Þjóðviljinn - 06.12.1962, Blaðsíða 9

Fimmtudagur 6. desember 1962 1
ÞJÓÐVILJINN
SÍBA 9
BLMA vörur
w
l
baksturinn
Brúnkökukrydd
Hunangskrydd
Allrahanda
Engifer
Kardimommur
Paprika
Múskat
Negull
Pipar
Matarsódi
Hjartatsalt
Eggjagult
Súkkat
Möndlur
Hnetukjarnar
Bökunarhnetur
Kókósmjöl
Skrautsykur
Vanillusykur
Lyftiduft
Matarlím
Jarðarberjasulta
Hafið listann með yður þegar þér kaupið í
JðLABAKSTURINN.
Efnageröin
ILMA

Þýzkir og hollenzkir
INNISKÓR
• fyrir KVENFÓLK
• fyrir KARLMENN
• fyrir UNGLINGA
• fyrir BÖRN, ......
STÓRGLÆSILEGT IJRVAL
SKÓVAL Austurstrceti 18
Eymundssonar-kjallura.
Afturgöngur
Á bemskuskeiði verkalýðs-
hreylingarinnar reyndi atvjnnu-
rekendavaldið að knésetja hana,
ofsótti forystumen hennar og
beitti þá atvinnukúgun. En
framvindan varð ekki stöðvuð,
verkalýðssamtökin döfnuðii og
máttur þeirra fór vaxandi, þau
fóru að hafa í fullu tré gegn
atvinnurekendavaldinu. Þegar
það sá, að ofbeldisaðgerðir
dugðu ekki lengur, var gripið
til annarra ráða. Flugumenn
atvinnurekenda .voru sendir inn
l samtökjn til að veikja þau
innan frá, koma á pólitískri
sundrung í félögunum og draga
þannig úr sóknarmsetti þeirra
í kjaraþaráttunni. En jafnvel
þessi aðferð dugði ekki til, að-
gerðir ríkisvaldsins knúðu fé-
lögin, jafnvel þau félög, sem
fulltrúgr atvinnurekendá höfðu
r.áð völdum í, til baráttu til
vemdar lífskjörum meðlimanna.
Jafnhliða tilraunum atvinnu-
rekenda til að ná völdum í
verkalýðssamtökunum með að-
stoð erindreka sinna innan
þeirra sjálfra, hafa þeir fundið
upp ótal nýjar aðferðir til að
fclekkja verkalýðinn og reyna
að telja honum trú um að flest-
ar leiðir aðrar en leið stétta-
baráttunnar leiddu til kjarabóta.
Almenningshlutafélög og arð-
skiptafyrirkomulag eru uppá-
haldsslagorð atvinnurekenda og
erindreka þeirra.
í Morgunblaðinu frá 23. f.m.
birtist grein undir fyrirsögninni:
„Tilraun til að sætta vinnu og
fjármagn”, í henni segir frá
þingsályktunartillögu er þrír
sjálfstæðismenn flytja á Al-
þingi. Hér er um að ræða gamla
afturgöngu, því þetta mun vera
í þriðja sinn að samskonar til-
laga er flutt þar. Tillagan felur
þáð í sér að rannsakað verði
é hvern hátt verði fyrirkomið
hlutdeildar- og arðskiptafyrir-
komulagi í atvinnurekstri Is-
lendinga. 1 greinargerð gera
flutningsmenn ráð fyrir að
þetta fyrirkomulag geti dregið
mjög úr hagsmunaárekstrum
i atvinnulífinu.
Þó þetta fyrirkomulag sé hér
með öllu óreynt og hljómi mjög
laglega í tillöguformi á Alþingi,
hefur fengizt af því nokkur
reynsla víða erlendis. Sú
reynsla er allstaðar á eina lund,
að hér sé um hina örgustu
blekkingu að ræða. Það hljóm-
ar að vísu laglega að starfs-
menn eins fyrirtækis skuli vera
meðeigendur í því, en hvernig
\erður þetta svo í framkvæmd-
inni? Reynslan hefur sannað
að þar sem þetta fyrirkomu-
lag hefur verið framkvæmt, eins
og t.d, í Vestur-Þýzkalandi
hefur hlutur verkamanna í
fyrirtækinu aldrei getað orðið
nema svo lítið brot að þeir
hafa engu ráðið um rekstur
þess. Hins vegar hefur því ver-
bridge
iö haldið fast að verkamönn-
unum að nú væru þeir með-
eigendur og ættu því ekki sam-
leið með öðrum verkamönnum,
■ að fjarstæða væri að þeir færu
'að taka þátt í verkfalli gegn
;sínu eigin fyrirtæki og annað
í þeim dúr. Þá hefur það sýnt
sig í framkvæmdinni, að vinnu-
hraði jókst meira í þessum
fyrirtækjum en í öðrum og ör-
; yggiseftirlit og útbúnaður var
í verra horfi, því skírskotað
. var til eignarhluta verkamann-
anna þegar um tijkostnað var
að ræða. Því er ekki að neita
að þetta herbragð atvinnurek-
enda heppnaðist mjög vel í
fyrstu. Með þessu gerðu þeir
stóran hóp verkamanna óvirk-
an í stéttarbaráttunni, menn
sem létu blekkjast af því að
vera kallaðir meðeigendur í
.fyrirtækjunum. En reynslan
opnaði augu þeirra þegar þeir
fóru að athuga hvemig arður-
inn af striti þeirra skiptist. Það
hljómaði vel að fá kannski 20°/ci
arð af hlutafénu, en þettá
hækkaði ekki mikið í buddu
verkamannsins, þó hann fengi
20 marka arð af hlut sínum,
sem ef til vill var ekki nema
ein hundrað mörk, en hinir
raunverulega eigendur tóku arð
af hundruðum þúsunda marka.
Fyrir þessi tuttugu mörk hafði
harin lagt á sig mejri vinnu,
búið við minna öryggj á vinnu-
staðnum og gerzt liðhlaupi úr
röðum stéttarbræðra sinna.
Vel má vera að tillaga sú
er að framan greinir, verði
r,ú loksins samþykkt á Alþingi,
er ekki þykir mér líklegt að
verkamenn almennt verði gin-
keyptir fyirir þeim möguleikum
er hún býður upp á, þó ein-
hverjum dytti í hug að fara
að ■ framkvséma r 'þettá'’' fýrir-
komulag hér. Það eitt út af
fyrir sig, hver-jir flutningsmenn-
irnir eru, þingmenn atvinnu-
rekendaflokksins, ætti að vera
nægilegt til að vekja tor-
tryggni allra þeirra verka-
verkalýðnum til handa, þó sú
manna er eitthvað þekkja til
afstöðu íhaldsins til kjarabóta
reynsla sem fengin er erlendis
af þessu fyrirkomulagi kæmi
Reykjavíkurmeistaramót í
tvímenning var haldið um s.l.
helgi og tók 28 pör þátt.
Reykjavíkurmeistarar urðu
Einar Þorfinnsson og Gunnar
Guðmundsson frá Bridgefé-
lagi Reykjavíkur, Ef til vil'l
er það einkennilega að orði
komizt að segja að sigur
þeirra félaga hafi legið í loft-
inu um árabil en þegar lítið
er yfir afrekaskrár liðinna
ára í tvímenning sér maður
að Einar og Gunnar hafa oft-
ar veyið yið það að vinna, en
nokkurt annað par, Nú þegar
þeir hafa verið leystir úr á-
lögum, má búast við að þeir
magnist um allan helming-
Röð og gtig efstu manna
vqru eftirfarandi.
1. Ejpar Þorfinngs. — Gunn-
ar Guðmundss. 1662 st. BR
2- Eggert Benónýsson — Þór-
ir Sigurðss. 1591 stig. BR.
3. Símon Símojiarson — Þor-
geir Sigurðss. 156f stjg, BR
4. Kristinn Bergþórss. — Lár-
us Karlsson 1544 sjig, BR.
5. Guðlaugur Guðmundss. —
Ingólfur Isebam 1543 stig.
BR.
Þetta voru verðlaunasætin,
og eins og á undanföj-num
árum átti Brigdefélag Reykja-
víkur öll efstu pörin.
Hér er skemmtilegt spil
frá keppninni. Staðan var all-
ir á hættu og suður gaf.
A Á-K-6-5-4-2
V 4
♦ Á-K
♦ Á-K-D-2
A DlG-8-7 Á 3
V 10-7-6-5-3 V 9-2
4 G-10-9-8 ♦ 7-5-4
♦ Ekkert 4> G-9-8-7-6-
5-4
♦ 10-9
V Á-K-D-G-8
♦ D-6-3-2
♦ 10-3
Á þessi spil voru spijuð allt
frá sex hjörtum upp j sjö
grönd. Ragnar Halldórsson og
Björn Pétursson frá Brjdge-
félagi Reykjavíkur komust í
sjö grönd á spilin og voru svo
heppnir að fá elcki hjarta úf.
Það var svo aðeins routine-
spilamennska að vinna spilið,
því eins og þið sjáið er vestur
í óviðráðanlegri kastþröng,
um leið og tveir hæstu í laufi
eni teknir. Komi hius vegar
hjarta út, er skorið á sam-
gönguæðar n—s og spilið um
lejð vonlaust.
Þó að hjartaútspil hnekki
sjö gröndum, er það ekki ó-
sanngjarn samningur á spilin
og undarlegt að aðeins Ragn-
ar og Björn skyldu reyna
hann.
UM HUNGRUÐ BÖRN
Um sjö ára skeið, jók heift-
úðugt stríð svo á hversdagslega
örbirgð serknesku þjóðarmnar,
að á sigurdegi sínum stóð hún
frammi fyrir hungursneyð og
hverskyns hörmungum er af
styrjöldum leiða. Svo mörg hús,
svo margar byggðir voru lagð-
ar í auðn, að húsnæðisskortur
hrjájr nú þetta fólk, sem frakk-
neskur her brytjaði þó jafn-
framt niður í hundrað þúsunda
tali.- jfá. J5VO margif feðvjr .fajln-
ir, svo margar mæður myrtar.
að í dag er fáheyrður fjöldi
munaðarlausra barna á ver-
gangi suður i Alsír, — þau eru
að veslast upp úr hungri og
sjúkdómum- Hvílík fim. Allur
hinn „siðmenntaði“ heimur er
felmt.ri sleginn og ólíklegustu
ekki til viðbótar. Björn Bjarnason. hendur á lofti til hjálpar. Að vísu eru sveltandi böm eng-
Plötusmiðir — Rafsuðumenn og
Aðstoðarmenn óskast. Mikil eftirvinna.
Vélsmiðjan Jám
Síðumúla 15. — Símar 35555 og 34200,
Fimm nýjar bækur frá Menningarsjóði
in nýlunda í siðmenningunni;
ef við höldum okkur innan
landamæra þeirra þjóða, „sem
okkur eru skyldastar“, má
reyndar finna annan eins ara-
grúa vannærðra og sveltandi
barna. 1 Tyrklandi svelt^ böm,
á Grikklandi, ftalíu, á Spáni,
í Portúgal. Og varla trúi ég að
serknesku angamir í verka-
mannahverf um Parísar og Mars-
eille fái hoUara viðurværi nú,
en þau höfðu þegar ég sá þau
síðast fyrir tveimur ámm. Eða
öll þessi böm, sem em svo til
ekkert skyld okkur: kolsvartir
króar í Angóla, sem vélbyssur
okkar og jarðýtur hafa geirt
munaðarlausa. Rauð böm, gul
böm, brún böm — milljónir
svangra bama.
En þörfin er brýnust í Alsír.
Þ.e.a.s. þörf auðvalds Evrópu
að breiða yfir skömm sína;
stríðið er tapað, ein nýlenda
enn brostin úr höndum þess,
en eftir hvílir sektin og smán-
in, að fullu afhjúpaðar frammi
fyrir heiminum. Nú skulu sárin
sleikt, sjónhverfingahula borv-
aralegrar skinhelgi dregin yfir
ósómann.
Einnig okkur fsiendingum er
gefinn kostur á að kaupa synda-
kvittun fyrir lítið fé. Það hæfði
og, að málgagn utanríkisráð-
herra skipulagði aflátssöluna, en
ung blaðamey, sem svo pft áð-
ur hefur lánað blaðinu bokka
sinn til auglýsingabralis, er
sölustjóri. Fyrir smáskildinga
gefst íslenzkum góðborgurum
kostur á að friða samvizku
sína; draga guðrækilegt dyggða-
strik yfir ábyrgð NATÓ — ís-
lands á niðurlægingu og vesöld
serknesku þjoðarinnar; frið-
þægja fyrir samsektarsetu okk-
ar í fastaráði Atlanzhafsbanda-
lagsins öll árin sjö, sem það
studdj Frakka og bjó nýlend-
urher hans vopnum til að leiða
yfir Alsírbúa þær píslir, sem
þeir enn eygja enga leið frá.
Tekjunum af aflátssölunni fá
aðilar góðfúslega vixlað í doll-
ara: silfrið, sem við þyggjum
fyrir vikið; fyrir að vera und-
irgefpir samábyrgðarmenn í
þeim alþjóðlegu glæpaverkúm,
sem engan endi taka — og
jafnt þótt nokkur hundruð böm
fái mjólkurskammt fram á út-
mánuði. Vei yður, fcér hræsn-
arar. —C, Hjv.
IðerRÆÐI-
STðRP
Endurskoðun og fasteigna-
sala.
Ragnar Ólafsson
fiæstaréttarlógmaður og lög-
giltur endurskoðandi.
Laugavegi 18 — Sími 22293.
t