Þjóðviljinn - 21.10.1965, Blaðsíða 10

Þjóðviljinn - 21.10.1965, Blaðsíða 10
|Q SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 21, október 1963 •■■■•■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■^* EFTIR AAARÍU LANG vön því? — Ja — nú — þetta er skrýt. ið. Ég þori ekki að sverja það. — Hún hélt ekki á henni þeg- ar hún kom inn í stofuna, full- yrti Magnhildur. Ég man vel eftir þvj að Ellen stakk upp á þvi að hún byði okkur að bragða á þessum nýkeyptu karamellum en hún þvemeitaði. — Já, sem ég er lifandi — Breiðleitt andlitið á Henning sem hafðj verið viðutan. varð nú allt í einu íhugult. — Hún lagði frá sér töskuna frammi i gangi, undir símaborðið, og það var eins og hún vildi fela hana þar fyrir karamelluhungr- uðum augum okkar. Eftir þetta varð rannsókn landfógetans tiltölulega auðveld. Forstofán var á milli stofu og borðstofu og til þess að þurfa ekkj að ganga gegnum svefn- herbergj Soffiu á leiðinnj milli stofu og eldhúss, varð að ganga í gegnum bæði forstofu og borð- stofu Að untantekinni Tuss, sem hafði verið að strita í apó- tekinu og hafði vitni að því — Leó til töluverðrar ánægju — höfðu allir verið í nánd við símaborðið bæði meðan Henn- ing hafði drukkið kaffið áður en hann sagði arfsfréttina og líka á eftir. Clara Bengtsson lýsti þvi hik- tafi'gf'yfir að hún hefði hæglega getað rjálað við pokann og vesk- jð, .Henning og Magnhildur sömuleiðis. Ingvar hafði líka verið heima og landfógetinn á- kvað að hafa hið bráðasta sam- band við þennan brotthlaupna ungling. Soffía Sjöberg hafðj skipt um föt, farið úr bleiku klæðunum og í svartan búning með pífum og blúndum, sem undirstrikaði hvitt hár hennar og veiklulegt útlit. Hún lyftj kúptum augna- Hárgreiðslan Hárgreiðslu- og snyrtistofa Steinu og Dódó .augavegi 18 III hæð (lyfta) StMI 24-6-16 P E R M A Hárgreiðslu- og snyrtistofa .arðsenda 21 SÍMl 33-9-68 D O M U R Hárgreiðsla við allra næfi TJARNARSTOFAN riamargötu 10 Vonarstrætls- megin — Simi 14-6-62. Hárirreiðclustofa Austurbæjar Marla Guðmundsdóttii Laugavegi 13 sfmi 14-6-58 Nuddstofan er á sama stað lokunum móti Karli-Áma og staðhæfðj að hún hefði ekki stigið fæti fram í forstofu; hún hefði hvergi verið nema í stof- unni og svefnherberginu. — Ég hef átt svo erfiðan dag. Bæði hjartakast og mígrena, landfógetinn getur ekkj gert sér í hugarlund hve hræðilegt það er Maður er eins og gólftuska. Og svo öll markaðsháreystin á torginu. — þetta er beinlinis óþolandi. 21 — Þú lýgur, sagði Clara á sinn hreina og beina hátt. Þeg- ar ég var búin að gefa Henning kaffi í eldhúsinu og var á leið á snyrtiherbergið, þá skauztu einmitt þangað inn. Þar sem gengið var inn f snyrtiherbergið úr forstofunni, var Soffía neydd til að viður- kenna að hún hefði farið um forstofuna. rétt við símaborðið. — En, sagði hún illgimislega, ég hef þó að minnsta kosti rétt til að ganga um mína eigin for- stofu. — Hvern skollann áttu við? Clara var ekki ein um undrun- ina. — Telurðu það eftir ætt- ingjum þínum sem þú hefur þar að auki sjálf boðið hingað til miðdegisverðar. að ganga um þessa gömlu forstofu þína? Soffía kipraði saman munninn og varð kvikindisleg á svip. — Þú þegir um það að Það er. .. persóna hér, sem ekki var boðin hingað, en lét sig þó ekki muna um að útvega sér inn- göngu. — Vincent? Drottinn minn dýri. . . geitungurinn! Clara Bengtsson yppti öxlum í vandlætingu, húsbóndj hennar var orðinn eldrauður af reiði, en Leó Berggren mundi vel að hann hafði sýnilega legið á hleri við gluggann og hlaut næstum að hafa verið sammála apótek- araekkjunni. þegar hún hreytti út úr sér; — Geitungurinn, já. Notaleg tylliástæða! Ég hef að minnsta kosti aldrei fyrr rekizt á full- orðinn karlmann, sem þykist ætla að falla í öngvit þótt ves- all geitungur stingj hann. ELLEFTT KAFLI Rödd Soffíu Sjöberg steig hærra og hærra, í vaxandi van- stillingu. — Það var hann sem laumaði eitrinu inn í húsið! Hann var góða stund á snyrtiherberginu, hann þurfti að þvo sér um háls- inn. sagði hann, og svo leið hon- um illa. en veskið var rétt við dyrnar og hann hefur auðvitað rjálað við það lífca. Hann hat- aði Ellen! Hún hafðj rekið hann á dyr heima 5 Bengtsnesi og þau rifust alveg hræðilega. — Og hvers vegna, greip Vin- cent Flod fram í ofsareiður, — hvers vegna drap ég Lovisu Bengtsson á eitruðum karamell- um, fjrrst það var Ellen sem ég hataði? — Þér hötuðuð þær báðar tvær. Þér — þér — — Soffía. stilltu þig, sagði bróðir hennar aðvarandi Vertu ekki með þessar tilgangslausu ásakanir. Ef mér skjátlast ekki, þá kastaðist í kekki með ykk- ur Ellen síðast i dag. — Henning! Hvemig vogarðu þér! Nú beindist reiði hennar að honum, og landfógetinn flýtti sér að koma í veg fyrir frek- ari orðaskipti með því að teyma Vincen-t Flod og Clöru Bengts- son inn í matsalinn. Þar hafðist hann hins vegar ekki að heldur lét Leó Berggren annast yfir- heyrsluna. Ungj lögregluþjónninn hafði alizt upp skammt frá Bengts- nesi, og þótt Clara væri miklu eldri en hann. var hún sú systr. anna sem hann hafðj átt mest samskipti við. Honum féll vel við hreinskilnj hennar og glað- lyndi og hann vissi að við hana var hægt að ganga hreint til verks. — Heyrðu mig Clara, hvenær sinnaðist þeim herra Flod og Ellen? Ég vissi ekki einu sinni að þau hefðu hitzt. — Nú. hvorkj hún né Lovísa kærðu sig neitt um að kynnast honum. Já, þú veizt hvernig þetta var. Ég hafði flutt heim, þegar ég gat ekki lengur unnið í bakaríinu, en það hefði ég auðvitað aldrej átt að gera, því að þaer voru að verða svo sér- vitrar og kalkaðar að ég gafst bókstaflega upp. Þá kom ég auga á auglýsinguna trá Vinc- ent... Hún þagnaði andartak, og Vincent tókst að kingja ögn af reiði sinni og taka þátt í sam- ræðunum. — Já. Kqnan mín var dáin og ég hírðist þarna aleinn í skóginum og svo datt mér í hug að ég ætti ef til vill að auglýsa eftir ráðskonu. En mig dreymdi þó aldrei um að ég myndi fá slíka perlu sem Clara er. — Ojæja, svaraði hún hrós- inu. Þetta er líka óskastarf. Þú gerir næstum öU verkin sjálf- ur. — Ég er vanastur því. En launin eru þvj miður eftir því. Leó ákvað að vera berorður og landfógetinn deplaðj augun- um framaní hann eins og til samþykkis. — Yður vantaðj með öðrum orðum fremur félaga en ráðs- konu. En er þá ekkj hjónaband ódýrasta og hentugasta lausnin? Það brá fyrir bliki í bláum augum mannsins, kannski af gremju, kannski af gáska, nema hvort tveggja væri. — Kvonbænir mínar vil ég heldur bera fram án utanaðkom- andi aðstoðar \>g í meira næði. Ætluðum við ekki að ræða um heimsókn mína að Bengtsnesi? — Ég er feginn ef þér viljið ræða um hana. Fóruð þér þang- að í þeim tilgangi einum að fara í kurteisisheimsókn? — Ég hélt það, en Clara hafði bakþanka — var það ekki? — Já. fyrst og fremst vildi ég sættast aftur við systurnar. Þær urðu dálítið reiðar og sár- ar, þegar ég stakk af frá þeim, en ég vonaði, að Vincent gæti Skipholti 21 simar 21190-21185 IH eftir lokun i sima 21037 u Ekkert jafnast á viö BRA5SO - Fægilög á kopar og króm BLAÐADREIFING Börn eða fullorðnir óskast til að bera blað- ið til kaupenda í eftirtalin hverfi: Seltjarnarnes I. — Mávahlíð — Drápu- hlíð — Sigtún — Sogamýri — Múlahverfi. DIOfflfllllNN Hafnarfjörður! Hafnarfjörður! Blaðburðarbörn óskasf til að bera blaðið til kaupenda í Hafnarfirði. Upplýsingar í síma 51369. ÞJÓÐVILJINN BYGGINGA VÖRUR ★ Asbest-plötur ★ Hör-plötur ★ Harðtex ★ Trétex ★ Gips þilplötur ★ Wellit-einangrunarplötur ★ Alu-kraft aluminpappír til húsa-einangrunar ★ Þakpappi, tjöru og asfalt ★ lcopal pakpappi ★ Rúðugier MARS TRADING CO. H.F. KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373 Sími 17 500 BRUNATRYGGINGAR á húsum í smíöum, vélum og átiöldum, effni og iagerum o.ffl. Heimistrygging hentar yður Heímilistryggingar Innbús Vafnsffóns Innbrots Glertrygglngai TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMíRf LINDARGATA 9 'EYKJAVÍK SÍMI 21260 SlMNEFNI; SURETY

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.