Þjóðviljinn - 04.12.1955, Blaðsíða 4

A) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 4. desember 1955
( _
Hollráð haiiíla öláunöiuiuin sem
Jhætta sér út á hálan ís“
j Nú er fyrsti snjórinn kominn
Ög úr þessu má fara að búast
við frosturn — og hálum göt.
Um. Það er því full ástæða til
að gefa ökumönnum nokkrar
ábendingar ekki sizt þeim sem
litla reynslu hafa í akstri,
hætta sér út ,,á hálan ís“ í
fyrsta sinn nú í vetur.
Það helzta sem ökumenn
þurfa að hafa í huga í færð
eins og þeirri sem nú má bú-
ast við er,
• að aka ekki hraðar en svo
að þeir hafi fullt vald á
ökuiækinu hvað sem fyrir
i- kemur,
að breyta ekki snögglega
um hraða, hvorki auka
hann né minnka, þegar ekið
er á hálku,
'# að draga úr benzíngjöfinni
ef bíllinn byrjar að
,,skrensa“,
# að skipta í iægri gír hve-
nær sem hætta getur ver-
ið á næstu grösum, eins og
t. d. við götuhorn,
'# að beygja til hægri í hvert
sinn sem aftyrhjólin
„skrensa" til hægri og öf-
ugt.
Þeir sem eiga bíla þar sem
hreyfillinn er aftur í ættu að
setja festu í bílinn að framan,
t. d. vænan sandpoka. Það
gerir vagninn stöðugri, auk
þess sem gott getur verið að
hafa sand við höndina, þegar
ekið er í hálku.
Það skiptir þó allra mestu
máli að ökumennirnh- forðist
eftir megni að notá hemlana.
Það er betra að gefa bílnum
örlítið meira benzín ef hann
skrensar í beygju. Ef ekki
verður hjá því komizt að nota
hemiana, þá er réttast að
smáhemla, þ. e. stíga léttilega
á fótstigið nokkrum sjnnum.
Það er lífshættulegt að læsa
hjólunum nieð hemlununi í
háljku.
Hvergi er hættulegra að nota
hemlana en rétt áður en komið
er af hliðarvegi inn á aðal-
braut. Það nægir ekki að
treysta á síðustu 50 metrana,
þar hafa svo margir bílar
stanzað og farið af stað aftur,
að hálkan er þar meiri en
annars staðar.
Bíleigandinn þarf að fá sér
ýmsan útbúnað ef hann á að
vera vel undir hálkuna búinn,
hjólbarðarnir skipta hér miklu
máli. Barðarnir á afturhjóiun-
um eiga að vera með þverrif-
um, sem gefa góða viðspyrnu
og auðvelda hemlun, en barð-
arnir á framhjólunum eiga að
vera með langrifum, sem auð-
velda stjórn þeirra. Keðjur eru
að sjálfsögðu nauðsynlegar.
Þeir bílaeigendur sem aka
langar leiðir .eftir þjóðvegum
að vetri til þurfa að hafa með
sér sérstakan útbúnað: dráttar-
taug, sandpoka, spýtur til að
gefa viðspyrnu, snjóreku, tvö
lyftitæki (dúnkrafta), öxi.
Tékkar hafa orð á sér fyrir að framleiða vandaðar iðnaðar-
vörur, ekki sízt ýmsar þungalðnaðarvörur, svo sem bifreiðar.
Eftir stríð liafa þeir iagt aukna áherzlu á framleiðslu flugvéla,
sérílagi af ininni gerðum og hafa flutt þær út; a.m.k. ein
slík tékknesk flugvél er í notkun liér á landi, var keypt í
Tékkóslóvakíu í ár og flogið hingað heim. Hér sést ein þessara
tékknesku fiugvéía sein framleiddar eru til útflutnings, Aero
45. I lienni eru f jögur sæti og hún er öll úr málmi. Tveir Waiter
Minor hreyflar knýja hana, afköst þeirra eru 210 hö. og liá-
markshraði 285 km/klst.
I FIMMTUDAGSPÖSTINUM
stóð þessi setning í lok pistils-
ins um verðlagið: „En hér
kemur svo bréf, sem raunar
; fjallar um verzlun og sölu-
: mennsku, þótt þar sé um að
ræða aðra og sennilega verð-
' xneiri hluti en neyzluvörur
Reykvíkinga." Og næst á eftir
kom svo bréf frá „móður.“
En þessi setning átti við allt
annað bréf og lenti þarna fyr-
ir einskæran klaufaskap Bæj-
: arpóstsins sjálfs. Em allir að-
ilar, og þá fyrst og fremst
bréfritari beðnir afsökunar á
þessum afglapahætti mínum.
.; — En hér kemur bréf um
• ferðalög með strætisvögnum.
: „Farþegi" skrifar: „Eg sá í
; blöðunum í dag, að Strætis-
;j vagnar Reykjavikur áforma
i að kaupa tíu dísilvagna á
næsta ári. Þetta þóttu mér
- góð tíðindi, því að það er
nauðsynlegt að fá fleiri vagna
á fjölförnustu leiðimar, a. m.
k. í sumum ferðum. I fyrstu
ferðinni á morgnana eru
þrengslin í sumum vögnunum
slík, að til vandræða horfir;
það er beinlínis oft örðugt
fyrir fólk að komast út úr
vagninum, þar sem það þarf
að fara úr. Sama er að segja
um ferðirnar um liádegið,
_ jsegar fólk er að fara í og úr

Aísakið aíglapaháttinn — Þröng á þingi í strætó —
Erfitt að komast út úr vögnunum — Bifreiðaröðin
meðfram Austurvelli
mat, og eins kl. 5 og 6, þeg-
ar fólk fer heim frá vinnu.
Þegar vagninn, sem ég fer
með (Kleppsvagn) leggur af
stað frá torginu um hádegið,
er venjulega orðið svo þjapp-
að í hann, að maður getur
ekki hrært legg né lið, og
þeir, sem þurfa að komast
út úr vagninum á fyrstu
stoppstöðunum, verða að
ryðja sér braut gegnum hóp-
inn, til þess að komast að
dyrunum. Verður oft lengri
stanz en þyrfti að vera, vegna
þess, hve erfiðlega farþegun-
um gengur að komast út úr
vagninum, en eins og kunnugt
er, verða strætisvagnamir að
hafa sig alia við, til þess að
komast leiðar sinnar á þeim
tíma, sem þeim er ætlaður
fyrir hverja ferð. Það er því
áreiðanlega von allra þeirra,
sem verða að nota strætis-
vagn, að úr fyrrnefndum
kaupum geti orðið, því að
vonandi gæti það eitthvað
bætt úr þessu vandræða-
ástandi.“ — Það virðist sem
sé vera „þröngt á þingi“ í
Strætó enn þá, þrátt fyrir all-
an bílainnflutninginn, sem
forráðamenn Strætisvagnanna
telja, að hafi höggvið tilfinn-
anlegt skarð 1 fargjaldatekj-
ur þeirra. Við höfum stund-
um minnzt á bíla og umferð
hérna í „póstinum" áður, en
samt langar mig til að bæta
dálitlu þar við. Um daginn
átti ég leið um Austurvöll.
Allt í kringum „völlinn" stóðu
bílar í því nær óslitinni röð.
Við Vallarstræti og Thor-
valdsensstræti stóðu siunir
Enda þótt hlutur bandarískra bíiaframleiðenda af þeim bílum.
sem seldir eru á lieimsmarkaðinum liafi stórum minnkað síðan
fyrir stríð, flytja þeir ]ió enn út fiesta vörubíla. — Myndin cr
teliin í Ford-verksmiðjunum í Kaupmannahöfn þar sem settir'
eru saraan bíiar sem fara á inarkaðinn á Norðuriöndum.
Borgward hefur ekki
dreffið saman seffliii
o o
Þættinum hefur borizt eftir-
farandi athugasemd frá um-
boðsmönnum Borgwards hér
vegna smáklausu sem birtist
hér fyrir alilöngu, en þar var
sagt frá að Borgward hefði
fækkað allverulega í starfslið ij
sínu: „Okkur hafa borizt eftir- J
farandi upplýsingar frá fullá- $
byrgum aðilum í þessu máli: '<
„f Borgwardhringnum eru)'
þrjár sérverksmiðjur, Borg-
ward, Lloyd og Goliath, sem
aliar framieiða bifreiðar und-
ir eigin verksmiðjuheiti.
Snemma á yfirstandnndi ári
bætti Bopgward við sig 2.700
starfsjnönnum, Goliath 1.450 og
Lloyd 1.660. Seinna á árinu
sagði Borgward upp 1000 starfs-
mönnum, aðailega vegna árs-
tíðasveiflu í bifreiðafram-
leiðslunni. Til öryggis var þó
400 af þessum 1.000 starfs-
mönnum sagt upp með löngum
fyrirvara. Um svipað ieyti og
af sömu ástæðum sagði Goliath
upp 394 starfmönnum. Borg-
wardhringurinn hefur nú í
þjónustu sinni um 18 þús.
bílarnir svo ólánlega, að þeir
voru til stórtrafala fyrir um-
ferðina um þessar götur, og
í Pósthússtræti, fyrir framan
„Borgina“, stóðu bílar beggja
megin við götuna, svo að ó-
geriegt var að mætast þar.
Hvernig væri að banna alia
bílaumferð um Vailarstræti og
Tliorvaldsensstræti ? Það verk-
ar dálítið ónotalega á mann
að sjá lúxusbíium raðað
svona í kring um Austurvöll,
hjartastað bæjarins. Og þeg-
ar flutningabílar koma með
vönir í nýju búðina (Kjör-
búð), stöðvast óhjákvæmilega
öil umferð um Vallarstræti,
meðan verið er að bera vör-
urnar af bílunum, þar eð aðr-
ir bílar komast ekki fram
hjá þeim. En ef ekki þykir
fært að banna bílaumferð um
umræddar götur, þá finnst
mér vel koma tii álita að gera
Austurvöll að bílastæði, og
bi-eikka göturnar meðfram
honum. — Að lokum er ekki
úr vegi, að áminna alla þá,
sem bifreiðum aka liér í bæ
(og raunar annarsstaðar
líka) um að fara varlega í
fyrsta snjó vetrarins. Það
verður ótrúlega fljótt flug-
hált á götunum, og í hálku
tjóar lítið að treysta á heml-
ana.
starfsmenn, þar af munu nær
11 þús. manns vinna að fram
leiðslu Borgward-bifreiða.
Á fyrstu 10 mánuðum yfir-
standandi árs framleiddí Borg-
ward-bifreiðahringurinn í.
Bremen hart nær 100 þús. bif-
reiðar, en það samsvarar 15-
af hundraði af aliri bifreiða-
framleiðslu Vestur-Þýzkalands..
í dag mun fimmta hver bifreið
í Vestur-Þýzkalandi eiga rót"
sína að rekja til Borgward
Lloyd og Goliath í Bremen.
Hinn 1. júlí s.I. hafði fram-
leiðsla Borgward-bifreiða auk-
izt um 38,7 af hundraði miðað
við árið á undan, framleiðsla.
Goliath um 54,3 af hundraði
og framleiðsla Lloyd um 77 af
hundraði. Á sama tíma jókst
heildarframleiðsla fólksbifreiða
í Vestur-Þýzkalandi aðeins um-
19,3 af hundraði.“
HgóSbeirSar í
mörgum Sifum
í framtíðinni verður hægt að
fá hjólbarða í alls konar lit-
um. Fyrir nokkrum mánuðum
komu fyrstu fjöldaframleiddu
hjólbarðarnir, brúnir, grænir
og bláir, á bandaríska markað*
inn.
í Bandaríkjunum er þetta
taiin eðlileg þróun, hingað til
hefur allt verið miðað við að
bæta hæfni og endingu hjól-
barðanna, nú á einnig að vera
hægt að láta þá líta vel út.
Litun barðanna er ekki miklum
vanda bundin, litarefninu er
blandað saman við gúmið og
liturinn hverfur ekki, þótt
barðarnir slitni.
Framleiðsla á lituðum börð-
um er að sjálfsögðu dýrari,
framleiðendumir horfa ekki í
þann kostnað. Þeir hafa í huga
að kvenfólkið ræður miklu um
bílakaupin, og í Bandaríkjun-
um eru það oft konurnar sem
nota bílinn mest. Þær aka
manninum í vinnuna og börn-
unum í skóla. Og konurnar
eru samar við sig, þær hugsa
ekki eingöngu um hvernig
hreyfillinn er, útlitið skiptir þar
líka máli, og kannski ganga
sumar svo langt að þær vilji að
litur hjólbarðanna fari vel við
nýju kápuna!