Þjóðviljinn - 06.01.1963, Blaðsíða 1
Sunnudagur 6. janúar 1963
28. árgangur
4. tölublað.
Tog'arinn Þorsteinn þorskabít-
nr bar áður nafni® Jörundur
og var myndin tekin þegar
skipið sigldi fánum prýtt
undir því nafni.
Þorsteinn þorskabítur verður
nú leystur úr skuldafangelsi!
TRÖLLAFOSS f HÖFN
Þessi mynd er tekin milli jóla og nýárs, er Tröllafoss var intii.
Sjást tveir skipsmanna á fleka vera að diitta að skipinu á meðan
það lá í höfninni. — (Ljósm. Þjóðv. A. K.).
• Eitt af táknum viðreisnarinnar, togarinn Þor-
steinn þorskabítur, hefur nú legið úti í Englandi
um tveggja ára skeið 1 einskonar skuldafangelsi.
Var það eitt af fyrstu verkum viðreisnarinnar að
stöðva útgerð togarans, sem áður hafði veitf mikla
atvinnu á Stykkishólmi.
® Nú eru kosningar
framundan, og um þess-
ar mundir er verið að
flytja togarann Þorstein
þorskabít í slipp í Eng-
landi. Mun ætlunin að
setja í hann nýja vél og
gera hann upp að öðru
leyti. Síðan á að afhenda
Stykkishólmi hann á
nýjan leik hæfilega
löngu fyrir kosningarn-
ar!
Togarinn Þorsteinn Þorskabít-
ur (sem áður hét Jörundur) var
fceyptur til Stykkishólms 1958
fyrir rúmlega 6 miljónir króna.
Greiddi vinstri stjómin mjög
fyrir þvj að þetta atvinnutæki
flyttist til Stykkishólms til að
tryggja þar næga atvinnu og
bætta afkomu, en hreppsfélagið
og einstakir atvinnurekendur
stofnuðu sameiginlegt hlutafélag
um togarann. Rekstur hans gekk
í upphafi mjög vel og breytti
mjög til batnaðar afkomu
manna á Stykkishólmi.
Gunnar lofar og svíkur
En eftir að viðreisnin hófst
var Þorsteini þorskabít lagt á-
samt fjölmörgum öðrum togur-
um landsmanna. Var ástæðan sú
að ríkistjómin neitaði útgerðar-
Kosningahrceðsla tryggir
viðgerð á fogara sem legið
hefur í reiðileysi í Englandi
um tveggja ára skeið
félaginu um nauðsynlegt lánsfé
ti‘1 rekstrar. Einnig hafði komið
í ljós að vél togarans var ónýt
(og var hún þó framleidd vest-
antjalds), og ríkisstjómin og
bankar hennar neituðu um láns-
fé til viðgerðar. Gekk þó maður
undir manns hönd að reyna að
fá níikisstjórnina til að reisa tog-
arann við, þar á meðal Sigurður
Ágústsson alþingismaður sem
var einn af eigendunum. í des-
ember 1960 hafði Sigurður þau
boð að færa að Gunnar Thor-
oddsen fjármálaráðherra hefði
lofað að útvega lán til viðgerðar
á togaranum. og var þá ráðin
áhöfn sem sigldi togaranum til
Englands. Beið áhöfnin þar síð-
an í 2—3 mánuði, en aldrei kom
lánið sem fjármálaráðherra hafði
lofað Sigurði Ágústssyni. Að
lokum var mannskapurinn flutt-
ur heim til íslands, en togarinn
sklinn eftir í Englandi í algeru
reiðiieysi.
Gunnar kaupir
togarann
Það fréttist næst af Þorsteini
þorskabílt, að í árslok 1961 voru
brezkir orðnir leiðir á að sitja
uppi með hann. Þeir tilkynntu
þá að hann yrði boðinn upp
vegna vangreiddra hafnargjalda,
slippgjalda og annars tilkostn-
aðar. Þá tók fjármálaráðherrann
loksins rögg á sig. Ekki stóð
hann þó við loforð sín um við-
gerðarlánið, heldur bauð hann
togarann upp. Síðan keypti rík-
issjóður togarann sjálfur fyrir 1
—2 milljónir króna. Viðreisnin
hafði semsé haft þau áhrif að
atvinnutæki Stykkishóims, sem
upphaflega hafði verið keypt
fyrir rúmar 6 milljónir króna,
var lækkað niður í fimmta hluta
þeirrar upphæðar að verðmæti
— og tryggði nú hvorki fram-
leiðslu né atvinnu.
Kosningaviðgerð
Eftir að rikissjóður keypti tog-
arann hefur allt setið við það
sama. hann hefur verið látinn
ryðga og grotna í Englandi, en
væntanlega hefur fjármálaráð-
herra staðið skil á slippgjöldun-
um. Nú um áramótin gerðust
svo loks þau tíðindi að' menn
voru sendir utan til þess að
ganga frá því að sett yrði ný
vél í Þorstein þorskabít og hann
gerður upp að öðru leyti. Var
lagt fyrir þá að viðgerðinni yrði
að vera lokið svo tímanlega að
togarinn gæti siglt inn á Stykkis-
hólmshöfn á nýjan leik nokkmi
fyrir kjördag, væntanlega með
Sigurð Ágústsson og Guimar
Thoroddsen íl þrúnni. Stjóroar-
liðið hefur semsé áhyggjur af
fylgi sínu í Vesturlandskjördæmi
eins og víðar; atvinnuástand hef-
ur verið lélegt á Stykkishólmi,
menn hafa mjög rætt um það
stjórnleysi að hafa togarann úti
í Englandi árum saman á sama
tíma og uppgrip eru af síid hér
við land, en Þorsteirm þoxska-
bítur reyndist á sínum tíma eitt
albezta síldveiðiskip sem ís-
lendingar áttu.
Talið er þó vist að fjármála-
ráðberxa hafi gengið frá því að
geymsluplássið fyrir togarann
geti verið til reiðu úti í Eng-
landi — þegar að kosningum
loknum.
BRÆLA ENN
\r>
I MIÐNESSJO
REYTINGSAFLI
JÖKUL
í fyrrinótt voru flestir
síldarbátarnir í Miðnessjó og
nokkrir norður í Jökuldjúpi.
Veður var ekki hagstætt og
áttu bátamir í erfiðleikum
að hemja næturnar. Margir
rifu og nokkrir sprengdu.
Síldin sem veiddist
var
misjöfn að gæðum og skárri
eftir því sem norðar dró.
Unnið er úr henni það sem
hægt er.
í Reykjavík landaði í gær 21
bátur _ 10.650 tunnum. Hæstir
voru Ólafur Magnússon, Sæfari
og Guðmundur Þórðarson með
1000 tunnur hver. Hafrún var
með 900, Ásgeir með 450, Haf-
þór 300, Helga 500, Björn Jóns-
son 450, Pétur Sigurðsson 900,
Sæúlfur 600, Guðrún Þorkels-
dóttir 700, Runólfur 500, Ólafur
bekkur 100, Halldór Jónsson 500,
Jökull 150, Svanur 550, Hallveig
Fróðadóttir 250, Arnkell 300,
Gnýfari 100, Sigurfari 350 og
Grunnfirðingur II. 250.
BRETAR KREFJAST 12
LANDHELGI! — Sjó 12. síðu
Akranesbátum gekk heldur
illa. Þangað komu í gær 7—8
bátar með 3—600 tunnur hver.
Akurnesingar eiga nú í miklum
erfiðleikum með að losna við
aflann, þvíl allar þrær eru fullar
og verður sennilega ekki tekið
við meiri síld til bræðslu fyrr
en á morgun. Hinsvegar er
reynt að nýta síldina í aðra
vinnslu eftir megni.
Keflavíkurbátum gekk illa.
Fáir komu inn og voru þeir með
heldur lélegt. Manni var hæstur
með 800 tunnur, Hilmir hafði
600, Guðfinnur 3—400, Kópur
250 og Jón Finnsson 550.
Löndun gengur illa og yrði
strax stopp ef eitthvtó •werulegt
magn bærist af síld.
.
Á Fœreyja-
fagnaði
Færeyingar „töldu út jólin“
í Breiðfirðingabúð á föstu-
dagskvöldið. Það var gert
með gleðskap og dansi, bæði
færeyskum og „enskum“. Par-
ið á myndinni hér fyrir ofan
er í enskum dansi og fleiri
svipmyndir af skemmtuninni
eru á 2. síðu. (Ljósm. Þjóðv.
G.O.).
Ekki líkur
ú stöðvun
hjú Kletti
Síldar- og fiski-
mjölsverksmiðjan á
Kletti hefur slopp-
ið við öll áföll af að-
skotahlutum síðusíu
4—5 sólarhringana,
en það er lengsti
tími sem liðið hefur
án áfalla af suðvest-
anlandssíldinni.
Ekkert útlit er fyrir lönd-
unarstopp í verksmiðjunni í
bráð, en hún afkastar nú 6—
700 tonnum á sólarhring og
unnið er á vöktum allan sól-
arhringinn alla daga, nema
stórhátíðir og sunnudaga, en
þá er vöktum skipt.
Verksmiðjan hefur fylgt
því ráði, að láta þá báta, sem
héðan róa ganga fyrir um
löndun.