Þjóðviljinn - 24.11.1959, Blaðsíða 10

10) — ÞJÓÐVILJINN — Þriðjudaguru 24 nóvember 1959 -----------
Við getum ekki beðið 65 ár
Framhald ; af 7. síðu. ,
völdin í Reyfcjaýik' bersýni-
lega mörguni áratugum á eft-
ir tímanum í þessu efni. —
Vissulega hefur oft verið
reynt að stugga við þeim og
fá þau til að hrista af sér
sienið, en árangurslaust til
Jfessa. Mín trú er sú, að þau
vakni þá fyrst þegar almenn-
ingsálitið tekur rösklega í
taumana.
Hvernig stendur á þeim
reginmun, sem er á gatna-
gerð hér og erlendis. Þeirri
spurningu er nauðsynlegt að
evar fáist við. Það er ekki
nóg að benda á hirðuleysi og
sofandahátt bæjaryfirvald-
anna. Um einhverja erfiðleika
er hér að ræða, sem þessi yfir-
völd geta ekki mannað sig
upp í að sigra. Málið þarf að
rannsaka frá grunni og síðan
á að gera bæjarbúum grein
fyrir niðurstöðu þeirrar rann-
sóknar bvo að unnt verði að
gera nauðsynlegar ráðstafan-
ir til úrbóta.
Hugsanlegt er að margfalt
minna fé sé varið til gatna-
gerðar hér en í öðrum lönd-
um og því verði malbikun og
gangstéttagerð svo útundan
sem raun ber vitni um. Get
ég ekkert um það atriði full-
yrt, en tel ólíklegt að munur-
inn á fjárveitingum hér og
erlendis sé svo mikill að þar
6é skýringin fólgin. Þennan
samanburð er nauðsynlegt að
fá. Hér í bæ er allríflegum
fjárfúlgum varið til gatna.
Á árunum 1957, 1958 og 1959
eru veittar til viðhalds gatna
og nýrra gatna um 20 millj.
kr. árlega til jafnaðar, sam-
! Tvær ræstinga-
I konur
óskast.
! Upplýsingar í Skáta-
heimilinu írá kl. 2-4.
SKlpAllTCeRS
RIKISINS ,
Esja
austur um land í, hringferð
hinn 30. þ.m. Tekið á móti
flutningi í dag og árdegis á
morgun til Páskrúðsfjarðar,
Reyðarfjarðar, Eskifjarðar,
Norðfjarðar, Seyðisfjarðar,
Þórshafnar, Raufarhafnar,
Kópaskers og Húsavíkur.
Ferseðlar seldir árdegis á laug-
ardag.
Herðnbreið
Vestur um land í hrjngferð hinn
30. þ.m. Tekið á móti flutn-
ingi á morgun til Bakkafjarð-
ar, Vopnafjarðar, Borgar-
fjarðar, Mjóafjarðar, Stöðvar-
fjarðar Breiðdalsvíkur, Djúpa-
vogs og Hornafjarðar. Far-
seðlar seldir árdegis á laugar-
ðag. ' i 'LíJÍj
kvæmt fjárliagsáætlun bæjar-
ins, og er það 8—9% allar
útgjalda bæjarsjóðs. Árið
1957 var þessi póstur 18
millj. króna. Það á.r voru
malbikaðir gatnaspottar sam-
tals aðeins 1,4 km. að lengd,
svo að það ár hefur ekki stór
hluti fjárveitingarinnar farið
i malbikun. Þetta ár, eins og
önnur, hefur meginhlúti fjár-
ins farið í þá kleppsvinnu að
viðhalda malar- og moldar-
götunum illræmdu.
Það kann að vera að meira
fé hlutfallslega sé varið til
gatnagerðar erlendis en hér,
og þarf þá að sjálfsögðu að
bæta úr því. Okkur á að vera
vorkunnarlaust að verja jafn-
miklu til þeirrar nauðsynjar
sem gatnagerð er og aðrar
þjóðir gera. En grunur minn
er sá að fleira þurfi athugun-
ar við í þessu sambandi. Er
t.d. nútíma gatnagerð dýrari
á íslandi en annars staðar?
Og sé svo, hver er þá skýr-
ingin á því ? Hugsanlegir eru
þeir möguleikar, að loftslag
og jarðvegur geri erfiðara
fyrir um gatnagerð hér en er-
lendis, að kunnátta og tækni
séu hér á lægra stigi eða
vinnuafköst af einhverjum á-
stæðum minni. Um þetta full-
yrði ég ekki neitt. Fyrir mér
eru það aðeins spurningar
sem mig vantar svör við. —
Hitt er ég sannfærður um að
gatnagerð Reykjavíkur er í
óheppilegu gengi, einskonar
vítahring, sem erfitt er að fá
hana út úr. Gatnakerfið er ó-
hæfilega stórt og fé og orka
fer að mestu í vonlaust stríð
og strit við hinar óhæfu og
ómögulegu moldar- og malar-
götur.
Nýlega er hafin bygging
nýs hverfis á Háaleiti. Freist-
andi væri að allar götur þess
hverfis yrðu þegar í upphafi
gerðar í samræmi við það
sem tíðkast hjá öðrum siðuð-
um mönnum, að þær með öðr-
um orðum yrðu strax mal-
bikaðar og gangstéttalagðar.
Síðan yrði haldið áfram á
sömu braut og sömu reglu
fylgt í framtíðinni við bygg-
ingu nýrra hverfa. Á slíkri
kröfu er þó sá hængur að
eftir yrðu ómalbikaðir meira
en 100 km gatnanna í þe'm
bæjarhverfum sem þegar eru
komin upp. Að réttu lagi eiga
þau forgangsrétt um malbik-
un, enda sum búin að bíða
eftir henni í 20—30 ár og
lengur. Málið er erfitt úr-
lausnar, en lausn verður að
fást. Bæjarbúar hljóta að
krefjast þess fortakslaust af
stjórnendum sínum, að öfug-
þróunin í gatnagerð verði
stöðvuð. Það er óhæfa að
lengd malbornu gatnanna
aukist frá ári til árs, eins og
verið hefur og að hlutfalhð
á milli malbiks og malar
breytist stöðugt malbikuninni
í óhag. Slík þróun er bæjarfé-
laginu ósamboðin og sú bæj-
arstjórn, sem hana þolir er
í rauninni óalandi og óferj-
andi.
Fulltrúar Alþýðubandalags-
ins í bæjarstjórn bera nú
fram tillögu þess efnis, að
athugaðar verði gaumgæfi-
lega orsakir þess ófremdar-
ástands, sem gatnagerðin í
Reykjavík er í, og ennfremur,
að lögð verði áherzla á ráð
um úrbætur í því efni. Telj-
um við eðlilegt og vænlegt
tíl árangurs, að í þessu skyni
verði skipuð nefnd 5 sérfróðra
manna, er skili álitsgerð og
tillögum að loknu starfi, og
að flokkarnir í bæjarstjórn
tilnefni hver sinn mann í
nefndina, en að borgarstjóri
skipi fimmta manninn, er sé
formaður. Við væntum þess
að þessari tillögu verði vel
tekið og að hún fái jákvæða
afgreiðslu, sem málefnið verð-
skuldar. Ef meirihluti bæjar-
stjórnar sýn;r þessu vanda-
máli bæjarbúa þá lítilsvirð-
ingu að fella tillöguna eða
senda hana í geymslu ein-
hverrar nefndar eða ráðs, þá
sannar hann enn einu sinni
• hirðuieysi sitt og vanmátt til
að gæta hagsmuna borgar-
anna í þessum bæ. Ég vona
að til slíks komi ekki í þetta
sinn.
Alfreð Gíslason
líggur Ieiðis
' Í6 1
„Pjorsarver
Framhald af 3. siðu
Þórarinsson, og inni Sigurður
Gísláson.
Margar .gjafir bárust
Ólafur Einarsson oddviti á.
Þjótanda veitti húsinu form-
lega móttöku fyrir hönd'
hreppsfélagsins og Hafsteinn
Þórvaldsson, bóndi í Syðri-
Gróf, fyrir hönd u.m.þ Vöku.
Margir aðrir fluttu ræður á.
hátíðinni, m.a. Þorsteinn Ein-
arsson iþróttafulltrúi, Magnús;
Árnason hreppstjóri í Flögtt
og Stefán Jasonarson 'i Vorsa-
bæ, sem flutti kveðjur frá ná-
grönnunum í Gaulverjabæjar-
hreppi.
Félagsheimilinu bárust góð-
ar gjafir. Fyrrverandi hrepps-
búar, sem nú búa í Reykja-
vík, gáfu 13 vandaða larnpa til
vegglýsingar, og þeir sem flutzt
hafa til Selfoss og Eyrarba’kka
gáfu vegglýsingar og spegla
í anddyri o'g snyrtiherbergi
Matthías Sigfússon listmálari,.
'sem ættaður er úr sveitinni,,
gaf stórt málverk til hússins.
Á vígsluhátíðinni voru lögð
drög að stofnun tveggja sjóða
til að efla menningarlegt gildi
hins nýja félagsheimilis. Efld-
ust báðir sjóðirnir mjög á há-
t'íðinni, þar sem peningagjaf-
irnar streymdu í þá. I hljóð-
færakaupasjóð bárust 9000 kr.
og í íþróttatækjasjóð 4500 kr.
r

MÁL OG MENNING — HEIMSKRINGLA
Halldór Stefánsson:
FIÖGRA MANNA PÚKER
Höfundurínn er löngu • þjóðkunnur sem
einn hinn mesti völundur í smásagnagerð.
Þetta er önnur stóra skáldsagan hans,
nútímarói ían úr lifi höfuðstaðarins, þar
sem raktir eru örlagaþræðir æskufólks
af þeirri nærfærni og kunnáttu sem jafn-
an einkennir verk þessa skálds. Bókin
er spennandi eins og tvísýnt spil, auk
þess sem hún er harla lærdómsríkur ald-
arspegill.
KÝIM BARNA5ÆKUR
Bókabúð MÁLS 0G MENNINGAR, Skólavorðustín 21
William Heinesen:
í töfrabirtu
Þetta smásagnasafn hins færeyska snill-
ings vakti geysilega athygli þegar það
kom fyrst út í Danmörku fyrir tveim ár-
um, enda hafa ýmsir talið höfundinn verð-
an Nóbelslauna. Ef til vill hefur ’kynngi
skáldsins hvergi verið magnaðri en ein-
mitt í þessari bók. Hannes Sigfússou
þýddi.
Lisbeth Werner: Skotta fer enn á stúfana.
Málfríður Einarsdóttir þýddi. Þetta er
fjórða bókin 'í þessum vinsæla barnabóka-
flokki.
Jakobína Sigurðardóttir. Sagan af Snæ-
björtu Eldsdóttur og Ketilríði Kotungs-
dóttur. Snennandi ævintýri með myndum
eftir Barböru M. Árnason.
Jóhannes úr Kötlum: Vísur Ingu Dóru.
Tíu smábarnaljóð sem hægt er að syngj.i
undir gamalkunnum lögum. Teikningarnar
gerði Gunnar Ek.
TRYGGH) YÐUR EINTÖK I TÍMA.