Þjóðviljinn - 05.03.1965, Blaðsíða 10

IQ SIÐA
ÞIÓÐVILJINN
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftír M. M. KAYE
ið í Lunjore og verið í brúð-| íylgdarliðið á eftir. Grönn hönd
kaupinu þínu, Litla Perla. Þegar birtist milli útsaumaðra tjald-
þú ert gift og búin að eignast j anna og veifaði í kveðjuskyni.
böm, þá skilurðu tilfinningar Ameera var horfin.
mínar. | Vetra stóð við vegarbrúnina í
Leið Ameeru lá gegnum Lun-1 ljósum reiðfötum og horfði á eft-
Hann hafði verið
konjaki. Það gat
heilsusamlegt við
jore og yfir pontanbrúna, en
þegar þser komu í útjaðar borg-
arinnar fimm dögum seinna,
vildi hún ekki koma heim í em-
bættisbústaðinn, heldur stöðvaði
vagninn og sendi einn af vika-
piltunum eftir leiguvagni. Ég hef
hugsað þetta mál, sagði Ameera
innilega, og ég held það sé bezt
að þú komir ekki í hús brúð-
guma þíns með náfraenku sem er
ekki af þínu þjóðerni. Ég hef
heyrt að sumt fólk líti slíkt ekki
hýru auga. En við sjáumst aftur.
Við megum til að hittast aftur.
Og fyrst þú hefur enga konu
með þér, þá aetlar Hamida með
þér. Nei, nei, við ákváðum þetta
allt i gærkvöld meðan þú svafst.
Það er ósæmandi að þú komir
til eiginmanns þíns án konu til
að þjóna þér. Ef hann hefur ráð-
ið handa þér aðra þemu, þá
getur Hamida snúið heim.
Fræínkumar tvær föðmuðust
og Hamida tíndi saman föggur
sínar og Vetru og fylgdist með
henni út. Andartaki síðar skrölti
skreytt kerran eftir veginum og
ir rykskýinu og augu hennar
voru full af tárum. Hamida
skammaðist sín fyrir öll starandi
augun sem góndu á hina undar-
legu, hvítu konu, ýtti henni inn
48
FLJÚGUM
ÞRIÐJ UDAGA
FIMMTUDAGA
LAUGARDAGA
FRÁ RVÍ K KL. 9.30 v-.
FRÁ NORÐFIRÐI KL. 12
F L U G S Ý N
ýþi^SIMAR: 18410 18823
Smurt brauð
Snittur
brauð bœr
yið Óðinstorg
Sími 20-4-90
HÁRGREIOSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINt1 )g DÖDÖ Laugavegi 18
III hæð flvfta' StMl 2 48 16
P E R M A Sarðsenda 21 —
SIMI' 33-9-68 Hárgreiðslu- oe
snyrtisrofa
D O M U R I
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARN ARSTOFAN — Tjamar
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SlMI- 14 fi 62
H A RG REIÐSLUSTOF A AUST
URBÓ-'.IAR — María Guðmunds-
dóttiT Laugavegi 13 — SIMI
14 6 56 - NUDDSTOPam pr i
SAMA STAÐ.
{ leiguvagninn og þeim var ek-
ið í brennandi sólskininu að
embættisbústað sendiherrans.
18
Embættisbústaðurinn var mik-
ilfengleg bygging, sem eitt sinn
hafði verið hluti af höll þjóð-
höfðingja. Fyrri embættismaður
í John Company hafði haldið
stóru móttökusölunum og enn-
fremur byggt við húsið og gert
breytingar. Húsið stóð á sléttu
svæði sem á þrjá vegu var skilið
frá frumskóginum með djúpum
virkisgröfum. Til fjórðu hliðar-
innar hafði áður verið lág bygg-
ing með íveruherbergjum, en nú
var það hvítkalkaður múr. Við-
hafnarmikið hvolfhliðið og hvelf-
ingin báru þess vitni að þama
hafði ett sinn búið þjóðhöfðingi.
Vagninn ók inn um hvolfhliðið
og skelkaður chuprassi (þjónn)
starði agndofa á ungu stúlkuna
í' ljósu reiðfötunum, sem steig út.
Þjónustufólk sendiherrans hafði
vitað það mánuðum saman að
hann fetlaði að gifta sig, en
það átti ekki von á brúðinni
fyrr en eftir nokkrar vikur. Það
safnaðist saman og hvíslaðist á.
— Jú, sendiherrann er heima,
sagði Durga Charan, yfirþjónn-
inn. En hann gat ekki tekið á
móti heimsókn. Hann var illa
fyrirkallaður .... alltof lasinn.
— Það veit ég, sagði Vetra.
Það er bess vegna sem ég er
komin. Fylgið mér strax til sa-
hib.
Þjónninn varð doífallinn þegar
hann heyrði unga, hvíta konu
tala mál sitt svo vel, og hann
yerði máttvana tilraun til að
stöðva hana, en Vetra stikaði
framhiá honum og inn i stórt
anddyrið.
I svefnherbergi Conways voru
eluggatjöldin dregin fyrir og bar
var óskemmtilegur befur. Feit
kona í skræpóttum kjól sat á
gólfinu hjá rúminu og bærði
viftu úr pálmablöðum. Hún leit
hræðslulega upp þegar Vetra
gekk inn. Hún reis snögglega
•inn. svo að glamraði f ökla-
hringiunum. Þefurinn af pan
sem hún tuaði og moskusilm-
vatnið var iafnógeðfellt og lyktin
af konjaki oa unnköstum. Máluð
augun í feitu. hörundsdökku
andlitinu störðu fjandsamlega é
Vetru.
— Sahib er ekki frískur! saaði
hún skrækri. reiðileari rödd.
Hann getur ekki tekið á móti
"einum. Ekki neinum.
— Hann tekur á móti mér,
«agði Vetra oa eekk framhjá
hennj að rúminu Hrúean í rúm-
inu stundi oe dærfi og ók sér til.
Hvað er bet*aa Hvað gengur nú
á? Halb) helvftis tíafti. skítuga
kiaftatíkin hín Röddin var
hvoelulea og óskýr
Hann velti sér á bakið og
stundi ofsaleaa og Vetra horfði
niður á óbekkianiegt. brútið
andlitið. Var bet.ta .... gat þetta
verið Conway? Hún hafði átt
von á að sjá tærðan og tekinn i
mann, kannski gráhærðan. og
bað kom skelfinearsvipur á hana
við að siá hann liggia þarna f
rúminu. Þefurinn af áfengi og
andremmu kom henni til að
hörfa undan.
deyfður með
varla verið
hitasótt?
Svo mundi hún allt í einu
eftir því að herra Carroll hafði
sagt að þessari veiki fylgdu
bólgur. Auðvitað! Þess vegna
virtist hann svona þrútinn og
uppþrunginn. Það var ekki að
undra þótt hann hefði veigrað
sér við því að hún sæi hann
svona á sig kominn. Hann bekkti
hana ekki og var hræddur um
að kærleikur hennar þyldi ekki
að sjá hann undir þessum
kringumstæðum. Hún fékk kökk
í hálsinn og' augu hennar fyllt-
Ust tárum af meðaumkvun og
kærleika. Hún iaut yfir hann og
lagði svala hönd á enni hans.
Conway urraði og opnaði aug-
un með erfiðismunum. Hann
horfði lengi á hana og reyndi
eftir beztu getu að einbeita
flöktandi augunum. Hann hlaut
að hafa verið enn fyllri í gær-
kvöld en hann hafði haldið ....
eða var það ópíum? Hamingjan
sanna, en það höfuð. Tungan í
honum var eins og rykug strá-
motta. Hann hafði fyrr séð
undarlegar sýnir, en það hafði
þá verið eitthvað sem skreið eða
hoppaði. Ekki ungar fallegar
stúlkur. Það gat ekki verið kon-
jak — hlaut að vera ópíum. Hún
talaði. Bara hún vildi halda
kjafti. Kvenfólk var dásamlegt
en ekki eftir svona vota nótt.
Þessa stundina var hvert hljóð
óbærilegur sársauki . í þessu
verkjandi höfði.
.... Vetra! Conway, þetta er
Vetra! Þekkirðu mig ekki, Con-
way? Af hverju skrifaðirðu ekki
að þú værir veikur? Ég er kom-
in til að annast þig. Conway,
það er ég .... Vetra!
Loksins fór innihald orðanna
að síast inn í ringlaðan, verkj-
andi heilann .... Vetra! Það
var hvorki ópíum né konjak ....
það var auðurinn sem hann ætl-
aði að giftast. Gelgjulega stelpu-
skjátan frá Ware. En hvemig
í fjandanum hafði hún komizt
hingað? Drykkjarveizla gat þó
tæpast gert hann meðvitund-
arlausan vikum saman. Enda
stóð það alveg á sama. Hún var
komin hingað, og hann varð að
losna við hana .... Og nú þurfti
hann aftur að æla, svo að þetta
ævintýri var víst fyrir bí.
Hann kastaði upp. Ofsaiega.
En sér til undrunar komst hann
að raun um, að hún hélt um
enni honum og baðaði andlit
hans úr köldu vatni og hvíslaði
vingjarnleg orð og sagði að hon-
um myndi bráðum batna. Hann
sneri höfðinu varlega — augun
gat hann ekki hreyft — og skip-
aði Fatímu að fara út.
Grönnu, svölu hendumar lögðu
höfuð hans á koddann aftur.
Hann lá með lokuð augu og
reyndi að hugsa — með hugboð
um yfirvofandi hættu, sem út-
heimti tafarlausar aðgerðir.
Hann lét rifa i augun og sagði
loðmæltur: Átti ekki von á þér
enn. _ Fallegt af þér að kc«na.
Kallaðu á Ismail, ef þú vilt gera
svo vel. Herbergisþjónninn minn.
Ismail hafði setið og hvíslazt
á við forvitna þjóna fyrir fram-
an dymar, og nú flýtti hann sér
til húsbónda sins og eftir snögga
fyrirskipun sneri hann sér að
Vetru og hneigði sig djúpt. Ef
fröken sahib viidi koma með
honum, myndi hann fylgja henni
til herbergis hennar og færa
henni hressingu. Huzoor vill að
Ismail hjálpi honum.
— Farðu með honum. Þú get-
ur komið aftur seinna, umlaði
Conway og stundi af þjáningum.
Strax og dyrnar höfðu lokazt
á eftir henni, skreiddist hann
út úr rúminu og inn í baðher-
bergið, þar sem hann notaði
litla ausu til að pusa köldu vatni !
úr stóru leirkrukkunni yfir '
brennandi höfuðið og sveittan i
búkinn. Þegar Ismail kom til
baka byrjaði hann að meðhöndla
húsbónda sinn eins og venjan
var undir svipuðum kringum-
stæðum. Conway reikaði óstyrk-
ur á fótunum inn í svefnher-
bergið og lét fallast stynjandi
niður í stól.
Fjandinn hirði stelpuna. Af
hverju kom hún hingað til að
leika miskunnsama Samverjann.
Það myndi eyðileggja allt. Hann
hafði hugsað sér, að hjónavígsl-
an ætti sér stað klukkutima eða
svo eftir komu hennar, svo að
hún fengi ekkert ráðrúm til að
sjá sig um hönd. En svo kemur
hún þama askvaðandi öllum að
óvörum og kemur að honum i
bessu ástandi og allt húsið lykt-
andi af áfengi og ilmvatni eftir
dansmeyjaveizluna í gærkvöld.
Hver fjandinn gekk að henni?
Hafði hún heyrt einhvem orð-
róm? Ætlaði hún að grípa hann
glóðvolgan?
— Ungfrú-sahib hafði heyrt,
að huzoor væri mjög veikur og
hess vegna flýtti hún sér frá
Helhi til að hjúkra honum, sagði
tsmail meðan hann náði í hrein
föt. . 6i6Í9'id tLJ
Veikur! Já, hún hafði reyndar
sagt eitthvað þess háttar. Hún
hafði haldið að hann væri veik-
ur.
Allt í einu sá hann fyrir sér
lausnina. Þetta var svo einfalt.
Hún var alein og þekkti engan
í Lunjore og hún gat ekki verið
nætursakir í húsi hans nema
þau væru fyrst gefin saman.
Þetta var bókstaflega hlægilega
Stúlkur
vantar til frystihúsavinnu. — Mikil vinna fram- ,
undan.
FROST H.F.
Hafnarfirði — sími 50165.
VÖRUR
Kartöflumús * KóknmaJt * Kaffi * Kakó
KROIN BtJÐIRNAR
CONSUL CORTINA
bflalelga
magnúsar
sklpholtl 21
slmar: 21190-21185
^íaukur Gju&mundóóon
HEIMASÍMI 21037
_________________Föstudagur 5. marz 1965
S KOTTA
y-.?/
Ég er hætt við að fara í menntaskóla. Ég ætla að giftast cins iijótt
og ég get. Þá get ég keypt allt, sem mig langar í, með afborgunum.
GÆRUÚLPUR
Ennþá eru gæruskinnsfóðruðu kuldaúlp-
umar beztu skjólflíkumar.
Höfum enn fyrirliggjandi allar stærðir.
Verðkr. 1098.-
Lækjargötu 4. — Miklatorgi.
Starfsmannafélag Reykjavíkurborgar
AÐALFUNDUR
félagsins verður haldinn laugardaginn 6.
marz n.k. kl. 14 stundvíslega í Breiðfirð-
ingabúð.
Dagskrá samkvæmt félagslögum.
Félagsmenn fjölmennið stundvíslega.
Stjórnin.
►
*