Þjóðviljinn - 10.11.1956, Blaðsíða 5

Laugardagur 10. nóvember 1956 — ÞJÓÐVILJINN — (5-
undrun, gremju og kvíða«
Opið bréf frá pólskum kommúnistum til
aðalmálgagns franska kommúnistaflokksins
Eftirfaraudi „Opið bréf til félaganna við l’Human-
ité“ birtist nýlega í Nowa Kultwra, málgagni sam-
taka pólskra rithöfunda. VHumanité er aöalmálgagn
Kommúnistaflokks Frakklands. Höfundur opna
bréfsins heitir Strzelecki.
FÉLAGAR!
TLfig fýsir að láta í ljós við
ykkur nokkrar þeirra
hugsana og hugmynda, sem
vakna hjá okkur við lestur
ummæla ykkar um þróun mála
í Póllandi og Ungverjalandi.
Þetta bréf verður ekki langt,
en þar verður látin í Ijós
. undrun okkar, gremja okkar,
kvíði okkar. Ræðum fyrst um
Pólland. Sem steini lostnir af
undrun höfum við fj’lgzt með
afstöðunni sem þið hafið tek-
ið síðustu dagana þegar
pólska þjóðin. endurnýjaði
beztú byltingarhefð sína og
bjóst til að verja helgustu
verðmæti sín undir forustu
verkalýðsstéttarinnar, þegar
öll æska okkar hafði aftur
fundið eldmóð og von, þegar
flokkur okkar knýtti á ný
einingarböndin við þjóðar-
heildina. Félagar, þið hafið
steinþagað um þýðingu at-
burðanna sem. verið hafa að
gerast hjá okkur. En það var
meira en þögn. Með afstöðu
ykkar hafið þdð gerzt banda-
menn allra þeirra afla, utan
flokks okkar sem innan, sem
reyna að loka einu leiðinni^.
til að vinátta takist með þjóð
okkar og þjóð októberbylting-
arinnar.
Ifyrsta lagi hafið þið með
birtingu á glefsum úr Figaro
og l’Aurore (Frönsk íhalds •
blöð. Aths. Þjóðv.) reynt að
koma því inn hjá lesendum
ykkar að það sé afturhaldið
eit't sem fagni baráttunni sem
ýið heyjum gegn leifum stal-
ínismans. Síðan birtuð þið án
nokkurra athugasemda grein
úr Pravda, dapurlegrar minn-
ingar, þar sem lirúgað var
saman smásálarlegum rógi og
alvarlegum ásökunum—grein
sem ekki verður birt í safni
í þeirra ritverka, sem eflt liafa
• samband þjóða Póllands og
! Sovétríkjanna, Af öllum þeim
• samkomum, af öllum þeim
fundum sem haldnir voru
vegna áttunda fundar fullskip-
j aðrar miðstjórnar flokks okk-
j ar, og þár sem byltingarsinn-
: uð ábyrgðartilfinning pólsku
! verkalýðsstéttarinnar kom
glöggt fram, hafið þið aðeins
lýst þeim sem haldinn var í
Wroclaw og skar sig algerlega
úr að því leyti að þar kom
fram nokkur sovétfjandskap-
ur. Á þessum stórbrotnu dög-
um hafið þið ekki viljað sjá
neitt nema froðuna, þið hafið
lokað augunum fyrir þeim
volduga og heilbrigða straumi
sem farið hefur um pólskt
þjóðlif.
fjið hafið ekkert viljað sjá
" nema ævintýramenn og
hafið reynt að fela fyrir
frönskum verkalýð verka-
mennina í verksmiðjunum
Zeran og Kasprzak, en það
eru þeir sem sífelit hafa ver-
ið í fararbroddi endumýjun-
arhreyfingarinnar. Þið hafið
ekki kært yklcur um að nefna
athæfi þeirra afla í . flokki
okkar, sem reyndu að bjóða
byrginn vilja verkalýðsins og
flokks okkar. Þið hafið varið
þá stjómmálastefnu sem ein-
mitt þessir menn hafa fylgt
og hlaut að leiða land okkar
og allan hinn sósíalistíska
heim fram á brún hengiflugs.
Þið hafið tekið undir með
þeim sem gagnvart þjóð sinni
og flokki em gagnteknir einni
og aðeins einni tilfinningu:
ótta. Þið hafið tekið undir
stefnu Gerös, sem leitt hefur
blóðbað yfir Ungverjaland.
Eftir þessa kynlegu byrjun
hafið þdð síðastliðinn mið-
vikudag birt grein eftir Mar-
cel Servin, grein sem hvorki
er honum til sóma, flokki
hans né blaði ykkar.
I7ið erum dómbærir í þessu
* máli. Dýrkeypt reynsla
okkar, barátta okkar fyrir að
færa orð og gerðir til sam-
ræmis hvort við annað, við-
leitni okkar til að gera fyrir-
heit sósíalismans að vem-
leika, baráttá okkar fyrir lýð-
ræði öreiganna og vináttu
þjóða á milli, eiga annað og
betra skilið af fomstu Komm-
únistaflokks Frakklands en
iimmæli þar sem fáfræðin og
hræsnin tvímenna. Okkur
finnst einnig, að lesendur
rilumanité eigi rétt á að fá
að vita af þessu. Kenning
Leníns um að sigraðar stéttir
leitist við að grípa til vald-
beitingar til að koma fram
hefndum, sem Servin leggur
svo rækilega útaf, er sannar-
lega einn af hornsteinum
marxismans. En marxisminn
lætur ekki þar við sitja. Sú
nýja reynsla sem varðar leið
alþýðuríkjanna, bæði þar sem
hún hefur verið björt og
dimm, gerir okkur fært að
ganga framar en ýmsar eldri
hugmyndir gera. Saga lands
okkar á síðustu tímum fellur
ekki ekki í mót þeirra vél-
rænu skilgreininga og stein-
runnu kennisetninga sem
finna má í l’Humanité-Dim-
anche. Hún molar í öllum
mikilfengleik sínum grein
Marcels Servins, sem hefur
þungt höfuð en léttvægar
hugsanir.
CJannleikurinn er hlutlægt
^ fyrirbrigði. Okkur er sagt
að atburðirnir í Póllandi beri
í sér frækorn gagnbyltingar.
Okkur er sagt að stéttaróvin-
urinn reyni að nota sér mis-
tök okkar. Má vera, en þá
mætti segja okkur, hver hef-
ur gerzt málpípa þessara ó-
vinveittu afla, hver hefur snú-
ist gegn þeirri stefnuskrá um
framþróun sósíalismans sem
flokkur okkar hefur samþykkt
með hrifningu. Það væri vel
ef l’Humanité vildi svara þess-
ari spurningu. Hið almenna
orðalag greinar Marcels Ser-
vins dregur hulu j'fir tilgang
og þýðingu baráttu okkar.
Það er nefnilega rangt að
gagnbyltingarstraumur fari
um pólsku verkalýðsstéttina.
En hér lýkur undrun okkar
og gremju yfir afstöðu l’Hu-
manité, afstöðu sem kemur
okkur til að halda að Komm-
únistaflokkur Frakklands,
flokkur Alþýðufyikingarinnar,
flokkur Gabriels Péri og
Jaques Decour, hinn stór-
fenglegi flokkur mótspyrnu-
hreyfingarinnar, reyni að
efna til þagnarsamsæris um
söguþróunina.
¥Iér hefst því kvíði okkar,
Við efumst ekki hót um
lokasigur, því að málstaður-
inn sem við berjumst fyrir er;
á engan hátt háður áliti fé-
laganna við l’Humanité. En
kvíði okkar varðar ásigkoniu-
lag flokksins sem þdð eruð
fulltrúar fyrir, flokksins sem
hefur verið og ætti að vera
von vinstri aílanna í Frakk-
landi. Afstaðan sem þið hafið
tekið til atburðanna í Pól-.
landi, tónninn í frásögn ykk-':
ar af harmleiknum í Ung-
verjalandi, er merki um heild-
arviðhorf ykkar til breyting-
anna sem eru að gerast í hin-
um sósíalistíska heimi. Mat
ykkar er, að þessar breyting-
ar séu ekki ykkur i hag, og
þið hagið ykkur eins og þið
vilduð einangra franskan
verkalýð frá þróuninni sem á
sér stað í verkalýðshreyfingu
annarra landa. Það er þetta
sem er svo iskyggilegt.
XTiö erum sannfærðir um að
" endurnýjunarviðleitnin sem
á sér nú stað í öllum löndum
hins sósíalistiska heims — þar
á meðal Sovétríkjunum —
muni bera árangur, en undir
því er komin framtíð hug-
sjónar sósíalismans um heim
allan. En gagnvart öllum þeim
flóknu vandamálum, sem sam-
fara eru breytingunni frá
stjórnarháttunum á tímum
Stalíns, takið þið sömu af-
stöðu^.og menn af sauðahúsi
Gerös. Við álítum að slík af-
staða geri ekki fært að leysa
þau vandamál sem blasa við
kommúnistaflokkunum i vest-
rænum ríkjum, og þá sérstak-
lega Kommúnistaflokki Frakk-
lands, árið 1956. Við áiítum
ekki að frásagnir ykkar og
þagnir ykkar fái kæft áhyggj-
urnar í brjósti franskra fé-
laga, sem af öllu hjarta eru
á bandi þeirra nýju strauma
Framhald á 8. síðu
Haustmynd f rá Norð urheimshautsísnum
i
Svona lítur út á ísnum í grennd við Norðurheimskautið að haustlagi. Myndina tók vísindamaður í einum sovézka,.
leiðangrinum sem hafast við í rannsóknarstöðvum á heimskautsísnum. Sú stöð nefnist „Norðurheimskaut 6“. Þá
fjóra mánu&i sem liðnir exu síðan stöðin var sett á stofn hefur ísinn sem hún stendur á rekið 340 kílómetra leið*