Þjóðviljinn - 21.03.1957, Blaðsíða 6

J5) -4- ÞJÓÐVILJINN — Fimantudagur 21. marz 1&57
Þióðviuinn
Útgefandi:
Sameiningarflokkur alpýðu — Sósíalistaflokkurinn
Alþýðublaðið þegir
ótt leitað væri með logandi
ljósi um allt Alþýðublaðið
i gær fannst ekki nokkurt orð
Uil málsvarnar Áka Jakobssjmi,
en þessi miðstjómarmaður og
t>ingmaður Alþýðuflokksins
Sýsti sem kunnugt er yfir því
'é sunnudaginn var að ákvörð-
nn Alþingis um endurskoðun
ijemámssamningsins og brott-
JEör hersins sé „endanlega og
í&afturkallanlega úr sögunni“
jt»g að Bandaríkjunum væri
„skylt“ að hefja nýjar her-
fnámsframkvæmdir, m a. hafn-
jorgerð þá í Njarðvík sem Áki
Jhafði bundið mestar vonir við.
WTins vegar hafa miðstjórnar-
fundur Framsóknarflokks-
Sns og Tíminn svarað Áka.
Týsti miðstjómarfundurinn yf-
Jir þeirri stefnu „að ekki sé er-
jlendur her hér í landi þegar
lEriðartímar eru að dómi Is-
Sendinga". Og Tíminn áréttir
Jþessa ályktun í forustugrein
jEirini og segir: „Aðalfundurinn
Jminntist nokkuð á varnarmálin
i ályktun sinni. Eru þar árétt-
tuð þau meginsjónarmið, sem
Jkomu fram í ályktun flokks-
l>ings í fyrra og ályktun Al-
l>ingis frá 28. marz, þ. e. að
jfslendingár vilja hafa sam-
■yinnu við nágrannaþjóðirnar
■tirri varnarmálin, en þó ekki
íbafa her í landinu á friðar-
Íímum. Frekari árétting var
iekki nauðsynleg, þar sem á-
lykíuniri frá 28. marz stendur
aswrttt
enn í fullu gildi,! þótt fram-
kvæmdum hafi verið frestað
að sinni." Þessum ummælum
er -beint sérstaklega til Áka
Jakobssonar, enda er Áki að
nokkru leyti fulltrúi Fram-
sóknarflokksins og því aðeins
þingmaður að hann naut stuðn-
ings hans og atkvæða.
|7n Alþýðublaðið þegir sem
sagt. Ekki er því þó stætt
á þögninni. í núverandi stjóm-
arsamstarfi var Alþýðuflokkn-
um sérstaklega falið að fara
með utanríkismál. Honum ber
skylda til að framfylgja þar
yfirlýstri stefnu stjómarinnar,
ályktun meirihluta Alþingis og
vilja meirihluta þjóðarinnar.
Grein Áka Jakobssonar, mið-
stjórnarmanns og þingmanns,
gekk í berhögg við þessa
stefnu, og þjóðin á heimtingu
á að vita hvort birting hennar
var einstæð glópska af hálfu
Alþýðublaðsins — eða hvort
Alþýðuflokkurinn er í raun og
veru búinn að gera það upp
við sig að svíkja (yfirlýsta
stefnu sína og ákvarðanir
þjóðar, þings og stjórnar. Sé
um flónsku að ræða er vand-
inn sá einn að biðjast afsök-
unar á því eins og öðrum Lús-
oddaskrifum blaðsins, en sé Áki
að marka hina nýju stefnu
flokksins með grein sinni hlýt-
ur hún að hafa margfalt al-
varlegri og afdrifaríkari afleið-
ingar.
Flokkur olíukónganna
JlTorgunblaðið heldur enn á-
'*** fram að kenna Lúðvík Jós-
iepssyni viðskiptamálaráðherra
liœ það að Brétar og Frakkar
méðust á Egyptaland, að farm-
féjöld hækkuðu um allan helm-
Mng. af þeim sökum og verð á
toenzíni og olíum hækkaði einn-
Sg mjög um heim allan. Virð-
4st blaðið hafa einstaklega lít-
Sð álit á dómgreind og vits-
,«nunum lesenda sinna, og er
• 3>að í samræmi við stór-
•*nennskusýki þá sem aðalrit-
'®tjórinn er haldinn af.
B7n það er misskilningur hjá
Bjama Benediktssyni að
'Siann geti fengið lesendur sína
Til að trúa hverju sem er. Öll
Jjjóðin veit að Lúðvík Jóseps-
Æon og núverandi stjórn hafa
Sparað öllum almenningi háar
^járhæðir með stjóm sinni á
'olíumálunum. Verðhækkanir
lomu hér mörgum mánuðum
Æeinna til framkvæmda en í
, Sjtldm öðrum nálægum lönd-
nm, óg olíufélögin voru látin
' toera hallann af því. Samið var
1 viS Hamrafell um olíuflutning-
ana fyrir 160 shillinga á tonn
sft sama tíma og olíufélög í-
iialdsins gátu ekki útvegað
TBkip fyrir minna en 220 shill-
Snga, þótt Hamrafell hefði stór-
•elldan gróða af leigu sinni.
Verðhækkunin hér varð miklu
minni en olíufélögin töldu ó-
hjákvæmilegt og nemur mun-
urinn sem svarar 30 millj. kr.
á ári. Nú fara farmgjöld aftur
lækkandi og standa því vonir
til þess að íslendingar beri á-
hrif hinna erlendu verðhækk-
ana miklu skemmri tíma en
nokkur önnur þjóð.
Almenningur veit einnig af
•*“■ reynslu að öðru vísi hefði
verið á málum haldið, ef íhald-
ið hefði verið við stjórn, en
það hafði þann hátt á að
samþykkja umsvifalaust og at-
hugunarlaust hverja kröfu
olíufélaganna. Þá hefðu olíur
og benzín hækkað á sama tíma
hér og annars staðar. Þá hefði
ekkert verið skeytt um að
draga úr farmgjaldaokrinu. Og
þá hefðu olíufélögin fengið það
verð sem þau heimtuðu; 30
millj. kr. hærra ársverð en nú
er greitt. Olíukóngamir, Hall-
grímur í Shell og Björn Ól-
afsson í Olíufélaginu h.f., hafa
ævinlega ráðið því sem þeir
vilja innan Sjálfstæðisflokks-
ins, og heift þeirra í garð
Lúðvíks Jósepssonar stafar af
því einu að þeir horfa soltnum
augum á eftir þeim milljóna-
tugum sem almenningi hafa
verið sparaðir.
Hryðjuverkin í Alsír
Franska stjórnín hótar blaSamönnum oq
rithófundum málssókn fyrir uppl]ósfranir
'VTetsölubókin í Frakklandi
þessa dagana er ekki ný
frásögn af lífsleiða nautna-
sjúkra unglingsstelpna eftir
ungfrú Sagan. Hún er ekki
einu sinni skáldsaga, þótt nafn
um, pyndingum, eyðingu þorpa
og öðrum illvirkjum, sem
stjórnarvöld þeirra láta vinna
í Alsír, eru undir sömu sök
seldir og Þjóðverjarnir, sem
létu Hitler teyma sig blind-
pyndingum og hryðjuverkunv
sem framin voru með vitund
og vilja yíirmanna hers og lög-
reglu í Alsír. Franska ríkis-
stjórnin hefur hvað eftir ann-
að látið gera rHumanité, mál-
gagn Kommúnistaflokks Frakk-
lands, upptækt fyrir að birta
frásagnir franskra hermanna í
Alsír af hernaðaraðgerðum,
sem eru fólgnar í því að brytja.
niður óvopnaða, óbreytta borg-
ara án manngreinarálits.
T fyrrasumar ákvað ríkisstjóm
•*• Guy Mollets að kalla ainn
kunnasta blaðamann Frakk-
lands í herinn og senda hanm
til Alsír. Engum blandaðist.
hugur um, að þetta var gert
til að ná sér niðri á mannin-
um, Jean-Jaques Servan-Schr-
eiber, og blaði hans l’Exmress,
Servan-Schreiber er mikill
stuðningsmaður Mendés-France-
fyrrverandi forsætisráðherra
og tók ósleitilega í blaði sinu
undir gagnrýni hans á stefnu
Mollets forsætisráðherra í
Alsír. Nú er Servan-Schreiber
laus úr herþjónustunni og lýs-
ir reynslu sinni í löngum og
snjöllum greinum í J’Express.
Honum ér umhugað um að
Frakkar missi ekki öll ítök í
Alsír, en að því hljóti að reka
ef ekki verði breytt um stefnu.
Hrottalegar aðfarir frönsku
herstjórnarinnar og borg'ara-
legra yfirvalda hafá að dómi
Servan-Schréibers orðið til þess
að þjappa Serkjum saman til
stuðnings við sjálfstæðishreyf-
inguna og skæruher hennar.
Hann . lýsir af. eigin reynd
mannaveiðum, þar sem blóð-
þyrstir fantar í franska hern-
um gera sér það til gamans
að elta uppi vopnlausa Serki
á vegum úti og skjóta þá nið-
ur. Eitt sinn var herflokkur
Servan-Schreibers á leið til
Serkjaþorps til að handtaka
grunaða skæruliða. Hershöfð-
ingja bar þá að í helikopter.
Þegar hann vissí. hvað um var
að vera, skipaði hann hermörin-
unum að vera ekki að hætta
lífi sínu í atlögu að húsinu. þar
sem vitað var að skærulíðarn-
ir héldu sig, hann kvaðstrr.yndi
kalla á stórskotalið og látaþað
skjóta allt þorpið í rúst. Og
það var gert.
Framhald é 10. síðu.
Lík serknesJcra fanga sem franskar aftökusveitir brytj-
uöu niður með vélbyssum á skeiðvelli í Philipville í Alsír.
Nú er svo komið, að Simon
telur sér skylt. að gera
löndum sínum ljóst, að dag
hvem eru í þeirra nafni unnin
í Alsír illvirki, hliðstæð þeim
sem nazistar frömdu í Frakk-
landi og öðrum hemumdum
löndum Evrópu. Frönsku sósí-
aldemókrataforingjamir Mollet
og Lacoste koma fram eins og
lærifeður þeirra hafi verið
Himmler og Heydrich. Frakkar
sem láta sig engu skipta vott-
festar frásagnir af gislamorð-
vart Serkjum. Meðal frönsku
hermannanna, sem fallið hafa
í Alsír, er Jean nokkur Mull-
er. Bréf sem hann skrifaði
heim til sín úr herþjónustunni
hafa birzt í vikublaðinu Témo-
ignage Chrétlen, málgagni kaþ-
ólskra, vinstrisinnaðra mennta-
mánna, og verið géfin út sér-
prentuð. Þar skýrir Muller frá
skáldsagnahöfundar standi á
titilblaðinu. Bökin heitir Contre
la Torture (Gegn pyndingum)
og höfundur hennar er Pierré-
Henri Simon, ungt skáld úr
hópi þeirra serri halda uppi
merki Bernanos og Péguy með
þjóðfélagsádeilu, þar sem jöfn-
um höndum gætir áhrifa frá
sósíalistiskum kenningum og
kaþólskri trú. Simon segist
ekki geta orða bundizt, „ýmsar
staðreyndir hvíla þungt á sam-
vizku minni, vegna þess að ég
er Frakki".
ýzkir nazistar handtóku Sim-
on í heimsstyrjöldinni og
sendu hann í fangabúðir í
Þýzkalandi fyrir þátttöku í
andspymuhreyfingu Frakka
gegn þýzka hemáminu. í fanga-
búðunum fékk hann að reyna
pyndingár og andlega og lík-
ámlega niðurlægingu í sinni
sárustu mynd. Þegar Simon
losnaði úr halði 1945 kom hon-
um mjög á óvart, að þorri ó-
breyttra, þýzkra • borgara
kvaðst ekki hafa haft hugmynd
um ógnir fangabúðanna. Frakk-
anum íárinst, að með þögn
sínni og afskiptaleysi hefði
þetta fólk, dagfarsprútt og vant
að virðingu sinni, gerzt sam-
sekt hinum nazistísku böðlum.
Simon óskaði þess með sjálfum
sér, að til þess kæmi aldrei,
að sama sekt félli á landa hans,
að þeir létu afskiptalaus
hryðjuverk siðlausra grimmd-
arseggja í valdastöðum.
andi út í ófæru og glötun,
segir Simon. Bók hans hefur
vakið mikla athygli í Frakk-
landi. Nóbelsverðlaunaskáldið
Francois Mauriac, hinn áhrifa-
mesti í hóþi kaþólskra rithöf-
unda í Frakklandi, kemst svo
að orði að það gleðji sig, að
„kristinn Frakki“ skuli hafa
órðið til að rita hana.
Erlend
íídindi
-_____________—
Vitriisburður tveggja manna,
sem tekið hafa þátt í ný-
lendustyrjöld Frakka í Alsír,
hefur nýlega birzt í Frakk-
landi og stuðlað að því að
beina athygli manna að að-
förum hers og lögreglu gagn-
Serkneslcur
fangi liggur í
dauðateygjun-
um. Böðull
hans sem ber
einkennis-
búning útlenci-
ingasveitar-
innar, lileður
byssu sína á ný