Þjóðviljinn - 28.05.1958, Side 11
- Mióviku<iag-uf .28. maí 1958- I>Jm)yiUIKN ~ • flí
DOUGLAS RUTHERFORD:
mw osuoaNN
Tekjuöflunarfrumvarpið
19. dagur.
speglinum og skoðaöi andlitsmynd sína. Hann -gekk
fram og aftur um tómt herbergiö í tíu mínútui;.: Svo
opnaði hann skúffu og tók úr henni fullkomið ‘Ííkan
af Dayton kappakstursbílnum. Hann setti bað 'á .kaffi-
borðið og laut yfir hann, virti hann 'fyrir sér frá öilum
hliöum.
Fiona gekk um göturnar í Mondano, reyndi allt sem
hún gat til að sigrast á geðshræringu sinni. Hún .hafði
farið af hótelinu klukkustund áður en Wilfred kom
heim, fannst hún veröa að vera á hreyfineu, vissi að
eina von hennar um björgun var fólgin í líkamlegri á-
reynslu.
Göturnar voru dimmar og gljáandi eftir regnskúr.
Hún var blaut og henni var kalt, en þaö var eins
og það geröi ekkert til. Hún gekk áfram, beygði fyrir
horn í blindni, lét bílana ráöa því hvort þeir forðuðust
hana. Og hún talaði upphátt, stundum við sjálfa sig,
stundum við Richard, meira að segja stundum við guð.
Hún var að ganga um Piazza del Duomo í annað
skiptiö þegar maöur kom á móti henni og nam staðar
um leiö og hann gekk framhjá_ henni. Hún tók ekki
eftir honum. Hann sneri sér viö og gekk á eftir henni.
„Fiona!“
Hún nam staöar og sneri sér viö. Tucker Burr horfði
á hana með undrunar og áhyggjusvip. Um leið fann
hún til þess að kinnar hennar voru táivotar.
„Fiona, hvaö gengur aö þér? Ertu eitthvaö veik?“
Kópavogsbúar
BLÖ»L4S.4IAN, Meltröð 8
Sírni 1-69-02
Býður yður afskorin blóm og pottablóm.
Garðplöntur væntanlegar. Vinsamlegast
hringið eða komið. — SENDUM HEDl.
Landhelgin 12 niílur
Framhald af 1. síðu.
I miklar breytingar á
mœti og nauðsyn stœkkun- stöðum. Upphaflega
ýmsum
flutti
sjávarútvegsmálaráðherra til-
Réttur til breytinga á Iög:11 um Þaðinnan rikisstjórn-
grunriLínum er áskilínn.
Framhald af 1. síðu.
langa og ítarlega ræðu, þar sem
hann gerði grein fyrir afstöðu
sinni til máisins og rökstuddi
nefndarálit sitt, en í því lag'ði
hann til, eins og áður hefur
verið greint frá hér í blaðinu,
að frumvarpinu yrði vísað frá
með svohljóðandi rökstuddri
.dagskrá:
„I trausti þess að rikisstjóm-
in leggi hið bráðasta fyrir þing-
ið frumvarp til laga um lieild-
arstjóni á þjóðarbúskapnuni, er
tryggi eílingu atvinniilífsins,
samkvæmt fyrirfi-amgerðum á-
ætlunum og leggi fram tekjuöfl-
unai-tillögiir er geri ráð fyrir að
halda verðstöðvimarstefnunni
eftir því sem unnt er og valdi
sem minnstri almennri verð-
hækkiui, tekur deildin fyrir
næsta mál á dagskrá".
Framleiðslutækin séu
aukin
Einar gerði fyrrihluta dag-
skrártillögu sinnar að umtals-
efni og kvað það óhugsandi að
ætla að leysa vandamálin sem
fyrir liggja í efnahagsmálum ís-
lendinga án þess að taka fyrst
og fremst fyrir fjárfestingar-
pólitíkina,
Til þess að hægt sé að full-
nægja eðlilegum neyzluþörfum
almennings, sagði Einar, þarf
að sjá fyrir því, að sjálf fram-
leiðslutæki þjóðarinnar séu auk-
in, og það er hlutverk þeirra
manna sem kosnir eru af þjóð-
inni til þess að stjóma henni að
sjá um að þessari hlið sé sýnd-
ur fullur sómi og gera þjóðinni
skiljanlegt að þetta er undir-
staða þess að hun geti veitt sér
föt og fæði og ýmiskonar mun
að. Forráðamenn þjóðarinnar
eiga að gera almenniugi ljóst,
að efnahagsvandamál liennar
eru fyrst og frenrst bundin við
það að hiin eigi nógu mikið
af framleiðslutækjum og menn
fáist til að vinna rið þau.
annnar.
24. maí 1958“
Undirskriftir.
Einfaldar brevtinaar
Eins og sjá má af þessu
samkomulagi er breytingin á
núgildandi reglugerð mjög ein-
föld. Fiskveiðalandhelgin er að-
eins stækkuð úr 4 mílum í 12
— með öðrum orðum þre-
földuð, og ákveðið er að ís-
lenzkir togarar fái að veiða í
ihinu nýja belti eftir reglum
sem sjávarútvegsmálaráðherra
setur á sínum tíma. Engar
aðrar efnisbreytingar hafa ver-
ið gerðar og engar aðrar efnis-
breytingar er heimilt að gera;
samikomulagið er endanlegt.
Öllum íslendingum mun koma
saman um að hér sé um að
arinnar og í landhelgisnefnd-
inni að grunnlínur skyldu
lengdar eftir þvi sem kostur
væri og landhelgin síðar stækik-
uð upp í 12 milur. Það kom
hins vegar í ljós að ekki var
samkomulag um þá tillögu;
töldu ýmsir að óvarlegt væri
að ráðast í hvorttveggja í senn
og myndi það magna andstöðu
erlendra ríkja. Hinsvegar á-
skilur ríkisstjómin sér rétt til
breytinga á grunnlínum siðar,
og staðfestir þannig ekki
gmnnlínumar frá 1952 sem
endanlega lausn IsJendinga.
Enaar undanbáaur
Með samkomúlaginu er bund-
inn endir á aílar fyrirætlanir
um að ákveða landhelgina með
samningum við Breta og önn-
ræða það lágmark sem íslend- ur sem andstæðust eru
ingar gátu tekið sér að þessu bagsmunum okkar. Eins og
kummgt er voru þær ráða-
gerðir þó kornnar nokkuð á-
leiðis, m.a. vom uppi tillögur
um það að erlendir togarar
skyldu fá að veiða í fslenzkri
landhelgi í 3—5 ár. öllum eiik-
um tillögum hefur nú endan-
lega verið hafnað. Islendingar
fá 12 milna fiskveiðalandhelgi
óskerta og setja einir reglur
um það hvemlg þeir hagný-ta
.landlielgl sfjia sjálfir.
sinni, og engin erlend ríki geta
ásakað okkur fyrir að aðgerðir
okkar séu að nokkru leyti
hæpnar.
Gninnlíjiumar
Grunnlínumar eru að þessu
sinni . óbreyttar, eins og frá
þeim var gengið 1952, enda
Jy&tt íslendingar telji að þar
jnegi og þurfi að gera veiga
Fjárfesting í landbúnaði
og sjávariitvesi
Einar ræddi síðan um hina
blindu fjárfestingu undanfarinna
ára og' minnti í því sambandi
á samanburðartölur fjárfesting-
ar í landbúnaði og sjávarútvegi
sem áður hafa verið birtar hér
i blaðinu, Til viðbótar tók hann
einstakt dæmi: Fjárfestingin í
útihúsuni eimun í landbúnaðin-
um var árið 1955 85 millj. kr. og
1956 83 millj. Hins vegar var fjár-
festingin í öUum vinnsluverum
sjávarútvegsins 1955 57 millj,
kr og 1956 75 millj. Þetta er
þróun sem ekki getur gengið,
sagði Einar, þetta er hlutfall sem
sligar þjóðarbúskapinn og sporð-
reisir hann.
Einar drap þessu næst á raf-
væðingu di-eifbýlisins samkvæmt
svonefndri 10 ára áætlun og
benti á að hún myndl kosta nær
500 millj. kr. Ætlunin væri að
reyna að framkvæma þessa 10
áx-a áætlun á 7 ámm, en á sama
tímá eru ekki gerðar neinar á-
ætlanir um aðra hluta þjóðar-
búskaparins, senr eiga að standa
undir greiðslunum. Raforkuá-
ætluninni er flýtt en fram-
kvæmd togaraáætlun-arinnar er
seinkað. Svona er ekki hægt að
vinna, sagði Einar, að hlaða
upp yfirbygginguna og veikja
undirbygginguna um leið eða
a.m.k. að gleyma að styrkja
hana. Ég er síður en svo á móti
raforku til dreiíbýlisins. Það
fólk þarf að fá sitt rafmagn. En
þeir mer.n sem ákveða að það
skuli gert þurfa um leið að
hugsa um að við verðurn að
standa undir þessu. lofa ekki
einungis neyzlunni, seldur sjá
samtímis um framleiðsluna.
Seðalban.kinn og þarfir
sjávarútveg’sins
Er Einar Olgeirsson hafði rætt
um fjárfestinguna í landbxjpaði I ,
og sjávarútvegi gerði hann að
umræðuefni afstöðu seðlabanka-
stjómar, sem nxætti á fundi
f járhagsnefndar er hún ræddi
efnahagsmálafrumvarpið, til
rekstrarlána sjávarútvegsins og
kvað ástæðu til að ganga frá
því svo öruggt væri að sjávarút-
vegurinn yrði ekki stöðvaður
heldur þvert á móti aukinn.
Hann minnti einnig á tillögur
sínar í bankamálum frá því í
fyrra, þess efnis að stjórnin á
seðlabankanum væri í samræmi
við stjóm á ríkinu á hverjum
tíma. Óhjákvæmilegt væri að
sjá svo um að s-tjórn Seðlabank-
ans yrðu í samræmi við þarfir
þjóðfélagsins og þá fyrst og
fremst þarfir sjávarútvegsins.
Þjóðnýting Lnnflutulng-s-
verzlunar
Einar vék síðan að nauðsyn
þess að þjóðnýta eða taka upp
ríkisrekstur á allmiklum hluta
af heildverzluninni til landsins,
innflutningsverzluninni. Kvaðst
hann álíta að taka ætti upp
ríkiseinkasölu á olíu, bílum og
til athugunar kæmi að taka upp
ríkiseinkasölu á vélum, jafnvel
raftækjum. Sagðist hann hugsa
sér þetta hvort tveggja í senn
sem skipulagningai-atriði í þjóð-
arbúskapnum og sem tekjuöílun
fyrir ríkissjóð. Minnti Einar í
þessu sambandi á að olían væri
fimmti til sjötti hluti af öllum
innflutningi landsins, ríkið
keypti hana alia til landsins en
afhenli síðan til einstakra
manna, sem önnuðust sölu henn-
ar innanlands.
Korsíka
Framhald af 5. síðu
hafnanna Bone, Philippeville og
Arzew í grennd við Oran, Skjp
þessi, en meðal þeirra er flug-
vélaskipið Lafayette, eru und-
ir stjóm Auboyneau flotafor-
ingja sem lýst hefur stuðningi.
við uppreisnarmenn í Alsír.
Verkalýðshreyfingin og'
verðstöðvxuiarstefiaau
í lokakafla ræðu sinnar vék
Einar að nauðsyn þess að dreg-
ið yrði úr hinni stöðugu út-
þenslu rikiskerfisins og minntist
síðan á minnkandi verðgildi
krónunnar. Verkalýðurnn hefði
fagnað verðstöðvunarstefnu rík-
isstjói-narinnar vegna þess áð
hann vissi að þegar til lengdar
léti færu þjóðarhagsmunir og
hagsmunir hans saman og þess
vegna hefði hann barizt fyrir
því að atvinnutækjum yrði f jölg-
að sem mest, einkuxn þeim sem
gæfu mestan arðinn. Með frum-
varpinu sem íyrir lægi væri
horfið frá þessari verðstöðvunar-
stefnu og þvi værl engum efa
bundið að verkalýðurinn liti
með ugg á samþykkf þess,
Brynjolfur
sextugur
Framhald af 7. síðu.
rækast vitni, því að þær eru
nú að raða sér sem gimstein-
um í þá kórónu mannlegrar
hugsunax-, sem mestu hugsuðir
veraldar hafa saman sett og -
margir munu enn um langan
aldur halda áfram að full-
komna.
Enginn maður, sem hefur
náð slíkum tökum á hinni vís-
indalegu efnishyggju, getur
haft hana að leikfangi handa
sjálfum sér að risla sér við,
einangraður frá mannlííinu.
Sú innsýn í tilveruna, er slíkt
tæki veitir þeim, sem hafa það
á valdi sínu, hrópar á þá að
beita því í þágu alls mamf-
kyns og vekur hjá þeim hvöt
til þess, svo sterka, að þetta
starf verður fyrsta boðorð lífs
þeibjra,«'sem jafnvel genguciiyi--
ir öflun matar og drykkjar.
Þess vegna varð Brynjólfur
stjómmálamaður, þx-átt fyrir
megna persónulega andúð á því
þrasi, sem siíku starfi fylgir
ævinlega. Og fyrst hann á ann-
að borð varð stjómmálamaður
hlaut hann að verða það í þeim
flokki, sem eirrn allra flokka
■ vinnur í samræmi við þróun
mannlegs samfélags frá lægra
stigi til hærra stigs. Aldrei
má pólitískur flokkur undir-
stéttanna missa sjónar á því
marki. Sífellt verður hann að
haga starfsemi sinni þaxxnig,
að hún hjálpi þróuninni .framá-
viði Til þess að þetta megi tak-
ast, verður flokkurinn að
þekkja lögmál þróunarinnar,
taka þau í sína þjónustu og
umfram allt kunna skil á
aukaatriðum og aðalatriðum.
Hvert frávik frá þessu, stórt
að því verði náð.
Þess vegna eru menn eins
eða litið, veldur ti-uflunum og
bakföllum, torveldar leiðina að
settu marki og tefur fyrir því,
og Brynjólfur Bjarnason,menn,
sem þekkja og skilja lögmál
söguþróunarinnar, ómetanleg-
ir. Þannig menn verður flokk-
urinn að ala upp án afláts og
eignast heilan hóp þeirra. Hann
á að virða þá og meta mikils,
en þó aldrei gera þá né aðra
að átrúnaðargoðum.
Ég þakka Brynjólfi unnin
störf í þágu íslenzkrar verka-
lýðshreyfingar og þann skerf,
sem hann einnig hefur lagt
og er að leggja hinni alþjóð-
legu hreyfingu. Jafnframt óska
ég þess, að enn njóti starfs-
krafta hans lengi við.
Loks þakka _ég honum per-
sónuleg kynni og einlæga vin-
áttu í 44 ár.
Ársæll Sigurösson
& n-
SKIPAHICitRD RIKISIN-S
HEKLA
vestuur um land til A/kureyrar
hinn 31. þ.m, Tekið á njóti
flutningi til Patreksfjaróar,
Bíldudals, Þingeyrar, Flateýr-
ar, Súgandafjarðar, ÍBafjarðar,
Siglufjarðar, Dalvfkur, SVal-
barðseyrar og Akureyrar i dag
og érdegis á morgun. Fanseðl-
ar seldir á morgun. . .