Þjóðviljinn - 11.02.1962, Blaðsíða 12

Francis Clifford :
óttum chollaarmi og daufi von- minnsta kosti tvisvar kom þyrla
arneistinn slokknaði fljótlega hættulega nærri, hékk í loftinu
aftur. Hann sá þyrluna stefna í nokkur hundruð metra fjarlægð
beint á sandste'nshrygginn sem frá felustað þeirra. í bæði skipt-
þeir höfðu farið framhjá fyrir in kom Boog sé-r fyrir alveg
svo sem tíu mínútum, beygja í
hálfhring og stefna út á slétt-
una aftur. Hún tók suð-austlæga
stefnu á ný og flaug iþvert fyr-
ir framan þá. Hvinurinn í spöð-
unum heyrðist ge-gnum dimman
niðinn í vélinni og í gegnsæju
stýrishúsinu gat Hayden greini-
lega séð tvær l.'tlar verur sem
sólin skein á. Hann langaði mest
til að þjóta á fætur, veifa, hrópa,
hlaupa fram á bersvæði ....... en
hann barðist gegn þessari löng-
un. Byssart hélt aftur af horium.
Alls konar hugsanir: þutu um
huga hans, börðust hver við
aðra, rugluðu hann, unz þyrlan
var komin langt framhjá þeim
og það var um seinan að aðhaf-
ast nokkuð. Hann lá á harðri
jörðinni, fann þungan hjartsiátt
sinn, og svitann streyma, o,g
hann vissi að hann hafði skort
kjark til að láta til skarar skríða.
Nál í heystakki Setning-
in hafði festst.. í honum. Honum
var farið að verða ljóst að flug-
vél gat komið hvað eftir annað
og flögrað beint yfir þeim, varla
steinsnar frá þeim án þess að
sjá til þeirra, nema einhver
þeirra gæfi henni merki.
Hann leit útundan sér og gaf
hinum gætur. Hann gat ekki séð
framan í drenginn, en Franklinn
var hrumur og sljór á.svip. Það
staðfesti aðeins það sem hann
hafði vitað og gert róð
fyrir klukkustundum saman —
að einsk's var að vænta af lög-
regluþjóninum. En þrátt fyrir
það fór um hann ónofahrollur,
næstum eins og hann hefði fyrst
á þessari stundu gert sér ljóst,
að hann og hann einn bar ábyrgð
á aðgerðum.
Þyrlan var orðin á stærð við
býflugu. Hann sneri höfð'nu
lengra til hliðar og leit á Boog.
Hann var risinn upp tii hálfs o.g
starði á hann. Og Hgyden vissi
með sjálfum sér að hann hafði
lesið í huga hans eins og opna
bók.
Þyrlan sveimaði fram og aft-
ur milli hæðahryggjanna og færð
ist sífellt sunnar. Hún kom ekki
aftur eins- nærri þe:'m; en aðrar
vélar gerðu það. Eftir stundar-
fjórðungs gö-ngu sáu þeir þrjár
aðrar, hærra 'uppi, sem v-irtust.
vinna saman. Lítil flugvél kom
líka á vettvang og flaug suður
sléttuna í átt til landamæranna,
en það voru þyrlurnar sem Boog
óttaðist.
f tóifta skipti neyddist hann
til að hlaupa í felur, áður en
klukkan var orðin tíu, Oft hefði
ekki verið þörf á því, en að
X3-Ví'.3 i'..-:, ■SYÚ;.-: ó,-" ■;
upp við Hayden, lá undir sömu
greinunum, og meðan- hættan
stóð yfir, hrópaði hann aðvaran-
ir án afláts. Hayden gat ekkert
gert. Hann horfði upp gegnum
runnann og það var eins og hann
gætj með engu móti hugsað rök-
rétt. í hvert skipti, þegar þyrlan
fór aftur af stað burt frá þeim,
fylltist hann sömu iðrunarfullu
örvæntingunni.
Þeír hefðu getað haldið áfram
á þennan hátt allan morguninn,
ef einmenningsþyrla hefði -ekki
stöðvað sig næstum beint fyrir
ofan þá. Skugginn af henni féll
á þá og sólin hvarf. Til allrar
hamingju fyrir Boog voru- þeir
staddjr í tiltölulega þóttum
gróðri, en þetta var hræðileg
taugaspenna sem leiddi til þess
að hann ákvað að fórna hraðan-
um fyrir öry-ggið.
í talsverðu uppnámi þeindi
hann þeim upp í hæðirnar. Jarð-
vegurinn var ósléttur í kringum
þá, gulleitur, brúnleitur, þakinn
stórgrýti og rauðleitum sand-
rákum og rytjulegur grænleitur
gróður á stöku stað. Þeir bröltu
upp brekkur, lyppuðust niður
halla, drögnuðust milli gilja og'
skarða. Sólin hækkaði á lofti.
Boog reyndi að hafa hana íram
undan vinstri öxl. Hann hafði
engan annan áttavita. Þeir
heyrðu enn urrið og þytinn í
þyrlunum, .en hæðirnar trufluðu
hljóðið og þeim var ekki alltaf
ijóst hvar þær voru staddar.
Alltaf öðru hverju sáu þeir ein-
hverja þeirra :— hangandi í loft-
inu yfir hæðabungunum. En
að mestu leyti var himinninn
auður, jafnvel þegar háværar
drunur kváðu allt í einu við
fyrirvaralaust og Boog skipaði
þeim að leggjast niður.
Óttakenndin hjá honum fór
vaxandi. Hæði'rnar voru eins og
hálfgert fangelsi um leið. Hann
saknaði jafnsléttunnar. Torleið-
i'ð hafði þegar. valdið því, að
Hayden mjakaðist varla úr
^sporun.um;,L.Boog--^igaðÍ£,þDiium
áfram í sífellu, en það gagnaði
lítið. Hann -var': sijóf og þrjózk-
ur af þreytu og þunga stang-
anna, í þröngum giljunum var
loftið heitt og dautt og ó hæð-
unum var sólin logheit og brenn-
andi. Þeir hlykkjuðust áfram,
fylgdu brúnunum. Svitinn bogaði
af þeim og þeir voru skrælþurr-
ir í kverkunum. Umhugsunin um
regnið nóttina áður var kvöl, en
þó var hún kærkomin. Nú heyrð-
ust engar skammir, engar illgirn-
islegar athugasemdir að aftan.
Aðeins stöku hróp um að fara
hraðar eða flýja í felur.
Fraklinn reikaði á hæla Hay-1
dens, niðursokkinn í undarlegan
hrærigraut hugsanaringlg og
hljóða. Tungan í þonum leitaði
í sífeilu yfir þurra gómana, ekki
að tönnunum, heldur að munn-
vatni. Hann hélt stönginni upp
að brjóstinu mpð báðum hönd-
um, reikaði eins og maður sem
bjargazt hefur úr jarðskjálfta
og tekizt að bjarga einhverju
dýrmæti. Óljósar minningar um
sveitina umhverfis Champlain
vatn — raunverulegar minning-
ar og imyndanir — liðu um
sljóvgaðan huga hans. Aðra
stundina sá hann hana 1— græna
og frjósama með umgirtum hög-
um og stórum fresíum í skugga
trjánna og djúpum, svölum ám
og lækjum; hina stundina var
hann að depla augunum til :að
losna við svitastrauminn og elta
Hayden gegnum þyrniflækjur
eða liggja á jörði-nni og horfa
tómlega á þyrlu í fjarska ......
Og allt var þetta jafnóraun-
verulegt.
Drengurinn dragnaðist á eftir
honum haltrandi á vöfðum fæt-
inum. Tausólinn var tættur og
rifinn og vafningarnir voru að
losna. En hann þorði ekki að
stanza til að lagfæra það af ótta
Missti af 100.600
króna vinningi
1 gær var dregið í 2. flokki
Happdrættis Háskólans. Hæsti
vinningurinn, 200,000 -krónur, kom
á hálfmiða númer 5.887. Báðir
miðdrnir voru seldir í umboði
Fn'manns, Hafnarhúsinu. Maður
hér -í bæ hefur -átt annan -miðann
í nokkur ár. Hann hætti við mið-
ánn um seinustu áramót og missti
þar með af 100,000 króna vinn-
ingi. Miðinn var seldur nýjum
viðskiptavini, sem hafði endur-
nýjað númerið.
100.000 krónur -komu á fjórð-
ungsmiða númer 9794. Voru allir
fjórðungarnir seldir í umboði
Frímanns í Hafnarhúsinu.
í, V'
Okkar áilega útsala heíst á morgun og
stendur í nokkra daga.
mgtMXXiSAm*

SELIUM UNDIRFATNAÐ.
LÍFSTYKKIAVÖRUR o. 11.
Storlækkað verð —
Laugavegi 26. — Sími 15-18-6.
10 þús. krónur:
534 1877 3611 5791 9338
16551 27382 31111 31320 33858
35916 37259 38349 42049 43560
44159 47756 53130 54358 55851
5886 5888. (Birt án á-byrgðar).
tJtgerðarmenn
Netasteinar fyrirliggjandi. Verð kr. 4 pr. stk.
10% afsláttur gegn staðgreiðslu.
Rössteypa Kópavogs.
Sími 10016.
Hlutavelta
Húnvetningafélagsins er í dag í Edduhúsinu við Lindar-
götu og hefst kl. 14.
MAHGT GÓÐRA MUNA. ENGIN NÚLL.
NEFNDIN *
Fastir liðir eins og venjulega.
8.30 Létt morgunlög.
9.20 Morgunhugleiðing um músik:
„Orð og tónar“ eftir Carl
Nielsen; fyrri hluti (Árni
Kristjánss-on).
9.35 Morgun-tónleikar: a) Sinfón-
ia nr. 39 í Es-dúr (K 543)
eftir Mozart. b) Anton Der-
mota syngur óperuaríur eftir
Mozart. c) „Don Quixote",
tónaljóð op: 35 eftir Richard
Strauss.
11.00 MeSsa í barnaskóia Kópa—
vogs. Séra Gunnar Árnason.
Organieikari: Guðmundur
Matthíasson, \
13.15 Erindi: Kristin trúarkenning
í menningarbaráttu nútím-
ans (Séra Sigurður Einars-
-««4,
14.00 Miðdegistónleik-ar: a) Frá
tónleiku-m tveggja rúss
neskra li-stakvenna í Aust-
urbæjarbíói 12. nóv. s.l.:
Vera Podolskaja leikur
á píanó verk eftir Kabal-
évsikí, Liszt og Chopin, — og
Valentína Maximova óperu-
söngkona syngur lög eftir
Mozart, Grieg, Liszt, Ro-ssini,
Rimsky-Kofsakov, Tjak
kovsky o.fl. b) Tónleikar i
útvarpssal: Sinfóniuhijóm-
sveit Islands leikur sinfóníu
nr. 92 í G-dúr, „Oxford-
bliómkviðuna", e-ftir Haydn.
Stjórnandi: Jindrioh Rohan.
9Q3f> Kórsönp-nr: Aiþýðukórinjj, J10.25 Einsöngur: Álfheiðuv G#
16.15 Endurtokið efni: a) Páll
Kolka, segir frá því er hann
var staðgengill á Ströndum
1918 (kvöldvökuþáttur frá 17.
f.m.). b) Gunnar Guðmunds-
son kynnir heimsfrægar
sópra.nsöngkonur (úr Hljóm-
plötusafninu 8. f.m.).
17.30 Barnatími (Anna Snorradótt-
ir); a) Ævintýrasikáldið frá
- Óðinsvéum, X- og síðasta
kynning. b) Leikritið „Miillj-
ónasnáðinn"; annar þáttur
Leikstjóri: Jónas Jónas'son.
18.30 „Að lífið sé skjál-fandi lítið
gras“: Gömlu lögin.
20.00 Erindi: Vornótt í óbyggð-
um (Theódór Gunnlau'gsson
frá Bjarmalandi í Öxarfirði).
22.10 Danslög
lok.
23.30 Dagskrágj
Útvarpið á mánudag.
13.15 Búnaðarþáttur: Gísli Krisfv
jánsson ritstjóri ræðir vfiS
Gissur Gissurarson bónda a
Selkoti undir Eyjafjöllum.
13.30 „Við vinnuna".
17.05 „í dúr og moll“: Sígild tóí!'*
list fyrir ungt fólk (Reyn! ‘
Axelsson).
18.00 1 góðu tómi: Erna Aradótf'*
ir talar við unga hlusten&f
ur.
20.00 Daglegt mál (Bjarni EinarJN
son cand. mag).
20.05 Um da-ginn og vegirfit.
(Vignir Guðmundsson blaðfef
maður).
syngur íslenzk lög. Söng-
stjór.i: Dr. Hállgrímur Helga-
son. Pianóleikari: Jórunn
Viðar. a) „Blessuð sértu
sveitin mín“ eftir Bjarna
Þors-tein-sson. b) „Árhvöt Is-
lands" ef-tir Jón Leifs. c)
Þrjú lög eftir Ingunni
Bjarnadóttur. útsett af Hall-
grími Helgasyni: „Krakki í
kóti“, „Ljúiflingsljóð“ og
Amma raular í rökkrinu". d)
„Þitt hjartans barn“, mót-
etta eftir Hallgrim Helga-
son. e) „Það er elskunnar
ómdýpt“ eftir Björgvin Guð-
mundsson.
21.00 Hratt flýgur stund: Jónas
15.30 Kaffi-tíminn: a) Jónas Dag-
bjartsson og félagar hwvsþ, ■; ,Jónas?on efnir til kabaretts
leika. b) Oberkraiáfer músifcí* ý '>Í4»^fffrpswal.f Hljómsveitar-stj.
antarnir leika. Magnús Pétursson.
mundsdóttir syngur; Frit'*
Weisshappel leikur undir és
pianó. a) „Amma raular r
rökkrinu“ eftir Ingunt?'
Bjarnadóttur, útsett af HalL
grími Helgasyni. b) „I3B
engill -eg væri“ eftir Half
grím Helgason. c) Tvö lö£~-
eftir Siigvalda Kaldalónf
„Svanasöngur á heiði“ of
„Heimir“. d) „Still wie dlp
Nacht" eftir Carl Bohm.
20.45 Leikhúspistill (Sve-inn Eiir
arsson fil. kand.).
21.06 „,Háry Janos‘“, hljómsveif-
arverk eftir Zoltán Kodáf>
22.30 íltvarpssagan: „Seiður Saf*
túrnusar".
22.10 Hljómplötusafnið (Gunnafþ
Guðmundsson),
23.00 Dagskrárlok.
Sunnudagur 11. febrúar 1962 — ÞJÓÐVILJINN — (JJ