Þjóðviljinn - 01.12.1957, Blaðsíða 7

Þjóðviljinn - 01.12.1957, Blaðsíða 7
Sunnudagur 1. desember 1957 — ÞJÓÐVILJINN — (7 »> Páll Bergþórsson: Loftin bíá. Sjötti bókaflokkur Máls og menningar, 2. bók. — 158 blaðsíður + 24 myndasíður. — ISeiins- kringia 1857. Páil Bcrgþórsson veður- fræðingur fiutti um nokkurt skeið í útvarpið mánaðaryfir- lit um veðurfar iiér á landi: rnn úrkomuna, hitastigið, vindana. o. s. frv. Það voru miklar tölur, sem fóru löng- um inn um annað eyra hlust- andans og út um liitt. En íþegar þeim lestri var lokið, vakti Páll jafnan máls á ein- 'hverju efni, sem tengist veð- "iirfari með einum eða öðrum hætti: bylgjuhreyfingum hafs- ins, döggfalli, skýjamyndun- rnn, veðráttunni á Marz, þrumum, teiknum á himni, harðindum sem hófust með lút- stjórnmáhinum, þá er hætt við, að vindamir á jarðar- kringlunni muni seint semja frið sín i milli. Þar mun eitt reka sig á annars horn ekki síður en í kveðskap Magnúsar Stephensens......“ Kveðskapur Magnúsar Step- hensens í skopstælingu Jóns á Bægisá. — þarna gat veður- fræðingurinn komið skáld- skapnum að. Og það tekst honum raunar fyrirhafnar- la.ust í flestöllum köflunum; sumir þeirra eru jafnvel frem- ur skáldskaparmál en veður- fræði. Kúmanismi höfundar gefur bók hans aukið gildi; og er raunar athyglisvert, hve íslenzkir náttúrufræðingar hafa jafnan látið sér títt um bókmenntir okkar. Vísindi þeirra hafa sjaldán orðið köld og dauð., Mér þykir nafn bókarinnar í sætara. lagi, enda hefði hún með jafnmiklum rétti mátt heita Blikur á lofti eða Veðr- in hörð. Vafalaust hefði mátt finna nafn, sem falið hefði í sér stærri hluta af efni bókarinnar en raun er á. Mál- ið er lítilvægt; og hitt er lakara, að sjaldan hefur myndum verið skipað jafn- herfilega. í bók: ég held engin þeirra standi í þeim kafla, sem hún á að skýra. í þætti um hafís er mynd af fíflum í haga, en mynd af hafísjaka er meira en 40 bls. seinna — í þætti um blikur. Annað er eftir þessu, og er ósýnt hvað slíkum vinnubrögðum, má valda. Útgáfa þessarar bókar sæt- ir engum stórtíðindum. En hún er fróðleg að mörgu — mannleg, hlý og góð. B. B. t Páll Bergþórsson erskunni, blámóðu loftsins og þar fram eftir götunum. Frá- sagnir hans og fræðsla um þessi efni var með þeim hætti, að þegar eftir þriðja erindið var hann orðinn einn vinsæl- asti fyrirlesari útvarpsins. Efnið sjálft olli þeim vin- sældum að nokkru leyti, en þó miklu fremur sér- 3ega einlæg og geðþekk fram- sögn höfundar, ljúflegt mál- far hans, sífelld skírskotun til Ijoðs og sögu. Loftin blá eni gerð af unganum úr þess- iim frásögnum. Hin Ijúfmannlega framsögn Páls Bergþórssonar fylgir er- indum hans ekki á prent; því er ekki alveg eins gott að lesa þau og hlýða þeim. En ég skil ekki, að nokkur mað- ur þurfl að verða vonsvikinn af Loftunum bláum. Mér er tjáð að fræðslan, sem bókin flytur, sé staðgóð; en frásagn- argáfa og stílkunnátta liöf- ■undar eru báðar í góðu lagi. Það er' til dæmis nógu fróð- ’Jeg og óvæntnpplýsing að „í féllibylnum miðjum er mjög einkennilegt fj-rirbæri, sem ■kallað er auga hans. Á svæði sem er oft 50 km í þvermá1., Dfiá heita k>gn, þó að óveðrið ólmist í kring“. Og þetta verð- ■ur að kallást skemmtileg rit- mennska: „Þó að norðrið og suðrið semji frið í Kóreu og þótt sættir takist millí aust- anáttar og vestanáttar í: Erling Bmnborg: Um Is- la.nd til Andesþjóða. — 334 blaffsíður með teikningum + 23 mymlasíður. — Ut- gefamli Guðrún Branborg, Keykjavík, 1957. „Ef menn hafa mætur á æv- intýrum, verða þeir að skapa þau sjálfir“. Þannig kemst Erling Brun- borg að orðií ferðasögu sinni: Um Island til Andesþjóða. Og það var hvorttveggja, að hann hafði mætur á ævintýrum og skapaði þau af eigin ramm- leik. Hann þráði ævintýri svo mjög, að hann hætti teikni- náminu í Noregi, fór á síld til íslands, gekk í Öskju í ís- lenzkum byl, ferðaðist „á þumalfingrinum“ þvert vestur Erling Brunborg yfír Kanada, ók síðan suður um Miðameriku, tók sér fari til Skjaldbökueyja og veiddi rækjur, gerðist þvinæst blaða- maður í Perú, sigldi á ein- trjáningi eftir upptakakvisl- um Amazonfljóts og endaði sem „fjörulalli í Santos“ í Brasiliu. Það er að segja: bann sigldi þaðan með dönsk- um dalli til Lifrarpolls í Eng- landi. „Þar með er sagan á <nda, og ævintýri flækingsins -enda nákvæmlega eins og þau feröasaga byrjuðu'*: er hann kemur loksins heim, stendur hann í sömu sporum og þegar hann fór; ekkert bíður hans nema vegurinn og fjarðlægðin. Og Erling Brunhorg hefur haldið áfram að ferðast, samkvæmt sérstöku lögmáli um óþreyju hjartans og fiðring fótanna; en frá því flakki greinir ekki i þessari bók. Ritstjórinn í Perú sagði Er- ling Brunborg, að hann væri fæddur rithöfundur. Bókin bendir til þess, að hann hafi vitað hvað hann söng. Hún er í einu orði bráðskemmtileg. Frásögnin er ekki aðeins f jör- mikil og lífleg, heldur er hún auðug að hispurslausri gam- ansemi — einkum fyrrihlut- inn, meðan þeir lagsmenn Er- lingur og Kalli geta skopazt hvor að öðrum. Þegar þeir eru skildir að skiptum gerist að sönnu dálítið þyngra yfir frásögninni, en í staðinn verð- ur hún ögn dýpri á köflum. Fyndni höfundar miðar að vísu ekki hátt, en hún er eigi að síður þægileg; atburðirnir, sem þeir félagar lifa fyrst tveir saman og síðan Erling- ur einn, eru sjaldan mikils- háttar, en frásagnargleði hans hrífur lesandann með sér. Og það má hann eiga, að honum kemur aldrei í hug að vor- kenna sjálfum sér. Hann er að flækjast, og hann veit að flakk er ekki dans á rósum. Hann tekur hverju sem að höndum ber með æðruleysi og karlmennsku. Þetta er dugn- aðarstrákur og enginn veifi- skati. Og hann kann að skrifa. En ha.nn kann líka að teikna og er ekki svo blár í þeirri list. Sumar Ijósmyndirnar í bókinni eru Ijómandi snotrar. Skrifað stendur að Her- steinn Pálsson hafi scð um utgáfu bókarinnar. Ég veit ekki hvað það merkir, en ætli, hann hafi ekki hreinlega þýtt Framhald á 8. síðu JOMAS ARNASON vöru og létta gamansemi, og hefur boðskap að flytja þjóðinni. Með bókum sín- / um hefur hann unnið hug og hjarta f t lesenda. ./ iC¥H Frásagnir. svipmyndir og sögur úr lífi alþýðu. Tvær fyrri bækur höfundar, Fólk, Sjór og menn, hafa hlotið einstakar vinsældir og eru með öllu ófáanlegar. Næst eftir Þór- bergi og Kiljan er Jónas Árnason nú ein- hver áhrifamesti höfundur þjóðarinnar. Hann samræmir í verkum sínum ein- falda sanna frásögn, djúpa al- Mál menmng r*se luc Kaffi Te Súkkulaði Úrvals kaffibrauð og ' smurt brauð allan daginn. HÁDEGISVERÐUR: Ávaxta-súpa Lambasteik m/'grænmeti Reykt tryppakjöt m/stúfuðum kartöflum Bacon /m spældu eggi Steikt fiskflök ■ Skyr m/rjómablandi Aprikósur m/rjóma KVÖLDVERÐUR Spergil-súpa Lambakótelettur m/grænmeti Hakkaö buff m/spældu eggi Soðin fiskflök m/kabersósu Ananasfromage m/rjóma Skyr ní/rj ómablandi Aprikósur m/rjóma k.-----------------------—--J *ri Miðgarður, Þórsgötu 1 — Sími 17-511

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.