þróiast mú sálar- líf fjölda smábongana á ís-liandi, þótt ekkii séu al'li-r svona fram- ir eins og Sigu-rður Miaignú'sson. Ég er Útvarpiniu mjcg þakklát- ur fyrir þes-sia opinberuin sínia, þcitit ég viðurk'emni hi-ns veig-ar, að það k'læði Útvarpið miðl- ungi vel að eyða miklium tim-a dagskrárinn-ar tiil þessia stairfs. Og Sigurði Miagnússyni yil ég iseigjia- það, að ég er því með- -mæltu-r, iað maður segi miön-num 'að skammast sín, þega-r þei-r verða sér -til skamm-ar. En. það hljóma-r mjög lillia í sa-k'iaiusum útvarpsþæ.tti, eins og Détgi ,og vegi. G. Ben. myndliatar te-lja þeir iað felist í lei-nfald'leikianiuim. Tilhneiiging þeárra virðist að se.tja ekke-rt það í -myind se-m ekki e-r bráð- mauðsynileigt kornpósisjónum hennar, sem sé mjmdin 'byði tjón eðia tapaði -einhverju við það að -eitithvert for-rn eða litur hyrfi. Það'er 'lrú þess e,r þett-a rit- ar að ein-u gi-ldi hivaða kenn- ingar -m-álari aðhyllist. Hafi h-an.n hæfileik-a hijóti hann -alltaf iað igera eitithvað gott ihvort sem hiann e-r með áferð, — li,t eða ekki. Það ieyni-r sé-r ekki að Karl befur hæfileika, og -myndir hans e-ru igóðar, ■ekkí vegna þess að hiarrn að- hylliist keraninigiar Denise René- -mianna, hetdiur vegraa sjálfs hians. Það er svo miikið af lélegu-m máliurum með keniningar en, fó- ir .góðir málarar með eða án þeirra. Rök-rétt hugsun leiðir því aðeins af sér igott m-álverk að 'eitth'v-að -af eðlisávísuni'nni sleppi -með. 'M'argu-r skussiiinn bjargar sér 'um skeið á því að fylgja keinninigu. Miargur skuss- inn bjia-rig.ar isér og á því 'um skeið að elta þiað sem sa'gt er .að fólikið viljii. Það er aðeins eitt sem lifir þett.a all.t er öllu er á botninn ihvolft, hæfi.leikair, Cig þau verk sem ti-1 verða fyirir þeirra t'ilstilii. Stóri-r fletir eru hæ-ttulegir. Ef lituriinn fær ekki staðizt verður floturiran dauður. Karli itekst oft vel að nota þessa stciru fleti, og 'gæða litinn safa c-g lífd. Sérstaklega finnst mér honum takast 'Upp í svörtu, hvítu og bláu. Ilanin no-tiar ejnn- ig sv-art, igult oig hvíét iaf mik- 'illi dirfskiu en kannski dálítilíi til'hneigingu til harðnesikju. Oft hiaifa m-enn vieráð að velita vönig- •um yfi-r því hvort svairt væri litur. Það fer allt eftir því hver -nobar bann eða hvernig bann er notaðuir. Hjá Karli verður gvart ilitur. Myndinna-r be-ra -með sér tað þær er-u þrauéhugs- -aðar, þa-ulunniar oig sj-aldan 1-iit- ur eða form sem ekki fær stað- izt, þótt á istökiu séað megi sjá 'hluti sem draga -má ,í efa, sér- sta'kleigia nokkina hví-ta fleti sem eru V'andmeðfarnir, engu síður -en svartir. Liéskynjun Karls er öfundsverð. Myndby.gigin-g hans í -líinium er ek-ki ákaflega f-rum- leg, en ákafleg-a einföld og sterk. Enig-u 'skal spáð -um framtíð kenni-n'ga D-enise Renéjm:anin-a á íslandi eða annars staðar, né um þýðingu þeir-ra fyrir ldst- inia En iað mi-nnsta ko-sti eimn kositur nýrra franskna áhrifa -h-efur þeigar kom-ið í -ljós í ís- ilenzkri myndlist og var ekki vanþörf á, hið hárfíma ha-nd- bragð, nákvæimni og öigrun bandverksmiannBiins, se-m stend- -ur efck-i svo ýkjia laingt frá liséam annimum. Það -er góðs viti þegiar sýnin-g vekur forvitni manns um hvað muni koma jnœst. Við sjáum allit of mAkið -af isý-ningum sem er-u eins og fram- haldsjia^ðarfarir, þar sem við emgu er að b-úast iengur, og vekjia því emgar hrae-rdinigiar, 'hwað þá forvitni. Það er ekki mi-tt að -gefa Karli .ráð'leigging'ar, en mæéti ég 's.kjótio'- imn? latfiug'áserhö í tii- •i; a.-»» v •?' Framh. af 6. síðu. öldinni síðari lauk hafi verið það er hún hafnaði þíátttöku í Marshalláætluninni vegma þess að hún taldi skilyrðin, sem Bandarikjastjórn setti fyrir aðild að henni of auð- mýkjandi til áð hún gæti geng ið að þeim. Bent er á að ef sovétstjómin hefði brotið odd af oflæti sínu og gengið að skilmálum Marshalls sé full- víst að áætlunin hefði aldrei fengizt samþ. á Bandaríkja- þingi. Þá hefði ábyrgðin á samstarfsslitum hvílt alger- lega á Bandaríkjunum og al- menningsálitið í Vestur-EVr- ópu hefði knúið ríkisstjórnir landanna þar til samstarfs og viðskipta við Austur-Evrópu. Hva'ð sem um þessa röksemda- færslu má annars segja er það staðreynd, að milli þings og stjórnar í Bandaríkj- unum eru langtum lausari tengsli en milli þánga og stjórna í Evrópulöndum. Lof- orð Eisenliowers um alþjó'ð- legan endurreisnarsjóð er ná- kvæmlega einskis virði fyrr en Bandaríkjaþing hefði sam- þykkt það. En skilyrði hans fyrir að leggja slíkt til við þingið er áð vilji Bandaríkja- stjórnar verði látinn ráða um lausn deilumála. Kröfur um slíkar óútfylltar ávísanir geta varla talizt alvarlega meint framlag til lausnar flóknum ágreiningsefnum. I”" ummælum ýmissa aðila um ræðu Eisenhowers er þetta ]íka viðurkennt. Einkum þyk- ir brezkum borgarablöðum fullmikill skýjaborgablær á henni. Manchester Guardian og Yorkshire Post segja til dæmis, að Eisenhower færist of mikið í fang með því að ræða um lausn allra vanda- mála í einu vetfangi. Betra væri að reytia að leysa eitt og eitt ágreiningsefni. Times og Manchester Guardian, benda einnig á, að það sé tómt mál að tala um að draga úr vi'ð- sjám í heiminum meðan Bandaríkin þverskallast við að viðurkenna löglega stjórn Kína og efla lið til árásar á hana. Það hefur vakið athygli áð Eisenhower vék hvergi að Kínamálunum í ræðu sinni en ómögutegt er að. vita að svo stöddu, hvort su þagmælska hefur einhverja ákveðna þýð- ingu. En hvað sem því líður mun öllum þykja þiað nokkur framför að forseti Bandaríkj- anna virðist í svipinn að minnsta kosti hafa kastað gervi tryllts krossriddara, sem grenjandi og bítandi í skjald- arrendur skekur vopnin og hótar öllum þeim tortímingu. sem ekki vilja játa hina einu réttu trú. M. T. Ó. efni þessiarar sýningar þá fynd- ist -mé-r sem hann mætti var- iast iað komiast undir konu-ríki -madiam-e Denise René, heldiur S'veigja h-ana sem mest undir máliarann Rar-l Kvaran. Trú mín er iað -hanin sé ekki í n-einnii varanlegi'i bættu svo uragur maðurinn og hvað sem '.)! ha-ífn igeri-r héða.n af verði hon- •um igóður sfcóli. Myndir Rarls vekja tiLtrú. V1J Kjártari Guðjénsson. ‘ Hyc.;--- íi-a\ (í.vfid Ganila bíó. Bláa slæðan (The blue veil) Amerísk Mynd þessi ber allmjög keim af þeirri tegund sagna sem Morgun- blaðið velur til neðanmáls, ef dæma má af frásögnum af þeim bókmenntum. Myndin hefst á þvi að Jane Wyman nýorðin ékkja missir barn sitt í reifum. Siðan er það hlutskipti hennar að gæta barna annarra og missa þau jafn- skjóTt og þeim er farið að þykja vænt um hana og henni um þau. Sama kakan er borin á borð nokkrum sinnum með litlum breytingum nema hvað sykurinn vex við hverja raun. Manngæzka og fórnfýsi Wymans er alveg tak- markalaus en þó er eins og ekki sé nóg aðgert, því að það verð- ur að uppdrífa vont fólk (for- eldra) til þess að skapa andstæðu við hið góða í Wyman og gera það enn ferlegra. Allt er þetta táraelexír hinn mesti, styrktur af viðeigandi fiðlutónum á réttum augnablikúm. Þeim sem þykir gaman að gráta í bíó er betra að hugsa ekki um Lakkrís eyðir .. Framhald af 5. siðu því er sagt nýlega í tímariti sænska læknafélagsins. Segir þar, að enda þótt sú rannsókn hafi ekki leitt í Ijós jafngóðan árangur, og frétzt hefði um af notkun þess í Hollandi og Þýzkalandi, þá væri það stað- reynd, að mjög mætti draga úr þjáningum sjúklinga, sem ekki hefði reynzt hægt að lækna með venjulegum aðferðum. Og þess ber að gæta, að ek'kert bendir til að sárin hverfi örar við notk- un þessa lyfs; það dregur að- eins úr kvölunum, en græðir ekki sárin. raunveruleikann varðandi aðbúð fjölmargra barna allt frá Reykja- vík til Bankok, þið vitið þetta sem við lesum um í blöðunum og kommar eru alltaf að fárast yf- ir. Ó já, þess ber að geta að Charles Laughton tekur þátt i fyrstu kökunni, skemmtilegur að vanda. '■— D. G. Stjörnubíó. I skugga stórborgar (Between midnight and dawn) . Amerísk Edmund O’Brien og Mark Stevens eru tveir kaldir lögregluþjónar, í bíi. Þeir eru alltaf staddir þar sem eitthvað stórkostlegt er að ske, jafnvel þegar þeir eru ekki á vakt og fara út að skemmta sér. Hinn venjulegi skammtur áf dauðsföllum og skothríð. Lög- regluþjónum er ráðlagt að sjá ekki myndina, hversdagsleiki starfsins gæti orðið þeim um megn. — D. G. Heimilisþáttur Framhald af 10. síðu. henni að hafa fallegar sláufur í hárinu og gefið henni blóma- krans um hárið við íína kjól- inn. Við leggjum til að kjóll- inn sé hafður með stóru slái. Hafið það vel sítt í bakið og vítt, svo að það hylji gallamn í bakinu. Ef blómvöndur í stíl við hár- skrautið er hafður á kjóinum, verður heildarsvipurinn mjög fallegur, og telpan verður á- reiðanlega ánægð með. það skraut. Hafið pilsið vítt og efnismikið. Veljið lit sem telp- unni þykir fallegur og veljið efni sem er dálítið stíft svo sem organdi, organza; taft eða tyll. Blómskrautið má hafa bæði úr lifandi blómum og gerviblómum. Greiðslur hinna nýju fjöiskyldu- bétaog mæðralauna fara fram næstkomandi miðv-ikudag, föstudag, laugardag og mánudag. Allir þeir sem fengið’ hafa sent bótaskírteini geta vitjað um greiöslurnar fyrnefnda daga í skrjfstofu vorri. Sjúkrasamlag Reykjavíkur Prenlsiiðja Anstnrkids kf, er fyrir löngu fíutt til BE¥KIA?IKUR og hef- ur aÖFetur sitt í Hvesfisg®Su 73/ símanúmer er 3 6 7 7. Athygli útgefenda bóka og tímarita og sérstaklega átthagafélaga svo og þeirra, sem þurfa að láta vinna SMÁPRENTANYR fyrir sig, skal vakin á því, að prentun er hér hvergi fljótar, becíf né ódýrar af hendi leyst. Ekki heldur er annars staðf.r veittur lengri gjaldfrestur, ef þörf er á og greiðsla trygg. Eitt stærsta og vandvirkasta bókbandsverkstæði landsins (Bókfell h.f.), er í sama húsi, svo að lieima- tökin eru hæg um bókbatid. ,ilr. .'iu.f’T ;uu- . ól. voíí j , A- ,, rl»t ..j • ó.i.o ' • ••••»•••<•••■•••••••••••••••••••••••••••••••■<•>>.«»<>••.•••••••••••••»•*•

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.