Þjóðviljinn - 04.12.1955, Blaðsíða 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 4. desember 1955
„Þrír eiginmeim“ á Akureyri
Pramhald af 6. síðu
ars$onar og engar sleitur á
því. I þriðja þætti í atriðinu
um vindlingakveikjarann er
hann skyndilega kominn beint
úr lífinu sjálfur — eðlilegur.
Listmálarann Noel Lytton,
R.A., leikur Jóhann Ögmunds-
son, og ber hann leikinn uppi
— það er talsverður karakter
í persónunni hjá honum, líf
og frjálsmannleikur þessa
kynduga Bóhems speglast út
úr svipbrigoum og hreyfing-
um. Jóhann situr og stendur
og hreyfir sig um sviðið ekki
á þann hátt, að bundin væri
í hann snúra, sem hann léti
stjórnast af, heldur alveg eins
og hann væri heima hjá sér.
Hlutverkið er ekki óskemmti-
legt, en það þarfnast sér-
stæðrar innlifunarkenndar,
sem Jóhann virðist gæddur.
Annars mætti hann öðrum
þræði vera jafnvel enn
skringilegri, eitthvað í líkingu
við þær manngerðir, sem eru
kenndar við listamannahverf-
ið Bloomsbury í London og
minnisstæðar eru úr bókum
og kvikmyndum.
Teppafilt
Verð kr. 32.00
T0LED0
Fischersundi
Jón Norðfjörð minnist ég
ekki að hafa séð jafn-geð-
þekkan í hlutverki, síðan ég
var pottormur á Akureyri. Eg
hef séð hann í Manni og konu,
gott ef ekki í Skugga-Sveini,
Pilti og stúlku, Jeppa á Fjalli
og ég veit ekki í hverjum
aragrúa af öðrum sjónleikj-
um niðri í gamla Gúttó, og
hann hefur alltaf haft svo
hátt, stundum minnt á hið
helga dýr Indverja, þótt ljótt
sé að segja. Og þegar ég var
lítill drengur fannst mér þetta
hlyti að vera óþarfi af mann-
inum að láta svona alltaf —
og þetta hefur ekki breytzt
með árunum: Skoðun mín ó-
högguð. En nú bregður svo
við, að Jón situr á sér, þegir
svo dæmalaust fallega, þegar
við á, en það er oft; lögfræð-
ingurinn James Fothergill á
ekki að vera sérlega skraf-
hreyfin persóna. Jón gerir
margt vel í hinum þögla leik
sínum — kunnátta leikarans
nýtur sín óvenju vel í gervi
lögmannsins andkannalega.
Og þá er komið að tveimur
nýjum andlitum á akuréyrsku
leiksviði, ungum stúlkum, sem
spreyta sig í fyrsta sinni:
Þóreyju Aðalsteinsdóttur í
hlutverki einkaritarans; Önnu
Þrúðu Þorkelsdóttur, er leik-
ur þernuna Elísabetu. Ungfrú
Þórey leggur sig fram við að
skila erfiðu og stóru hlut-
verki, því að þótt kyn sé, er
ritarinn veigamikil persóna
frá hendi höfundar og að
mörgu leyti ekki vandaminni
í leikmeðferð en sjálf Leon-
| ÞJOÐVIUANN vantar ungling
til að bera blaðið til kaupenda á
5
Seltjarnarnesi
Talið við afgreiðsluna. — Sími 7500.
óra. Með fullri virðingu lang-
ar mig til að benda ungfrúnni
á að venja sig af illum ávana,
sem hún hefur tileinkað sér,
þessum vindingi augnanna.
Hún þarf ekki að ofgera
augnaleiftrunum, þótt yndis-
prýði hverrar meyjar liafi
löngum þótt, að „brámáni
skini brúna brims af ljósum
himni........“ Einnig er ég
ekki í vafa um, að henni tekst
að lagfæra áherzlu orðanna,
svo að raddblær samþýðist
efni.
Þernan hjá Önnu Þrúðu
sannfærir, og vel ferst henni í
atriðinu þegar málarinn mælir
hana í krók og kring og er
að fara á fjörumar við hana
— leikurinn geðugur og spáir
góðu.
Leiksviðið er nýtízkulegt
sem vera ber og allt hið þókn-
anlegasta, en tjöld málaði
Þorgeir Pálsson í samráði við
leikstjóra, og ekkert heyrðist
til hvíslarans, en það er at-
riði, sem miklu .varðar. En'
gægjugötin á leiktjaldínu
verða að leggjast af — þau
eru óvirða ekki síður úti í
landsbyggðinni en annars
staðar, og þarf ekki vit til að
skilja það, heldur sálrænan
þrifnað. Ljósameistara brást
bogalistin í þriðja þætti, hann
var seinn í svifum.
Fögnuður gesta á frumsýn-
ingu var mikill, og voru leik-
stjóri og leikendur ákaft
hylltir.
Akureyri 27. nóv. '55
Steingrímur Sigurðsson.
Fornminjar
Framhald af 7. síðu.
Fyrstu fornminjarnar þarna
fundust í desember í fyrra er
verið var að grafa fyrir húsi í
brekku. Sjö metrum ofar í jarð-
iögunum en axir apamanna fund-
ust minjar um neanderdals-
menn, sem byggðu Evrópu um
síðustu ísöld.
—
Fáeinar bóka verzlanir
selja nú síðustu eintökin
af bókinni
KV/EÐIÐ
UM FANGANN
eftir OSCAR WIL.DE
í þýðingu Magnúsar Ásgeirs-
sonar, sem gefið var út á fyrra
ári í 350 tölusettum eintökum
í alskinni, árituðum af
þýðanda.
AKRAFJALL
_________________J
Þriðja einvigisskákin
Framhald af 6 siðu
búinn að jafna leikinn
23. . . . Fe3—g7
24. Hal—el »d8—f6
' 25. Kgl—g2 Rg7—eG
26. Bh2—gl Ha8—d8
27. Hel—dl
Loks 'sér hann að e-línan er
einskis nýt og undirbýr nú skyn-
sam’cga áætlun: c-peðið skal
fram svo að unnt sé að beita
biskupunum. En á meða.n dreg-
uf ujVp biiku í annarri átt.
27. ... . Hf7—h7
Fyrsta atlögumerkið. Hvítur er
alveg berskjaldaður á h-línunni,
svo iað svartur hótar jafnvel Dh8
með iilvei'jandi sókn á h3.
28. c3—c4 g5—g4!
29. f3xg4
Erfitt er að finna betra svar.
JVBCDEFGH
29. . . . Bd6xg3!!
Þessa ljómandi fallegu fórn
var ekki auðve't að sjá fyrir.
Varla er um 'annað að ræða en
þiggja. biskupinn, þvi að svartur
nær nokkurn veginn sömu sókn
þótt hann sé ekki tekinn. Og
taki 'hvítur með kóngi símmi
leiðir Dh4t til vinnings í fáum
ieikjum En hvernig getur svart-
ur ha’dið sókninni áfram, ef
hvítur drepur með riddara?
30. Rflxg3 H7xh3!!
Þessa giæsi’egu hróksfórn hef-
ur Friðrik haft í hugia l>etrar
hann fórnaði biskupnum. Merg-
urinn málsins er sá, að ef hvit-
ur drepur hrókinn mátar svart-
ur fallega í öðrum teik: 31. Kxh3
Rf4t 32. Kh2 Dh4 mát! Það er
örðugt að finna nokkra vöi-n;
sem dæmi má nefna 31. Bf2 Rf4t
32. Kgl Dh4 33. He3 Rxd3 og
síðan f5—f4. Aðriar tilraunir
sýnast allar bera að sama
b.runni.
31. g4xf5 Re6—f4ý
32. Kg2—f3 Df6—h4
33. Bgl—f2
Eða 33. Hg2 Rxg2 34. Dxg2
Dhðt 35. Kf2 Dxdl 3C. Dxh3
Dxd3 og vinnur.
33. . . . KÍ8—h7
Einn hægiátur leikur ofan á
öll ósköpin! Svartur hótar Rg5t
og siðan Hxg3.
34. Hdl—gl Rh7—g5t
35. Kf3—e3 Hd8—e8t
36. Ke3—d2 Rg5—f3f
Þessi riddari minnir helzt á
Skúliaskeið með breyttri skipan
hlutverka!
37. Kd2—c3 Rf4xe2
38. Rg3xe2
38. . . . Dh4xf2
Eftir Bxe2, Rxgl er Rg3 í upp-
námi.
39. Hglxg6t Kg8—h8
Bílahappdrœtti Þjéðviljans er vinsœlasta
happdrœtti érsins
Dredð um tvo bíla 23. des
Allir eru jafn rétthóir gagnvart heppninni
40. Dc2—cl
Enn á hvitur veika von um
þráskák eða eitthvað í þá átt-
ina.
40. . . . Hc8—e3!
Hótar meðal annars Dxe2.
41. Re2—f4 He3—el
Og hvitur gafst nú loks upp,
því að Friðrik hótar ekki ein-
ungis Hxclt. he’dur Dxd4t
Taflmennska Pilniks hefur verið
heldur svip’ítil í þessari skák,
en Friðrik hefuv sjaldan jteflt
betur, enda er ekki ólíklegt að
Skákin eigi eftir að birtast í
skáktíniaritum víða um heim
eins og sumar af fyrri skákum
hans.
Drætti ekki frestað
Aðeins 10 kr. miðinn
éí
V/S> ABNAFtJOL
•ngftvri .*■ 'íími 822109
‘"W.Jhrevtf újiMFftl
'^ihringOjrr