Þjóðviljinn - 09.07.1958, Blaðsíða 11

Miðvikudag-ur 9. júlí 1958 — ÞJÖÐVILJINN
(11
DOUGLAS RUTHERFORD:
®1Ð D3UÐ3NN
53. dagur.
arnir voru hliö við hiið þegar þeir komu inn á beinu
brautina. Þegar þeir fóru framhjá grófunum var Mart-
in farinn að þokast fram fyrir ítalska bílinn.
Susan lokaði augunum.
,•54 — 32 — 16 — 2,“ æpti Fiona í eyra hlhni.
,,Hann hafði það!“ Nick hoppaði niður af borðinu
og rak olnbogann í síðuna á Basil í æsingnum. ,,Eg
þori að sverja að hann var bíllengd á undan þegar
þejr hurfu sýnum“.
Sex nöfn höfðu verið færö inn á töfluna vfir stúkunni
sem sýndu stöðuna að loknum tveim hringjum.
TORELLI
TEMPLER
RAMON
MARONI
BRENjDEL -5 ■. , ...
FITZGERALD
,,Gavin sjötti?“ sagöi Nick. „Er það rétt. Susan?“
„Hann er sennilega oröinn fimmti,“ svaraði Susan.
„Hann var að draga á Mercedesbílinn“.
Nick sneri sér við eins og hann væri að svipast eftir
éinhverjum til að leysa frá skjóðunni við, og kom auga
á Wilfred.
„Hvár í ósköpunum hefurðu verið?“ ,
„Eg var að tala við Valjean lögreglufulltnia“.
■, „Hvað gengur að þér? Hann er þó ekki að gera þér
lífið leitt?“
„Tja, þetta er ekki beinlínis skemmtilegt“.
Hann leit í áttina til Fionu.
„Eg skal segja þér það seinna. Hvernig gengur
keppnin?“
Nick lyfti hendinni meðan hann hlustaði á tilkynn-
:ngu í hátalaranum. Báðir fremstu bílarnir höfðu
slegið gamla hringmetið og ekiö á þrem mínútum og
átta sekúndum, eða með hundrað fjörutíu og átta kíló-
metra meðaihraða á klukkustund.
„Hvernig gengur það?“ spurði Wiifred aftur.
.,Eg er oröinn eins og blautur karklútur.“ Þótt þetta
ætti kannski ekki við Nick, átti það að minnsta kosti
við um skyrtuna hans. „Ef þetta heldur svona áfram í
áttatíu hringi, verður að bera mig héim. Þetta er morð.“
Nick dreif sig aftur upp á borðjjð^pg gerði sér alls
ekki ljóst sannleikseildi þessa gamla talsháttar.
Þennan hring hafði Martin brautina fyrir sig. Torelli
var enn á hælunum á honum og Ramon aðeins bíl-
lengd á eftir honum. Brendel var orðinn fremstur í
rnaesta hópi og Gavin á hælum hans. Þótt keppnin
væri hörð meðal fremstu ökumannanna missti akstur
þeirra aldrei glæsileik sinn. Aðeins dæmalaus leikni
getur haldið kappakstursbíl á brautinni með þvílíkum
hraða. Myndavélarnar sem smullu á þúsundasta hluta
úr sekúndu gátu aöeins náð kvrrstöðu handa dagblöð-
unum og tímaritunum. Jafnvel lcvikmyndavélar og sjón-
vaipsvélar gerðu fremur að draga úr ímvnd hraðans
en auka hann. Aðeins áhorfandinn á staðnum getur
notið til fulls hinnar ólýsanlegu blöndu af leikni og
hrottaskap — hinnar sindrandi örvar sem berst við að
þjóta ekki út af brautinni, hinna hámákvæmu handa
sem stjóma henni og stýra, hnitmiðaðs höfuðburðar
ökumannanna þegar þeir fara fyrir hornin, alvöru-
svipsins á andliti meistarans, sem veit að hann getur
bevgt bílinn undir vilja sinn.
Nú var brautin auð framundan og Martin hafði
tækifæri til að sprevta sig. Hann lengdí bilið milli sín
og Torellis um tvö hundruð metra og þegar hann fór
framhjá stúkunni, reis hver einasti áhorfandi á fætur.
„Allt í lagi, Martin“, tautaði Nick við sjálfan sig, eins
og fyrsti Davtoninn væri búinn móttökutæki. „Þetta er
ágætt. En þú mátt ekki ganga of langt.“
Hann heyröi nýja eftimæntingarstunu þegai* silfraður
og grænn bíll þutu framhjá.
„Hver var þetta?“ spurði hann Basil.
„Brendel og Gavin. Eg held að Gavin sé kominn
fram fyrir Memedesbílinn og þeh* eru báðir komnir
framúr Ramon.“
„Er Gavin þá fjóvði?“
„Hann er þriðji núna.“
„Hvern fjandami — ?“ t
Nick tróðst áfram til að líta á kortin hjá Fionu og T
Susan. Röðin að loknum fjórða hring var þannig:
TEMPLER
TORELLI
BRENDEL
FITZGERALD
Þulurinn ' hátalaranum notaöi tækifærið meðan ör-
iítið hlé varö á og tilkynnti: „Bíll númer 54, ökmnaður
Templer, heíur sett nýtt hringmet, þrjár mínútur og
fimm sekúndur. Allir fyrstu fjórir bílarnir hafa ekiö
á skemmri tíma en gildandi met.“
„Hvað þykist Gavin vera að gera?“
Nick mætii augnaráði Jóa. Bifvélavirkinn hrissti höf-
uðiö með áhyggjusvip.
Fremstu bílarnir voru komnir á vettvang næstum
um leið og síðustu bílarnir voru horfnir. Þegar þeir
komu í ljós ráku áhorfendur upp óp eins og fótbolta-
áhorfendur. Tveir grænir bílar voru fyrstir, á eftir
beim rauður bíll og silfurlitaður. Skátadrengirnir sem
sáu um töfluna yfir stúkunni, flýttu sér aö stokka upp
nöfnin og sýna röðina eftir fjórða hring:
TEMPLER
FITZGERALD
TORELLI
BRENDEL
RAMON
MARONl
Martin hafði ekki orðið þess var aö Gavin var að
nálgast hann. Hann var kominn hæfilega langt á undan
Torelli. Hann ætlaði sér ekki aö hverfa sýnum, heldur
vera eins og ögrandi agn rétt á undan meistaranum.
Þegar hann lauk við fjórða hringinn sá hann í speglin-
um að silfurliti Mercedes bíllinn var kominn í staö
Ramons á eftir Torelli. En á fleygiferðinni eftir Strand-
veginum sá hann grænan bíl víkja út á veginn og fara
framhjá bæði Mercedes- og Romalfabílnum. Hann
skautzt framhjá Torelli um leið og þeir bremsuðu allir
fyrir hárnálina. Og þegar ökumaðurinn fyrir aftan
Martin rykkti til höfðinu urn leið og hann rétti af úr
beygjunni, þekkti hann að þar var Gavin kominn.
Hann átteði sig ekki samstundis á því hvað þetta
táknaði. Hann gerði ráð fyrir að Nick væri með eitt-
hvert nýtt herbragð á prjónunum og hefði gefið Gavin
merki um að fara hraðar. Allan sjötta. hringinn dró
Gavin stöðugt á hann. Þegar hann fór framhjá gróf-
unum skimaði hann eftir einhverju merki, en hann sá
ekkert nema fyrirliðann sem stóð úti á veginum og
sýndi á sér ufinn. Hann fór gegnum Gleði andskotans,
Trúlofunarhringir,
Steinhringir, Hálsmen,
14 og 18 kt. gull.
grækt
Framhald af 3. síðu
Fulltrúar og gestir á aðal-
fundinum skoðuðu Simsongarð-
inn og fannst mikið um. Enn-
fremur skoðuðu þeir skógrækt-
arsvæði Skógræktarfélags ísa-
f jarðar, en þar hafa verið gróð-
ursettar 50 þús. plöntur. Af
þeim var 26 þús plantað á s.i.
vori, en Útvegsbankinn gaf
plönturnar.
álkArason

IhíIM 1 ÍTs Þ Á T T URjIIII HimriniiitomttmntntwnnnnttiiinimitwtwriÍiPpBh § d
Slaufur oíí bönd
hálsmáli, sem skreytt er ýmist
bandi, kraga eða hornum og
pils með mjög djúpum felling-
um.
Bönd og bendlar í hálsmál
eða á jakkabrúnum eru mjög
vinsæl um þessar mundir. Þau
enda oft í lítilli slaufu undir
brjóstinu eða fyrir neðan mitt- J
ið. Yfirleitt er mikið notað af •
slaufum, en þær eru litlar og
nettar og ekki nema ein eða
tvær á sömu dragt eða kjól.
Einnig tíðkast það að setja
smáslaufu við rennilásinn, við
mittissaum eða fellingu.
Einkennandi fyrir tízkuna í
dag er kjóllinn sem hnepptur
er niður að framan, mað flegnu
Em nægar hillur
í skápnum?
Samsett húsgögn eru nú
mjög farin að ryðja sér til
rúms. Þau eru líka afar hentug.
og gera fólki kleift að byrja í
smáum stíl og bæta svo við
skápa- og hillueign sína eftir
því sem efni og aðstæður leyfa
og hirzluþörfin vex. En íhugið
málið vandlega áður en þið
festið kaup á skáp. Það er til
lítils þótt skápurinn sé falleg-
ur og fari vel í stofu, ef hann
er illa innréttaður. Mestu máli
skiptir að hann rúmi vel og
öllu sé haganlega fyrirkomið
inni í lionum. Skápur með laus-
vun liillum og bökkum er alveg
afbragð og hami er ekki dýrari
en skápur með örfáum hillum
sem hrópa hver á aðra. Þótt
íu-dráttarhillumar séu mjög
þéttar og fullar af boi-ðbúnaði,
eru þær samt sem áður að-
gengilegar vegna þess að hægt
er að draga þær út og af sömu
ástæðum er auðvelt að þrífa
þær og halda reglu í þeim.
Framhald af 3. síðu.
er sör.u leið og siðast var lýst
nema iarið verður um Tjörnes
og Húsavík lil Akureyrar og
með flugvél þaðan til Reykja-
víkur.
Þá er 10 daga hringferð, er
einnig hefst með flugi austur í
Öræfi, um Hornafjörð með við-
komu í Papey og Hallormsstað,
þaðan norður í Öskju og Herðu-
breiðarlindir, niður í Mývatns-
sveit, jnn Bárðardal, um Kiðagil,
Nýjadal, Eyvindarver, Veiðivötn
og Landmannalaugar til Reykja-
víku r.
Þátttaka í ferðum Páls hefur
verið mikil. Urn síðustu helgi
var farið baeði í Surtshelli og
Þórsmörk. í vikunni var 40
manna hópur á ferð um Norður-
og Austurland og 20 manna hóp-
ur austur í Hornafirði. — Nán-
ari upplýsingar í Feröaskrifstofu
Páls Arasonar.
FangafæSi
Framhald af 4. siðu.
uð, Vi 1 á dag. Álegg er alltaf
það sama, rúllupylsa, kæfa og
mysingur, en rú’liupylsu fá
fangar ekki nema á tvær
sneiðar. Undanskildir þessu
e'u stórhátíðisdagar, en þá er
eins og Tíminn segir kaffi og
með þvi 3svar á dag og tvær
heitar máltiðir.
Þannig er nú fæðið í hegn-
ingarhúsinu, og hefur verið
um árabil. Eg skil tæpast í þvi
iað rikið væri mikið verr statt
fjárhagslega þótt fangar fengju
góðan morgunverð, graut eða
skyr en ekki aðeins svart kaffi
og tvær hálfþurrar fransk-
brauðsneiðar, því það er lang-
ur tími frá 7 að kveldi til há-
degls daginn eftir, en fangar
fá ekkert þennan tíma nema
þeir geymi eitthvað af hinni ó-
lystugu kvöldmáltið. Timinn
gerir samanburð á fangelsinu
hér og á Spáni, en burtséð frá
fæðinu þá álít ég það megi
gera samanburð á fangelsinu
hér og hversu lélegu fangelsi
sem til er, og hugsa ég að
það þekkist hvergi að fangar
fái ekki að koma út imdir bert
loft, ekki eina einustu mínútu
á dag.
R. S. A.