Þjóðviljinn - 18.10.1956, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 18. október 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (11,
17. dagur
ungfrú Chen hátíðlega. „Eg hef verið að athuga yður
meðan þér genguð fram og aftur eftir ganginum og
mig langar að segja yöur dálítið.“
,,Eg gleymdi að taka kápuna yðar. Afsakið — leyfið
mér að-----------“
,,Nei. Það gerir ekkert til. Eg hef hana hérna við
hliðina á mér. Mig langaði aðeins til að spyrja yður,
hvort allár ajnerígkar stúlkur séu líkar yður. Því • ég
hef aldrei talað við neina þeirra áður — ekki í raun og
veru.“ Spalding fannst, að það væri ekki hinn annar-
legi framburður, heldur miklu fremur blær og hljóm-
fall raddarinnar, sem gerði tal hennar svo hugfellt.
Hún brosti og vissi ekki, hverju hún átti að svara.
„Þér eruð syo ljómandi falleg“, sagði ungfrú Chen
og var hrifin, „ég veit aö mér muni finnast ég hræði-
lega Ijót, ef allar amerískar stúlkur eru svona fallegar
og_g'óðar.“
Spalding kirigdi munnvatni og fann, að hún stokk-
roönaöi. Gat það verið stúlka, sem talaði þannig?
„Eg held, að þér þurfið ekki aö hafa áhyggjur af
neinu.“ Hún var fegin, þegar hún heyrði í hreyflpnum
fyrir utan, því að einlægni ungfrú Chen hafði gert
hana alveg orðlausa.
Dan Roman athugaði, hvort blökurnar hreyfð'ust eðli-
lega, þegar þeir óku vélinni út á brautarendann. Þeir
Sullivan handléku tækin eins og æföir skurðlæknar, er
þeir samhæfðu kveikjurnar á öllum fjórum hreyflun-
um og reyndu skiptibúnaðinn í skrúfunum. Þegar þeir
höfu fullvissað sig um, að hver hreyfill mundi skila
tilætlaðri orku, þegar þeir höfðu stillt jafnvægisstýi’ins>
og hæðarmælana og opnaði gervisjónhringinn þegar þeir-
voru alveg sannfæröir um, að hitastig og þrýstingur
* voru nákvæmlega eins og átti aö vera — þá fóru þeir
á nýjan leik yfir prentaða öryggislistann. Því. þó að þeir
hefðu endurtekið þetta hvað eftir annað ótal rpörguml
sinnum, unz. það var orðið greypt í huga þeirra, þá
voru þeir ekki þeir óvitar að treysta minninu einu sam-
an. Þeir voru ekki að leggja út í neitt ævintýri og það
mátti ekki sýna neina iéttúð. Þetta var eins og að hefja
viðskipti,; þar sem mistök gátu haft örlagaríkari af-
leiðingar en gjaldþrot. Sem atvinnuflugmönnum var
þeim Ijósit, aö þrátt fyrir frábæra véltækni, er gekk,
fullkomnún næst, gat alltaf eitthvað komið fyrir. Þjálf-
un þeirra og reynsla hafði öll miðast viö það aö reyna
að koma í veg fyrir þessi mistök og vera fljótur aö bæta
úi' þeim, ef þau urðu þrátt fyrir allt ekki umflúin, Flug-
vélin, sem þeir sátu í, hafði veriö upphugsuð af mönn-
um, sem áttu sér þá ósk heitasta að sigrast á þyngdar-
lögmálinu; glæsilegurn, skarpgáfuðum mörinum, sem
smíöuðu úr draumum sínum raunverulegar vélar með
undraveröa hæfni og eiginleika. En þó þeir heföu full-
komnaö verk sitt, gátu þeir ekki séö fyrir endanlegan
árangur, því aö jafnvel snilligáfu þeirra var um megn
,að skyggnast inp í hugarfylgsni flugmannsins. Lokaá-
byrgöin'hyildi: á mönnum eins og Sullivan meö stóru,
öruggu hendurnar, og Dan Roman meö djúpu, áhyggju-
fullu augun. Þeir voru stoltir yfir því hlutverki, er þeim
var ætlaö, og gagriteknir af eftirvæntingu þessa stuttu
Stund fyrir flugtakið. Þama blandaðist einkennilega
'saman geöshræring og köld athugun á tölfræðilegum
staöreyndum.
Hobie Wheeler kunni enn ekki fyllilega aö meta á-
nægju þeirra eöa alvöru. Honum íundust viöbrögð þeirra
hæg og barnalega varfærin. Þegar öllu var á botninn
hvolft var þetta bara venjuleg flugvél, ein af mörgum.
Ef hann heföi mátt ráða, hefðu þeir verið komnir á
loft fyrir tveim mínútum. Nú beiö hann óþolinmóöur,
horfði upp í gegnum glerhvolfiö og géispaði móti sólinni.
„Flugturn — Fjórir-tveir-núll. Tilbúnir að fara.“
„Roger, Fjórir-tveir-núll. Viðbúnir til flugtaks.“
Sullivan þrýsti dálítið á benzíngjöfina og gaf öllum
benzíngjöfina en tók sjálfur um stýrishjólið. Þegar loft-
hraðinn var orðinn áttatíu mílur á klukkustund færði
hann stýrisstöngina — rétt svo aö nefhjóliö lyftist frá
jörðu. Rennibrautin virtist hverfa inn undir flugvélina
með miklum hraöa, svo þaö var engu líkara en hún
væri jafnóðum undin upp á heljarstórt kefli.
Hraðinn jókst jafnt og þétt. Þegar hann var oröinn
hundrað og tuttugu mílur á klukkustund færði Sullivan
stýristöngina dálítið meira, og skyndilega voru þeir
komnir á loft. Flugbrautin hvarf og Sullivan rétti úr
lófanum og gaf merki meö því aö lyfta hendinni upp
á við.
„Upp meö hjólin!“
Hobie, sem stóð við hlið hans, teygði sig áfram og
greip um hjólbúnaðarstöngina. Þrjú græn Ijós kviknuðu
á mælaborðinu og þrýstivökvakerfiö dró upp hin þungu
hjól. Sullivan hélt nefi vélarinnar niður á við, því að
mest öryggi var í hraðanum. Þó einn hreyfillinn bilaði á
hundraö og þrjátíu mílna hraða, yrði tiltölulega auð-
velt aö bæta úr því — þó tveir hreyflar biluöu á
hundrað og fjörutíu mílna hraða, gætu þeir samt kom-
izt örugglega niður á jörðina aftur. Hvorki Sullivan né
Dan áttu von á, aö slíkt kæmi fyrir, en þeir voru reiðu-
búnir aö mæta því.
„Þrjátíu og fimm þumlungar og snúningshraði
tuttugu og tveir fimmtíu." Sullivan talaöi hægt og
skýrt, svo ekki yröi um neitt að villast, ekki af því aö
hann héldi aö Dan mundi misskilja sig, heldur vegna
þess að honum fannst það góð regla aö gefa skipanir
sínar á þann veg, aö þær væru rétt túlkaöar. Hraöinn
fór upp í hundrað og fimmtíu mílur, og hæöarmælirinn
var rétt í kringum fimm hundruö. fet.
„Blökur upp! .... fimm gráður í einu!“ 'Sullivan
hækkaði róminn, svo hann yfirgnæföi vélarhljóöiö og
hvininn í loftræstikerfinu í flugþiljunum.
„Meiri orku. Eg hækka mig!“
Dan gaf meira benzín og stillti skrúfustýriö meö
fimum fingrum, þangað til samstillimælarnir stóöu
kyrrir og allir hreyflarnir gengu sem einn væri.
r

timS16€U0
mausmacaaEiðoa \
MiiininsarkortlB ers tii söln !
1 vkrifstofu Sósíalistaflokks- ;
ins. T.iarnargötu 20; afgTeiOslu «
Þjóóviljans: Bókabúí Kron: \
Bókabúð MáLs og mennlngar.
Skólavörðustíg 21; og i Bóka- v
verzlun Þorvaidar Bjarnasoa- i
•r i Hafnarfirði
UGGUR LEIÐIN

á tízkusýningu í
4
m -
msMZzm.
U V/D Af?MA

Af?MASUOL
&r:
Þessi vel sniðni síðdegiskjóll
til sýningar fyrr en sumarið
rann upp. í haust er rautt
tízkulitur, ýmsir rauðir litir, og
rauður er hann þessi kjóll s.em
hér birtist mynd af.
Hangaiidi brjóst
gjafir
Mikill er sá gaumur, sem
bringu kvenna er gefinn nú
sem stendur. Það má sjá á öll-
um þessum myndum af skraut-
legu kvenfólki, sem blöðin birta
jafnt og þétt. Flestar reigja
þær sig mikið afturábak, og
eru í svo flegnu, að þær mega
kallast berar niður að mitti.
En ekki eru allar konur þannig
úr garði gerðar, að þær geti
•sýnt sig' svona naktar, sumura
er það áskapað að liafa hang-
andi brjóst, sumar :fá það við
fæðingu, og þetta þykir sumum
mikið mein, og setja það meira
fyrir sig en vert er. Það má
mikið bæta úr pieð daglegum
leikfimisæfingum eða ' sundi.
Þvoið ennfremur brjóstin dag-
lega úr heitu og köldu vatni
til skiptis. Þvoið ekki brjóstin
úr heitu vatni án þess að skola
á eftir með köldu. Það má einn-
ig reyna hormónagjafir, en ekki
munu margar konur láta verða
af því.
'En umfram allt settu það
ekki of mikið fyrir þig þó að
þú hafir ekki bringu slíka sem
Gina Lollobrigida; hver veit
nema þú hafir eitthvað annað
til að bera, sem ekki er minna
um vert.
(og stúlkan, sem í honum er)
. _ er sýnishorn af kveníatnaði
jóium hieyflunum js.fna, oiku. Á mcelciboróinu vo.r eins s^ni tízkuverzlun ein í London
og’ lifnaði yfii öllu, þGg’ai visainir a þrýstiniælununi og’ hefur sýnt í Moskva í sumar.
hieyfilsnúningsmælunum fóiu að snúast á skífunum. |Hausttízkan var raunar tilbúin
Sullivan yar meö liugann viö tækin, en leit varla á
flugbrautijna fram undan, og sama geröi Dan. Því enn-
þá var tírþi til aö/ loka benzíngjöfinni og stiga æ heml-
ana, ef eijtthvað óvænt kæmi fyrir. En inælarnir voru , — ------------
, J A.ugIysingastJorl: Jónsteinn Haraldsson. -- Ritstjórn, afgreiQsla, auglýsingar, prentsmiðja: Skólav.iirSustíg 19. — Simi 750Qt C3
StOOUgir Og-'StaUívan ansegöur, SVO að hahh'Iét Dail éftir r TífiWV"- Áskriftáxverð kr. 25 á mánuði l Reykítfvik'ög'; haéréh'nírkr. U2;niQftrsstaöár. -- Lausasöluverð kr. 1. — Prentsn>*ðJ*
pJóSvllJans h.I.
IIIQOVILIINM Útgefandi: Samelningavflokkur alMBu — Sásialistallokkurinn. — RitstJórar: Maenús Kjartansson
(áb.I, SteurSur Guó'muudsson. — Fréttaritstjörl: Jó)v Újarnason. — BlaSamenn: Ásmundur Sigur-
jónsson. B.iarni Benedlkt'sson. GuSmundur Vigfússón, fvar H. Jónsson, Magnús Torfl Ólafsson.