Þjóðviljinn - 13.03.1964, Blaðsíða 2

2 SlÐA ......... rr ,111,77,iir-^-iT-iSTF,;> ■ , „ í9r -------^-r-1 MWWBHIB —
Fðstudagur 13. marz 1964
LOFTFOR AFTUR
Á DAGSKRÁ
'imskip bárust margar afmæt
tgjafir og heillaóskaskeyti
I Tí'i'nc nrr olr-r'r-r-+ Viofivr 3 Stúlka í eldri íslenzkum verksmiðiueieandi í
Eins og skýrt hefur
verið frá í fréttum, bárust
Eimskipafélagi íslands h.f.
margar góðar gjafir og
mikill fjöldi heillaskeyta á
50 ára afmælinu 17. janú-
ar sl.
Nokkurra gjafanna hefur
verið getið. en sumar —
þær sem lengst eru að
komnar — bárust ekki fyrr
en afmælisdagurinn var
liðinn og verður því
►minnzt á þær nú.
Samkvæmt upplýsingum
'frá Eimskipafélaginu eru
^afmælisgjafimar sem hér
segir.
1. Málverk af Guðmundi
Vilhjálmssyni fyrrverandi fram-
kvæmdastjóra. málað af Sig-
urði Sigurðssyni, listmálara.
Gefendur fyrrverandi og nú-
verandi skipstjórar félagsins.
2. Fundarhamar úr fílabeini
skorðaður í fæti úr palisand-
erviði, skorinn af Ágústi Sig-
■urmundssyni myndskera. Gef-
endur forstjóri og skrifstofu-
fólk.
3. Stúlka í eldri íslenzkum
þjóðbúningi, unnin af Kgl.
postulínsverksmiðjunni. Gefandi
Alborg Værft.
4. Old Print of Botterdam,
taken from the river. Gefend-
ur Meyer & Co., Rotterdam.
5. Loftvog. Gefendur Theo-
dor & F. Eimbcke, Hamborg.
6. Postulinslíkneski af stúlku.
Gefendur Burmeister & Wain,
Kaupmannahöfn. ,9,
7. Líknesi af ísbimi, Gef-
endur Sadolin & Holmblad.
Kaupmannahöfn.
8. Blómavasi úr kristal. Gef-
andi Henry Nielsen, Helsing-
fors.
9. Silfurkassi fyrir vindlinga
og vindla. Gefandi Sjóvátrygg-
ingarfélag íslands.
10. Myndabók frá Gautaborg,
Gefandi Otto Zell, Gautaborg.
11. Postulínsdiskur með mynd
af seglskipi. Gefandi Pieter
Schoen & Zoon Ltd., Rotter-
dam.
12. Bókin Staden vid Havnen
Lysekil. Gefandi Ferm & Ols-
son, Lysekil.
13. Steinhamar, sem fundinn
er í gamalli gröf í Danmörku,
sennilega frá um 2000 f. Kr.
Gefandi hr. Svend W. Carlsen.
verksmiðjueigandi í Kaup-
mannahöfn.
Þá bárust félaginu 55 blóma-
körfur og 260 heillaskeyti frá
ýmsum fyrirtækjum og ein-
staklingum, að ógleyWidu kvæði
Tómasar Guðmundssonar,
skálds, sem dr. Púll Isólfsson,
tónskáld hafði gert lag við.
Flytur Eimskipafélagið alúð-
arþakkir öllum þeim, sem
sendu gjafir, heillaóskir eða
Hér cru nokkrir gripanna
scm Eimskipafélagi íslands
h.f. bárust á 50 ára afmælinu
17. janúar s.I. — Ljósm Þjóðv.
Ari Kárason.
☆ ☆ ☆
he'ði’uðu félagið á annan hátt
á 50 ára afmæli þess.
Þá má að lokum geta rit-
gerðar Knúts Sigmarssonar, 13
ára. sem er nemandi í 1. bekk
í Hlíðaskóla. Barst félaginu rit-
gerðin á afmælisdaginn og
nefnist hún:
,.H.f. Eimskipfélag Islands,
50 ára“.
Hefur ritgerðin vakið athygli
og ánægju allra sem lesið hafa.
Kann félagið þessum unga rit-
höfundi beztu þakkir fyrir
verkið.
1 borginni Ludwigshafen við
Rínar-fljót var fyrir nokkru
stofnaö til félagsskapar, sem
hefur á stefnuskrá sinni ferð-
ir með loftförum. Skipta fé-
lagar nú þegar nokkrum
hundruðum.
Um alllangt skeið hefur hug-
myndin um almenna farþega-
flutninga með loftförum átt
litlu fylgi að fagna, enda enn
í fersku minni þau tíðu og
geigvænlegu óhöpp og slys,
sem urðu í sambandi við ferð-
ir loftfaranna stóru á fjórða
áratug aldarinnar, einkum
man almenningur vel slysið
mikla, er loftfarið Hindenburgh
fórst í lendingu í Bandaríkj-
unum skömmu fyrir síðustu
heimsstyrjöld.
Áhuginn sem vaknað hefur á
ný fyrir loftförunum beinist
■ fyrst og fremst að þeim mögu-
leikum sem fyrir hendi eru
í sambandi við ferðir ferða-
manna: lofförin eru ferðlítil og
geta flogið mjög lágt og þess
vegna þykja þau tilvalin far-
artæki fyrir ferðamenn, sem
vilja njóta fagurs útsýnis á
hinn þægilegasta hátt.
Á vegum félagsskapar þess
í Ludwigshafen, sem áður var
getið, hefur verið gerð áætl-
un um smíði þriggja nýrra
loftfara. Forseti félagsins lét
hafa það eftir sér í blaðavið-
tali fyrir skömmu, að aðeins
einn staður komi til greina
sem byggingastaður loftfaranna,
það er Friedrichshafen við
Bodenvatnið, en þar voru flest

Zeppelin yfir Eyjum
hinna stærri loftfara milli-
stríðsáranna smíðuð. S'
kunnugt er.
Sálmaskáld í stað
glímskappa
1 gær kom Halldór Kristjáns-
son bóndi á Kirkjubóli til þings
en hann tekur sæti Hermanns
Jónassonar sem annar vara-
maður Framsóknarflokksins i
Vestfjarðakjördæmi, en eins og
áður hefur verið skýrt frá hef-
ur Hermann tekið sér hvíld frá
störfum um óákveðinn tíma.
EKKIBATNAR BIRNIENN
BA NA KRINGL U VERKURINN
Sam-
nefnari fundinn
Framsóknarflokkurinn rná
þola það að hann er ýmist
kenndur við kommúnisma eða
Iýðræði í Morgunblaðinu.
Hann er kommúnistaflokkur
þegar hann styður baráttu
verkafólks fyrir bættum
kjörum en lýðræðisflokkur
þegar hann beitir sér fyrir
því að öllum kauphækkunum
sé rænt á nýjan leik með
hækkuðu verðlagi. Hann er
kommúnistaflokkur þegar
hann greiðir atkvæði með
því að kjamorkuvopn verði
bönnuð á íslandi um aldur
og ævi, en lýðræðisflokkur
þegar hann hyllir NATO og
skipar sér undir merki Varð-
bergs Og i gær sesir Morg-
unblaðið að Framsókn sé al-
veg yndiríoanr lvðrn?ði<ifiokk-
ur veana þess að miðstiórn-
armenn flokksins hafa sam
þykkt að þeir telji sjálfsagt
„að kannaðir verði möguleik-
ar á uppbyggingu einstakra
stærri iðngreina með beinni
þátttöku erlends fjármagns
samkvæmt sérstökum lögum
og samningi hverju sinni.“
Þannig er lýðræðið í því
fólgið að erlend auðfyrir-
tæki nái tökum á auðlindum
tslendinga og geti þannig
haft ófyrirsjáanleg áhrif á
aíla framtíð þjóðarinnar.
Forustugrein Morgunblaðs-
ins um þetta efni heitír
„Ánægjuleg ályktun" og
gleði blaðsins er svo rík að
það segir að nú sé „eðlileg-
ast að sem víðtækust sam-
staða lýðræðisafla geti skap-
azt um þessi mál“ Virðast
bessi ummæli benda til þess
að nú sé loksins fundinn
samnefnari stjórnarflokkanna
os Framsókar Trúlega verð-
vr næsta stjómarráðshús
Hvggt úr alúminíum
— Austri.
Kvöld eitt í febrúarmánuði
1964, er ég kom heim úr
vinnu, lá fyrir bréf til mín frá
Grænmetisverzlun landbúnað-
arins. Og sjá: Innan úr um-
slaginu datt strimill upp á að
ég hefði lagt inn 6 poka af
kartöflum 1963 og andvirði
þeirra hefði verið sent skatt-
stjóra Reykjanesumdæmis.
Ekki var þetta nú nein
stjómarlygi, heldur alveg rétt,
en siíkt er ósennilegt þegar um
tölur er að ræða
Árið 1963 greip mig óstöðv-
andi gróðahugur, en mig skorti
vitsmuni til að græða á nútíma-
visu og sló á annað ráð. Ég
keypti mér 25 kg. af útsæðis-
kartöflum og síðan áburð og
arfalyf, Kartöflurnar kostuðu
kr. 450,00 og áburðurinn og
arfalyfið ca. 250,00. Nú, þetta
gerði þá um kr. 700,00. Þegar
ég hafði sáð og uppskorið,
komu út úr þessu 6 pokar af
kartöflum, fyrir utan slatta
af smælki.
Með því að ég hafði enga
geymslu, þá lagði ég kartöfl-
urnar inn í Grænmetið og er
að enda við að kaupa þaðan
sama magn aftur á útsöluverði.
Svona mun um flesta, sem hér
hafa garðlönd.
• Menn kippast nú ekki mjög
við þó eitthvað heyrist um
skattahækkanir, þetta er farið
að heyra undir ónæmi. Samt
fannst mér nú þetta ofurlítið
skrítið, að fara að skattleggja
matarkartöflur sem maður
ræktaði
Til þess að ekkert færi hér
milll méla, gekk ég á fund for-
stjóra Grænmetisverzlunarinn-
ar og spurði hann hverju þetta
sætti og hvort þetta myndi
ekki vera einhver misskilning-
ur.
Til að gera langa sögu stutta.
skýrði forstjórinn þetta fyrir
mér:
— Nei, þetta er nú ekki mis-
skilningur. Við stóðum í þrjú
ár í stímabraki við skattayfir-
völdin út af þessu, en síðan
var felldur dómur. Nú erum
við skyldir til að gefa hvern
poka upp til skatts.
— Nú fáið þið mikið magn
af kartöflum, sagði ég, úr
Reykjavík og nágrenni, og óef-
að beztu kartöflurnar sem til
ykkar koma. Getur þetta ekki
verkað á þann hátt, að menn
fari að hætta að rækta þessar
kartöflur, bara til að þyngja
á sér skattana. Eftir krónutölu
launa mun helmingurlnn af þvi,
sem ég lagði inn, fara í skatta.
— Þarna er ég alveg sam-
mála, sagði forstjórinn. Nú er
annað, bætti hann við, þetta
kostar óhemju vinnu og kontr-
ol að koma sér upp spjald-
skrá fyrir hvern einasta mann,
sem leggur inn örfáa poka.
Allt þetta kontrol og allar
þessar færslur kalla á meira
starf, sem greiða þarf dýru
verði.
Nei, skattayfirvöldin láta
ekki að sér hæða, og engum^
dettur í hug að þau steli und-
an skatti. Ef annað líf er til,
þá er ekki ólíklegt að ég lendi
með þessum tollheimtumönn-
um, og Satt að segia hlakka ég
til að gægjast yfir öxlina á
þeim Qg líta á framtalið, en
þetta er bara forvitni. Ég sé i
anda drengskaparloforðið með
gullnu letri.
En það er eitt hérna megin
Sem ég ber kvíðboga fyrir. Það
er verið að kjafta um að millj-
ónerar og aðrir heiðartegir
menn steli undan skatti, svo
nemi hundruðum millj. króna,
og jafnvel Morgunblaðið og
Vísir virðast vera að smitast
af þessu kjaftæði og vilja
rannsókn og lög í þessu tilliti.
Það er kannski að verða svo,
að ekkert heilbrigt megi þrosk-
ast i þjóðlífi voru. Ég spyr:
Hvenær eigum við of marga
milijónera og -inaa? Eru það
ekki þeir, sem standa undir
viðreisni.nni? Og hvað hafa
þessir menn tekið af öðrum?
Ekki neitt! Allt þetta hafa þeir
unnið sér inn á tapi. Hvar sem
þið lítið glæsilegar hallir, hvort
sem það er með Suðurlands-
braut eða annarsstaðar, eða
gnoðir fagrar, þá er þetta allt
byg^t upp af tapi. Hefðu kann-
ski ég og mínir líkar, sem ekki
kunna að tapa, viljað taka-
þetta tap á sig, sem auðvitað
hefði endað með Uppgjöri. Það
sem þarf að gerast er það, að
frá því verði horfið að lög
verði sett í því skyni að farið
verði að hérreita aðalsmenn
þióðarinnar, milljónerana!
Tillaga mín er aftur á móti
sú, að sett verði svo ströng
lög um kartöflurækt að þau
„reddi" viðrelsninni, þeas. þjóð-
inni. En þetta heppnast ekki á
annan hátt en stjórninni verði
persónulega beitt fyrir vagn-
inn. Gunnar, sem er glöggur á
annarra fé, finnst mér tilval-
inn maður í það starf að telja
hverja kartöflu, sem étin er eða
sett niður, svo enga beri und-
an.-
Nú eru misjafnlega margar
spírur á kartöflutegundunum.
Þama mundi koma starf fyrir
. Gylfa, að sigla út og. 3era ,iPí)-.
kaup á þeim fjölspíruðu.
Færi nú eitthvað á milli
mála með talningu og spíru-
fjölda, kæmi Guðmundur í.
þar til, því að aldrei munu
svo miklar missýningar hafa
upp komið á Suðurnesjum, að
Guðmundur hafi ekki komið
þeim fyrir á réttum stað.
Emil mundi aftur axelera
þetta á rafhaískan hátt. Nú
þyrfti auðvitað að hafa mann
í eftirliti með stöflun. Þar
mundi Bjarni njóta sín, því við
slíkt starf þarf nú enginn leng-
ur að beygja sig. Jóhann
mundi aftur um það dæma,
hvort skemmdar kartöflur
skyldu til skatts teljast.
Með tiiliti til útfærslu á
þessum grunnlínum, hygg ég að
engin kartafla mundi undan
komast og þetta mundi valda
því að ekki þyrfti að grípa til
ómannúðlegra ráðstafana. né
rannsókna. Þetta kynni líka að
verða upphaf þess, að hjá okk-
ur þróaðist gróandi þjóðlíf og
þrotlaust tap, sem þroskast á
viðreisnarbraut.
Halldór Pétursson.
UTBOÐ
Tilboð óskast í smíði götuljósastólpa úr stáli.
Útboðsgögn eru afhent í skrifstofu vorri Vonarstræti 8
gegn 1000 króna skilatryggingu,
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR.
UTBOD
Tllboð óskast í sölu á koparvír fyrir Rafmagnsveitu
Reykjavíkur.
Útboðslýsingar má vitja í skrífstofu vora Vonarstræti 8.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVÍKURBORGAR.