Þjóðviljinn - 30.11.1965, Blaðsíða 10

1Q slÐÁ — ÞJÓÐVrjÍrrNN — Þriðjadargnr Stt, nóventoer ÍSG5
þegar hann hafði boðið henni
með sér til Rudboume. sem
gefið hafði Harry og Fenellu
tækifæri til að ljúka deilum
sínum í næði og ná þessu hag-
stæða samkomulagi.
Samt sem áður hugsaði Caró-
lína með sér, að þau hefðu gert
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R IVI A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMl 33-9-68
D Ö M U R
HárgreiðsJa við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN
Tiamargötu 10 Vonarstrætis-
megin. — SÍMI 14-6-62
FT 4 '•oroi ðshistof a
Austui'bæiar
Maria Ouðmundsdóttir
.augaveg) 13 sími 14-6-58
V’iddsfnfa,- =r $ =ama stað
mikla skyssu þegar Harry heettS
starfi sínu og þau hófu að reka
gestaheimill Fyrir bragðið áttu
þau næstum ekkert einkaMf. Það
yrðu alltaf áfaorfendur og á-
..heyrendur að næstum öllu sem
ifram fór milli þeirra, og hvor-
ugt þeirra hafði næga skapstill-
ingu til að korna í veg fyrir á-
rekstra. sem alltaf yrðu háifop-
inberir. Og það var efcki víst
að áhorfendur yrðu alltaf eins
forsjálir og Hugh Sherwin og
jafnafskiptalitlir og Emma Dew-
hurst. Að þessu leyti virtist fyr-
irtækið dauðadæmt frá upphafi.
Harry og Fenella kynnu að
þrauka við þetta í eitt eða tvö
ár enn og telja sér trú um að
þeim þætti of vænt um gamla
húsið til að fara úr því, en
fyrr eða síðar myndi þetta fara
útum þúfur. Þau myndu selja
húsið og Harry myndi fara að
stunda blaðamennsku að nýju.
Það flögraði ekki að Carólínu
að gestaheimilið væri þegar
dauðadæmt, þótt það væri af
allt öðrum ástæðum en hún var
að hugsa um. Þegar hún horfði
útum bflrúðuna á íiökkar hæð-
imar sem bar við stjömubjart-
an himininn og á limgerðin sem
birtust allt í einu hvanngræn í
bílljósunum. datt henni ekki í
hug að endalokin væru svo
nærri. Jafnvel þegar þau stönz-
uðu við bflaverkstæðið, þar sem
herra Sherwin ætlaði út til að
biðja Jan Pullen að minnka
þessa bamsmíð sína á nætuma,
tók hún ekki eftir hinum kyn-
lega roða á himninum við kalk-
námið.
Það var Hugh Sherwin sem
fyrstur tók eftir því og hrópaði:
Það er eldur!
1 stað þess að fara út úr
bílnum. ók hann af stað með
ofsahraða, upp hæðina og niður
aftur hinum megin og inn á
miffli hliðstólpanna og minnstu
munaði að hann æki á annan
þeirra.
Gegnum vélarhljóðið heyrðist
Fenella hrópa: Hvar er frú
Dewhurst?
Bífflinn stöðvaðist og bóksal-
inn þaut út. En áður en bíllinn
var íyllilega stanzaður, var
Harry kominn út og hljóp í
spretti upp að húsinu. Hvæs og
snark heyrðist og neistaflug
barst hátt í loft upp. Bmna-
lyktin var skelfileg.
Harry opnaði útidyrnar.
Fenella hnópaði eitthvað á
eftir honum. en hann leit ekki
einu sinni við. Hann brá hand-
leggnum fyrir andlitið og hvarf
inn i eldrauðan bjarmann fyrir
innan. •
IX KAFLI
Eldurinn var allur í öðrum
endanum á langa, lága húsinu,
þeim megin sem svefnherbergi
frú Dewhurst var. Reykurinn
vall útum gluggann hjá henni
og þakið fyrir ofan stóð í björtu
báli.
Fenella hljóp á eftir Harry.
Hún var enn að hrópa eitthvað.
en orðin drukknuðu í hávaðan-
um frá eldinum.
Hún var næstum komin að
dyrunum, begar Hugh Sherwin
náði henni. Hún braxrzt um,:
þegar hann reyndi að halda aft-
ur af henni. unz hún gat losað
sig og hvarf inn í húsið. Hann
fór inn á eftir henni.
Carólína var svifaseinni en
þau hin, og hún var í þann
veginn að elta þau, þegar henni
datt í hug að hún gæti ekki
gert neitt gagnlegra en aka að
næsta síma og kaffla á hjálp.
Næsti sími sem hún vissi af,
var á verkstæðinu hjá Jan Pull-
en. Hún gekk aftur í áttina að
bílnum og var í þann veginn að
setjast upp í hann, þegar hún
heyrði hávært skerandi hljóð ut-
anúr myrkrinu og þóttist vita að
þar væri slökkviliðið á farð.
Einhver hafði komið auga á
brunann og kallað á slökkvilið-
ið.
Sennilega hafði það verið' frú
Dewhurst. Það var að minnsta
kosti vonandi, því að ef hún
hefði ekki komizt út í tíma, ef
hún hefði ekki komizt niður í
símann, hvar var hún þá? Það
fór kuldahrollur um Carólínu,
þrátt fyrir hitabylgjumar sem
bárust að henni frá brennandi
húsinu. Carólína' gekk í áttina
að dyrunum.
Um leið heyrði hún fótatak- á
innkeyrslunni fyrir aftan sig.
Jan Pullen gekk framúr henni í
áttina að dyrunum. Um leið og
hann kom þangað, kom Fenella
út. Carólína sá ekki betur en
Fenella gengi beint í fang hans
og þrýsti sér að honum. Svo
sleit hún sig lausa og hefði far-
ið aftur inn í húsið, ef Hugh
Sherwin hefði ekki komið út í
sömu svifum og ýtti henni aft-
ur til Jans. Um leið kom hann
auga á Carólínu og hrópaði eitt-
hvað tffl hennar. Síðan hljóp
hann í áttina að bílsfcúmum.
Hún hafði ekki heyrt hvað hann
sagði, en ákvað að elta hann.
Þegar hún kom að bílskúm-
um, var hann búinn að opna og
var að lyfta niður stiganum sem
hékk á jámkróknum á veggn-
um. Þegar hún ætlaði að koma
honum til hjálpar, sagði hann
henni hvössum rómi að láta
hann um þetta, en hún greip
undir annan endann á stiganum
og gekk á eftir honum, þótt
hann væri mun þyngri en hann
sýndist vera. Þegar Jan Pullen
sá til þeirra og tók við endanum
af Carólínu, var hún másandi
og magnlaus af þreytu. Allt í
einu rifjaðist dálítið upp fyrir
henni sem ungi og snjaffli
sjúkrahúslæknirinn hafði sagt
við hana áður en hún útskrifað-
ist: Þér megið vel dunda eitt-
hvað við húsverk, en farið ekki
að reyna að færa til flygilinn.
Einhverra hluta vegna þótti
henni þetta nú alveg bráðfynd-
ið. Hana langaði til að segja
herra Sherwin frá þessu og
og koma honum til að hlæja.
En hún hafði enga krafta aflögu
til að tala.
— Baðherbergisglugginn, hróp-
þórður
sjóari
aði Fenella um leið og menn-
imir tveir fóru að reisa stigann
upp við húshliðina. Sjáið þið —
þama eru þau!
Að minnsta kosti var Harry
þar. Þau sáu hann öffl, þegar
hann hallaði sér út og veifaði
fjörlega. Og um leið hvarf hann
aftur.
Fenella rak upp hljóð. Hún
sneri sér að Carólínu og hallaði
andlitinu upp að henni. Carólína
reyndi að segja henni að hún
skyldi engar áhyggjur hafa og
Harry væri ekki í neinni hættu.
Því að það var enginn rauður
bjarmi í þessum glugga og eng-
inn reykur sást. Eldurinn hafði
ekki ennþá breiðst í þann enda
hússins.
— En frú Dewhurst — hvað
hefur komið fyrir hana? væidi
Feneffla.
— Það hlýtur að vera allt í
lagi með hana, sagði Carólína.
Harry hefði ekki veifað svona
ef eitthvað hræðilegt hefði kom-
ið fyrir.
— Hvar er hún þá?
Sennilega er hún alls efcki
inni. Það mætti segja mér að
hún hefði gert slökkviliðinu að-
vart og flúið síðan.
— Það var Jan sem gerði því
aðvart. Hann sagði mér það.
Hann sagðist hafa séð bjarmann
á himninum og flýtt sér hingað.
En hann hélt að við hefðum öll
farið út og síminn væri bilaður,
svo að hann fór aftur á bfla-
verkstæðið til að kalla á slökkvi-
liðið .... Ó, Harry, Harry! Fen-
ella horfði nú aftur á húsið, en
hún hélt enn dauðahaldi í Caró-
línu og titraði frá hvirfli til
fflja. Allt í einu hóf hún upp
raust sína f skelfingu og von.
Þama eru þau.
Harry var aftur kominn að
baðherbergisglugganum með
Emmu Dewhurst í fanginu og
herra Sherwin var að klifra upp
stigann á móti þeim. Um leið
beygði slökkviliðsbfllinn innum
hliðið og hjálmklæddir menn
komu hlaupandi að húsinu.
Um leið og hvæsið f vatninu
heyrðist gegnum snarkið í eld-
inum, klifraði einn brunaliðs-
mannanna upp stigann á eftir
herra Sherwin, sem hjálpaði
Harry að koma frú Dewhurst
upp á axlimar á manninum.
Hun var í bláum innislopp og
með svart hásið sett upp í rúll-
ur. Hún var svo máttlaus á að
sjá, að bað var augljóst að hún
var meðvitundarlaus.
Carólína hljóp að bflnum og
sótti teppi. Hún breiddi bað á
jörðina og slökkviliðsmaðurinn
lagði frú Dewhurst á það. Hún
stundi við, opnaði augun og leit
á hann tómlegum augum.
Fenella hrópaði. Hún er lif-
andi.
—. Auðvitað er hún lifandi!
Harry hafði komið niður á eft-
ir brunaliðsmanninum og stóð
nú við Miðina á honum og
burrkaði sér í framan. Hann var
rjóður og sveittur og ataður sóti-.
Kerlingarfíflið, af hverju gat
hún ekki gert neitt til að
slöklcva eldinn?
Ef til viffl heyrði frú Dew-

mmammi
-

4621 — Imam Abbud gæti reynt að ryðja unga prinsinum úr
vegi .... Hér væri hann í stöðugri hættu. Einn af njósnurun-
um er þegar kominn aftur til höfuðstöðva Abbuds og segir skil-
merkilega frá öllu því sem hann heyrði í höllinni. Abbud hlýddi
á frásögnina án þess nokkurra svipbrigða yrði vart á andliti
hans. Nú jæja, prinsinn hefur sem sagt í hyggju að halda til
Fraktolands .... Hm, þá er nokkuð greinilegt hvað konungur-
inn ætlast fyrir .... Og jafnauðljóst er það að þessi áform
verður að hindra .... En hvernig? .... Hann brýtur heilann
um þetta. Svik, vélræði og morð koma upp í hug hans.
CHERRY BLOSSOM PADAWAX
er gjörbylting í skóáburöi
SKOTTA
„títsýnið sem þú ætlaðir að skoða í kíkin,um er þarna hinu
megin!“
RUÐOGLER
Flestar þykktír fyrirliggjandi
A og B gœðaflokkar
MARS TRADING CO. H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SIMl 17373
Kuldajakkar, úlpur og vinnubuxur,
allar stærðir.
Terylenebuxur á drengi.
Góðar vörur á góðu verði.
Verzlun Ó.L.
Traðarkotssundi 3 — (móti Þjóðleikhúsinuy.
Sendiff
óskast strax. — Eftir hádegi.
Þarf að hafa hjól.
ÞJÓÐVIUINN
Sími 17-500.
pkiph^i21sbw211^-2n85|
eftir Bokun Isima 21037