Þjóðviljinn - 23.11.1955, Blaðsíða 11

Miðvikudagrur 23. nóvember 1955 — ÞJÓÐVILJINN — (11
Hans Kirk:
og Synir
48. dagur
hann ekki er fleira gott á boðstólum. ÞjóSverjamir voru
vitlausir í snapsinn meðan þeir voru hér. Viö losnuðum
þó við þá, og fyrir það erum við ykkur sannarlega. þakk-
látir. Ja, við lögðum að vísu fmm okkar skerf, and-
spyrnuhreyfingin, og ég var sjálfur með, en án ykkar,
heföi okkur aldrei tekizt það.
— Nú, var eitthvaö af Þjóðvei’jum héi’na? spurði yngri
liðsfoxingimx.
— Já, það getui’ðu bölvað þér uppá. Það er þess vegna
sem ameríkanarnir eru svona vinsælir. Allar stelpur
vilja hátta hjá ykkur, en þið veröið aö fara skolli varlega,
því að Þjóðverjamir skildu hér eftir vandræðasjúkdómá,
og þiö getiö átt ýmislegt á hættu. Þið skuluð ekki blikka
neinar af stelpunum hérna, ég skal konxa .þvi þannig
fyrir, aö þið þurfiö ekkert áð eiga á hættu.
Yngri liðsforinginn leit vonsviknum augum á grann-
vaxna., dökkiiærða stúlku, sem harm hefði vel getað
hugsað sér að kynnast nánar. En ef hann fengi Ijótan
sjúkdóm og kæmi heirn með hann, íiði það móöur liáns
í litlu boi'ginni á vesturströndinni að fullu.
— Fari það kolað, sagði félagi hans. Þetta er krass-
andi drykkur. Fáum meii’a í glösin, komdu með öl og
saltkar. 1
Þjónnimi kom með ölið og saltkarið og ameríkaninn
stráði salti í ölið.
— Og hvernig líður ykkur svo í Þýzkalandi? spurði
Egon. Getið þið gert þá að lýöræðissinnum? Líkai* ykkur
vel þar?
— Þeir eiga ekki að verða lýðræöissinnar, drengur
mirm, sagði elöri kaninn. Þeir eiga bara að læra aö hlýða.
Það er það sem þeir þurfa. Þeir þurfa áð læra sitt af
hvéi’ju og við erum rnenn til að kenna þeim það. Við
getum líka kermt ykkur hinum ýmislegt í þessari rottu-
holu sem kailast Evrópa, bíöiö bai’a, enn er von um
ykkur.
Bandai’íkjamennirnir tveir voru nú orðnir býsna hreif-
ir, og Egon var fai’inn áð velta því fyrir sér, hvort ekki
væxi tímabært að færa sig til. Ef þeir yrðu of fullir gerðu
þeir bara uppistand, og þá kæmi lögreglan, klappáði
þeim vingjarnlega á öxlina, æki þeim á gistihús og kæmi
þeim í í’úmið.
—Nú verðxxr bráðurn faxið aðloka á þessari búlu, sagði
hann. En ég veit um annan góðan stað, þar sem við get-
um skemmt okkur vel.
— Eru Englendingar þar? spui’ði eldi’i liösfoi’ihginn
hái-ri föddu. Við næsta borð sátu tveir ungir enskir liös-
foxingjar og di’eyptu stillilega á öli sínu.
— Nei, engix.
— Gott, því að ég þoli ekki að horfa á fésin á þeim
og ég skil vel að stelpurnar skuli ekki vilja hafa neitt
saman við þá að sælda. Þeir em bölvaðir bamsrassari
Mér þætti gaman að vita. hvaö þeir hefðu gert, ef við
hefðxxm ekki umiiö stríðið fyrir þá.
Annar Englendingurinn spi’att á fætm’, en félagi hans
lagöi höndina á öxl hans og neyddi hann tií að setjast
aftur.
— Stilltu þig, sagði hann stillilega og hæðnislega.
Þetta er bara. bandarískur séntilmaður að skemmta sér.
Máður verður áð sætta sig við það, því að siðirnir eru
víst svona þárna fyrír vestan. Þaö verða meiii menn-
ingai’þjóðir að læra aö skilja. Þeir eru illa upp aldir,
þeir hafa ekkert illt í hyggju.
— Þykist vei’a. menningarþjóð, xirkynjuðu Bretar?
drafaði í ameríkananum. Haldið þið aö þessar eyja-
óverur ykkar skipti einhvefju máli? Nei, nú erum við
búnir að taka við stjórninni, og þið verðið að korna
skríðandi á hnjánum til að fá dolláraha, sem þið getið
ekki án verið Þið gieríð ekkert annað en kveina og kvarta
eins og gamlar kerlingar, til þess að viö sjáum fyrir
yklcur. En það gæti veriö að við gætum tekiö okkur til
og kennt ykkur að vinna og haga ykkur eins og karl-
menn, þótt við séum ekki eins mikil menningarþjóð og
þið. Verið bara rólegir, við skulum sjá um ykkur.
— Æ, haltu kjafti, bölvaðm bandaríski montrassinn
þinn, sagði annar Englendingxn’inn reiðilega, en félagi
hans gx’eip fram í fyrir honum.
— Það er tilgangslaust að tala. við drukkinn kana,
sagði hann. Nú skulúm við lcoma á annan stað, þar sem
ameríkanar fá ekki aögang, og fá okkm’ lokadi’ykk inn-
anum sómásamlegt fólk.
Hann kallaði á þjóninn og borgaði.
— Jæja, svo að þið haldið að þið gétið fundið stað,
þar sem ameríkanar fá ekki aðgang, sagöi liðsforinginn
og hló. Þið getið bölvað ykkur upp á áð það ei* ekki
hægt. Viö Bandaríkjamenn fáum alls staöar aögang,
því að við getum borgað það sem upp er sett, en þið
eruö bölvaðar pöddur. En sjáið þið til, fyrir westan fest-
mn við upp skilti á öllum sómasamlegum veitingahús-
um til að sýna aö negrar fái ekki aögang, og það getur
vel verið að einn góðan veðurdag verðum við að bæta
þvi við, að Englendingar íái ekki aðgang heldur. Því aö
það er fýla af ykkur, þið eruö áö rotna og hvítir merrn
haldast ekki við undir sama þaki og þið.
Englendingarnir tveir gengu út af bamum án þess að
svara, og Bandaríkjamaðurinn sendi þeim síöustu kui’t-
eisiskveðju.
— Ég hélt annai’s að þið væxuð bandamenn, sagði
Egon. . ... ... .......:í„.
— Þá verðúi’ðu að skipta um sköðun, sonur. Þeir eru
veri’i en ftalir þessir bánrisettu englendingar, en þeir
skxiltX' i;á; fytií' .tyi’ðina áður en lýkur. Þeir exu montnari
ög sMtvíktt^ff'éú'. fjandinn sjálfur, og hvaða lið er svo
í þeím? Það veiztu sjálfur, drengur minn. Vorum það
eléki við sem unnum sti’íðið? Það vorum viö sem klekkt-
um á Þjóðverjunum, ítölum og Japönum, og áður en
langt líður gefum við Rússunum þáð sem þeir eiga skilið.
En hvaö halda Englendingar að þeir séu, hvem fjand-
ann eru þeir að belgja sig upp, þegar þaö erum viö sem
stjórnum öllu saman.
*>-

tlR tS$>
xunfiieeus
si&siumcuttaRðoii
Minningar-
kortin
eru tU sölu í skrlfstoíu S6-
síalistaflokksins, Tjarnar-
götu 20; affíreiöslu I>jóðvllj-
ans; Bókabúð Kron; Bóka-
búð Máls oK menningar,
Skólavörðustíg 21, og f
Bókav. Korvaldar Bjama-
sonar f Hafnarfirði
jBÍB
Bílci
Iekið á móti
drengja- og karlmannafötum
næstu kvöld kl. 6 til 7.
Notað & Nýtt,
Bókhlöðustíg 9
Hentng borðpiata — eða diikur

Það er þýðingarmikið að gera
iífið auðvelt og þæ’gilegt, og
ef ma.ður þarf að jafnaði að þvo
mikið af dúkum, lítur msður
vissulega liýru auga til boi’ðs
með plastplötu, sem gerir dúka
alveg óþarfa. Matborð með
plastplötum eru framleidd í
ýmsuin gerðum. og mögulegt er
að fá plastplötuna lausa svo
að hægt er að leggja hana yfir
hvaða borð sem er. Reyndar
þarf iðnaðarmaður að festa
hana á; en ef um gott borð er
að ræða borgar það sig að fá
á það plastplötu, og þá um-
fram allt sterka plötu sem þol-
ir iheita potta, alls kyns loletti
og stöðuga þvotta.
Ef maður hefur meira dálæti
á dúkum, þá sparar maður
mestan þvott með því að nota
mislita og mynstraða dúka..
Hvíta dúka má lita kornbláa,
ryðrauða eða appelsínugula.
Það er miklu lientugra en al-
hvitu dúkarnir. Mvnstraðir
bómullardúkar, köflóttir eða
röndóttir eru allra hentugastir
og þeir eru ódýrir, auðvelt að
þvo þá og þeir endast vel. Það
er hægt að búa til mjög
skemmtilega dúka úr þess kon-
ar efnum. Lítið til dæmis é
kringlótta borðið þar sem dúk-
ur og stólsetur eru úr sama
efni. Heppilegt er að sauma
tvo eða þrjá sams konar dúka.
: þvi að oftar þarf að þvo dúk-
j svo að ekki sé hætta á. að. mað-
ur verði fljótt leiður á því.
Gcrviefni þarf að
þvo daglega
Nú kemur mikið á markaðinrí
af flíkum úr gerviefnum, nælon.
spun nælon, perlon, dacron og
terylene. Öllum gerfiefnúm er
það sameiginlegt, að það þarf
að þvo þau daglega til þess að
þau haldi hreinum og skýrum
lit. Þvottavatnið þarf að vera
ca. 45 stiga heitt, eða svo heitt
að maður geti með sæmilegu
móti stungið höndunum niður
i það.
Yfirborð spun-nælons er ekki.
eins slétt og gljáandi og nælóns;
þess vegna verður þetta efni
fyrr þvælt. Þegar þett.a efni
er þvegið má ekki burstá það-
eða vinda, heidur þarf að þrýsta
þvottavatninu varlega gegnum.
efnið. Ohreinar brúnir þarf að
núa varlega milli lófanna og
aldrei má nota bursta, því að
hann getur rifið efnið upp.
Skyrtu úr spun-nælon þarf að
hengja upp rennvota — annars
krypplast hún frekar en venjuleg-
nælonskyrta.
. Nýjasta gerviefnið er terylene.
sem mjög .auðvelt er að þvo ef
farið er eftir ráðleggingunum
hér að ofan, og það krypplast
ails ekki. Og öll gerviefni þarf
að þurrka innanhúss.
Útgefandl: Sameiningarflokknr alþýð'u — Sóslallstaflokkurinn. — Rltstiórar: Magnún
Kjartansson (ób.), Sigurður Guðmundsson. — Fréttaritstjóri: Jón Bjarnason. — Blaða-
menn: Asmundur Sisurjónsson, Bjarni - Benediktsson. Guðmundur Vigfússon. ívar H.
Jónsson, Magús Torfi Ólafsson. — Auglýsingastjóri: Jónsteinn Haraldsson. — Rltstjórn,.
afgreiðsla. auglýsinEar, prentsmiðja: BkólavörSustig 19. - sími: 7500 (3 linur). - Áskrift-
arverð kr. 20 á mánuSl í ReskJavik oe nágrenni: kr. 17 snnarsstaðar. — LausasöiuverSB
kr. 1. — Frentsmiðja ÞjóSvUj&ns b.f.