Þjóðviljinn - 21.10.1965, Síða 10

|Q SlÐA — ÞJÓÐVILJINN — Fimmtudagur 21, október 1963
•■■■•■■■■■■■■■■■«■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■■•■■^*
EFTIR AAARÍU LANG
vön því?
— Ja — nú — þetta er skrýt.
ið. Ég þori ekki að sverja það.
— Hún hélt ekki á henni þeg-
ar hún kom inn í stofuna, full-
yrti Magnhildur. Ég man vel
eftir þvj að Ellen stakk upp á
þvi að hún byði okkur að
bragða á þessum nýkeyptu
karamellum en hún þvemeitaði.
— Já, sem ég er lifandi —
Breiðleitt andlitið á Henning
sem hafðj verið viðutan. varð
nú allt í einu íhugult. — Hún
lagði frá sér töskuna frammi
i gangi, undir símaborðið, og
það var eins og hún vildi fela
hana þar fyrir karamelluhungr-
uðum augum okkar.
Eftir þetta varð rannsókn
landfógetans tiltölulega auðveld.
Forstofán var á milli stofu og
borðstofu og til þess að þurfa
ekkj að ganga gegnum svefn-
herbergj Soffiu á leiðinnj milli
stofu og eldhúss, varð að ganga
í gegnum bæði forstofu og borð-
stofu Að untantekinni Tuss,
sem hafði verið að strita í apó-
tekinu og hafði vitni að því
— Leó til töluverðrar ánægju
— höfðu allir verið í nánd við
símaborðið bæði meðan Henn-
ing hafði drukkið kaffið áður
en hann sagði arfsfréttina og
líka á eftir.
Clara Bengtsson lýsti þvi hik-
tafi'gf'yfir að hún hefði hæglega
getað rjálað við pokann og vesk-
jð, .Henning og Magnhildur
sömuleiðis. Ingvar hafði líka
verið heima og landfógetinn á-
kvað að hafa hið bráðasta sam-
band við þennan brotthlaupna
ungling.
Soffía Sjöberg hafðj skipt um
föt, farið úr bleiku klæðunum
og í svartan búning með pífum
og blúndum, sem undirstrikaði
hvitt hár hennar og veiklulegt
útlit. Hún lyftj kúptum augna-
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
.augavegi 18 III hæð (lyfta)
StMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
.arðsenda 21 SÍMl 33-9-68
D O M U R
Hárgreiðsla við allra næfi
TJARNARSTOFAN
riamargötu 10 Vonarstrætls-
megin — Simi 14-6-62.
Hárirreiðclustofa
Austurbæjar
Marla Guðmundsdóttii
Laugavegi 13 sfmi 14-6-58
Nuddstofan er á sama stað
lokunum móti Karli-Áma og
staðhæfðj að hún hefði ekki
stigið fæti fram í forstofu; hún
hefði hvergi verið nema í stof-
unni og svefnherberginu.
— Ég hef átt svo erfiðan dag.
Bæði hjartakast og mígrena,
landfógetinn getur ekkj gert sér
í hugarlund hve hræðilegt það
er Maður er eins og gólftuska.
Og svo öll markaðsháreystin á
torginu. — þetta er beinlinis
óþolandi.
21
— Þú lýgur, sagði Clara á
sinn hreina og beina hátt. Þeg-
ar ég var búin að gefa Henning
kaffi í eldhúsinu og var á leið
á snyrtiherbergið, þá skauztu
einmitt þangað inn.
Þar sem gengið var inn f
snyrtiherbergið úr forstofunni,
var Soffía neydd til að viður-
kenna að hún hefði farið um
forstofuna. rétt við símaborðið.
— En, sagði hún illgimislega,
ég hef þó að minnsta kosti rétt
til að ganga um mína eigin for-
stofu.
— Hvern skollann áttu við?
Clara var ekki ein um undrun-
ina. — Telurðu það eftir ætt-
ingjum þínum sem þú hefur
þar að auki sjálf boðið hingað
til miðdegisverðar. að ganga um
þessa gömlu forstofu þína?
Soffía kipraði saman munninn
og varð kvikindisleg á svip.
— Þú þegir um það að Það
er. .. persóna hér, sem ekki var
boðin hingað, en lét sig þó ekki
muna um að útvega sér inn-
göngu.
— Vincent? Drottinn minn
dýri. . . geitungurinn!
Clara Bengtsson yppti öxlum
í vandlætingu, húsbóndj hennar
var orðinn eldrauður af reiði,
en Leó Berggren mundi vel að
hann hafði sýnilega legið á hleri
við gluggann og hlaut næstum
að hafa verið sammála apótek-
araekkjunni. þegar hún hreytti
út úr sér;
— Geitungurinn, já. Notaleg
tylliástæða! Ég hef að minnsta
kosti aldrei fyrr rekizt á full-
orðinn karlmann, sem þykist
ætla að falla í öngvit þótt ves-
all geitungur stingj hann.
ELLEFTT KAFLI
Rödd Soffíu Sjöberg steig
hærra og hærra, í vaxandi van-
stillingu.
— Það var hann sem laumaði
eitrinu inn í húsið! Hann var
góða stund á snyrtiherberginu,
hann þurfti að þvo sér um háls-
inn. sagði hann, og svo leið hon-
um illa. en veskið var rétt við
dyrnar og hann hefur auðvitað
rjálað við það lífca. Hann hat-
aði Ellen! Hún hafðj rekið hann
á dyr heima 5 Bengtsnesi og
þau rifust alveg hræðilega.
— Og hvers vegna, greip Vin-
cent Flod fram í ofsareiður,
— hvers vegna drap ég Lovisu
Bengtsson á eitruðum karamell-
um, fjrrst það var Ellen sem ég
hataði?
— Þér hötuðuð þær báðar
tvær. Þér — þér —
— Soffía. stilltu þig, sagði
bróðir hennar aðvarandi Vertu
ekki með þessar tilgangslausu
ásakanir. Ef mér skjátlast ekki,
þá kastaðist í kekki með ykk-
ur Ellen síðast i dag.
— Henning! Hvemig vogarðu
þér!
Nú beindist reiði hennar að
honum, og landfógetinn flýtti
sér að koma í veg fyrir frek-
ari orðaskipti með því að teyma
Vincen-t Flod og Clöru Bengts-
son inn í matsalinn. Þar hafðist
hann hins vegar ekki að heldur
lét Leó Berggren annast yfir-
heyrsluna.
Ungj lögregluþjónninn hafði
alizt upp skammt frá Bengts-
nesi, og þótt Clara væri miklu
eldri en hann. var hún sú systr.
anna sem hann hafðj átt mest
samskipti við. Honum féll vel
við hreinskilnj hennar og glað-
lyndi og hann vissi að við hana
var hægt að ganga hreint til
verks.
— Heyrðu mig Clara, hvenær
sinnaðist þeim herra Flod og
Ellen? Ég vissi ekki einu sinni
að þau hefðu hitzt.
— Nú. hvorkj hún né Lovísa
kærðu sig neitt um að kynnast
honum. Já, þú veizt hvernig
þetta var. Ég hafði flutt heim,
þegar ég gat ekki lengur unnið
í bakaríinu, en það hefði ég
auðvitað aldrej átt að gera, því
að þaer voru að verða svo sér-
vitrar og kalkaðar að ég gafst
bókstaflega upp. Þá kom ég
auga á auglýsinguna trá Vinc-
ent...
Hún þagnaði andartak, og
Vincent tókst að kingja ögn af
reiði sinni og taka þátt í sam-
ræðunum.
— Já. Kqnan mín var dáin
og ég hírðist þarna aleinn í
skóginum og svo datt mér í hug
að ég ætti ef til vill að auglýsa
eftir ráðskonu. En mig dreymdi
þó aldrei um að ég myndi fá
slíka perlu sem Clara er.
— Ojæja, svaraði hún hrós-
inu. Þetta er líka óskastarf. Þú
gerir næstum öU verkin sjálf-
ur.
— Ég er vanastur því. En
launin eru þvj miður eftir því.
Leó ákvað að vera berorður
og landfógetinn deplaðj augun-
um framaní hann eins og til
samþykkis.
— Yður vantaðj með öðrum
orðum fremur félaga en ráðs-
konu. En er þá ekkj hjónaband
ódýrasta og hentugasta lausnin?
Það brá fyrir bliki í bláum
augum mannsins, kannski af
gremju, kannski af gáska, nema
hvort tveggja væri.
— Kvonbænir mínar vil ég
heldur bera fram án utanaðkom-
andi aðstoðar \>g í meira næði.
Ætluðum við ekki að ræða um
heimsókn mína að Bengtsnesi?
— Ég er feginn ef þér viljið
ræða um hana. Fóruð þér þang-
að í þeim tilgangi einum að
fara í kurteisisheimsókn?
— Ég hélt það, en Clara hafði
bakþanka — var það ekki?
— Já. fyrst og fremst vildi
ég sættast aftur við systurnar.
Þær urðu dálítið reiðar og sár-
ar, þegar ég stakk af frá þeim,
en ég vonaði, að Vincent gæti
Skipholti 21 simar 21190-21185
IH
eftir lokun i sima 21037
u
Ekkert jafnast á viö BRA5SO -
Fægilög á kopar og króm
BLAÐADREIFING
Börn eða fullorðnir óskast til að bera blað-
ið til kaupenda í eftirtalin hverfi:
Seltjarnarnes I. — Mávahlíð — Drápu-
hlíð — Sigtún — Sogamýri — Múlahverfi.
DIOfflfllllNN
Hafnarfjörður!
Hafnarfjörður!
Blaðburðarbörn óskasf til að bera blaðið
til kaupenda í Hafnarfirði.
Upplýsingar í síma 51369.
ÞJÓÐVILJINN
BYGGINGA
VÖRUR
★ Asbest-plötur
★ Hör-plötur
★ Harðtex
★ Trétex
★ Gips þilplötur
★ Wellit-einangrunarplötur
★ Alu-kraft aluminpappír
til húsa-einangrunar
★ Þakpappi, tjöru og asfalt
★ lcopal pakpappi
★ Rúðugier
MARS TRADING CO. H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373
Sími
17 500
BRUNATRYGGINGAR
á húsum í smíöum,
vélum og átiöldum,
effni og iagerum o.ffl.
Heimistrygging hentar yður
Heímilistryggingar
Innbús
Vafnsffóns
Innbrots
Glertrygglngai
TRYGGINGAFÉLAGIÐ HEIMíRf
LINDARGATA 9
'EYKJAVÍK SÍMI 21260 SlMNEFNI;
SURETY