Þjóðviljinn - 10.08.1954, Side 6
6) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudagur 143. ágúst 1954
þiðovmiNN
íltffsfandl: Samelningarflokkur alþýSu — S&siallBtaflokknrina.
aitstj&rax: Magnús Kjartansson (&b.), SlgurCur GuBmundsson.
yréttastjóri: J6n Bjarnason.
BlaSamenn: Asmundur Sigurjónssor.. Bjarnl Benodiktsson, Gu8-
mundur Vigfússon, Magnús Torfi Óiafsson.
ÍLUglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson.
aitstjórn, afgrelðsla. auglýsingar, prentamiðja: Bkólavörðustia:
1». — Simi 7600 (3 línur).
áakriftarverS kr. 20 é ménuði í Reykjavík og n&grennl; kr. 11
mra«n ataðar & landinu. — I^LUsaBÖluverð 1 kr. eintakiö.
i RrentsmlSja Þjóðviljans h.f.
& _____________i______——--------------------------é>
Togaranefndin og „bjargrááin“
Stjórnarblöðin og þá ekki sízt Tíminn hafa lagt á það mikla
áherzla í varnarskrifum sínum fyrir væntanleg „bjargráð“ rík-
isstjórnarinnar í togaramálunum, að tillögur þær sem komið hafa
út úr, samningaþófi ráðherranna séu í öllum meginatriðum
byggðar á niðurstöðum og ábendingum togaranefndarinnar, en
í henni áttu sem kunnugt er tveir stjórnarandstæðingar sæti.
Alveg sérstaklega er reynt að koma því inn hjá almenningi
að fulltrúi Sósíalistaflokksins í nefndinni, Lúðvik Jósepsson,
hafi verið því eindregið fylgjandi að skattleggja allar bifreiðar
sem fluttar verða til landsins. Gengur Tíminn svo langt í ó-
svífninni og blekkingunum í svartleiðara sínum í gær að stað-
hæft er að Lúðvík hafi „ekki gert ráð fyrir neinum úndan-
, þágum t.d. fyrir vörubíla". Sömu ósannindin eru svo endur-
tekin annars staðar í blaðinu undir yfirskriftinni „Skrifað og
skrafað".
Vart gctur óskammfeilnárl málflutning en Timinn beitir hér
til varnar afglöpum ríkisstjórnarinnar. Sannleikurinn er sá að
í sjáJfstseðum og ýtarlega rökstuddum tillögum sem Lúðvík
Jósepsson bar fram í togaranefndinni var eindregið lagt til AÐ
ALLAK ATVINNUBIFREIÐAR YRÐU UNDANÞEGNAR
SKATTINUM. Lúðvík Jóscpsson vildi ekki aðeins undanskilja
vörubifreiðar skattlagningunni, heldur og sendiferðabifreiðar og
þær bifreiðar allar sem atvinnubifreiðastjórar nota til mann-
flutninga. Geta menn svo borið þessa afstöðu saman við „bjarg-
ráð“ ríkisstjórnarinnar þar sem gert er ráð fyrir að leggja 100%
aukagjald á fobverð allra sendiferðabifreiða og íólksbifreiða.
sem at\imiubifreiðarstjórar nota við at\innu sína.
Þá skiptir hitt ekki minna máli, að í öllum þeim umræðum sem
urðu í 'togaranefndinni um hugsanlegan skatt á lúxusbíia var
Út frá því gengið sem sjálfsögðum hlut að innflutningurinn
yrði gefinn algjörlega frjáis og almenningur þannig levstur
undan hinu hvimleiða og óvinsæla haftakerfi stjórnarflokk-
anna, sem er gróðrarstía hverskonar brasks, spillingar.og mútu-
starfsemi. Var ekki sízt lögð á þetta þung áherzla einmitt af
Lúðvík Jósepssyni og voru allir nefndarmenn um þetta sa.mmála
nema fulltrúi Framsóknar, sem vildu halda dauðahaldi í spill-
Skúli Þórðarson flutti síðara
erindi sitt um friðslitin 1914 í
tilefni af 40 ára afmæli þeirra
og Baldur Bjarnason flutti sitt
síðara erindi um Winston
Churchill. Erindi Skúla var
sem hið fyrra greinargott, lát-
laust og skipulegt og flutt á
viðfelldinn hátt. — Síðara er-
indi Baldurs var enn lélegra en
hið fyrra, tætingslega samið án
alls skilnings á viðfangsefninu.
Skástu slitrin minntu á útfarar-
ræðu hjá heldur, lélegum presti
yfir rikurn bónda,. sem var allt
í senn: hreppstjóri, oddviti og
sýslunefndarmaður sinnar
sveitar.
Útvarp frá fridegi verzlunar-
manna var gott í veigamestu
atriðunum. Ræður þeirra Egg-
erts Kristjánssonar og Ingólfs
Jónssonar ráðherra voru að
visu mjög lélegar en sízt lélegri
en vita mátti fyrirfram. Þó
vrar á vissan hátt skemmtun að
því -að heyra ráðherrann ræða
um liina rniklu hugsjón írjálsr-
ar verzlunar og hinar hófsömu
kröfur kaupmannanna um
hæfileg laun fyrir sitt amstur.
— Ræða Guðjóns Eiriarssonar
var aftur á móti mjög sóma-
samleg. Og þótt frásögn Magn-
úsar Kjarans stórkaupmanns
væri með köflum full stuttara-
leg, sv'O sem væri þetta minnis-
atriði í vasabók og framsaga
í slitrum, þá V'ar mjög ánægju-
legt að hlýða á hann, frásögnin
angaði af prúðmennsku kaup-
sýslumannsins, sem lærði sitt
verk um aldamótin, og öllu svo
prýðilega i hóf stillt, auk þess
sem hún var þrungin af lýs-
ingu á þjóðlífi á næsta leiti
í tímanum en óraieiðir í burtu
á veguriv þróunarinnar. — Þá
v'ar verulega gaman að hlýða
upplestri útvarpsstjóra á lýs-
ingu Valdemars Briem á þjóð-
hátíðinni 1874, og það var
verulega smekklegt uppátæki
að flytja það á 80 ára afmæli
atburðanna.
Bezti þáttur útvarpsins í vik-
unni var fréttaauki Árna Frið-
rikssonar á fimmtudaginn. Mér
finnst það alger óþarfi ef út-
varpið vanrækir að úthkita
Árna tíma til að ræða ýtarleg-
ar við þjóðina það mál, sem
honum var gefinn kostur á að
drepa aðeins á. — Erindi Jóns
Magnússonar frá útlöndum var
með sama hætti óg önnur er-
indi hans um þau efni hafa
verið ■ að uridanförnu, tekið
raunsætt og skipulega á þeim
máluln, sem eru þungamiðja
þróunar á alþjóðavettv'angi á
líðandi stund. — Frásaga Jón-
asar Árnasonar af grásieppu-
veiðunum' var fúllinriihaldslitil
til þess að frásagnarlist hans
gæti notið sín jafnprýðilega og
verið eins dillandi töfrandi og
hún er að jafnaði. — Ævr.r
Kv'aran þykir oss alltaf þá
beztur, þe.gar hann veiur þætti
sína af islenzkum vettvangi.
Það var v'erulega skemmtilegt
að fá frásörn af drj'kkjuveizlu
hjá Trampe greifa jafnlistilega
sagða o'g hans éris'ki gestur
hafði tökin á. Og hitt er gott
að vita, þótt niaður við og við
sé ekki fyllilega ónægður mcð
val hans, þá retur aldrei brugð-
izt flulningur, sem einn út af
fyrir sig er þess megnugur að
gera þáttinn ánægjulegan. —
Saga Friðjóns Stefánssonar var
laglega samin og vel flutt, en
anzi veigalítil að cfni tií. —
Tillaga séra Péturs í Vallanesi
um utanskólapámið var ' ekki
djúp að hugsun og þvi siður
hressilega fram borin og\ ó-
maklegt að draga inn í umrsgð-
urnar lítilsvirðingu um merk-
an fræðimann og kennára. —
Á laugardagskvöldið. varð ég
í fyrsta sinn fyrir vonbrigðum
með sögu þýddá af Árna Hall-
grímssyni og v'alda til flutnings
af Þorsteini Ö. Oiaugasögur
þykja mér aíltaf leiðinlegar og
þó tekur steiriinn úr, þegar a.ð-
eins er um að ræða tilhúgalíf
með draugagangi.
Síðasta vika færði manni tvö
leikrit, bæði ínisheppnuð.
„Skirn, sem segir sex“, er
fremur rýrþ að innihaldi, ekki
vel samið og var þannig léikið,
að lítt viðúnandi er til flutnings
í útvarp. Maður vill ógjarnan
særa lítt æíða leikendur sém
inna af höndum mikilvægt
menningarhlútverk i sinni
U _ .
heimabyggð. En’ sá' er sannleik-
ur málsins, að reykvísku leik-
ararnir bera svo af í framsögn
að það er aðeins undantekning,
ef manni finnast aðrir boðlegir
í útvarp, þar sem framsögnin
segir allt. Nikódemus er af-
burðaþunnúr gamanleikur,
hefði þó gctað talizt viðunandi
á félagsskerhrritun úti á landi,
ef síðasta átriðið hefði v'erið
lótið niður 'falla. 'Það er alls
ekki háégt áð láta brúði stinga
af með svr.ramánni gersamlega
forl•ná]aIaust.■, G. Ben.
skólastjóii Iðnskólars
ingarkerfið.
T2n það er fleira í tillögum togaranefndarinnar, sem er snið-
gengið samkvæmt ,,bjargráða“-tillögum ríkisstjórnarinnar.
Gert var ráð fyrir að dýrtíðarsjóðsgjahl af bílainnflutningmim
gengi til stuðnings togaraútgerðinni. Ennfremur að vextir, sér-
staklega af afurðalánum, yrðu verulega lækkaðir. Hvernig hefur
svo x|kisstjórnin brugðizt við þessum tillögum? Þannig í stuttu
máli jáð hún er einráðin í að hirða alit dýrtíðarsjóðsgjaldið, ca.
10 ntíllj. kr. beint í ríldssjóð til viðbótar allri tollaupphæðinni
sem fellur til ríkisins af bílainnflutningnum. Munu tekjur rík-
issjóðs af „bjargráðunum" þannig nema ekki minni upphæð en
• 15—20 rnilljónum samtals! Og á vaxtalsekkun er ekki minnst
einn orði í þehn „bjargráða“-tillögum ríkisstjórnarinnar, sem
stjórnarblöðin hafa skýrt írá og raunveruioga eignað togara-
nefndinni!
Þá er það ekki sízt athyglisvert, að nefndin gerði alltaf ráð
fyrir að aðstoðin við togaraflotann yrði miðuð vio' heilt ár og
rekstúr hans tryggður yfir þann tíma. ,,Bjargráð“ ríkisstjórn-
arínnar eru, að sögn stjórnarblaðanna sjálfra, við það eitt mið-
uð að greiða hverjum togara ákveðiiin styrk á hvern úthalds-
dag fram að næstu áramótum eða um 4—5 mánaða tíma. Og
svo ráðþrota er ríkisstjórn ílialds og Framsóknar og viss um
haldleysi „bjargráða“ siiína að nú er Alþingi ákallað til hjálp-
zr, en í þinglokin í vor þurfti sannarlega ekki á ráðum þess
að haída. Þá voru allar kröfur sésíalista um föst og ákveöin
tök á vandamálinu að engu hafðar, og þingið sent heim án þess
nokkur niðurstaða fengizt önnur en nefndarskipunin. Þá taiai
ríkisstjórnin sjálfa sig einfæra um að finna þá iausn sem dvgði
og tryggði útgerð skipanna!
í raun og veru hefur ríkisstjórnin látið-málgögn sín lýsá ýfir
gjaldþroti sínu og aigjörri uppgjöf í togaramálinu. „Bjargráð“
hennar eru þess eðlis að *alls engin vissa er fyrir því að for-
raðainenn togaranna telji sér fært að láta skipin hefja veiðar
•upp á þau býti sem „bjargráðin“ bjóða. Þetta veit ríkisstjórnin
og þetta vita stjórnarblöðin. Og það er ástæðan til þess að
reynt er að koma yfir á togaranefndina í heild skömminni af
^etúleyai og áxarsköftum ríkisstjóraarinnar.
Siglufirði. Frá fréttaritara Þjóðviljans.
Niðurjöfriun útsvara er ný lokið hér og hefur útsvarsskráin
verið lögð fram. Yfirleitt cru útsvörin miklu hærri nú eu þau
hafa verið á undahförrium árum.
Hér fer á eftir skrá yfir ein-' ar 11.700, Verzl.féi. Siglufjarðar
• Ól.
h. f. 11.620, : Söltunarstöð
Ragnars h.,f. 10.765.
staklingá og félög, sem bera
yfir 10 þús. kr. útsvar:
Olav Henriksen 18.635, Skafti
Stefánsson 18.310, Helgi Sveins-
son 15.3.75,, Sigurður Kristjáns-
son 14:655, JÓn ' Jóhannsson
14.350, Ólafur Þ. Þorsteinsson
13.665,. ASigurðúr Guðjónssón
13.620, Ragnár Jóhannesscn
12.555. Gestur H. Fanndal 12.540,
Guðmuridur Einarsson' !2.58ð.
Aage Sciöth 11.445, Adolf Ein-
arsson 11.380, Steinn Skarphéð-
insscn 10.785, Steindór Hannes-
son 10.780, Gísli Þ, Stefánsscn ' sem búsettir bafa verið erlendis
10.610, Einsr Ingimundarson og unnið samt landi sínu mikið
10.540, Halldór Krístinssön 10. \ starf og gott, frú Júiíana Sveins-
415, Jónas Haildórsson 10.385, dóttir, bauð blaðamönnum til
Þórður Guðmundssþh 10.250, fundar við sig í gær, en frúin
Skúli Jónasson 10:160, Jón Stef- J er nú stödd hér heima í nokkra
ánsson 10.080, Sigúrður Pálsson daga.
10.050, Olíuýerzíun íslands h.f., Húri hefur. verið búsett í
Þór Sandholt, skipulagsstjóri
Reykjavíkurbæjar, hefu'r verið
settur. skólastjóri ..Ið.nskóians frá
.1« pktóber n.k. að telja. Eins pg
kunnugt er lét Helgi Hermann
Eiríksson af skólastjórastörfum
við skólann á s.l. vori, er harin
var ráðinn bankastjóri Iðnaðar-
bankans h.f. • - •-
Sfj. 67.860, Pólstiarnan h.f.
39.475, ísafold s.f. 32.200, Kaúp-
fclag Slglfirðihga 32100, Shell
h. f. . Siilufirði. 31.265, Bæjarút-
gerðin "2.500,‘Hrímnir h.f. '22.140,
Hafliði' h.f. 21.340, Sædis h. f.
21.300, Dröfn h. f. 17.860. Vél-
smiðja S.R. 16.2.90. V. Friðjóús-
son & Co. 15.190, Þoimóður Evj-
ólfsson h. f. 13.900. Áðaigata 34
Frú Júlíana Sveinsdóttir hefur í meira en 20 ár unniö
fatnað og annað úr íslenzkri ull eingöngu og nað atliýgl-
isverðum árangri.
Einn þeirra mörgu íslendinga, blaðamenn það ekki í efa eftir
að hafa farið höndum úm sýn-
ingarmuni frúarinnar. í glugga
Gefjunar. Frú' Júlíþná hefur
fengið , ullina $enda • út héðan
frá Gefjun, 'en 'ofið' haha síðan
sjálf í Kaupmannahöfn.-Starf frú
Júlíönu hefur - bæði , verið list-
iðnaður og einúig-hefur húri sett
muni sína á rflarkað á Norðúr-
löndum og, gkki staðið á sölúnni.
Hingað til.-.hefur- hún ■ verið
éin um a.ð hagnýta. íslenzku uil-
ina til .fvdjs; á- þenrian hátt,- 'cri
hefur nú rutt'.brautind' þg áflað
reynslu á þes$u rsyiði, seni js-
Kaupmannahöfn í meira en 20
ár og ofið þar úr ; íslenzkri ull
margskonar í atnað , og- annað og
sannað með starfi síiiu að ís-
ierizka' úllin er fyllileíra sam-
kpnpnisfær við ílest önnur fatá-
-efni.' . ' i -
. Frúin skýrði svo frá að hún ^ lonzk-oc-stúlkur gptg 'nú fært spr
hefði hvcrgi séð neítt efni, sem. i'hyú Ö"--ekki- mnn-'standa. á frú
jaínaðist á við jslenzku ulliná Júliönu að - miðla af' reýnslu
h. f. 11.783, Kjötbúð §ig!uíjarð.-1 mýH ng■ • léttleika, og drógu
Framháld ;á 11. síðu.