Þjóðviljinn - 13.06.1953, Side 7

Laugardagur 13. júní 1953 — ÞJÖÐVILJINN — (?
Heimsstyrjöldin siðasta var í
algleymingi og ísland setið af
brezkum her og- síðar banda-
rískum. Hersetunnar gætti þó
lítið úti um hinar strjálu
bvggðir, og lífið þar gekk sinn
vana gang fyrir utan nokkrar
óvæntar truflanir frá hernum.
Um mitt sumar, einn mild-
an friðsælan dag, spenntu
bændur hesta sína, sem oftar,
fyrir sláttuvélina og hófu slátt.
f>að var bóndanúm nautn að
sl-á vel sprottið tún með vél,
og jafnframt gat hugurinn
glímt við ráðgátur lífsins.
Léttfætt börn tifuðu á eftir
sláttuvélinni, það var svo
gaman að sjá grasið falla svona.
Það var svo skrítið. Þetta var
bernskunni æyintýri eins og
flest annað i lífinu. Þannig
birtir lífið sjálft sannleik sinn
í iátlausum myndum: Full-
þroska ávexti jarðar, friðsælu
starfi, bernsku og æsku, salt-
leysi og gleði.
Já, grasið fellur. Að ári liðnu
hefur það breytzt í gjaldeyris-
vörur bóndans, kjöt og mjólk,
en neyzluvörur fyrir þjóðina
alla. I kaupstöðunum og þétt-
býlinu við - sjóinn býr fólkið
sem skapar markaðinn fyrir
framteiðslu bóndans. Þar býr
verkafólkið sem 'byggir húsin,
ieggur götumar, afgreiðir skip-
in, vinnur úr sjávarnflanum,
og hvers konar iðnaðarstörf. Á
sjónurn starfa sjómennirnir að
öflun gjaldeyrisins, sem utan-
ríkisverzlun þjóðarinnar bvgg-
ist á. Allt þetta vinnandi fólk
og fleiri vinnustéttir í landinu
hafa sameiginlega með vinnu
sinni lagt grunninn að svo-
nefndu nútímaþjóðfélagi, og
þar er engin stétt annarri æðri.
Já, starfið er mrargt, en eitt
er bræðrabandið.
Þannig hugsar bóndinn er ó-
vænt kveða við skoldrunur.
Síðan heyrist hvæsandj hljóð í
lofti og enn sprengingar. í of-
anverðri fialishlíð gjósa upp
reykjarmekkir þegar kúlumar
springa. Herflokkur er kominn
á melana norðan við Vaglaskóg-
inn, og æfir skotfimi sína.
Þeir skjóta þarna 6 km vega-
lengd. Starfsgleði bóndans
hverfur. Óvænt hafa heyrzt
samtímis raddir lífsins og dauð-
ans, gróandans og tortímingar-
innar. Harmurinn vaknar. Hér
hjá honum standa lítil börn
með ótta i aúgum. Þau bekkj a
þetta ekki. Þeirra bíður að
ganga út í þessa tilveru myrkv-
aða .af heimsku, illsku og
brjálæði, auðhyggju og drottn-
unargirni. En bóndinn veit að
iífið á sér enn vor ef fólkið
þorir, fólkið, sem heyr sína
lífsbaráttu í náinni snertingu.
við ættjörðina og elskar hana.
—o—
Heimsstyrjöldinni lauk og
-Bandarikin áttu að hverfa héð-
an, með herlið sitt samkvæmt
fullgildum samningi. En liðið
sat, eftir sem áður. En þá kom
Ólafur Thors til skjalanna og
afgreiddi málið með svohljóð-
andi tillögu: „Tillaga til þings-
ál.vktun-ar' um heimild fyrir
ríkisstjórnina til ,að gera samn-
ing við Bandaríki Ameríku um
niðurfeljingu hervcrndarsamn-
ingsins frá 1941 o. fl. o. fl... .“
Það var svo sem ekki mikið —
ekki .annað en hin illræmda
herseta Ameríkan-a á íslandj í
dag.
Hugsið ykkur pólitískt sið-
fcrði þeirra ráðhcrra og þing-
Bóndi í Suður-Þingöy.jarsýslu skrifar:
gongum
manndómsins merki
manna sem gerðu þessa svika-
og bakferlatillögu að sínum
málstað. Hvað er þjóðin í þeirra
vilund annað en auvirðilegur
lýður til ,að ljúga að og blekkja,
til að traðka á og svívirða?
Hyar er manndómur þeirrar
þjóðar, sem lætur bjóða sér
slíkt af mönnum, sem sjá.fir
skríða í auvirðilegri auðmýkt
frammi fyrir bandarísku her-
valdj og auðvaldi, sem stela
landinu undan þjóðiíin- t.il
framdráttar bandarísku auð-
v.aldj en toríímingar íslenzku
þjóðerni.
Eg hef h.aldið að hjarta Is-
iendingsins væri heitt og lund
h-ans stór og sterk. Eg hélt að
hann ættj stolt og sjálfsvírð-
ingu og þroskaða siðgæðis-
kennd, og ég trúi ekki öðru en
svo sé. Þá verða líka úr sög-
sýna hv.erjir kveiktu „ljósið“.
En það kemur bara allt út á
eitt fyrir -auðvaldinu og hem-að-
aráformum þess. Það sligast
hvort heldur er í stríði eða
íriði.
—o—
Nú fara alþingiskosningar í
hÖnd. Margir kjósendur verða i
í óvenjulegum vanda, hræddir
og ráðvilltir. Þei-r óttast þjóð-
svik og hemiaðardýrkun Sjá’f-
stæðisflokksins, Eramsóknar-
flokksins og Alþýðuflokksins,
og þeir eru hræddir við Rússa-: -
-grýlu. Þarna skapaðist því
jarðvegur fyrir svonefnda.tæki-
færissinn-a til pólitískra um-
svif-a, -sem h.afa komizt í form
í svonefndum Þjóðvarnarflokki,-
Og þessir menn hafa ekki látið
sig muna um að semja nýj-a
alíslenzlta stjórnmál-asteínu,
Eftí,
Olgeir Lúthersson
unni völd bakferlalýðsins og ,
þjóðsvikaranna í forustuliði
Sjálfstæðisflokksins, Framsókij,-
arflokksins og Alþýðuflokksins
28. júní n. k.
Það verður nú æ ljósar-a
hverjir valdir eru að þvi brjál-
æðiskennda heimsástandi, sem
nú ríkir. Það er hið alþjóðíc-ga
auðvald og nýlendukú-garárnir
undir forustu Bandaríkjaauð-
v-aldsins. Kóreustríðið hófst þeg
ar B-andaríkin voru -að lemja
-s-aman Atlanzhafsbandalagið
gegn vilj-a alþýðu og mennta-
manna í Vestur-Evrópu. Þá
rann tipp ijós fyri-r „frjálsum
þjóðum", hét það á Bandaríkja-
máli. En senn mun þetta Ijós
slokkn-a, og þá mun skella ýfir
það myrkur sem að eilífu mun •
umlykjia þá glæpamenn, sem á
undanfömum árum h-afa verið
-að murka lífið úr kóresku þjóð-
inni í nafni hinna svonefndu
„sameinuðu þjóða“.
Hverjir kveikíu bá „Ijósið ‘
-— Kóreustríðið? Þ-að sést
gíöggt á eftirfarandi: 1) Banda-
ríkin þurftu á ófriðarastandi ; ð
halda til að koma samnn A',-
lanzhafsband-alaginu og koma
fr-ani vilja sinum um herstoðva-
kerfi hvarveín.a um hnöttinn.
2) Fulltrúar Bandarikjanna í
vopnahlésnefndinni í Kóreu
hafa stöðugt komið í veg fyrir
samkomulag með því að gera
-aukaatriði að aðal-atriðum, eins
og glöggt sést í fangaskipt-a-
málinu. 3) Það má ekki hætta
Kóreustríðinu, því þá geta Kín-
verjar stutt sjálfstæðisbarátt-
una í Indó Kín-a. 4) Bandaríkin
þurfa að eigin dómi á ófriðar-
ástandi að halda til að lenda
ekki í efn-ahagsöngþveiti
(krepþu). 5) B-andarikin eru
farin að kvarta undan því að
Rússar vilji frið - til að sliga
auðvaldsiúkin undir þýðingar-
lausum vígbúnaði!-Margt fleira
mælti nefna þessu til-sönnunar,
en þétta ætti áð nægja til að
sem á sér engan styrk í er-
lendum fyrirmyndum, — svo
sanníslenzkir eru þeir. Og í
samræmj við það hafa þeir
komið fr-am við Sósíalist-aflokk-
inn -af strákslegum hroka og
mikillæti, og vita þó fullvel að
þar er sam-an kominn sá stóri
hluti þjóðarinnar, sem bezt má
treysta þegar um heill íslend-
inga er að ræða.
En svo verða tældfærissinn-
arnir, þessir sömu sönnu ís-
lendingar, fyrir því óláni að
margt þjóðkunnugt ágætisfólk
sem snúið hefur bakj við land-
sölnflokkunum gengur undir
merki andspym-uhreyfingarinn-
ar til samvinnu við Sósíalista-
flokkinn við þessar kosningar.
Hvers vegna sá það ekki hina
einu sönnu íslendinga? En land-
söluflokknnum er það örlitil
sárabót í niðurlægingu -sinni,
að Þjóðvamarflokkurinn hefur
verið stofnaðu-r til -að koma í
veg fyrir fullkomlega öfluga
þjóðfylkingu -gegn hernáminu
og gegn innanrikis- og ut-an-
rík&máiastefnu landsöluflokk-
anna.
—o—
í málefnalegri niðurlægingu
og andlegu vopnleysi hefur
Rússaníðið verið það -reykský,
sem lahdsöluflokkarnir h-afa
reynt að hylja sig með. Það er
þeim bókstaflega lífsnauðsyn
að get-a framleitt sem kraftmest
Rússaníð. Með hráefnaflutni.ng-
um til. þessarar framleiðslu
hafa þeir nú lagt óþverralega
slóð milli Ráðstjómarrík.ianna
og íslands. En varan er fullunn-
in þessi: Allir stjórnendur Ráð-
stjórnarríkjanna eru glæpa-
inenn og óþokkar, alþýða
mairna. andlega dauður lýður og
likamlega þrælkaður.
Eitt nýjasta daemið um þenn-
an vöruflutning voru setning-
ar í ræðú Hel-ga Hannessonar
forset.a Alþýðusambandsins að
kvöldi hátiðisd-ags alþýðusam-
takann-a, 1. maí, þar sem hann
talaði um undirokun, kú-gun og
lifandj lík í Ráðstjómarríkjun-
um. Þannig. vavð þessi lítilmót-
legi maður -að smánarbletti á
Alþýðus-ambandinu á sjálfum
hátíðisdegi þeirr-a.
Rússnesku ‘ kommúnistunum
tókst með ótrúlegum dáðum að
brjóta niður morðveldi ke-isar-
ans, sem á einum „blóðsunnu-
degi“ lét skjóta yfir þúsund
manns og sær-a mörg þúsund,
þar á meðal konur og börn,
þegar fólkið gekk fram fyrir
hann þúsundum saman með
bæn-askrá um betri kjör. í auð-
valdslöndunum þekkj-um við
enn eðli keisarastjórnarinn-ar,
grimmt' og gráðugt, en blautt.
Það s-agði til sín biá þeim vald-
böfum íslands, sem dæmdu
m-arga íslendin-ga frá mannrétt-
indum og til f-an-gelsisvistar eft-
ir 30. marz 1951, þegar fól-kið
krafðist iréttar síns til þjóðarat-
kvæðis um eitt mesta örlaga-
mál lslendinga, og vilja nú
stofna innlent herlið og setja
til höfuðs fólkinu.
í síðustu styrjöld féllu 14
milljónir rússneskra þegna.
Þetta er hinn ægilegi skattur,
auk brunninna borga, eyði-
lagðra orkuvera, drepins bú-
fjár o. fl. o. fl. sem Ráðstjóm-
arríkin . urðu að greiða vegn-a
nazismans, hins skilgetna af-
kvæmis auðvalds cg kapítal-
isma, En upp úr hinnj „þjóð-
féLagslegu eyðimörk" í Ráð-
stjómarríkjunum, sem pólitísk-
ir iygarar breiða út fyrir fram-
an íslendinga, sjáum við'
. streym-a kristaltærar lindir
fullkomnustu listar og höfum
notið hennar hér á ve-gum MÍR,
er söngvarar og tónsnillmgar
rússneskir hafa heimsótt ís-
land. Hefðum við ekki þessa
eigin reynslu, þá væri okkur
sagt, að list sé ekki til í Ráð-
stjórnarríkjunum. Reykský
Rússaníðsins er nú að þynnast.
Æ fleiri sjá í gegnum það hina
■ málefnalegu nekt þeirra sem.
það fr-amleið-a. En ömurlegt má
hlutskipti 1-andsöluflokkanna
vera, sem verða að halda sín,-
um pólitísku nökkvum á floti
með níði um þjóðír, sem aldrei
haf-a -gert íslend.in-gum neitt illt,
en m-argt gott.
Fyrir nokkru skrifaði ég
grein sem birt-ist í Þjóðviljan-
um og skoraði þar meðal -ann-
ars á „Friáls-a þjóð“, blað Þjóð-
vamarflokksins, að sanna
landráð á forystumenn Sósíal-
istaflokksins, en það haíðj þá
haft nokkra tilburði með þess-
konar níð í stíl landsölufloklc-
anna. Ekki hefur Frjáls þjóð
enn orðið við þeirri áskorun og
þykir mér því ástæða til að
minna á h-an-a hér. Hinsvegar
hefur Bergur Sigurbjömsson
Framhald á 11. síðu.
Ilættan af hervæiMiigarbrölti Atía nzhafsbandalagsins keinur víða í
aði í tundurspilli í Árésarhöfn á JTótlandi. -Várð mikil sprenging í
nm, en logandl olíu rak lengi um höfninu áður en tæklst að slökkv
ljós. f mánuðinum sem leið kvlkn-
skiþinu og sökk það á 20 mínúÞ
a hann.