Þjóðviljinn - 25.06.1953, Blaðsíða 10

10) — ÞJÖÐVILJINN — Fimmtudagur 25. júní 1953
%
:/) \ 54
Qjneliiultsþáítiir | A. J . CRONIN :
Á anmarlegri sÉrend
ÁklœcSi á alla skapaSa hluti
Það er komið í tízku að
setja áklæði á alla skapaða
hluti, og þa’ð getur í sumum til-
fellum verið hentugt, svo að
full ástæða er -til að athuga
þessa tízku dálítið betur. Fólk
býr til hylki utanum allt mögu-
legt, allt frá litlum lúxushlut-
um og upp 1 stóra þarfa hluti.
Við höfum þegar séð skóhylki
úr plasti 'til að nota í rigningu,
plasthlífar utanum púða, en
flest það sem á myndunum sést
er nýtt.
Plast er áð sjálfsögðu eftir-
lætisefni í öll slík áklæði, en
það er alls ekki eitt um hituna
eins og sjá má af hlífinni sem
gerð hefur verið utanum skaft
ið á kastarholunni. Hún er gerð
úr kviltuðu bómullarefni og
fest með límbandi. Hún á að
vera mátuleg utanum skaftið,
annars á máður á hættu að
missa pottinn út úr höndunum.
Eg geri nú ekki ráð fyrir
að þessi hugmynd hafi neinar
byltingar í för með sér. Flestir
kjósa sjálfsagt heldur pott eða
pctinu með skafti sem Ieiðir
ekki hita. Næst kemur ítalska
ilmvatnsflaskan, sem sett er
Blöðrur á tánum geta
eyðilagt sumarleyfið
Ef þú ert svo lánsöm að ætla
í sumarleyfisferðalag, jafnvel
til suðurlanda — og ef til vill
á æskulýðsmótið í Búkarest —
þarftu að taka ýmisiegt til at-
'hugunar áður en þú ferð af
stað. Þeir sem eru óvanir að
ferðast og þurfa að njóta ferða-
lagsins í fyilsta mæli, jafnvel
lifa á þvi árum saman, mega
því ekki eiga á hættu að eymsli
í fótum eýðileggi alla ánægjuna
fyrir þeim. Mörg stúlkan hefur
orðið fyrir því að kaupa sér
dýra ferðaskó og uppgötva á
leiðinni að þeir voru alls ekki
þægilegir og auk þess ónot-hæfir
gönguskór. Maður á ekki að
fara með fallegustu skcoa sína
í ferðalag, heldur þá þægileg-
ustu. Og þess 'ber áð gæta að
fæturnir þrútna ævinlega í hita
og skór sem eru mátulegir í
' reykvísku sumarveðiri, verða
þröngir og óþægilegir í 30
stiga 'hita.
Bezt er að geta verið sokka-
laus í skónum og hafðu til
vonar og vara með þér p'ástur
með kompressu. Ef máður fær
vísi að blöðru á tlá eða hæl þá
þarf um fram allt að setja
plástur á hana þegar í stað,
áður en hún fer að gera manni
HPð leitt.
niður í flauelspoka og það er
ágæt hugmynd handa þeim,
sem gánga um með ilmvatns-
glas í töskunni sinni. Þetta er
góð gjafahugmynd..
Heppilegri eru hlífðarfötin
sem ætluð eru utanyfir öcmur
föt. Plastsamfestingurinn er ætl
aður handa litlum börnum og
hlífir afbragðs vel, jafnvel í
hellirigningu. Undir höndunúm
eru dálítil loftgöt. Á búningm-
um er áföst hetta og enginn
munur er á telpu og drengja-
fötum. I fötin er notað sterkt
og mjúkt plast, enda er til-
gangslaust að hafa barnafatn-
að úr ónýtu efini. Svona föt eru
kominn á markaðinn í Svíþjóð
og í Danmörku eru komnar á
markaðinn glærar karlmanns-
buxur, sem húsbóndinn getur
farið í utam yfir sunnudagaföt-
in, ef hann fer aö vinna í garð-
inum eða við önnur miður þrifa
leg störf. Þetta er óneitanlega
hentugt, og karlmenn halda því
einmitt fram, að þeir hugsi ein-
ungis um hið hentuga.
MÖRGUM konum hættir við
að prjóna brugðnu umferðina
fastara en þá sléttu. Hægt er
að ’koma í veg fyrir þetta með
því að nota prjón sem er hálfu
númeri grófari til að prjóna
með brugðna prjóninn. Á þann
hátt verður slétta prjónið jafnt
og áferðarfaliegt.
BalmafjnsSakmörkun
Kl. 10.45-12.30
FimmtudaKur 25. júní
Náarenni Reykjavíkur, umhverfi
EHiðaánna vestur að markalínu
frá Fluícskálavevi við Viðeyjar-
Bund. vestur að Hlíðarfæti og það-
an til sjávar við Nauthólsvík í
Fossvofci. Laugarnes, meðfram
Kleppsvegi, Mosfellssveit og Kjal-
arnes, Árnes- oir Rangárvallasýslur.
Þ*egar fötin hlaupa
Ein vinkona okkar kvartar
sáran yfir afsfciptum sínum af
bómullarefnum. Hún uppgötvaði
að gallabuxur á fimm ária barn
styttiust um 10 cm við fyrsta
þvott. Hún þóttist læra af
reynslunnj og kaiupir í næsta
skipti .ríflega ©tónar buxur handa
barninu, en bá kemst hún að
raun um að þær hlaup,a aðeins
um 3 cm þútt efnið virtist alveg
sams komar og í fy.rri buXunum.
Fléstar ihúsmaeöur hafa rekið
sig á eitthvað þessu líkt. Væri
nú e'kki þaegilegra ef hægt væri
að meðhöndla 'bómutlarefnin
þiannig .að þau hlypu ekki, eða
þá að á flíkunum væni merki
sem sýndiu, hversu mikið má bú-
ast við .að flíkin minnki. Það. er
be.tra að vita á hverju maður á
von. Auk þess virði'st það vera
vani í verzlunum að leggja litla
áherziu á að flíkumar hlaup’i
eða hlaupi ekki. Þegar rruaður
fær ekki þá stærð af flík sem
maður vill, þá er ýmist sagt að
hún hlaupi dálítið 1 þvotti eða
þá að ihún víkki við notkiun,
eftir því hvort flík'in er of stór
eða Of lítil. Það er erfitt fyrir
húsmóðurina að át.ta sig á þess-
um f'ullyrðingum og merki á
flíkinni yæri mikil bót.
Það er af allt öðrum ástæðum. Þetta eru ekki skælda brosi, sem bjó yfir takmarkalausri
gæði. Það er versta tegund af afbrýðissemi. Ég bjartsýni.
veit að þér elskið hana. Skiljið þér ekki, að ,,Hvað heldurðu? Sagðist ég ekki ætla að
ég þoli ekki umhugsimina um að þér snertið koma?“
hana? Það er þess vegna sem ég vil hjúkra ,,Ég er feginn", sagði Harvey þungum rómi.
henni sjálf. Svo að ég sé hjá ykkur. Svo að ,,Já. ég er feginn að þú ert kominn".
ég — “ Hún þagnaði og bar höndina upp að Það varð þögn og á meðan skotraði Cororan
hálsinum. Henni varð litið á flíkina sem hún alvöruaugum á Harvey; svo tók hann upp
hélt á í hendinni. Hún kjökraði um leið og hún tóbaksdósirnar, hallaði undir flatt og virti þær
fleygði hemii frá sér í stólinn. fyrir sér með miklum áhuga.
Hann reis á fætur og leit út um gluggann. „Ég veit hvemig allt er í pottinn búið“, sagði
Margar mínútur liðu og síðan sagði hún ró- hann. „Súsanma T. sagði mér allt af létta.
legri gerbreyttri röddu: Hún hleypti mér inn, skilurðu. Ég steinlá
„Þér verðið að leggja yður og reyna að næstum þegar ég sá hana. Mér þykir þetta
sofna“. leiðinlegt. Svei mér þá, mér þykir þetta leiðin-
„Mér líður ágætlega". legt — öll þessi vandræði — og allt heila
,Reynið nú að vera skynsamur. Ef þér ætlið klabbið. Ég vildi gera hvað sem væri til að
yður — “ Hún þagnaði og hélt síðan áfram hjálpa þér“.
þrjózkulega: „Hennar vegna verðið þér að „Hvað skyldir þú svo sem geta hjálpað
sofna. Nú skal ég taka við af yður. Ég sendi mér?“
Robba bréf og segi honnm, hvað komið hefur ,,Þú þarft þó liklega að éta. Ég skal bretta
fyrir. Þér verðið að fá einhvern svefn“. upp ermarnar og láta til mín taka í eldhúsinu.
Hann virtist velta orðum hennar fyrir sér; Sú var tíðin að ég eldaði ofan’í fimmtíu manms
svo var eins og hann tæki ákvörðun og liann — það var í Oregon. Mér þætti gaman að
gekk frá glugganum. spreyta mig á þessum stað — bæði í eldhúsinu
„Jæja þá. Ég ætla að leggja mig í klukku- og annars staðar. Þetta er allra snotrasti stað-
tíma. Þér vitið hvað gera þarf“ . ur ,en hér vantar einhvem reglusaman mann
,,Já“. með hausinn á réttum stað.“
„Við verðum að draga úr hitanum —“ Hann Harvey hlustaði á hann alvarlegur í bragði
skýrði henni frá hvað gera þyrfti, reyndi að svo sagði hann.
láta orðin lýsa trausti til hennar; svo bætti „Mig vantar sitt af hverju neðam úr borg-
hann við: „Bráðum nær þetta hámarki. — Imn- inni. Ætlar þú að nálgast það fyrir mig ?“
an skamms verður ef til vill meira að gera“. „Það er nú líkast til“, svaraði Jimmy hug-
Hún kinkaði kolli, auðsveip á svip og það hreystandi. „Var ég ekki að enda við að
var þjáning í augum hennar. skreppa með bréf fyrir Súsönnu T. Ég geri allt
Hann leit af henni og á rjótt andlitið á sem til fellur. Segðu bara til. Og ég skal
koddanum. Ándartak birtist sál hans í allri standa með þér ef þú lendir í einhverjum vand-
sinni nekt — skelfd og kvíðandi; svo leit hann ræðum hérna".
undan og gekk út úr herberginu. „Bara eitt og annað sem ég heyrði niðri í
Hann fór yfir ganginn og fór inn um þær borginmi. Þú veizt hvernig fólk lætur. Ekkert
dyr sem fyrst urðu fyrir honum. Það var ekki sérstakt, bara eitt og annað“.
svefnherbergi sem hann kom inn í, lieldur „Svo sem hvað?“ hrópaði Harvey.
skrautstofa, full af gylltum húsgögnum og ryk- Jimmy andaði á tóbaksdósirnar sínar, néri
ugum ljósakrónum, hlerar fyrir gluggunum, þeim blíðlega við buxnaskálmina sína og stakk
gluggatjöldin slitin, teppin mölétin — ömur- þeim síðan í vasann.
legar leifar gamallar stássstofu. Honum stóð „Hin tvö eru komin frá Orotava", sagði
á sama. Hann losaði um flibbann sinn, fleygði hann mjúkmáll. „Dibdin og frú Bayham. Þau
sér út af á gullofinn sófa og lokaði augunum. búa á Plaza. Og það sem meira er, peyina hann
Hann reyndi að sofa en svefninn kom ekki, Carr labbaði sig inn í borgina í gær og ætlaði
að minnsta kosti ekki svefn sem átti nafnið að setja allt á annan endann, þegar hann fann
skilið. í herberginu var lykt eins og úr lokuð- ekki frúna. Þegar allt kemur til alls er hreint
um skáp, þar sem mýs hafa búið um sig. Hann ekkert ólíklegt að þú eigir erfitt með að halda
sneri sér og bylti á hörðum sófanum. Allskon- henni hérna“.
ar myndir liðu um huga hans, ekki í skipu- „Ég ætla mér að halda lienni hérna“.
legri röð, heldur í belg og biðu, sóttu að „Auðvitað. Auð.vitað".
honum í einni óþolandi flækju. Og alltaf var Harveý var að því kominn að segja eitthvað,
Mary þarna og sárbændi hann um hjálp. Stund- en úr því varð ekki, því að á sömu stundu
um fannst honum hann heyra raddir; svo hringdi dyrabjallan, hvellt og skerandi og
heyrði hann högg og fótatak . hringingin var endurtekin hvað eftir annað.
í þessu móki lá hann á að gizka klukku- Mennirnir tveir litu hvor á annan.
stund; svo opnaði hann allt í einu augum. Hann ,,Hvað sagði ég?“ tautaði Corcoran. „Þau
hafði ekkert hvílzt og hann starði þreyttum eru komin að sækja hana“.
augum upp í gyllt loftið, þar sem hálslangur „Gáðu hver þetta er“, sagði Harvey stuttui*
svanur breiddi úr vængjunum. Það fór hrollur
um hann. Þetta skjaldarmerki í lofti hvers ein-
asta herbergis í húsinu vakti hjá honum ugg
við eitthvað óheillavænlegt og óhjákvæmilegt.
Hann skalf af kuldahrolli — lionum ógnaði hið
ókunna.
Loks reis hann upp, hristi af sér þetta farg
og fór út úr herberginu. En í ganginum nam
hann staðar, því að hann þóttist heyra lágt og
þó þungt fótatak á neðri hæðinni. Þetta fóta-
tak þekkti hann. Hann hlustaði með athygli,
svo gekk hann framhjá herbergi Mary,. gekk
niður stigann og fór inn í borðstofuna. Já, hann
hafði þekkt fótatakið.
„Jæja“, sagði hann. „Þu ert þá kominn".
Corcoran sat í stól, teygði frá sér býfumar
og brosti til hans — þessu viðkunnanlega,
UULT OC ttMMt
Hafið J>ér nokkra íbúð til sölu?
Ja, óg var að selja eina áðan. Ég hugsa að hún
verði hráðum laus aftur.
Hvernig getið þér búlð í svona litlum herbergj-
um ?
Ó, samræmið, maður! Við drekkum líka niður-
soðna mjólk,
,Jii. mér lízt vel á þessa selskinnskápu. En þollr
hún rií'irngu?
Frú, livcnær hafið þér séð sel meö regnlilíi?
Smiðurinn: Hafið þér gerf yður nokkrar sér-
stakar liugmyndir um það livernig þér viljið
hafa skril'stofuna yöar.
Sá vlt*-;- F.kki aðra en þá að hún verður að
vera brúnmáluð. Ég hef tekið eftir því af bök-
um að skrifstofur mikllla hugsuða hala jafuaa
verið þannig á litinn.