Þjóðviljinn - 28.03.1965, Blaðsíða 10

20 SIÐA
■UÉa'í ■■■■■■■*■
X
MðÐVILJINN
S«BXM*dagur 36. marz £963
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
haíði sagt hremskilnislega við
Kishan Prasad að brezkt herlið
yrði sent frá Englandi ef félag-
inu yrði steypt af stóli.
— f>að mun gleðja mig ef ég
lifi það að sjá vald þess hrynja,
sagði Kishan Prasad.
— En við munum halda Ind-
landi þrátt fyrir það, svaraði
Alex. Við munum halda áfram
að berjast gegn ykkur, eitt ár —
fimm — tíu — tuttugu ár — þótt
ekki væri nema vegna kven-
fólksins. Þér, Kishan Prasad,
sem voruð í Khanwai, hljótið
að vita, að uppreisn táknar það
að fjöldi kvenna og bama verð-
ur brytjaður niður miskunnar-
laust. Þér getið ekki komið í veg
fyrir það, Kishan Prasad, og
slíkt geta landsmenn míniraldrei
fyrirgefið. AUt annað ef til vill
— en ekki það. Dauði þeirra
mun fæða af sér hatur og reiði,
sem ekki mun dvína fyrr en
þeirra er hefnt. Og hefndin mun
bitna á sekum jafnt sem "ak-
lausum, vegna þess að hefndar-
þorsti blindar. Ég hef séð her-
FLJUGUM
ÞRIDJUDAGA
FIMMTUDAGA
LAUGARDAGA
FRÁ RVÍK KL. 9.30
FRÁ NORÐFIRÐI KL. 12
FLUGSÝN
SÍMAR: 18410 18823
Smurt brauð
Snittur
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18, III hæð (lyfta)
SÍMI 24 6 16.
P E R IVI A
Garðsenda 21 - SÍMI 33 9 68
— Hárgreiðslu- og snyrtistofa
D Ö M U R !
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARNARSTOFAN — Tjarnar-
götu 10 — Vonarstrætismegin
— SÍMI 14 6 62.
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
María Guðmundsdóttir Lauga-
vegí 13 - SÍMI 14 6 56 NUDD-
STOFAN er á sama stað
menn tryllast og það er ekki
geðslegt. Þegar allt kemur til
alls verður það yðar eigin þjóð
sem mun þjást mest — og tfl.
einskis gagns, því að þið munuð
ekki losna við okfcur. Við mun-
um senda fleiri og fleiri her-
deildir.
— Þeir munu telja það of
kostnaðarsamt. Drottning ykkar
67
og ráðgjafar hennar mun segja:
Hættum þessu. Það er ekki þess
virði.
— Aldrei. Við erum vaxandi
stórveldi og verðum ríkari og
máttugri með hverjum degi.
Þegar okkar tími er liðinn,
rennur kanski upp sá dagur að
við getum þolað móðgun og skor-
azt undan bardaga. En ekki enn-
þá. Ekki nú!
— Þá bíð ég þess dags, sagði
Kishan Prasad lágróma. Og verði
ég látinn, mun sonur minn vera
reiðubúinn — eða þá sonur hans
eða sonarsonur. Mynduð þér ekki
sjálfur gera slíkt hið sama?
Alex svaraði ekki og Kishan
Prasad endurtók spumingu sína
á urdu. Augu Alexar loguðu af
ofsareiði, reiði sem beindist gegn
horrum sjálfum engu síður en
Kishan Prasad. Það kostaði hann
átök að koma upp orði. Jú! —
Fjandinn hirði yður! sagði hann
með ofsa og gekk burtu án þess
að líta um öxl. Kishan Prasad
gekk hægt á eftir honum.
— 24 —
Vagnamir með kvenfólkinu
höfðu farið snemma af stað frá
Hazrat-Bagh tfl að komast heim
fyrir myrkur, en veiðimennimir
höfðu verið lengur um kyrrt og
riðið heim þrem stundum síðar
í skini hálfmánans. Deginum
skyldi ljúka með stórri veizlu
í húsi sendiherrans.
Veizlugestir höfðu verið þátt-
takendumir í veiðiferðinni og
auk þess lítfll ítalskur söng-
flokkur, sem hafði sungið létta
óperumúsik og úrval af vinsæl-
um lögum.
Alex hafði komið í veizluna
í óvenjuslæmu skapi og hafði —
ef til vill f fyrsta sinni á ævinni
— ákveðið fyrirfram að drekka
of mikið. Portvín og konjak
sendiherrans var hið bezta sem
völ var á, en einu áhrifin sem
það hafði á Alex var að auka á
hið slæma skap hans. Og það
batnaði ekki við að fylgjast með
augljósu daðri og tilburðum
herra Bartons við signorinu Aur-
oru Resina, hina rauðhærðu
skrautfjöður söngflokksins.
Um miðnættið fór þægilegur
baryton að syngja angurblítt,
vinsælt lag.
Lagið vakti minnmgar hjá Al-
ex. Það var lagið sem sungið
hafði verið f tunglskinsferðinnl
og hafði ómað út á virkisvegginn
til hans og Vetru. Það hafði sterk
og ofsaleg áhrif á hann. Hann
missti allt í einu stjóm á sér.
Hann setti glasið frá sér, gekk
bvert yfir gólfið og nam hinn
rólegasti signorinu Aurom burt
fyrir augum sendiherrans. Hann
hafði nokkra reynslu af konum
af þessu tagi, og hann hafði
drukkið svo mikið að honum stóð
allt í einu alveg á sama hvort
sendiherrann yrði reiður eða ekki.
Vetra skyldi ekki verða fyrir
þeirri lítilsvirðingu að verða
vitni að hegðun eiginmanns sfns
við þessa léttúðarfullu leikkonu.
En hann vildi helzt ekki hugsa
um Vetru .........
Alex gat verið miög aðlaðandi
þegar hann vildi það við hafa,
og nú lagði hann sig fram. Hann
lét sem hann sæi ekki dolfaflna
vanþóknun yfirmanns síns,
fjandsamlegt augnaráð Moul-
sons ofursta og þá skelfingu sem
brá sem snöggvast fyrir í and-
liti Vetru, og hélt á burt með
kvenmanninn — að því er virt-
ist tfl að skoða garðinn í tungls-
ljósi. Þau höfðu ekki komið til
baka, þótt megnið af gestunum
hefði verið fram tfl klukkan tvö,
þrátt fyrir erfíði dagsins. Sendi-
herrann hafði ekki hikað við að
hella sér yfir Randall kaptein
með grófum orðum, er gestirnir
voru famir. Það var alveg rétt
sem Lou Cottar hafði sagt um
hann. Hann var ekkert dauðyfli,
og hún Lou litla vissi deili á
slíku. Nú hafði hann náð sér
í kropp, sem gæti yljað honum
í nótt. Það var bara harm, Con-
way Barton, sem hafði verið svo
óheppinn að lenda á dauðyfli.
Sendiherann hafði haldið á-
fram drykkju sinni í auðri setu-
stofimni og Vetra hafði farið
inn f herbergi sftt. Hún sat lengi
á rúmstokknum og starði fram
fyrir sig og hugsaðí um Alex:
Grannir fingur Alexar gældu við
hárið á armarri konu, kossar
Alexar á vörum annarrar konu
og dökkur kollur hans hvílandi
á bústnum, dyftum barmi henn-
ar eða grafinn f rauða lokkana.
Það var ekki lengra sfðan en
í morgtm, að hún hafði grátið
yfir dauðum fugli — nei, yfir
tilgangslausri tortímingu þess
sem fagurt var. Var það vegna
hins fagra morguns eða vegna
fuglsins? Eða var það vegna
brostinna vona hennar sjálfrar?
Hún vissi það ekki. En nú ga±
hún ekki grátið, þótt Alex gaeti
verið eins og Carlyon og MouA-
son ofursti og ... og Conway.
Ég verð að fara burt héðan,
hugsaði hún, eirts og hún hafði
hugsað daginn sem henni vaanð
ljóst að hún elskaði Alex. Ég vfl
fara til Gulab Mahal. Þar verð
ég örugg — vemduð gegn öSa.
Ég fer aftur til bemskuheimi5s
míns og byrja nýtt Mf.
Hún hafði sofnað seint og
síðarmeir, alklædd og hún hafði
ekki riðið út daginn eftir, hvorki
um morguninn eða sfðdegis af
ótta við að hitta Alex. '
Hún hafði ekki séð hann lengi.
Alex hafði séð til þess. Nótttn
sem hann hafði hvílt í örmram
eignorinu Restna, hafði ekkí leyst
nein vandamál. Hún hafði ekki
ernu sinni fengið hann tfl að
gleyma hvemig það var að halda
grönnum líkama Vetru í fangi
sér. Hin jarpihærða Auróra hafði
virzt þrútin og gægsnisleg í
kaldri morgunbirtunni — roðfan
sem hún hafði borið á varimar,
hafði klínzt um andlitið og svert-
an af augnahárunum hafði ’itað
vangana Það var af henni dsaif-
ur þefur af svita, hríspúðri og
kæfandi patchulilykt. Alex hafði
virt hana fyrir sér með sam-
blandi af óþolinmæði, meðaumk-
un og viðbjóði og hafði hugsað
um Vetru sem hafði grátið sáran
við öxl hans — yfir dauðum
fugli. Slæma skapið og reiðin
höfðu ekki horfið. Hann hafði
vakið kvenmanninn og sent hana
í dögun til pósthússins, þar sem
söngflokkurinn gistí.
á morgun og þriðjudag.
ÓTRÚLEGT EN SATT
SUMARKJÓLAR
verð frá kr. 195.—
SfÐDEGISKJÓLAR
verð frá kr. 495.—
ENSKIR ULLARKJÓLAR
verð frá kr. 995.—
HATTAR
verð frá kr. 95.—
VETRARKÁPUR
á mjög hagkvæmu verðL
*
Notið þetta einstaka tækifæri og gerið
góð kaup.
MARKAÐURINN
Laugavegi 89.
CONSUL CORTINA
bflalelga
magnúsar
sklpholtl 21
slmar; 21190 -21185
fHlaukur (^u&mundóóOH.
HEIMASÍMl 21037
S KOTTA
1 SwÁate. Im. 1964. Worfj right. i«en«A_
Fyrir tíu mínútum vildl hún e&kl sjá mig oftar I tífinu . . . . eu
ef ég þekki dóttur mína rétt, skaJtu reyna aftur.
I yðar þiónustu alla daga
Hjólbarðaverkstæðið
HRAUNHOLT
fyrir neðan Mildatorg (gegnt
Nýju sendibílastöðinni).
ír Eígum ávallt fyrirli gg'fand i
☆ flestar stærðir af hjólbörðum
☆ og felgum.
Opið alla daga frá kl. 8 til 23. — Sími 10-300.
Flagferðir um heim aiian
Flugferð strax — Fargjald greitt síðar.
Viðskiptavinir eru beðnir að hafa sam-
band í síma 22890 og 30568 (eftir kl 7)
FERÐASKRIFSTOFAN
LA N □ SVN
>
<
l

i