Þjóðviljinn - 04.02.1968, Blaðsíða 10

f
lð SlOA —r ÞíFÓÐVTLíJINBÍ — Sarvn.tidagiH' A, fietopáar 1968.
dofcaði andartak -við á stigapall-
iman, þar sem baöherbergið var,
og áfcvað að hætta að hafa á-
hyggjur af föður sírmm og fara
í heitt bað.
I rauninni bórðaði Culworthfólk-
íð aldrei miðdegisverð. Kvöld-
verð snæddi það um sjöleytið
og hann var oft tilviljanakennd-
ur. Frú Culworth matbjó ekki
atf neinni alúð. Alan og faðir
hans átu hvað sem var án þess
að gera • sér grillur út af því,
og þótt Maggie vissi betur og
fcynni að meta góðan mat —
og Hugh Shire hafði farið með
hana á mörg góð veitingahús
í West End þessi þrjú ár sem
hún hafði verið ástmær hans —
þá gerði afstaða hinna þriggja
allar tilraunir hennar hlægileg-
ar. Kvöldverðurinn þetta mánu-
dagskvöld var makaroniostur og
baunir, ávaxtasalat og eggja-
mjólk og eins og móðir hennar
og bróðir mataðist hún næstum
vélrænt. En gagnstætt þeim
hafði hún stöðugar áhyggjur af
fjarveru föðurins. Hún hafði
ekki vænzt þess að Alan hefði
sams konar áhyggjur. Hún vissi
að þær gátu verið ástæðulausar,
en Alan var hins vegar dæma-
laust raunsær — enda leit hann
aldrei á fólk sem fólk, og hafði
ekki áhuga á neinu nema töl-
um og rafeindum og flugum og
hlutum.
En móðir hennar var hins veg-
ar nöldurgefin kona, uppfull af
gremju og eftirsjá eftir fortíð,
sem hún hafði í rauninni aldrei
átt; gerði úlfalda úr mýflug-
unni. Hún átti það til að nöldra
eða vera með ólund heila mál-
tíð vegna þess eins að maður
HITTO
JAPÖNSKU NIHO
HJÓLBARDARNIR
f ffMtum itmrium fyrírlissiandi
I ToUvönigaynulu.
FUÓT AFCREIDSLA.
DRANGAFELL H.F.
Skiphoiti 35 -Sími 30 360
Smurt brauð
Snittur
VIÐ ÓÐINSTORG
Símj 20-4-90
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtlstols
Steinu og Dódó
Laagav 18. III- hæð flyftai
Síml 24-6-16
PERMA
Hárgreiðsiu- og snyrtlstofs
Garðsenda 21 SlMl 33-968
J. B. PRIESTLEY
Lœknir
r ■
a
förum
hennar hafði komið fimm mín-
útum of seint.. En nú, þegar
þau höfðu enga hugmynd um
hvar hann var, þá datt henni
ekki í hug að láta í ljós á-
hyggjur, sennilega af eintómxi
þrjózku.
— Ég skili ekki hvers vegna
þú ert að þusa yfir þessu,
Maggie, hafði hún sagt. — Hann
er áreiðanlega að stússa í ein-
hverju, sem ekkert okkar hefur
minnsta gagn af. Engar áhyggj-
ur hefur Alan. Hann veit hvern-
ig hann pabbi þinn er.
Maggie langaði mest að segja,
að Alan vissi ekki hvernig
neinn væri, en hún hélt aftur
af sér. Hún gæti reiðzt; hún
fann að það var hættulegt að
hafa- engan til að taka þátt í
áhyggjunum og ræða við um
þær. Og ef upphæfist rifrildi,
þá myndi Alan stika upp í
ruslakompuna sína án þess að
gefa henni tækifæri til að út-
skýra, hvers vegna hún hefði
áhyggjur aldrei þessu vant
þótt hún skildi það raunar ekki
sjálf. Alan var þrjátíu og þriggj a
ára og fjórum árum eldri en
hún. En vegna þess að hann
hafði tekið próf í Birmingham
og hafði síðan aðeins dvalizt
nokkur ár i Newcastle áður en
hann kom aftur heim, en hún
hafði hins vegar dvalizt fimm ár
í London' og átt i þessu stór-
kostlega, en reyndar óhrjálega
ástarævintýri, sem leiddi hana
á ótal spennandi staði, sem
hann hafði aldrei augum litið,
þá fannst henni alltaf sem hún
væri miklu eldri en hann. Á
margan hátt var hann ekki ann-
að en ofvaxinn skölastrákur.
Hann gekk hörmulega til fara
og gerði ekkert til að betrum-
bæta útlit sitt, sem var synd
og skömm, því að hann var eig-
inlega myndarlegur, hávaxinn,
fölleitur og dökkhærður af
Abraham Lincoln manngerðinni.
Móðir hans dáði hann — hún
var líka dökkhærð, þótt hún
væri ekki hávaxin — og talaði
um hann éins og nýjan Ein-
stein, Alan til sárar gremju,
því að hann var ósköp hógvær
maður. Hún gerði minna af því
að státa af hæfileikum eigin-
mannsins eða dótturinnar. En
þau voru reyndar ekki annað
en Culworthar, hálfgildings mis-
tök sem henni höfðu orðið á,
þegar hún hefði átt að gera bet-
ur, og þau voru svipuð í út-
liti, fremur lágvaxin og þrek-
leg, með snubbaralegt nef og
grá augu. Stundum fannst
Maggie hún sjálf vera býsna
aðlaðandi, en oft og tíðum, og
æ oftar i seinni tíð, var hún
næstum sannfærð um að hun
væri ekki annað en feitlagin
leiðindaskjóða.
Þegar þau höfðu lokið við
ávaxtasalatið og eftir nokkra
þögn, gat Maggie ekki setið á
sér lengur. — Gallinn á þessari
fjölskyldu, sagði hún, — er að
við erum alltof þurr.
— >að er lögg 'af sherry í
skápnum. Þetta var Alan líkt
að snúa útúr fyrir henni.
— Láttu ekki eins og kjáni.
Þú veizt hvað ég á við.
— Ég veit það að minnsta
kosti ekki. Móðir hennar var
reiðileg á svipinn og röddin
reiðileg líka. — Og ég efast um
að þú vitir það.
— Við erum of þurr. Það er
eins og allan safa vanti í okk-
ur. Þess vegna gerist aldrei
neitt.
Alan leit framan í hana, lyfti
síðan hægri augnabrún og lét
þá vinstri síga, en þetta hafði
Maggie margsinnis reynt að
stæla á bernskuárunum. — "Ég
skil þig ekki, Magga litla. Fyrst
reynirðu að gera ökkur hrædd
jrfir því að pabbi sé stunginn
af. Svo kvartarðu yfir því að
ekkert gerist. Gerist þá of mik-
ið eða of lítið?
— Hvort tveggja, svaraði hún
um hæl, enda alvön að svara
rökvísum spumingum bróður-
ins. — Ef eitthvað gerist, þá
er það eitthvað öfugsnúið. Eins
og til að mynda það, að ég
skuli sitja uppi með ótal óárit-
aðar ávísanir, vegna þess að
pabbi er allt í einu horfinn. En
það gerist ekkert sem við vilj-
um að gerist. Og ef til vill er
það vegna þess að við erum
svo þurr —
— Það hentar mér vel. Flestir
þeir sem ég er að reyna að
troða í, eru alltof blautir
— Þið látið bæði eins og
kjánar, sagði móðir þeirra. — Og
i sambandi við hann föður ykk-
ar — Hún hikaði.
Maggie gat ekki setíð á sér.
— Mér finnst að Alan ætti að
fara til lögreglunnar.
— Lögreglunnar? Þú ert ekki
með réttu ráði. Magga. Þeir
myndu tryllast, af hlátri á stöð-
inni. Hættu þessari vitleysu.
Hvað gengur eiginlega að þér í
kvöld. Rödd hans var stríðnisleg,
en augnaráðið ekki.
Hún hristi höfuðið. — Fyrir-
gefðu. Ég skil ekki af hverju
ég sfcakk upp á þessu. Ég við-
urkenni að það er óskynsam-
legt. Gleymdu því.
Móðir þeirra var að fara frá
borðinu. — 'Ég ætla að skreppa
upp og líta í kringum mig. Þið
takið fram af borðinu og byrj-
ið að þvo upp. Og hún lét þau
um það.
Þegar þau voru að bera fram
af borðinu, urðu þau sammála
um að fá sér kaffi, en þeim
kom ekki saman um hvort þeirra
ætti að búa' það til. Alan sagði
alltaf, að hennar kaffi væri of
þunnt; henni fannst hans kaffi
of sterkt. Meðan þau þvoðu upp
endurtóku þau kaffideilumar í
hundraðasta skipti, en það var
enginn kraftur í deilunum. Þau
v<jru eins og leikarar að bíða
eflir mikilvægu atriði sem dróst
á langinn.
Þá birtist móðir þeirra í dyr-
unum. Hún var sigrihrósandi
fremur en gröm — Nú veit
ég hvernig í öllu liggur — að
faðir ykkar skuli hverfa svona.
Annaðhvort ykkar verður að .
hringja í hana Mary frænku
ykkar. Frú Culworth tneysti sér
aldrei til að tala í landsímann.
— Ég er viss um að það er út
af þessari eiginmannsnefnu
hennar, eitthvert klandur sem
pabbi ykkar á að bjarga hon-
um úr.
— Hvernig veiztu það? spurði
Alan.
Maggie benti á það sem móð-
ir hennar v-ar með í höndunum.
— Er þetta bréf sem hann skildi
eftir handa þér?
— Ef svo er, þá á ég það,
er það ekki? Og þú byrjaðir að
þusa áður en þú gerðir svo
mikið sem líta í kringum
þig —
— Ég leita ekki i svefn-
herbergjum annars fólks, ef þú
átt við það, byrjaðí Maggie
reiðilega.
■ — Stilltu þig, Magga. Jæja
— mamma? Og Alan brosti til
hennar.
— Þakka þér fyrir, Alan
minn. Jæja, strax og ég kom
upp, þá sá ég að hann hafði
tekið litlu töskuna og ýmislegt
smávegis til næturgistingar. Það
sá ég. Og svo tók ég eftir þess-
um miða, sem stóð út úr litla
kassanum, sem við geymum í
ögn af peningum til að grípa til
ef á liggur. Og þar stendur:
Tók tíu pund. Snögglega boðað-
ur burt. Útskýri það seinna. Hún
Umboðssala
Tökum í umboðssölu notaðan kven- og
herrafatnað.
Verzlun GUÐNÝJAR, Grettisgötu 45.

KOMMÓÐUR
— teals og eik
Húsgagnaverzlun Axels Eyjólfssonar
SKOTTA

fc) King Featurea Syndicate. Ine.. 1965. Vv’oríJ Tuerved. 1
Þessi bíldrusla kemst aldrei nema Svona fimm metra í einu,
þá bilar hún!
ÚTSALA - ÚTSALA
Stórfelld verðlækkun á öllum vörum verzlunar-
innar. — Notið t>etta einstaka tækifæri og gerið
góð kaup.
ALLT Á AÐ SELJAST!
VERZLUN GUÐNÝJAR
Gr-ettisgötu 45.
Him.1:1.iíiTO
BiLLINN
Gerið við bífa ykkor sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
bílaþjon ust a n
Auðbrekku 53. Kópavogi — Sími 40145
Látið sfiila bílinn
Önnumst hjóla-. Ijósa- og mótorstillingu
Skiptum um kerti. platínur. Ijósasamlokur
— örugg þjónusta.
BlLASKOÐUN OG STILLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun; bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 Sími 30135
i