Þjóðviljinn - 16.04.1958, Blaðsíða 11
Miðvikudagur 16. apríl 1958 — ÞJÓÐVILJINN — (11
ERNEST GANN:
Sýður á keipum
86. dagur
það var lítill efi á að það var konan hans. Konan var
fremur ófríð og hún fitlaöi vandræöalega við töskuna
sína. Hún var feimin. Hún veit allt um þig, Connie —
Kelsey hefur sagt henni þaö. Á leiðinni í veitingahúsið
Brauð og vín, eöa kannski áður en þiö fóruö aö heiman
úr þægilega húsinu ykkar, hefur hann sagt að stúlkan
í hattageymslunni ætlaði aö gefa hcnum einhverjar
upplýsingar — eins og hann var viss um að hún myndi
gera ef hann biði nógu lengi. Frú mín góð, þú skilur
þaö ekki, er þaö — hvernig þaö er aö ljóstra upp um
mann? Eg er ekki viss um aö ég geri það heldur. Þú
ert örugg og hefur ákveönar reglur aö styöjast viö,
frú mín góö. Sumt fólk er heppið og annaö ekki. Þú
gætir aldrei skiltð mig eöa þaö sem ég ’verö "áð- gefá,
Þótt þú hefðir milljón ár til stefnu. Þaö er ekki þú
sem þarft aö fara hjá þér, frú mín góö.
„Þetta er konan mín, Connie,“ sagöi Keíseý. „Viö
ætlum aö gera okkur dagamun í kvöld, og mig hefur
alltaf langaö til aö boröa hérna.“
„Brúð'kaupsafmæli?“ Connie reyndi aö' brosa framaní
konuna, en það var ekki auð'velt aö brosa á þessai'i
stundu. Hún tók við hatti Kelseys og í’étti honum papp^-
írsmiðann í staðinn.
„Nei, ekki bi’úökaupsafmæli. Ný atvinna. Eg er búinn
að fá starf á skrifstofu saksóknara.“ Dýri penninn sem
Brúnó haföi gefiö þér til að nota í skólanum hafði
skrifaö þessi orð á blaöið. Það hlaut að hafa verið
penninn sem ski'ifaöi oröin, ekki þú sjálf.
„Jæja . . . . er þaö gott?“
„Viö höfum beðið eftir því lengi.“ Oröin á bréfmiö-
anum skýröu frá því hvar Brúnó Felkin van Báturinn.
Nafniö sem Carl haföi svo oft rninnzt á. Báturinn sem
skýldi honum Brúnó þínum, Connie.
„Til hamingju, herra Kelsey.“ Kelsey vissi hvað hann
átti að gera viö miðann. Hann var aö stinga honum
í vasann núna . . . eins cg fatamiða.
„Eg á ekki eftir að angra þig lengur, Connie“.
„Hver gerir það þá?“
„Sennilega enginn . . . eftir þetta. Eg skal reyna aö^
sjá um þaö.“ Hann myndi ekki lesa miöann fyrr en
hann var seztur, kannski ekki fyrr en hann væri búinn
aö boi’öa. Hann þurfti þess ekki. Og fleygöu honum svo
burt, Kelsey, gerðu þaö.
„Þökk fyrir. Og verði ykkur aö góðu.“ Connié gaf
yfirþjóninum bendingu. „Gott borð íxanda tveimur . . .
viö gluggann. Þetta eru vinir mínir.“
Þau gengu niöur tröppurnar í veitingasalinn og litu
ekki til baka, hvorki Kelsey né konan háns. Gott. Það
var miklu betra. Kelsey var ekki einu sinni með hend-
ina 1 vasanum, sem hann hafði stungiö miðanum í. Ó,
frú Kelsey . . . ef ég á einhvern tíma eftir aö öölast þaö
sem þú hefur! Hvernig má vera aö aöstæður tveggja
kvenna séu svo ólíkar. Hugsaöu um hina tegund kven-
fólks stundum, frú Kelsey. ÞaÖ víkkar sjóndeildar-
hring þinn.
Connie var í þann veginn að setjast í stólinn sinn.
En stóllinn var svo opinn og óvarinn; hana langaöi tií
að skríða undir eitthvaö eöa bakvið eitthvaö, fela and-
lit sitt oí? hendur og alla þessa auðviröilegu persónu
sem hét Connie Thatcher. Allt í einu gekk hún aö bara-
um.
Barmaöurinn kom í áttina til hermar og reyndi aö
leyna undranarsvipnum. „Viltu eitthvað annaö en
skiptimynt?“ sagöi hann með efasexj^-- í.röddi,pni. s, !.
„Eg ætla aö fá konjak og vatn. Góða konjakiö, Néil.“
Hann hikaði og sagöi síðan ekki óvingjarnlega: „Eg
býst ekki við aö þú gætir farið eftir reglunum og beöið
þangað til búiö er aö loka? Þá gætum viö fengiö okk-
ur konjak saman.“
„Nei. Eg hef þörf fyrir þaö núna . . . . þaö eru ekki
margir viöskiptavinix’. Geröu það, Neil.“
„Ertu eitthvaö miöur þín?“ Hann valdi flösku úr
hillunni fyrir aftan sig og' hellti í glas.
„Dálítið“. Hún lyfti glasinu lítiö eitt og hann virti
hana fyrir sér þegar hún bar það upp aö vöranum.
„Hvaö amar að þér, Connie?“ Hun svaraöi engu. .0,
Brúnó ........ ég elskaöi þig næstum því. Til dæmis
vegxxa þess að þú kenndir mér að dreyma. Eix draunx-
arnir þínir vora ekki góöir. Þeir breyttust í martraöir.
„Eg er lengi búinn aö standa bakviö þennan bar“,
sagði Neil. „Þú færö ókeypis kampavíixskassa ef þú
segir mér eitthvaö sem ég hef ekki heyrt áður. Jæja,
hveixær fór hann illa nxeö þig?“
„Það er nú einmitt þaö. Hann gerði þaö aldrei“.
„Annar kvenmaður?“
„Nei. Og ég held þaö hafi aldrei verið neiix ömxur.
Ef ég er aö gráta, Neil, þá er það vegna þess aö á
nxai'gaix hátt á ég hoixum mikiö að þakka .... fyrir
aö sýna mér hvaö ég vildi ekki. Yröii'öu hissa ef ég
segði þér, að það sem ég þráði mest væri heinxili og
börn?“
„Eftir einn drykk? Já, ég yi’öi alveg steinlxissa“.
„Og þaö seixx nxeira er, ég lxeld ég sé búixx aö fixxixa
mamxinn“.
,,Þú þarft ekki að ljúga til aö fá kanxpavíniö,
Comxie“. Húix lauk úr glasinu og lagöi þaö á boröið.
Hún horföi niöur í glasið og sneri því með hægö.
„Þaö er skrýtiö, Neil, að ég skuli muna næstmxx allt
sem hann sagöi —“.
„Ertu aö tala um þann fyrri eöa þennaix ixýja?“
„Þennan fyrri. AÖ mörgu leyti var hann dásanxlegur.
Eitt af því sem hann var vanur aö segja var..........þú
veröur aö vera fyrsta flokks, Connie. Þú verður alltaf
aö ganga meö hreykni og tíguleik..........“
„Og hvað“.
„Þaö ætla ég að gera, Neil. Þótt mér sé ekki þannig
innanbrjósts. Hann ætlast til þess af mér.“
„Alein?“
„Eg vona ekki, Neil.“
Hanxil krækti handleggnunx utan um masturstagiö
og horföi í vindinn. Til var tvenns konar vindur aö hans
áliti, haröui’ vindur og mjúkur vindur. í upphafi var
oft aöeins hægt aö finha muninn á þeinx eftir minni,
og þaö var ekki alltaf á því að byggja. Margir menn
Geislaverkvn =
Framhald af 5. síðu
Víða í Sviþjóð hefur mælzt
svo mikið magn strontíums að
það svarar til um 10% af því
magni sem talið hefur verið
hættulegt, en forstöðumaður
rannsóknanefndarinnar, dr.
Thorsten Magnusson, lagoi á-
herzlu á að i rauninni væru
engin ákveðin takmörk fyrir
hættunni. Hann sagði að e.t.v.
væri þegai' komið yfir hættu-
mörkin.
„Rannsóknir okkar benda til,
að meta verði að nýju hið ör-
ugga (hættulausa) magn
strontíums, og e.t.v. minnka
það fimm eða tiu sinnurn",
sagði hinn sænski visindamað-
ur.
i
Einnig í Noregi
Geislaverkun í loftinu \-fir
Noregi var meiri í marzmánuði
en nokkru sinn fyrr og ef mik-
il úrkoma verður næstu vikur
hlýtur geislaverkun á jörðu
niðri einnig að aukast.
Rannsóknastofnun norska
hersins sagði að geislaverkun-
in í marz hefði verið fimm sinn-
um meiri en hún var að meðal-
tali árið 1957 og þrisvar sinn-
um meiri en nokkm sinni áð-
ur, síðan mælingar hófust.
Trúlofunarhringir.
Steinhringir, Hálsmea
14 og 18 K1. gull.
Við þökkum innilega öllum fjær og nær auðsýnda
vinsemd og samúð við fráfall og útför
dr. theol. MAGNtSAB JONSSONAR.
Börn og tengdaböru.
Bjólharðar og
síóngur
frá Sovétríkjunum fyrir-
liggjandi.
Síærðir:
560x15
700x15
500x16
(500x16
,. 580x16
§00x16
825x20
1065x20
’ 12Öux20
M.ars Tradins
Á mörkum vetrar og sumars
Kjólar af þessu tagi eru not-
hæfir allt árið í okkar loftslagi.
Þ%ir eru ágætir innikjólar á
veturna og á sumrin er hægt
að nota þá sem útikjóla þegar
veður leyfir.
Drappliti, röndótti kjóllinn
er úr bómullarjersey. Hann er
sportlegur og látlaus í snið-
inu og er grennandi fyrir
þreknar konur.
Hinn kjóllinn er úr himin-
bláu silkipoplíni með hvítum
doppum og er ef til vill spari-
legri.
Mjótt rnittið er undirstrikað
með mjúkurn föllum á mjöðm-
unum og saumarnir frá mitti
gefa fallega brjóstUnu, sem
lientar vel þeim sem hafa fiat-
an barm.
ompany,
Klapparstíg 20, —shni
1 73 73.
Ödýrar ferm-
ingarkápur
Skærir litir. Verð frá kr.
995.00.
Kápusalan,
Laugaveg 11 (3. hæð
til hægri) Sinii 1 59 82.
Auglýsið
í Þjóðviljanum